Het positieve effect van 2 november
De afslachting van cineast Theo van Gogh heeft een geweldig positief resultaat opgeleverd voor de islamitische gemeenschap in Nederland. Een echte opsteker. Sinds 2 november wordt ze ineens, na ruim 30 jaar uit onverschilligheid en desinteresse aan haar lot te zijn overgelaten, serieus genomen. En hoe! Bijna elke avond mogen moslimvertegenwoordigers of rappers als Ali B.(ouali) hun gang naar de studio's maken en hun nog altijd niet accentloos zegje doen, ze worden al lang gediscrimineerd. Pas nu, na de rituele moord op Van Gogh door een van Ali's medebroeders is er veel begrip voor hun penibele situatie in dit ongastvrije land. Journalisten en interviewers zijn eindelijk een en al oor en begrijpen maar al te goed en te graag dat Theo van Gogh te ver ging.
Dood hoefde hij niet maar er zijn zo veel 'maars' te bedenken dat iedereen begrijpt dat het logisch is dat het toch is gebeurd. Nederland en de media slikken dit voor zoete koek want willen we niet allemaal vreedzaam langs elkaar heen verder leven?
Prachtige foto's staan er heden ten dage in de kranten, vooral van leuke, lachende islamitische kindertjes die op het schoolplein van hun islamitische school met elkaar spelen, het is de fotograaf steeds gelukt om ze er als echte kinderen uit te laten zien ondanks hun zware, zwarte hoofd- en halsdoeken. Als je jong bent, maakt het niet uit wat je aantrekt, alles staat dan goed en zeker als die mensenkindertjes lachen en dat doen ze allemaal op die foto's. Met hen is er niets mis, dat zie je in een oogopslag.
Ook verschijnen er foto's van moeders in een soort van tenten, van achteren gefotografeerd terwijl ze hun kindertjes uitzwaaien die met de bus helemaal naar Den Haag gaan om aan Balkenende te vragen waarom hun school toch in de fik is gegaan, kan Balkenende ze alsjeblieft uitleggen hoe dat zit want Theo was toch degene die foute dingen had gezegd over Allah en zij hadden toch niets gedaan? Hun leraar had het zelf gezegd. Theo van Gogh verdiende het om gestraft te worden maar zij hadden niets gedaan. Kinderen. Onze toekomst.
Ineens is duidelijk geworden wat voor kostbaar bezit we in ons midden hebben. Nederland is eindelijk klaar om te verislamiseren, de koran te respecteren en zich aan te passen aan de specifieke gewoontes van deze cultuur. Voortaan zullen we begrip tonen voor het feit dat gehoofddoekte vrouwen geen hand geven aan vreemde mannen. De strengste imams zullen wij tolereren want zo blijft de moslimgemeenschap in het gareel. Op die manier is er een uitlaatklep voor de haat van vele moslims naar het verderfelijke Amerika en Nederland als bondgenoot. Die haat kan maar beter gekanaliseerd worden want anders weet je het maar nooit en vinden er nog meer afslachtingen op klaarlichte dag in Amsterdam plaats. Niemand weet hoeveel Mohammed B. (ouyeri)'s er nog vrij rondlopen hier. Voorkomen is beter dan genezen. We gaan meer moskeeën bouwen zodat iedereen tevreden kan zijn. Ieder zijn eigen leven, zijn eigen cultuur, zijn eigen religie.
Onderwijzers die veel allochtone leerlingen in de klas hebben, mogen studiereizen naar Turkije en Marokko maken om te ervaren hoe het lesgeven daar gebeurt en hoe de islamitische mens denkt en leeft in het algemeen. Dan kunnen ze de in Nederland geboren moslims nog beter begrijpen want het schijnt toch wel een heel bijzondere en exotische cultuur te zijn, die islam. Er is geen sprake van discriminatie want de leraren hoeven niet naar de Antillen te gaan aangezien er met deze leerlingen nooit problemen zijn. Ook West-Europese kinderen die hier geboren zijn hoeven niet te vrezen dat hun leraren hun moederland zullen bezoeken, deze kinderen worden direkt al als volwaardig beschouwd.
Ook ex-feministes als Anja Meulenbelt dragen hun steentje bij, op haar site (gehost door de politieke parij de SP) kun je lezen hoe vreselijk het is dat Marokkaanse pubers nog steeds de discotheek niet ingelaten worden. Discriminatie! Zij vindt het dan ook heel logisch dat deze jongens gefrustreerd raken. Meulenbelt vindt het niet nodig om de vraag te stellen hoe het toch komt dat die jongens niet (meer) in de discotheek welkom zijn. Zij vindt het gemakkelijker het toverwoord racisme te gebruiken. Het komt niet in haar op om de Marokkanen zelf de schuld te geven, die het keer op keer niet kunnen laten van de roomblanke meisjes af te blijven. Al dat lekkers is er toch voor het grijpen, moeten zij denken, anders zou je het wel bedekken, toch?! Nee, Meulenbelt weet het zeker, het is racisme en dat is gevaarlijk want voor je het weet gaan de gaskamers weer open. Elke keer als de vergelijking met de joden wordt genoemd, en dat is vandaag de dag schering en inslag, mogen andersdenkenden het niet wagen te vragen wie of waar die Hitler dan wel niet is op dit moment. Appels met peren vergelijken werkt altijd, de meest mensen trappen er wel in en ach hoewel er voorlopig nog geen moslim is gekeeld, we moeten toch voorzichtig zijn en ze niet op hun teentjes trappen.
Het verhaal van de discotheken kun je zo vervangen door dat van de openlucht zwembaden. Deze zijn steeds vaker gesloten omdat met name de uit Marokkaanse ouders hier geboren jongens het niet kunnen laten handtastelijk te worden. Als hun zusters er geheel bedekt bij lopen dan moeten de blonde schoonheden toch zeker hoeren zijn? Hoe anders moeten ze denken, het staat in de koran?! Die autochtone jeugd heeft het zwaar te verduren maar niemand hoor je erover. Het zwembad wordt gewoon gesloten totdat de Marokkanen geleerd hebben hoe zich te gedragen. Ze mogen nog even doorgaan met oefenen op onze dochters.
Politici als mevrouw Hirsi Ali en meneer Wilders, die toch wel erg anti-islam zijn, worden op afstand gehouden, niet in de eerste plaats door moslimterroristen die het op hen gemunt hebben maar ook door de 148 andere volksvertegenwoordigers die niet zo gelukkig zijn met hun uitlatingen. De integratie zal lukken, 
als het moet door gezamenlijk naar de moskee te gaan. Burgemeester Cohen heeft er al een gewoonte van gemaakt, die is nauwelijks nog buiten een godshuis te vinden. "Moge Allah hem bewaren".
Annelies van der Veer
16 december 2004
Deze tekst verscheen eerder op VetVEtVET
Geen opmerkingen:
Een reactie posten