Elk jaar maak ik razend nieuwsgierig de enveloppe open waarin zich het boekje bevindt met de aankondiging van de eerstvolgende Nexus-conferentie, om te zien welke bijzonder interessante sprekers dit instituut nu weer bij elkaar heeft gebracht. Ondanks de immer hooggespannen verwachtingen dit jaar tóch weer een verrassing: te midden van een keur van beroemdheden (die u desgewenst op de website van Nexus kunt vinden) bevindt zich dit jaar niemand minder dan onze Rotterdamse professor en bruggenbouwer Tariq Ramadan. Boze tongen mogen van alles over deze man beweren; voor het Nexus-Instituut is hij een intellectuele kei onder de keien. In de aankondiging lezen we over hem het volgende:
"Tariq Ramadan (Zwitserland, 1962) heeft zich in korte tijd ontwikkeld tot een van de bekendste en meest invloedrijke moslimwetenschappers van Europa. Hij behaalde een master in de filosofie en Franse literatuur en promoveerde in Arabische en islamitische studies aan de Universiteit van Genève. Op het moment is hij hoogleraar Islamitische Studies aan de Universiteit van Oxford. Sinds 2007 bekleedt hij als gasthoogleraar de belangrijke leerstoel Burgerschap en Identiteit aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam, waar hem door de gemeente een prominente rol in het integratiedebat is toebedacht.
In zijn “Islam, the West, and the Challenge of Modernity” (2001), “Western Muslims and the future of Islam” (2004), Ïn the Footsteps of the Prophet: Lessons from the Life of Muhammed”(2007) en “Radical Reform: Islamic Ethics and Liberation”(2009) bepleit Ramadan een moderne, Europese variant van de Islam."
Hoe komt het Nexus-Instituut erbij om Ramadan uit te nodigen? Dat is nogal glad. Leest u even mee wat het motto is van het Nexus-Instituut:
"Het Nexus Instituut bestudeert het Europese cultuurgoed in zijn kunstzinnige, levensbeschouwelijke en filosofische samenhang om zo inzicht te bieden in eigentijdse vragen en uitdagend vorm te geven aan het cultuurfilosofische debat. Als culturele denktank beoogt Nexus een stijl van kwaliteit, eruditie en tolerantie, om op die wijze een contrapunt te zijn voor kleinheid van geest, verzuiling en nationalisme, de troosteloosheid van het niets weten en het fanatisme van het enige weten. Nexus wil zich op deze wijze scharen in de Europese humanistische traditie.”
Welgekozen woorden; prachtige doelstellingen; kan het mooier? Tariq Ramadan past er perfect in. Maar was er dan niet iets met die man aan de hand? Ach welnee, dat is natuurlijk allemaal laster, voortkomend uit de kleinheid van geest waarvoor Nexus nu juist een contrapunt wil zijn…
Kees Rudolf
Ik haal die dingen altijd door elkaar.
BeantwoordenVerwijderenEen gladde aal noemt men een pleonasme.
En een moslimwetenschapper zou dan een contaminatie moeten zijn ?
Nou in het geval van T. niet, daar hij het bestaan van God niet uitsluit.
In ieder geval is hij geen objectieve wetenschapper, wat Jansen wel is.
En dat laatste is weldegelijk een pleonasme.
Een interessant interview met Ralph Ghadban over Ramadan vond ik toevallig via de weblog van Amanda Kluveld:
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.liberales.be/interviews/ghadban
Het is blijkbaar in de mode om in die zogenaamd progressieve en zogenaamd weldenkende kringen met totalitaire islamisten te koketteren.
BeantwoordenVerwijderenDe pretentieuze manier waarop het Nexus-instituut zich presenteert doet mij een beetje denken aan de slogan waarmee ooit de NRC lezers probeerde te werven: "voor wie de nuance zoekt". Dat trekt een bepaald type lezers; en zo zal het Nexus-Instituut dus ook wel een bepaald type geïnteresseerden trekken.
BeantwoordenVerwijderenWat ik me afvraag is of de organisatoren van de conferentie echt niet weten (of niet willen weten) wat voor man Ramadan in werkelijkheid is: een man van wetenschappelijk dubieus gehalte met dubieuze opvattingen en bedoelingen. Misschien weten ze het wel, maar vonden ze het toch goed om hem temidden van de anderen een podium te bieden. Waarom ze dat goed vonden blijft dan de vraag. Willen ze koketteren met een totalitaire islamist, zoals @Rudolf oppert? Of vertrouwen ze er op dat hun publiek uit voldoende kritische geesten bestaat om Ramadan op zijn werkelijke waarde te kunnen schatten?
Hoe dan ook, als ze hem een podium bieden, wetend wie ze een podium bieden, kunnen ze moeilijk al in hun aankondiging Ramadan beschrijven als een dubieuze figuur, laat staan een totalitaire islamist of een achterbakse charlatan. "Unieke kans! Komt allen luisteren naar een achterbakse charlatan!" Misschien zou een dergelijke aankondiging wel belangstellenden trekken, maar Ramadan zelf zou naar alle waarschijnlijkheid bedanken voor de eer. Zo lezen we dus over "een van de bekendste en invloedrijkste moslimwetenschappers van Europa", master in filosofie én franse literatuur, gepromoveerd in Arabische én islamitische studies, hoogleraar in Oxford én gasthoogleraar in Rotterdam enz. enz., kortom, een gestudeerd en erudiet man, daarenboven een met hoogleraarschappen gelouwerd geleerde, nota bene in Oxford, dat moet toch wel wat betekenen, nietwaar? Dat is niet zo maar een obscuur universiteitje in de provincie! Dus wie zou voor zo iemand niet eerbiediglijk zijn petje afnemen?
He, kijk. Ileen Montijn had het laatst ook al over het Nexus-Instituut:
BeantwoordenVerwijderenGreat! 15/06/2009
Wat maakt sommige kunst groot, groots? Een onmogelijke vraag - en tegelijk is er niets wat je liever zou willen weten, en niets belangrijker om over na te denken als het over kunst gaat. Gisteren had het Nexus-instituut, die enigszins mysterieuze en hoogst deftige instelling die zich toelegt op het 'cultuurfilosofische debat', er in Amsterdam een middag over georganiseerd. Het eerste deel was een feest. Damian Woetzel, tot vorig jaar solodanser bij het New York City Ballet, sprak over ballet. Hij liet filmpjes zien, demonstreerde dansfragmenten bij de muziek van een pianist, er was nog een danser, en Quirine Viersen speelde Bach op haar cello, waarbij Damian danste.
Lees hier verder:
15.6.2009
Great