In dienst bij de duivel

Achttien euro vijfennegentig heb ik neergeteld om me te laten beledigen, om mezelf en de rest van bleekscheterig Nederland een keertje in de zeik te laten nemen. Blijkt. Want ze kon het weer niet laten. Net als in haar bestseller (en straks ook verfilmde) VINEXVROUWEN zet Naima El Bezaz in haar jongste roman In dienst bij de duivel de Nederlander en de Nederlandse cultuur flink te kak en geeft ze aan het begrip 'slachtofferschap' een bijzondere draai.

Zo kan het ik-personage van In dienst bij de duivel dat over het werk op de redactie van een glossy gaat, er maar niet over uit dat sommige Nederlanders een urn van een overleden familielid in huis hebben: "Wij begraven onze mensen. Mijn ouders en hun vrienden zijn nog steeds niet van de schrik
bekomen dat jullie ook aan crematie doen. Dat kennen we binnen de islam namelijk niet." […] "Sorry, dat ik het zeg, Renate, maar jullie Nederlanders zijn echt vreemd."

Over regen. "Maar zij [Nederlanders] hebben dan ook niets te klagen, want ze komen uit een volk dat er genetisch voor heeft gezorgd dat ze haar hebben dat niet kroest als het regent. Zoals bij mij dus wel het geval is… "

"Zij waren de kurk waarop het land dreef. En ik, met mijn brutale, bruine allochtonenkop, zou dan de euvele moed hebben om aan die blanke autochtone vrouwen te vragen of ze hun vetrollen wel in bedwang hielden. Geert Wilders zette mensen voor minder op het vliegtuig terug naar hun geboorteland."

De Nederlandse krenterigheid komt aan de orde, dit keer niet het uitentreuren uitgemolken het-ene-koekje-bij-de-thee cliché maar het ieder-voor-zich-afrekenen in een restaurant. En over journalistieke onderwerpen. "Jeetje, overgevoelig volk zijn jullie [Nederlanders]. Misschien moet ik een lijst krijgen met dingen waar ik het niet over mag hebben."

Haha, die Naima El Bezaz, ik mag haar wel, ze is er niet eentje uit een dozijn, niet op haar mondje gevallen en nooit echt vals maar die anti-Nederland 'grappen' in haar boeken komen niet boven het niveau van de 'nummer-39-met-rijst-grap' van ene Gordon. Je moet van flauwe, tikkeltje onsmakelijke, alles-en-iedereen-over-een-kam-scherende oprispingen houden, dan lees je het juiste boek. Maar het mag natuurlijk wél want ik hoef het niet te lezen, ik hoef Bezaz' boeken niet te kopen en ik weet maar al te goed dat er zat Nederlanders zijn die het heerlijk vinden als een allochtoon hen de les leest, dat hebben El Bezaz en d'r uitgever goed begrepen. 't Is alleen zo dat ik haar nooit als allochtoon heb gezien maar als Nederlander die in het geval van 'In dienst bij de duivel' een net niet geslaagde roman heeft geschreven. Dat is mijn mening en of die politiek correct of incorrect is, daar wil ik niet eens aan denken.

Niet met mijn interpretatie eens? Uw eigen mening hierover vormen kost u achttien euro vijfennegentig.

6 opmerkingen:

  1. "Wij begraven onze mensen. Mijn ouders en hun vrienden zijn nog steeds niet van de schrik bekomen dat jullie ook aan crematie doen. Dat kennen we binnen de islam namelijk niet."

    Zo, die El Bezaz is hier dus echt 'in den vreemde'. Islamieten in Indonesië zijn echter wel bekend met crematies van Hindoe-javanen en balinezen.

    Pas daar aangekomen Nederlanders indertijd zullen zich misschien ook wel ietsje bevreemd gevoeld hebben daar. Echter de Nederlanders die daar geboren waren niet.

    Maar misschien schrijft ze meer vanuit het oogpunt van haar marokkaanse familie en vrienden dan vanuit zichzelf. Ze is niet hier geboren maar toch wel getogen zou ik zeggen.





    BeantwoordenVerwijderen
  2. Andersom zal zo'n boek niet gauw geschreven (kunnen) worden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Waaruit maar weer blijkt welke cultuur met beide voeten op de grond staat.

      Verwijderen


  3. Mevrouwtje gaat het nog moeilijk krijgen in het Westen en de terugtocht naar de woestijn zal haar zwaar vallen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Uiteindelijk betaalt iedereen zijn eigen consumpties. Het is een beetje vreemd om iemand te horen zeggen dat het typisch Nederlands is dat ieder voor zich betaalt. Tenslotte als het anders was, dan was dat vreemd maar bovendien onlogisch. Het scherpt namelijk een verplichting als er steeds iemand is die in het restaurant de rekening betaalt. Tenslotte moet er iets voor tegenover staan. Als een vrouw zich laat fêteren dan moet duidelijk zijn wie er aan het eind van de avond met de benen wijd gaat en wie niet. Als een man zich laat onthalen dan spelen er andere zaken, de een wil aanzien kopen, of de ander teert op iemands zak.

    Als men de zaken zuiver wil houden dan betaalt iedereen voor zichzelf. Het scherpt geen verplichtingen, er zijn geen addertjes onder het gras en er is geen verplichte dienstbaarheid. Iedereen weet dat als gelijken met elkaar gaan drinken dat de ene week die éne en de andere week die ànder betaalt, dus feitelijk betaalt men netto toch zelf, of men is een uitvreter. En op eetvreters en hoeren zit niemand te wachten, in het buitenland kennelijk wel.

    'In dienst bij de duivel' heet het boek, het is toch algemeen bekend dat de duivel de ziel koopt van de mensen, en dat die mensen met die gekochte ziel daar láter voor moeten betalen. Dat verhaal moet mensen van de islam toch heel erg bekend over komen, toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Kan ik ook een boek schrijven met de titel "In dienst bij de duivel" over iemand die bij mohammed-fascisten werkt ?

    BeantwoordenVerwijderen