Terwijl Europa Sliep

In het Noors betekent snill 'aardig' en met het woord snillester wordt soms (door degenen die de dingen bij hun naam durven noemen) verwezen naar domme personen zoals Jeanette Sky: politiek correcte individuen voor wie aardig gevonden worden het belangrijkst is. De Noorse snillister beschouwen zichzelf als pro-moslim. Doordat ze geen kwaad zien in de autocraten die de moslimgemeenschap leiden, zijn ze feitelijk de vijand van degenen binnen die gemeenschap die de autocratische tirannie verafschuwen, vrij wensen te zijn en gelijke burgers willen zijn in een westerse democratie.



Walid al-Kubaisi is een dergelijke allochtoon. Hij komt oorspronkelijk uit Irak en publiceerde in 1996 een fantastisch boek getiteld 'Mijn geloof, jouw mythe' (Min tro din myte), waarin hij een gesprek beschrijft met een typische snillist die een 'Noors cultureel centrum' leidde. Het centrum bood onderdak aan verscheidene activiteiten van verschillende etnische groepen, en zorgde ervoor dat iedere groep zijn eigen ruimte had. Toen Al-Kubaisi deze regeling bekritiseerde omdat het gettovorming in de hand werkte, maakte de directeur bezwaar en benadrukte hij zijn bedoeling: andere culturen laten zien en voor een 'exotische atmosfeer' zorgen.

“Maar is het niet belangrijker [vraagt Al-Kubaisi] dat allochtonen kennis vergaren over de Noorse cultuur en Noorse waarden, in plaats van dat ze voor jou en andere Noren een beetje  een exotisch sfeertje creëren?”
“Het is niet onze taak ze iets van de Noorse cultuur bij te brengen.” antwoordde hij. “Ze kunnen dat zelf wel beslissen, als ze dat willen. Buitenlanders hebben een rijke cultuur. Je moet zo niet denken. Dat levert grote moeilijkheden op. Wij hebben onze cultuur en jij hebt de jouwe.”
“Nee, ik denk bijvoorbeeld aan waarden zoals vrijheid van meningsuiting en godsdienstvrijheid,” antwoordde ik.
“Ja, natuurlijk gaan deze Noorse waarden jullie moslims ook aan. Wij kennen godsdienstvrijheid, en vandaar dat jullie moslims jullie islam hier vrij mogen belijden... Je kunt, als je dat wilt, een baard en een tulband dragen en niemand zal dat afkeuren... Je kunt dieren op een islamitische manier slachten zodat je islamitisch vlees kunt eten, je hebt het recht je kinderen te besnijden... Je kunt gebruikmaken van je vrijheid van meningsuiting om anderen over de islam en je boeiende cultuur te vertellen; je kunt Noorse racisten bekritiseren, en wij helpen je bijeenkomsten te organiseren en moedigen jullie aan ons te vertellen over de omstandigheden waaronder jullie gevlucht zijn...”

Maar hoe staat het, vroeg Al-Kubaisi, met de vrijheid van de moslims om hun godsdienst te bekritiseren – of zich te bekeren? De directeur werd boos.
“Je bent een moslim, Walid, en je mag je identiteit niet verloochenen. Als je een Noor wordt, zullen wij je niet meer zien zoals je bent. Je moet jezelf blijven.”
“Maar geloof je dat ik mijn identiteit verloochen als ik in de vrijheid van meningsuiting geloof en als ik een van mijn landgenoten toesta een andere godsdienst te kiezen of zich te laten bekeren tot een ander geloof?” vroeg ik hem.
“Je cultuur is erg rijk. Je cultuur was al rijk toen er hier nog nauwelijks van cultuur sprake was,” zei hij.
“Dankjewel, maar ik wil alleen maar weten of ik mijn identiteit verloochen als ik varkensvlees eet en me bekeer tot het christendom?” vroeg ik plagend.
“Luister. Dat is iets wat je zelf moet beslissen. Maar je houding geeft aanleiding tot veel problemen. We willen een multiculturele samenleving creëren en we willen de vreemde culturen niet laten verdwijnen. Je houding gooit roet in ons eten. Die zorgt voor conflicten tussen allochtonen. Ik ben een cultureel werker, niet iemand die conflicten oplost,” zei hij. 

Deze opmerkingen van een culturele klerk tonen de politieke correctheid van de Europese gevestigde orde mooi aan. Terwijl etnische Europeanen beschouwd worden als individuen, worden zelfs moslims die zich openlijk proberen te distantiëren van de moslimgemeenschap toch gezien als groepsleden wier gemeenschappelijke identiteit geheel bepaald wordt door de huidskleur, etniciteit en godsdienstige achtergrond. Als etnische Europeanen mogen kiezen bij welke godsdienst ze willen horen, of als ze bij geen enkele godsdienst willen horen, wordt toch van ze verwacht dat ze de wet respecteren, maar moslims zijn 'van nature religieuze wezens' en als zodanig kan 'niet van hen verwacht worden dat ze zich aan de Europese wet en cultuur conformeren'. Een dergelijke gedachtegang, merkt Al-Kubaisi op, 'leidt vanzelf naar de visie dat de moslim inferieur is' – en, zo kun je daaraan toevoegen, dat houdt niet alleen de integratie tegen, maar lijkt die ook te beschouwen als volstrekt onwenselijk.


Het gesprek met de 'cultureel werker' stond voor Al-Kubaisi niet op zich. Nadat hij in het openbaar slavernij en besnijdenis van vrouwen in de islamitische wereld had bekritiseerd, werd Al-Kubaisi niet alleen aangevallen door een imam (die hem dreigend vergeleek met Salman Rushdie), maar ook door het hoofd van een Noorse overheidsinstelling voor vluchtelingen, die openlijk de imam steunde en Al-Kubaisi berispte omdat hij de gevoelens van de moslims had gekwetst. Bij een andere gelegenheid werd een Noorse schrijver, die zelf kritiek leverde op het christendom, boos over een essay van Al-Kubaisi waarin hij kritiek had op de islam, omdat (zei hij) het zou aanzetten tot racisme. De boodschap van dergelijke anekdotes zal duidelijk zijn: allochtonen die de vrijheid van meningsuiting en persoonlijke rechten omarmen kunnen grote afkeuring verwachten van de Noorse elite voor het bekritiseren of verloochenen van hun cultuur of religie; allochtonen die de democratische waarden veroordelen uit naam van hun cultuur of religie kunnen ervan uitgaan dat ze daarvoor geprezen worden.*

* Helaas, sinds de invasie van zijn geboorteland Irak heeft Al-Kubaisi verschillende artikelen geschreven waarin hij de Verenigde Staten bitter aanvalt en de terroristische opstand karakteriseert als een legitieme verzetsbeweging.

Uit: Terwijl Europa Sliep - Bruce Bawer
de dreiging van de radicale islam
Meulenhoff
21 euro 95