Zo wordt het ook opgevat door de Moslims

(...) Misschien gaat het wel over die basisschool in Hoogezand, waar kortgeleden een rel is uitgebroken als gevolg van de viering van Diwali, het Hindoefeest van het licht. 'Onder begeleiding van muziek maakten de kinderen een dansje in de kring, waarbij ze een knieval moesten maken.' Maar het was een katholieke basisschool, en niet iedereen ging daarmee accoord. 'Het gaat om de aanbidding van een godin van het licht, een slangengodin en de koning der demonen. Geen school kan ouders verplichten hun kinderen aan zoiets mee te laten doen... De secretaris van het bestuur vindt dat de leerkrachten de leerlingen aanzetten tot afgodenverering en het aanroepen van demonen. Ouders hielden hun kinderen uit protest thuis' (de Volkskrant 19.11.'96)

De reacties daarop waren op hun beurt weer voorspelbaar: intolerant! bekrompen! schandelijke onverdraagzaamheid! racisme! Maar toch, hoe het ook tegen alle huidige modes ingaat, dat was nu een manifestatie van echt geloof, iets waarvan veel mensen al niet meer weten wat het werkelijk inhoudt. De directeur van die school hief het obligate geblaat aan over 'de opdracht begrip en respect te kweken voor elkaars geloof en gebruiken', maar de essentie van echt geloven is nu juist daar geen begrip en respect voor te hebben. Het is alsof je van hen verwachtte dat zij, uit respect voor de opinie van anderen, een brug zouden gebruiken die naar hun overtuiging kapot en levensgevaarlijk is. Als ze daar werkelijk van overtuigd zijn weigeren ze, en als ze toegeven betekent het dat zij aan hun overtuiging twijfelen.

Zo wordt het ook opgevat door de Moslims, die eucumenische initiatieven inderdaad steevast interpreteren als toenaderingen van mensen die ontevreden zijn met hun eigen geloof en die een idee beginnen te krijgen van de superioriteit van de Islam.

Uit: Hoger Honing - Rudy Kousbroek 

Pag.86

Meulenhoff Amsterdam, 1997