Vlamingen zijn verstandiger

Gaat Vlaanderen zich aansluiten bij Nederland als het vrij komt van België? Nederlanders vragen dat vaak, en de vraag getuigt niet alleen van een genante domheid, maar geeft ook blijk van een bevreemdend gebrek aan inzicht in de eigen, Nederlandse, situatie.

In Wallonië is een buitenproportioneel aantal mensen als ambtenaar werkzaam bij de verschillende overheden of heeft een uitkering. Iemand moet het geld voor die salarissen en uitkeringen verdienen. En de iemanden die dat doen, dat zijn de Vlamingen. De overdrachten van belastinggeld van Vlaanderen naar Wallonië zijn substantieel, en er is geen uitzicht op verandering. Vlamingen vinden dat zo langzamerhand zonde van hun geld. Daarom stemmen ze zoals ze stemmen.

De Belgische centrale overheid heeft via die overdrachten aan het Franstalige zuiden van het land een gat geboord in de portemonnee van elke Vlaming. Of moeten we ‘beurs’ zeggen in plaats van ‘portemonnee’? Het was immers een taalstrijd? ‘Portemonnee’ is zoals bekend de verbastering van een Frans woord. De Vlamingen zullen dat woord dus wel niet gebruiken.

Maar terzake. Denkt er nu werkelijk iemand dat de Vlamingen zich zullen willen aansluiten bij een verzorgingsstaat waar de regering een gat geboord heeft in de portemonnee van al zijn werkende burgers door onbekommerd allerlei soorten uitkeringen te verstrekken aan iedereen die de Nederlandse grens over weet te komen en/of zichzelf ongeschikt acht voor het verrichten van betaald werk?

Nederland is een verzorgingsstaat die op den duur zal bezwijken onder de last van de financiering van de leningen die het heeft aangegaan om aan zijn zelfgekozen verplichtingen te voldoen; het staat bovendien nagenoeg onbeperkt borg voor de zwakke broeders in de Eurozone, en verstrekt royaal subsidies aan leuke linkse hobby’s. Het aantal overheidstaken waar belasting voor moet worden opgebracht is in Nederland de laatste tijd zoals bekend wat aan de ruime kant. Het ziet er niet naar uit dat de Vlamingen aan al die menslievende grappenmakerij zullen willen gaan meebetalen.

Bij samengaan met Nederland in plaats van Wallonië is het toepasselijke spreekwoord ‘Van de regen in de drup’. Toch zijn het niet alleen banale financiële overwegingen waardoor de Nederlandse fiscus dit vette hapje zal mislopen. Er is in Vlaanderen vast heel veel mis, maar in allerlei opzichten is zelfredzaamheid in Vlaanderen wat gewoner dan in Nederland. Wie dat niet gelooft, moet maar eens in het onderwijs gaan kijken.

Belgische studenten in Nederland kunnen hun verbazing over de mentaliteit van hun Nederlandse medestudenten vaak maar moeilijk verbergen. ‘Meneer, wat moet ik hiervan onthouden’, dat is naar een Vlaamse studente ooit opmerkte, wel het onnozelste wat zij rapporteerde op college gehoord te hebben. En dat wordt dan niet één keer gevraagd, maar bij herhaling. (Lag aan de docent, denkt een goede Nederlander nu meteen. Als u dat dacht toen u dit las, dan bent u een goede Nederlander).

Nederlandse studenten in België daarentegen kijken hun ogen uit vanwege de hoge werkdruk, en het hoge tempo en niveau. Het kan ook moeilijk anders: België voelt van nabij de hete adem van Frankrijk, waar studies en opleidingen elitair en moeilijk zijn. Dat heeft invloed. Vlaanderen zou wel gek zijn het Nederlandse principe van gelijkheid en middelmatigheid in het onderwijs over te nemen. Aan Frankrijk grenzen heeft namelijk ook voordelen.

Maar goed, helaas voor de Nederlandse fiscus zijn de Vlamingen dus niet gek. Daarom zal Vlaanderen zich nooit en te nimmer aansluiten bij het paradijs dat het Koninkrijk der Nederlanden is geworden. Wen er maar aan.