Die Kerk is niet achterlijk

De Kerk verkondigt haar leer letterlijk, en het ligt aan het geestelijk niveau van de zielen of die haar letterlijk, allegorisch dan wel als een ondoorgrondelijk mysterie wensen op te vatten. Die Kerk is niet achterlijk, al denkt de tegenstander dat zij net zo imbeciel is als hij zelf.

Men kan niet van deur tot deur iets colporteren en zeggen ik kom u iets vertellen dat eigenlijk niet waar, maar op een bepaalde manier juist
héél erg waar is. Want wat zegt dan degene die de deur open doet? Hij zegt: 'Man donder op en laat meteen je haar maar eens knippen.' Zo is het toch?

Vandaar dat de verkondiger beter kan zeggen: 'God is mens geworden, heeft geleden, is gestorven en begraven, opgestaan van de Doden, en heeft ons voor eeuwig verlost van Zonde en Dood.' Want alleen dan is er een bescheiden kans dat degene die de deur open doet, zegt: 'Dat mag ik horen,' of 'Het werd tijd' of 'Zo moet het over de gehele wereld'. Want aan een god die 'eigenlijk niet, maar op een bepaalde manier juist héél erg bestaat', daar heeft die man die de deur open doet geen boodschap aan, want die heeft hij thuis ook, compleet met reuma, inhoudelijk draagvlak, en na het donker geen stap meer op straat durven zetten wegens de toenemende medemenselijkheid. Neen, die persoon die ziet gewoon intuïtief hoe of dat het in elkaar zit.

Uit: Het Doodskleed Van Christus (Over de echtheid van de lijkwade van Turijn) - Gerard Reve. Verzameld Werk, deel 6, Uitgeverij L.J. Veen Amsterdam/Antwerpen