Denkend aan Holland

Denkend aan Holland

Denkend aan Holland is een pamflet (37 pagina's) dat Thomas Rosenboom reeds in 2005 schreef maar dat, nu het Europees Kampioenschap voetbal in aantocht is, gerust herlezen kan worden zodat u precies weet hoe het komt dat buurtkinderen straks met oranje megafoons die voor 3 euro 95 of minder bij Blokker te koop zijn - ik heb ze al gehoord - en aangemoedigd door hun ouders (ik heb ze al gezien) voor uw huis het voorgeprogrammeerde en versterkte olé! olé! olé olééééééé..... mee staan te tetteren. Merkwaardigerwijs gaat de fabrikant van deze versterkte rotzooi vooralsnog vrijuit.

Denkend aan Holland kan weleens zo populair zijn omdat het over een hobby gaat die de laatste tijd groteske vormen heeft aangenomen: hoe vermijd ik asociaal, crimineel, zinloos gewelddadig gedrag? Hoe kan ik mijn leven prettig leven zonder al te veel lastig gevallen te worden? Vanzelfsprekend is dat namelijk niet meer. Daarvoor zou je terug in de tijd moeten gaan of naar het buitenland want dan merk je het verschil.

Rosenboom is meedogenloos in zijn analyse van de Nederlander, let wel het gaat over Nederland en de Nederlanders sinds pakweg 1970. Deze Nederlanders denken dat de wereld om hen draait, dat zij recht hebben
op alle aandacht, continu, en dat zij zich alles onder het mom van vrijheid kunnen permitteren. Die vrijheid menen zij altijd en overal te kunnen opeisen. De gehele opvoeding is hierop gericht. Rosenboom doorloopt de stadia van peuter tot puber en volwassene. Hilarische voorbeelden geeft hij.

De schrijver stapt bijvoorbeeld bij het passeren van een groepje jongeren gewoon even de rijweg op, de ogen afgeslagen, een denkbeeldige staart tussen zijn benen getrokken. De openbare ruimte is immers het bezit van jongeren geworden, vooral als ze met meerderen zijn.

Vanaf zijn balkon in het centrum van Amsterdam ziet Rosenboom de bootjes voorbij komen. Als zo'n lachende en zingende vrijbuiter ook naar hem begint te zwaaien en hij niet terugzwaait - waarom zou hij? - dan verandert diens gedrag in rap tempo: een dreigende vuist valt Rosenboom ten deel, begeleid door geschreeuw. Er behoeft blijkbaar maar iets te gebeuren, iemand hoeft maar even zijn zin niet te krijgen en diezelfde 'vrijheidsopwinding' verandert in een flits in woede, razernij en geweld. Het verschijnsel dat zich tegenwoordig op collectieve schaal in het weekend voordoet.

Wat dat betreft zijn de 'allochtone jongeren' goed geïntegreerd. Zij vertonen immers geen ander gedrag dan dat van hun autochtone leeftijdsgenoten. Onzin dus, vindt Rosenboom, om te zeggen dat het asociale/criminele gedrag van deze groep veroorzaakt wordt door het niet-geïntegreerd zijn van de ouders. Waarom niet heel gericht gezegd: zorg ervoor dat uw kinderen zich niet misdragen?

Wat blijkt nog meer uit het pamflet? Problemen die voortkomen uit onze mentaliteit worden liever herleid tot fysieke oorzaken, en met fysieke middelen bestreden. Heeft half Nederland last van asociale geluidsoverlast? De muren zijn te dun, we moeten dus dikkere muren hebben. Gooien jongeren stoeptegels vanaf viaducten op onderdoor rijdende auto's? Maar er staan ook geen hekken op die viaducten! We moeten er hekken op zetten! Ga zo maar door.

Rosenboom komt zelfs nog met een oplossing tegen alle opwindingsverslaving van de jongeren:

"Bevrijd deze jongeren, als ze in de gevangenis belanden, van die
constante opwinding, gun ze eens een andere ervaring en snij al die
televisie- en radiokanalen domweg af, met uitzondering van de klassieke
zender en National Geographic, zodat de opwinding uit het lichaam kan
verdwijnen en kan plaatsmaken voor bespiegeling en verwondering. Dat
zou goed zijn, want niemand is slecht."

Annelies van der Veer

Lees hier een voorproefje over 'het Nederlandse elftal, of nee: dat fantastische legioen' uit Denkend aan Holland

Thomas Rosenboom - Denkend aan Holland. Pamflet.
uitgeverij Querido
5 euro.

Reacties Denkend aan Holland