"Islam is niet monolitisch" en Verdeeldheid in het Kamp van de Islam

(...)
Ondanks de verschillen in de doctrines van de soennitische en sjiitische islam, ondanks de vier verschillende soennitische rechtsscholen, ondanks de geografische uitgestrektheid van het land van de Gelovigen, met verschillende niveaus van welvaart, en de diverse ontmoetingen met niet-moslims, verschillend qua machtspositie en houding, ondanks de uiterlijke verschillen – kleding, taal of keuken – als het op de islam aankomt, dan vormen de teksten en de dogma’s van de islam die voor moslims relevant zijn, en de houding ten aanzien van de niet-moslims, de islam tot iets dat men zeker kan omschrijven als “monolitisch.”

Wat niet “monolitisch” is, zijn de moslims zelf. En het is nou juist dat onderscheid dat door niet-moslims kan worden gebruikt om het kamp van de islam zoals men dat zonder meer kan noemen, te verzwakken. Maar het is van belang dat men de islam en de bedreiging begrijpt die de islam vormt voor de wettelijke en politieke instellingen van de niet-moslims, en voor de veiligheid van lijf en goed van niet-islamitische volken en staatsvormen, om tot een zodanig besef te kunnen komen dat men die bedreigingen kan herkennen en vervolgens het onderscheid tussen de islam en de moslims als wapen kan gebruiken tegen de ideologie van de islam. Als je de islam niet wilt bestuderen, als je willens en wetens onwetend wilt blijven van wat dit inhoudt, als je niet de teksten analyseert, zul je de dogma’s van de islam niet begrijpen, als je niet de grote westerse geleerden leest, zelfs niet de islamitische schriftgeleerden leest die, openhartig zonder verdoezeling van feiten, voor hun mede-moslims, dus niet voor ongelovigen, schrijven – en dus de waarheid zeggen – als je niet de geschiedenis van meer dan 1350 jaar islamitische veroveringen en onderwerping van niet-moslims met hun verschillende geloven en culturen bestudeert, als je geen eigen betekenis geeft aan het gedrag en de verklaringen van moslims heden ten dage, dan zul je dit nooit begrijpen.

Ze hebben laten zien dat ze de niet-islamitische maatschappij op die manier in verwarring brengen, van wie een aantal toestemming heeft gekregen om in het Westen te verblijven, en ze bewegen hemel en aarde om te voorkomen dat niet-moslims kennis nemen van de teksten en de dogma’s, waarbij ze benadrukken dat “alleen moslims” kunnen uitleggen wat deze teksten betekenen.

En dan hebben we de apologeten van de islam, de bekende moslims die zeer bedreven zijn in de sluwe en duistere kunst van misleiding (zie, bijvoorbeeld, Tariq Ramadan). Aangezien niet-moslims zo vaak onwetend zijn, schotelen zij het onoplettende niet-islamitische publiek een standaardverhaal voor, waarbij heel erg selectief uit koran en hadieth wordt geciteerd. Ze zullen bijvoorbeeld nooit nalaten om te komen met 2.256 (“er is geen dwang in de godsdienst”) maar de onoplettende luisteraar komt niet op het idee om te vragen: als dat zo is, waarom worden dan diegenen die de islam willen verlaten met de dood bedreigd? En als dat zo is, waarom worden niet-moslims als ze niet zijn gedood, onmiddellijk gedwongen bekeerd, aan ondraaglijke vernederingen en belastingen onderworpen – de vernedering, de degradatie, de onveiligheid voor lijf en goed – dat de dhimma met zich brengt? Maar dan komt deze gladde woordvoerder met het misleidende en zeer selectieve standaardcitaat, dat volledig uit de context is – zoals bijvoorbeeld 2.256 en 5.32 zonder 5.33. Elke intelligente en oplettende niet-moslim, indien goed voorbereid, kan de standaardinhoud van de korte bloemlezing van de moslim-apologeet van citaten uit de koran en een paar “niet-authentieke” ahadith leveren.

Het is volkomen natuurlijk dat je als moslim-woordvoerder de meest sussende en passende uitleg van de islam geeft. Als ze ook nog charmante persoonlijkheden zijn, met een zachtaardige uitstraling, als de vrouwen er goed uitzien, als het allemaal in de trant is van laten we de islam er buiten laten, laten we degenen negeren die fanatiek zijn, laten we redelijk zijn, want we zijn tenslotte allemaal volwassen beleidsmakers in Washington, we zijn geen primitievelingen, dan is het zo gemakkelijk. En bovendien wil men dit ook graag geloven – want als je dit niet doet, hoeveel moeilijker en zwaarder en gevaarlijker zal het dan worden. Dus diegenen die de verantwoordelijkheid hebben om ons te beschermen, nemen als “vertegenwoordiger” de charmantste, meest aannemelijke, persoon die qua voorkomen de mensen voor zich wint. Neem nou bijvoorbeeld koningin Queen Rania, of koningin Noor bij hun optreden naar buiten toe, waarbij ze alles zeer zorgvuldig verwoorden, en hoe weinig ze ons helpen bij het begrijpen van de primitieve islamitische mensenmassa’s, of van wat de islam inhoudt. Hun glimlach, hun gladde en voorzichtige manier om dingen uit te leggen, zijn alleen maar om dingen te verhullen, zoals zij zelf ook alleen maar verwarring zaaien en afleiden.

Als je niet beschikt over de geestelijke bagage die kennis van de islam en zijn geschiedenis van islamitische verovering inhoudt, zul je snel worden ingepakt door die collega met de vriendelijke stem uit Karachi die met warme belangstelling vraagt naar het welzijn van je familie. Maar probeer met hem maar eens het onderwerp over de kleine Aisha, of de Deense spotprenten, of India, of Israel, of “islamofobie,” aan te roeren, en zie dan de ingehouden of open hysterie die dan ineens naar bovenkomt. Je kunt anderzijds worden ingepakt door een glimlachende charmeur net zoals Chaucer zegt, “het mes verborgen onder de kleding.” Het zijn niet alleen de overduidelijk fanatieke leden van de Taliban die een bedreiging vormen, maar ook al diegenen die verwarring zaaien en afleiden en al diegenen die proberen de “strijd” of jihad te faciliteren, op een wijze die geheel verschilt van het terrorisme - dat gemakkelijk is te herkennen en daardoor te bestrijden - door alle obstakels die de verspreiding en overheersing van de islam in de weg staan, op te ruimen.

Het cliché “islam is niet monolitisch” is onderdeel van het bedrog. Het wordt in stelling gebracht om te verwarren, om de onderzoekende houding van de niet-moslim (en kritiek) inzake de islam te doen stoppen en op die manier de weerstand tegen de islamitische jihad te verzwakken.

Hugh Fitzgerald

Vertaling - Rudolf, Bron: Jihad Watch "Islam Is Not Monolitich" and Divisions Within the Camp of Islam.

- Een uitstekend boek voor meer kennis over de islam, zijn doctrines en de getuigenissen van afvalligen is het boek: “Weg van de islam”, zie hier.

- Interessante site: beweging van Belgische ex-moslims:

http://www.exmoslim.org/geen%20dwang%20in%20de%20godsdienst.htm