Vrouwen als wisselgeld

Je hoort wel eens dat nogal wat Nederlanders gestrest raken van de islam, ze zouden er een ongehoorde angst voor ontwikkelen die grenst aan vreemdelingenhaat.

Toch lijken recente incidenten aan te tonen dat het met die angst wel meevalt. Allereerst zijn er natuurlijk kenners als hoogleraar Maurits Berger die blijven verkondigen dat de sharia (de islamitische wetgeving) en het Nederlands recht voor meer dan 95% aan elkaar gelijk zijn. Helemaal geen angstige man die Berger. Hij is dan ook een warm pleitbezorger van een nog op te richten Nederlandse familierechtbank in Islamitisch Recht.

Een hele geruststelling. Misschien niet voor vrouwen want er moet wel íets ingeleverd worden wil het hier gezellig blijven, je moet je ook een beetje aanpassen aan de wensen en gewoontes van anderen, maar dat is slechts voor 5% en dat verschil vangen de vrouwen dan wel op. Dat is het
wisselgeld, dat deert mannen en zeker professor Maurits Berger niet, wiens Leidse leerstoel wordt gefinancierd door de sultan van Oman. Bovendien willen die vrouwen dat zelf, weet iedereen, of beweert op z'n minst iedereen.

Dat is één, maar, blijkt nu, ook zogeheten islam watchers zijn, met de jaren minder angstig voor de islam geworden. Niet dat ze meteen allemaal trouwen met een moslimvrouw en plotsklaps genezen van elke fobie, dat niet, maar ze buigen regelmatig moeiteloos voor één of meer shariaregeltjes. Nog even voor de goede orde, ik heb het niet over linkse goedbedoelende politici hè, die zijn al lang zo ver, maar over islam watchers. De vermeende angst voor de islam valt dus reuze mee.
Kijk nog even naar het nog net niet vergeten islamdebat in de Amsterdamse De Balie van 13 oktober jl., waar door ingrijpen van de moedige directeur bidden in de gang op 't nippertje werd voorkomen maar waar aan de andere kant gretig rekening wordt gehouden met de wensen van bepaalde moslims om vrouwen niet onbedekt aan de debattafel te laten plaatsnemen, of waar nu een aparte rij voor vrouwen werd gereserveerd zodat de mannen, ja het verbaast u niet het gaat enkel en alleen om mannen, op het podium ongestoord door deze kleinigheden, zich aan grotere zaken konden wijden. Mannen dus, er kwamen geen deskundige vrouwen als Nahed Selim, Samira Bouchibti, Naima El Bezaz of Shirin Musa aan te pas.
Je verwachtte het niet maar voor arabist Hans Jansen die waarschuwt voor de sharia, bleek de seksistische zaalindeling geen principieel bezwaar, geen reden om dit islamdebatje te negeren, hij toonde zich loyaal aan zijn uitgever René van Praag. Zaken gaan voor het meisje. Schreef de Grote Schrijver Gerard Reve dat,  weliswaar in een geheel andere context, niet reeds?

De rest is bijzaak, iets kleins, iets wat vrouwen aangaat, en daar hebben de meeste islam watchers simpelweg minder gevoel voor. Mannen weten, en dan maakt het echt niet uit of die mannen in Nederland of in het Midden-Oosten wonen, waar het om gaat: terreur! kalifaat! overheersing! sharia! Vrouwen zijn, als het er op aankomt, een kwestie van wisselgeld. Waarvan akte.