
Arco Verburg: verbieden en ontbieden in De Baarsjes
Voorzitter van het aangrenzende stadsdeel De Baarsjes is partijgenoot Arco Verburg. Hij is een anonieme apparatsjik. Nog nooit heb ik vernomen dat hij een politiek talent is. Zijn meest charismatische beleidsdaad is dat hij eens per week met een zelfgebakken taart op bezoek gaat bij buurtbewoners om een bakkie koffie te doen.
Wie is een grotere bedreiging voor onze vrije seculiere samenleving? De beroemde Marcouch met zijn publicitair breed uitgemeten proefballonnetjes om de scheiding tussen kerk en staat op te heffen? Of de onbekende Verburg, die het Vrije Woord probeert te knechten zonder daarvoor politieke verantwoording af te leggen?
Tot het beleidsterrein van PvdA’er Arco Verburg valt het Meldpunt Moslimdiscriminatie, door het stadsdeel ingesteld na de moord op Theo van Gogh om eventuele discriminatie van moslims te bestrijden. In het begin van 2006 klaagden lokale moskeebestuurders over de website van cartoonist Gregorius Nekschot. Daarop deed meldpuntmedewerker Enver Varisli een mislukte poging bij de provider om de site van Nekschot uit de lucht te halen. De omstreden tekenaar maakte terecht melding van deze grove aanslag op de vrijheid van meningsuiting. Dit leidde tot wat reacties op andere websites, waaronder ook het kritische weblog Hoeiboei.
Varisli trad immers regelmatig naar buiten als medewerker van het meldpunt. Zijn naam komt zelfs voor op een adreslijst van het stadsdeel. Als alleen al het noemen van een naam neerkomt op smaad en schending van de privacy, dan moet het stadsdeel nu dus een politieonderzoek tegen zichzelf laten beginnen.
Ongetwijfeld onder druk van de publiciteit voerde de provider van Hoeboei het ultimatum niet uit. We zijn nu bijna vijf maanden verder en nog steeds heeft Arco Verburg, de hoofdverantwoordelijke voor de actie tegen Hoeiboei, niet duidelijk toegelicht waarom hij tegen de website is opgetreden en waarom hij met zijn intimiderende acties doorgaat.
De dreigende sluiting van Hoeiboei was voor mij aanleiding om een webartikel te schrijven en vervolgens een brief naar Verburg te sturen. Het antwoord, dd. 14 maart 2008, was zo nietszeggend dat ik tot dusver van publicatie heb afgezien. Nu de webmaster van Hoeiboei onlangs op het Amsterdamse politiebureau Surinameplein is ontboden, krijgt u alsnog het antwoord van Verburg.
Een kluitje in het riet dus. En nog onjuist ook, want Hoeiboei heeft wel degelijk haar weblog aangepast door de naam Enver Varisli te veranderen in de initialen E.V. Interessant is wel dat Verburg desondanks juridische stappen aankondigt. Het is immers zo klaar als een klontje dat het lopende politieonderzoek naar de inhoud van Hoeiboei alles met deze affaire te maken heeft, ondanks de zwijgzaamheid van politie, justitie en Arco Verburg.“Geachte heer Brendel,
Hierbij reageer ik op uw e-mail van 8 februari j.l. De beantwoording op uw mail heeft lang geduurd, daarvoor wil ik mij excuseren. Het stadsdeel onderkent het grote belang van vrijheid van meningsuiting en wil een weblog als Hoeiboei niet het zwijgen opleggen.
Het stadsdeel wil wél de belangen van haar medewerkers beschermen en daarom heeft zij een brief gestuurd aan de provider van Hoeiboei om niet ter zake doende persoonsgegevens en beledigende teksten over de heer Varisli te verwijderen.
Het versturen van de brief heeft niet het gewenste effect gehad. Het stadsdeel heeft daarom een verzoek gedaan aan het College Bescherming Persoonsgegevens om op te treden tegen de provider. Het stadsdeel sluit het zetten van andere juridische stappen om haar medewerkers te beschermen overigens niet uit.
Ik vertrouw erop uw e-mail hiermee voldoende beantwoord te hebben.Met vriendelijke groeten
Arco Verburg
Stadsdeelvoorzitter”
Na het verbieden volgt nu dus het ontbieden. Pure intimidatie dus, zoals we die ook kennen uit andere affaires: De Wilders-film Fitna, premier Balkenende versus het voormalige weekblad Opinio, de arrestatie van Gregorius Nekschot, en - na Hoeiboei - het ontbieden door de politie van de hoofdredacteur van GeenStijl. De aanvallen op de vrijheid van meningsuiting komen niet alleen van gekwetste CDA-christenen als Donner, Hirsch Ballin en Balkenende. Sommige PvdA’ers doen er vrolijk aan mee om hun achterban van gekwetste moslims te plezieren.
Het griezelige is dat in het geval-Hoeiboei een stadsbestuurder intimidatie aanmoedigt zonder zich politiek te verantwoorden. Net zo griezelig is dat de PvdA-top zich niet geroepen voelt om de politieke taartenbakker Arco Verburg te herinneren aan het belang van het Vrije Woord. Wouter de Onzichtbare heeft het weer eens te druk met het voor het voetlicht brengen van de ‘successen’, waarmee zijn partij in de peilingen op het recordaantal van 16 zetels is beland.
Carel Brendel
Carel Brendel is auteur van Het verraad van links (Uitg. Aspekt)









De afslachting van cineast Theo van Gogh heeft een geweldig positief resultaat opgeleverd voor de islamitische gemeenschap in Nederland. Een echte opsteker. Sinds 2 november wordt ze ineens, na ruim 30 jaar uit onverschilligheid en desinteresse aan haar lot te zijn overgelaten, serieus genomen. En hoe! Bijna elke avond mogen moslimvertegenwoordigers of rappers als Ali B.(ouali) hun gang naar de studio's maken en hun nog altijd niet accentloos zegje doen, ze worden al lang gediscrimineerd. Pas nu, na de rituele moord op Van Gogh door een van Ali's medebroeders is er veel begrip voor hun penibele situatie in dit ongastvrije land. Journalisten en interviewers zijn eindelijk een en al oor en begrijpen maar al te goed en te graag dat Theo van Gogh te ver ging.
Prachtige foto's staan er heden ten dage in de kranten, vooral van leuke, lachende islamitische kindertjes die op het schoolplein van hun islamitische school met elkaar spelen, het is de fotograaf steeds gelukt om ze er als echte kinderen uit te laten zien ondanks hun zware, zwarte hoofd- en halsdoeken. Als je jong bent, maakt het niet uit wat je aantrekt, alles staat dan goed en zeker als die mensenkindertjes lachen en dat doen ze allemaal op die foto's. Met hen is er niets mis, dat zie je in een oogopslag. 
Onderwijzers die veel allochtone leerlingen in de klas hebben, mogen studiereizen naar Turkije en Marokko maken om te ervaren hoe het lesgeven daar gebeurt en hoe de islamitische mens denkt en leeft in het algemeen. Dan kunnen ze de in Nederland geboren moslims nog beter begrijpen want het schijnt toch wel een heel bijzondere en exotische cultuur te zijn, die islam. Er is geen sprake van discriminatie want de leraren hoeven niet naar de Antillen te gaan aangezien er met deze leerlingen nooit problemen zijn. Ook West-Europese kinderen die hier geboren zijn hoeven niet te vrezen dat hun leraren hun moederland zullen bezoeken, deze kinderen worden direkt al als volwaardig beschouwd.
Het verhaal van de discotheken kun je zo vervangen door dat van de openlucht zwembaden. Deze zijn steeds vaker gesloten omdat met name de uit Marokkaanse ouders hier geboren jongens het niet kunnen laten handtastelijk te worden. Als hun zusters er geheel bedekt bij lopen dan moeten de blonde schoonheden toch zeker hoeren zijn? Hoe anders moeten ze denken, het staat in de koran?! Die autochtone jeugd heeft het zwaar te verduren maar niemand hoor je erover. Het zwembad wordt gewoon gesloten totdat de Marokkanen geleerd hebben hoe zich te gedragen. Ze mogen nog even doorgaan met oefenen op onze dochters.
als het moet door gezamenlijk naar de moskee te gaan. Burgemeester Cohen heeft er al een gewoonte van gemaakt, die is nauwelijks nog buiten een godshuis te vinden. "Moge Allah hem bewaren".
