Pim Fortuyn heeft eens in een geruchtmakend interview gezegd dat hij 'voor afschaffing [was] van dat rare grondwetsartikel: gij zult niet discrimineren.' In wat daarna volgt blijkt duidelijk dat hij daarmee bedoelt 'bekritiseren.' Van hem mocht een imam bijvoorbeeld vertellen dat zijn - homoseksuele - levenswandel verwerpelijk was. Laten we eens nagaan of hij gelijk had. Artikel 1 luidt:
'Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.'
Wat betekent 'discriminatie'? De van Dale (1984) geeft als eerste betekenis: 'verwerpende onderscheiding, achterstelling, negatieve beoordeling en behandeling van iets of iemand op grond van niet ter zake doende kenmerken.' (cursief van RM) Dit is de klassieke definitie.
Hierdoor wordt meteen duidelijk dat we personen van een ander ras (huidskleur) inderdaad niet mogen discrimineren. Die huidskleur doet niet ter zake. 'Ras' moet erbij staan ook wegens het verleden. Joden werden door de Duitse nationaal-socialisten op grond van ras, van genetische herkomst, vermoord en zwarten werden achtergesteld in de VS en elders.
Maar waarom staan godsdienst, levensovertuiging en politieke gezindheid erbij? De onderdelen van die categorieën kunnen veel relevante verschillen vertonen. Nationaal-socialisme en communisme zijn behalve politieke gezindheden ook levensovertuigingen. Mogen we die moordzuchtige, op de aarde gerichte heilsleren ook niet discrimineren in de zin van verwerpen? Maar neo-nazi's worden voortdurend veroordeeld en iedereen, ik ook als ze werkelijk neo-nazi zijn, is het daarmee eens.
'Discriminatie' heeft geleidelijk aan een tweede, ruimere betekenis gekregen. Wanneer je je verzet tegen de islam, krijg je te horen dat je een godsdienst niet mag discrimineren, ook al heb je relevante, ongunstige kenmerken van die godsdienst genoemd. Dit hangt samen met het multiculturele idee dat alle godsdiensten evenwaardig zijn, een waanidee maar met grote invloed en gevolgen.
Als het om discriminatie gaat, is een baan al of niet krijgen belangrijk. Mag de werkgever een sollicitant dan niet discrimineren? Mag de Wiardi Beckman Stichting van de PvdA niet tegen een sollicitant zeggen: 'u bent niet links genoeg om voor ons te kunnen werken'? Natuurlijk wel, want of die links genoeg is, is relevant voor het werk dat hij/zij te verrichten krijgt.
Het blijft vreemd dat in artikel 1 naast ras ook politieke gezindheid, godsdienst en levensovertuiging vermeld worden. Nu zou men terug kunnen grijpen op de overwegingen die indertijd tot de tekst van dat artikel geleid hebben, maar dat heeft geen zin omdat het duidelijk is dat veel mensen, onder wie Fortuyn, het opvatten als het verbod om relevante verschillen te bekritiseren. En dat is heel begrijpelijk, want de tekst geeft er ruimschoots aanleiding toe. Wat de opstellers er ook mee bedoeld hebben, ze hebben iets dubbelzinnigs op papier gezet.
Het is niet in te zien wat de zin is van het opnemen van categorieën waarvan de onderdelen op zo veel relevante punten verschillen en vermoedelijk daarom is men het verbod om tussen de leden van die categorieën te discrimineren gaan opvatten als het verbod om ze te bekritiseren. Maar dit doet men dan op willekeurige wijze want ieder wil blijven bekritiseren wat hem niet bevalt. Multicultureel links wil zijn cliëntèle niet bekritiseerd zien, in het bijzonder de islam van de moslims, maar discrimineert en demoniseert zelfs politici die op de nadelen van de orthodoxe islam wijzen.
Pim Fortuyn had deels gelijk, want in de praktijk wordt het artikel misbruikt, een misbruik echter waartoe de tekst aanleiding geeft. De tweede zin ervan zou moeten luiden dat discriminatie op grond van ras of geslacht niet is toegestaan. Punt uit.
Maar Fortuyn vergat om te zeggen dat discriminatie op grond van ras verboden moet blijven. Dit gaf politicus Thom de Graaf van D66 de kans om Anne Frank van stal te halen en tegen hem aan te voeren, hoewel hij kon weten dat Fortuyn zich nooit voor rassendiscriminatie had uitgelaten. Ik besprak dit al in Vermoord en verbannen. Na analyse van dit merkwaardige artikel 1 ben ik van mening dat het niet onbegrijpelijk is dat De Graaf dit deed, maar het blijft fout.
Artikel 1 werkt ook de door mij eerder besproken leugen van Ed van Thijn en anderen in de hand dat kritiek op een niet aan ras gebonden religie als de islam racisme is.
'Hij die, anders dan ten behoeve van zakelijke berichtgeving: een uitlating openbaar maakt die, naar hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden, voor een groep mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging () beledigend is () wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de derde categorie.' (cursief van RM)
Ook hier weer het gelijk opgaan van ras met godsdienst en levensovertuiging. Dit artikel deugt niet omdat het discriminatie en belediging van groepen wegens godsdienst of levensovertuiging strafbaar stelt, waarbij die groepen zelf kunnen bepalen wat voor hen beledigend is.
Volgens deze wet zou de protestantse premier J.P. Balkenende, indien aangeklaagd, per se veroordeeld moeten worden tot de volle maat, een gevangenisstraf van zes maanden, want onlangs zei hij dat 'je' - dat was vroeger 'men', het is algemeen - zonder geloof niet kunt functioneren. Dit was een dodelijke belediging van alle niet-gelovigen: die zijn volgens de Balk allemaal knoeiers. Maar zulke domme overtuigingen moeten uitgedragen kunnen worden, en bestreden.
Zo zou ook elke kritiek op het communisme, fascisme of het islamisme gesmoord kunnen worden. Rechtzinnige moslims vinden elke kritiek, ook de geringste, op de islam of de Profeet per definitie beledigend. Nu zullen rechters aanklachten van fascisten of neo-nazi's natuurlijk nooit honoreren. Gelukkig geven ze klagers van andere groepen tot nu toe ook niet vaak gelijk als de vrijheid van meningsuiting in het geding is. Een bekende uitzondering is dat Hans Janmaat van de Centrum-democraten tweemaal werd veroordeeld, voor de uitspraak dat Nederland vol is en die over het willen afschaffen van de multiculturele samenleving, wat politieke, te bediscussiëren uitspraken zijn.
Maar artikel 137 van het WvS is dus voor een deel even verwerpelijk als een deel van artikel 1 van de Grondwet. Rechters zouden daarmee de vrijheid van meningsuiting, ook in de Grondwet staande, de kop in kunnen drukken. Daarmee hebben zij te veel macht. Dat is een idiote, gevaarlijke situatie, die door artikel 1 van de Grondwet mogelijk is gemaakt.
René Marres
Geen opmerkingen:
Een reactie posten