Arme kaas
Het gaat niet goed met kaas. Vroeger was kaas gezond, lekker en vagelijk deugdzaam - het Nederlands Zuivelbureau maakte er opgewekte reclame voor ('uit het vuistje' - een vondst uit 1965). Chic ook: Albert Heijn-filialen in betere buurten hadden een ruime kaasafdeling, in volkbuurten een voor vleeswaren. Maar dat is allemaal veranderd. Wie een béétje verstand heeft, weet al lang dat een boterhammetje met jam minder calorieën levert dan een met kaas. Martijn Katan, eminent voedingswetenschapper, wees onlangs met leedvermaak op het feit dat zelfs een broodje kroket minder vet bevat dan een broodje kaas.
Het is het vet, het dierlijke vet, dat kaas zo lekker maakt - en tegelijk tot een boerse outcast in de salon van de algemeen beschaafde voedingsmiddelen. Pogingen om het vetgehalte te verlagen hebben onmiddellijk ellendige gevolgen voor de smaak. Het is een zorgelijke toestand, tenminste voor wie zich iets van die beschaving wil aantrekken. Op voedselgebied is dat gelukkig niet verplicht - nog niet tenminste.
Ileen Montijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten