Smullen

Het is spitsuur als we binnenkomen maar als altijd begroet de restauranthouder van Semhar, Eritrees-Ethiopisch restaurant, ons hartelijk. Vrijwel alle tafels zijn bezet en dat terwijl Johannes van Dam nog steeds niet langs is geweest. Voor ons is het elke keer weer smullen voor niet al te veel geld.
"Kun je dan lekker eten in Ethiopië?", is een veelgestelde vraag die wij al vele jaren met een enthousiast ja kunnen beantwoorden. Heel erg lekker. Als je het tenminste niet erg vindt om met je
handen te eten en met je tafelgenoten uit één grote schotel het eten te gebruiken. En als je een kilo-knaller vleeseter bent, heb je hier ook niets te zoeken. Let dus wel op wie je meeneemt naar dit restaurant want anders kunnen er onsmakelijke taferelen ontstaan: omdat men niet op het tafelkleed wil knoeien laat men het eten in de schotel terugvallen! Of iemand spreekt met zoveel consumptie dat de hele schotel onder komt te zitten.

Op de rand van de schotel liggen de enjera's, een soort luchtige, klein beetje zurige pannenkoeken. De enjera smaakt dus niet zoals de Surinaamse roti of de Nederlandse pannenkoek. De enjera wordt gemaakt van één deel volkorenmeel, één deel maïsmeel en het derde deel is het geheim van restaurant Semhar. Bij het bakken wordt geen olie of boter gebruikt, vandaar dat de enjera's licht van smaak zijn en een perfekte aanvulling op het vlees en de groentes die ze dragen. Je scheurt een stukje pannenkoek af en pakt daarmee iets van het heerlijk gekruide (mild of pikant) eten. Deze kruiden worden zorvuldig geselecteerd in Eritrea en zijn in Nederland echt niet te verkrijgen. Natuurlijk is de samenstelling vanwege de concurrentie een geheim.

Restaurant Semhar

Er zijn drie vegetarische gerechten en je kunt ook de combi-schotel nemen, hetgeen wij altijd doen maar van vleeseters hebben we begrepen dat de vlees- (en ook vis)gerechten meer dan in orde zijn.
De gecombineerde vegetarische schotel kost 23 euro wat werkelijk geen geld is voor twee personen, zeker niet als je bedenkt dat de eigenaar steevast komt vragen of je meer enjera's wilt, of nog wat meer van dit of dat. Het is eigenlijk geen eten wat je hier doet, het is smullen.

De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat men het voor- zowel als het nagerecht kan overslaan. Daar mis je niets aan, net zo min aan de wijn, maar het bier, Afrikaans (mangozobier, bananenmangozo of kokosmangozo, gebotteld in België!), is wel speciaal, vooral omdat je het uit een kalebas drinkt. De Abessijnse koffie, traditioneel geserveerd met wierook die gemaakt wordt van sandelwood, moet je minstens één keer hebben geprobeerd.

De eigenaar is een schat en werkt keihard, soms doet hij alles in zijn eentje maar sinds enige tijd staat zijn vrouw in de keuken en helpt zijn dochter in het restaurant. De vrouwen deden ons direkt aan Ayaan Hirsi Ali denken, wat niet zo gek is omdat Somalië een buurland is. Prachtig zien ze eruit, met bipsen die er mogen wezen. De vrouw draagt heel nonchalant en zwierig een gekleurde sjaal waarbij flinke lokken haar te zien zijn, de dochter laat haar haar de vrije loop. Het tempo van de dames ligt echter opvallend lager dan dat van de eigenaar.

Er zijn een stuk of negen Ethiopische restaurants in Amsterdam, wij hebben er meerdere geprobeerd maar Semhar (een Eritrese provincie aan de Rode Zee, aan de Afrikaanse oostkust) blijft favoriet want smaakt gewoon het beste. Dus waarom veranderen? En - iets wat nooit op de menukaart staat - als onze buiken en darmen het voor het zeggen hadden, dan zouden we dit eten elke dag nuttigen. Als het restaurant een cijfer verdient dan krijgt het van ons een 7,9. 'Buruq me'adi', ofwel eet smakelijk.

Semhar
Eritrees-Ethiopisch restaurant
Marnixstraat 259/261
Amsterdam
Tel. 020-6381634
Keuken open: 16.00-22.00 uur