Fokschaap

Het Groot Dictee der Nederlandse Taal bestaat niet meer en dat is jammer maar geen ramp, en wel hierom:

P.s. Maak dit dictee en stuur 't naar hoeiboei@gmail.com en het wordt gecorrigeerd. 

Hoe groot is een hoofddoek?



Niet dat 't in andere talen niet voorkomt maar het Nederlands is er groot in: verkleinwoorden gebruiken. Ik had bijna verkleinwoordjes geschreven, zo erg is 't wel.

Ook voor dingen die niet per se klein zijn.

Kopje koffie of biertje. Een onsje jong belegen kaas, een ogenblikje, een

wijnrestjesstress


Eten moeten weggooien, is naar maar wijn verspillen doet 'n beetje pijn. En dan heb ik 't niet eens over dure wijnen die je jaren en jaren moet bewaren voordat ze überhaupt drinkbaar zijn - je kunt wel dood zijn tegen die tijd - maar gewone lekkere slurpwijnen voor nu en morgen.

Om me heen zie ik wijndrinkers achteloos een half glas vol witte of rode wijn laten

Dagboek van een wijndrinker - Heimwee-wijn

Er zijn landen waar ze hun wijnen lekker zelf opdrinken. Neem Zwitserland. Slechts 'n luttele 2% van de wijnproduktie is bestemd voor de export. Hoe egoïstisch! Zou je kunnen zeggen. Maar er zijn ook landen die binnen 't gebied vallen waar wijnbouw mogelijk is - tussen de 30ste en 50ste graad noorder- en zuiderbreedte, leerde ik hier -, waar je toch geen wijn kunt drinken. Stel je 't eens voor. Geen Gall&Gall in de buurt, geen De Gouden Ton of andere kwaliteitswijnzaak waar je je wijnhart kunt ophalen. Nog geen supermarkt die wat van het rode, witte of roze nat in z'n schappen heeft staan. Natuurlijk, een toerist komt wel aan z'n trekken, zo onevenwichtig is de mores aldaar wel, maar toch, een verre van ontspannen gang van zaken voor de wijnliefhebber.

Nu zijn er altijd van die vrolijke verbinders die weten dat alcohol slecht voor je is en dat we juist veel van zo'n non-wijnland (met totaal alcoholverbod!) kunnen opsteken want "kijk nu eens naar onze jeugd! Het alcoholgebruik onder jongeren is schrikbarend hoog, daar kunnen we nog wat van de islam leren!" Daar is het i-woord gevallen maar ik citeer slechts voormalig burgermeester van

Dagboek van een wijndrinker - Picpoul de Pinet


Picpoul de Pinet

Picpoul de Pinet,
ik ken je nog maar net.
Dat ligt niet aan jou,  jij was er wel
maar ik keek niet genoeg in 't rond.
'k Was nog te veel in de weer met Chardonnay
 - oaked maar liever zonder -
en de rest van 't dominante witte soort.

Van hoe verder hoe beter, meende ik oprecht,

Dagboek van een wijndrinker - Muscadet

Dit is 'm dan, de eerste Muscadet die ik sinds, even tellen...., die ik sinds... nee dat bestaat niet, die ik sinds drieëndertig jaar drink! Maar ik heb nog geen slokje durven nemen. Ik heb slechts voorzichtig m'n neus en 't wijnglas bij elkaar gebracht, aarzelend maar wel degelijk nieuwsgierig. En verdomd, één snufje en ik bevind me in m'n eerste kamer in Amsterdam-Zuid waar ik tot in 't diepst van m'n wezen geleden heb aan 'n, toen alweer tweede, meest onmogelijke liefde ever! Ja, daar kwamen aardig wat flessen Muscadet de Sèvre et Maine aan te pas, sur lie, of niet. (Soave trouwens ook want als de Muscadet op was, kwam steevast de goedkope bolbuikige literfles Soave tevoorschijn, meer daarover later.)

Net als muziek kan geur dat dus bewerkstelligen: je terugbrengen naar een tijd die ooit was en waar je niet altijd uit vrije wil aan terugdenkt.

Vier gulden vijfennegentig bij de G&G kostte zo'n fles Muscadet als ik 't goed heb. Als-ie sur lie was, anders was-ie 

Ja, maar

- Ja maar stel nu dat die wandelaars op de London Bridge een hoofddoek hadden gedragen, de vrouwen dan. Zouden die nu dan nog wél hebben geleefd?

- Hoe durf je zoiets te opperen Annelies? Walgelijk! Moslims zijn net zo goed slachtoffer van terrorisme als niet-moslims hoor.

- Ja, dat weet ik wel, dat ontken ik ook niet. Maar het zijn toch niet zo maar terroristen, het zijn toch jihadisten?

- Wat maakt dat nou uit? Dood is dood. 

- Ja, maar die jihadisten zijn moslims en geloven in Allah. Neem me niet kwalijk hoor maar daarom vraag ik me toch af of

Bijna in Nederland maar stukken billiger

Zaterdag was ik even in Duitsland, nog geen kilometer over de grens bij X, waar geliefde en ik in ’n gehucht een tafel gingen ophalen. Een oerlelijke maar precies wat we nodig hebben en voor een paar tientjes. Via Marktplaats natuurlijk.

Dan maak je nog es wat mee.
En dat is ook wat waard.

We dienden ons te melden in de Dorfstrasse nummer 23, terwijl de originele tafel bij nummer 19 op ons stond te wachten maar de man van 23, Kees, een Nederlander, zou wel even met ons meelopen naar nummer 19 waar een Duitser woonde voor wie hij de afspraak geregeld had. Zo geschiedde.

Zodra je de ‘grens’ over bent, en dan maakt ’t niet uit of ’t Duitsland of België is, is de verandering van atmosfeer bijna tastbaar. Het vertrouwde, ’t kneuterig gezellige Nederland maakt plaats voor ….

Voor de nabestaanden van slachtoffers van islamitisch terrorisme

Kent u dat? Dat u zich afvraagt hoe ’t moet zijn een geliefde te verliezen door de islam?

Dat er ergens Allah Akbar is geroepen waar uw geliefde toevallig ook was omdat hij naar zijn werk moest of iets anders alledaags en dat u hem daarna nooit meer zult zien. Niet in levenden lijve. (Begin nu niet over statistieken, en een geliefde door islamitisch geweld verliezen is echt iets anders dan door een verkeersongeluk.)

Ik moet daar af en toe aan denken, al blokkeren mijn hersenen dan bijkans van walging. Niet omdat ik bang ben maar omdat ik een geliefde heb én omdat ik nog nooit een nabestaande of zwaar gewond slachtoffer van islamitisch terrorisme heb gehoord die openlijk z’n grote verlies onder woorden bracht en tevens de islam noemde of de daders voluit de schuld gaf.

Ik verwacht dat ook niet.
Het verdriet is te groot en privé bovendien. De afschuw van de islam en vooral van de enablers is

Bindend advies voor Job Seuren!


Heb je zojuist je wijnbrevet gehaald, weet je alles van de edele rotting, koop je, uit dorst naar meer, voor ’t eerst van je leven ’t vaktijdschrift ‘Perswijn’, geen opinieblad dus maar een VAKtijdschrijft, krijg je me toch een portie politiek correcte rot voorgeschoteld!

Ik wist niet wat ik las!

Ene Job Seuren vraagt zich in ’n wijncolumn hardop af wat hij zou doen als Geert Wilders voor zijn Amsterdamse deur zou staan, te weten Café De Klepel waar hij werkt. Want “Hoe zou de eigenaar van München Bürgerbräukeller zich achteraf gevoeld hebben, wetend dat zijn zaak een rol speelde in wat zich tussen 1932 en 1945 afspeelde?

Ja,ja een heuse Godwin. Dat Amsterdam een gedoemde stad is, wist de volksschrijver Gerard Reve

Trap er maar in !


Wat u van links-liberalen móet geloven omdat zij, deugmensen, het zeker wéten is dat:

de islam een religie van vrede is,

IS niets met de islam te maken heeft,

jihadisten niet de ware islam verkondigen,

dat salafisten juist de verbinding met u zoeken,

boerka’s, boerkini’s en nikaabs moeten kúnnen in een vrije samenleving, en om hoeveel gaat ’t nu al met al?

hoofddoeken sowieso geen enkel probleem zijn (want vrije keuze en als ’t geen vrije keuze is, dan is

Buitenlanders

Ik kwam de dame voor ’t eerst tegen in een bos. Kaplaarzen omvatten haar kleine voeten en uit de rechterzak van haar ruimvallende overjas puilde ’n gepikt bosplantje waar ze, er eenmaal op betrapt, zich in ’t geheel niet voor schaamde. Zij kan zoiets doen.

Sommige mensen hebben dat. Hoe ze ook gekleed gaan, terstond is duidelijk dat je een dame of heer voor je hebt. Nog voor ze een woord gesproken hebben.

Zo kan haar man ’n jasje van Action dragen zonder z’n waardigheid van heer te verliezen. Wonderlijk maar waar.

Zoals ’t ook waar is dat spullen die ’t paar bij voorkeur in de aanbieding koopt steeds weer snel kapot