De wijsheid komt uit het oosten

We arriveren gelijktijdig bij de kruising, de twee grijze dametjes en Geliefde en ik. Zij op de fiets, wij lopend. Hoewel er in geen velden of wegen een auto te bespeuren valt, stappen de dames af. "Wat een heerlijk weer, niet?" zegt de één en ik hap meteen want het is werkelijk een herfstdag om in te lijsten, vandaar ook dat we aan de wandel zijn. Ik vermoed dat we met twee onvervalste Achterhoekse dames te maken hebben en hoewel 't volledig gemeend is, haak ik vleiend in: "Ja heerlijk….., en het is hier ook zo ongelóóflijk mooi!"

Dat vinden de mensen leuk, heb ik gemerkt. Als je je vrijwillig tussen een andere cultuur begeeft (en dat is De Achterhoek) dan vinden de mensen die daar geboren en getogen zijn 't prettig als je hun omgeving en of specifieke gewoontes looft en niet afkraakt. Deze Achterhoekse 'locals' zitten er niet op te wachten dat jij, randstedeling, eens even lekker losgaat op hun culturele tradities, hoe middeleeuws die soms ook zijn. Off the road-races, carbidschieten, het zomerse feesttentenzuipcircuit, de jacht op het wild. Vind je dat rare gewoontes, heb je er iets tegen, of durf je te beweren dat je er last van hebt, dan luidt hun antwoord steevast dat men hier niet op jou zit te wachten, dat je dan maar beter weg kunt blijven, oprotten naar waar je vandaan komt want van hun tradities blijf je af.

Zo gek is dat niet.

Of wel?

Waar wij vandaan komen, wil een van de twee dames weten. "Amsterdam?! Daar kom ik nooit meer!

Ik ben er drie keer in mijn leven naartoe gefietst, de eerste keer was in 1947, ik logeerde toen bij Nel…." begint ze om daarna niet meer op te houden. 't Is één grote spraakwaterval. Haar fietsvriendin kijkt er niet van op, die glimlacht vriendelijk, alsof ze niet anders gewend is en met z'n vieren steken we over en vervolgen onze weg over een onverhard bospad. De ronde ondergaande zon zakt achter de bomen waardoor het lijkt alsof het bos in de fik staat. Het is net een sprookje maar het bestaat hier echt. 

In deze sprookjesomgeving duurt het niet lang of Sinterklaas komt ter sprake en natuurlijk Zwarte Piet. De ogen van de minstens tachtigjarige ("Ik heb een dochter van uw leeftijd," durft ze trots te stellen) schieten vuur. Wij hoeven geen Achterhoeks te verstaan om te begrijpen dat Zwarte Piet hier gewoon zwart zal blijven. "Wat ze in Amsterdam doen, interesseert me niet, maar ze moeten geen drie meter van m'n erf komen…!" Wie ze met 'ze' bedoelt, geen idee maar we begrijpen dat het dit oude mensje menens is. Wel drie keer benadrukt ze dat ze geen vreemden op haar erf duldt. Ze zal haar mannetje staan!
Ze omklemt haar stuur, staat stil en vraagt, nee, deelt mede want het is overduidelijk dat ze geen antwoord van ons verlangt: "weet je wat het is?" Haar pientere ogen zijn niet te ontwijken. "Ze hadden nóóit de grenzen open moeten gooien!" Ze wacht even om te kijken of we haar wel goed gehoord hebben, dan zet ze zich in beweging, duwt haar fiets vooruit en zegt voor de zoveelste keer tijdens onze ontmoeting: "jaha, de wijsheid komt uit het oosten!!"

Het is dat zij het zelf zegt.

11 opmerkingen:

  1. "De grenzen opengooien".
    Ja voor wie?
    Joop den Uyl wierp in 1974/75 de grenzen open voor Surinamerts.
    Resultaat: volgens Trouw van 13 november 2014 wonen in Nederland eeen half miljoen Surinamerts.
    Ongeveer evenveel als in Suriname.
    Zulks danken wij aan Joop den Uyl die in 1939 een zomercursus volgde in Kiel. Hij was toen 20 jaren jong.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Er is niets mis met open grenzen.
    Er is alles mis met het recht op een uitkering.
    Want elk recht genereert een plicht om dat recht te kunnen realiseren.
    Dus de een krijgt geld ( alles is dan gratis: Gratis woning, gratis eten, gratis medische verzorging, gratis kinderen en zelfs gratis pensioen) en de ander moet (!) werken, want zo staat het in de wet.
    Recht op een uitkering trekt geen talentvolle mensen aan, maar parasieten. Wel consumeren niet produceren.

    Dat houdt geen enkele samenleving vol.
    En het lost niets op.
    En Amsterdam houdt het niet vol. Een aanzienlijk deel van de, in de periferie, opgehaalde belastingcenten gaat naar de vriendjes en vriendinnetjes van de politieke elite..... te Amsterdam, randstad.
    Amsterdam heeft een berg werkelozen en een berg studenten en het barst er van vertier. Is het niet via muziek dan wel via diverse musea. Rijksmuseum een slag in het gezicht van werkend Nederland in de periferie. In Amsterdam brandt (nog) de feestverlichting, in de periferie is het allang uit.
    Uitgeknepen en bespot tegelijkertijd door de Amsterdammer met zijn grote bek.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. 'Opengooien'
    Voor wie dan?

    Zwarte Piet en de tegenstanders ervan komen niet uit het oosten.

    Zoals gewoonlijk hangt Vd Veer weer eens een stom verhaal op.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zwarte piet, pitter, krompus, ruprecht, klaubauf en schmutzli zij allen zijn hier geboren. Jitter is niet zwart omdat hij door de schoorsteen is gekropen maar omdat het zwarte van zwarte piet het slechte symboliseert. Wit is goed, zwart is slecht. Sinterklaas overwint het kwaad en knecht het slechte. Het is een heidens feest en meer dan 2000 jaar oud.
    Net zoals Kerstmis een feest waarin het licht, het goede, elk jaar maar weer overwint.
    Dat negers een probleem hebben met de gekozen symbolische kleuren, is hun probleem.
    Duizenden jaren reeds, lang voordat zwarten Suriname, of moren dar al islam verlieten, vanwege de sociale vetpotten alhier, reed de Sint in Europa rond.
    Het is niet anders. Zwarte piet is niet zwart vanwege de schoorsteen, maar vanwege de uitdrukking van slechtheid.
    Sommige negers, fascisten en boeklezers zorgen voor een aanvulling van dit symbool van slechtheid vanwege hun onvermogen tot tolerantie.
    Sinterklaas, heidens of niet, is en blijft haram.
    Meedoen aan de samenleving is óf taqiyya óf haram.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja ja, sirik. Ook jij hangt hier een lang verhaal op.
      Ik heb 't niet over de zwarte piet, of zijn afkomst.
      Ik heb 't over Vd Veer. Die verwijst naar het oosten terwijl ze het over zwarte Piet heeft!
      Naar aanleiding hiervan concludeer ik dat er geen zinnig woord ooit van mevrouw d'r hand zou kunnen komen!

      Verwijderen
  5. Moedige vrouw maar het platteland blijft niet verschoond.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. De laatste zin van de oude vrouw in het verhaal van Annelies luidt:
    ja, de wijsheid komt uit het oosten.
    Annelies laat in het midden wat de oude vrouw daarmede wil zeggen.
    Ik interpreteer de uitspraak van de oude vrouw als volgt:
    Van ons, bewoners van het oosten des lands kunt gij, bezoekers uit Holland heel wat leren.
    Annelies rept van de Achter(lijke Uit-)hoek.
    De graafschap (Zutfen) is een betere benaming van deze schone streek.
    Streek in de betekenis van regio; dus niet van strega, heks.
    Al kan men daar witte wieven zien.



    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ah , we ontmoeten malkander terug naar aanleiding van het probleem "De Achterhoek".
    Ik houd vol dat ik zulks een vreselijk woord vind.
    Maar wellicht ben ik dienaangaande een roepende in de woestijn.
    U schrijft "Mooi he" .
    Bij Wayne Dyer las ik dat je nooit "he" moet zeggen.
    Alsof je smeekt om erkenning.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Jehän inderdaad, er deed zich echter een vreemde bijkomstigheid voor toen bij de onafhankelijkheid van Suriname grote aantallen hier naartoe kwamen, zij moesten kiezen; of ze werden Nederlander, of ze werden Surinamer, een dubbel paspoort/nationaliteit was niet mogelijk. Dat is later pas gekomen toen bleek dat Marokkanen en Turken niet straffeloos hun nationaliteit op konden geven om de Nederlandse nationaliteit aan te nemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Karel van de Walle 2:18

    Eerst een opmerking over uw schuilnaam:
    Bent u een bewonderaar van deze man?
    "Grote aantallen" een schitterend eufemisme.
    In werkelijkheid vormde deze inwijking een onderdeel van een samenzwering tussen Joop den Uyl, professor Köbben en de historicus Mijlof IJben.
    Zulks kunt u lezen in de biografie over Joop den Uyl van Annet Bleich (2008).

    BeantwoordenVerwijderen