Dus dan gaat het zo

Hanny: 'Nou als ik even mag, ik let wél op taalschoonheid. Maar met het laten lezen van mijn gedichten aan Gerard ben ik snel opgehouden.
"Poëzie is een voze en onwaarachtige kunst," zei hij heel in het begin toen we elkaar pas kenden. Dat had hij thuis gehoord van zijn vader. Ik vergeet nooit dat ik je eens iets liet lezen en jij mijn gedichten in twee seconden bekeken had. Je zei: "Ja, heel aardig. zal ik het voor je schrijven?" Toen dacht ik: nou
laat ik je nooit meer iets lezen, want ik was toch al zo onzeker. Hij heeft voor mijn werk nooit zoveel gevoel gehad, hoor. Maar ik heb mijn talent nooit ondergeschikt gemaakt aan het zijne. Daar was het net iets te sterk voor. Poëzie was voor mij een vorm van leven, ik was er al als klein kind mee begonnen. Dus daar liet ik me niet zo snel van weerhouden, daar ben ik ook te eigenzinnig voor.'

Gerard: 'Het is een prettig idee, dat maar weinig mensen mijn werk kunnen evenaren, maar een schrijver die zijn eigen werk tot ontplooiing wil brengen, dat is niet iemand die andere mensen opzettelijk schade toebrengt. Door andere mensen te belasteren of te kleineren, verbeter je je eigen werk niet. Verder zie ik in principe geen bezwaar in een huwelijk tussen twee schrijvers. Je hebt toch ook twee dokters die met elkaar getrouwd zijn. Als de een ziek is,  kan de ander hem beter maken. En jij dicht heel anders dan ik. Jij probeert met de allersimpelste taal een emotie op te voeren, tot uitdrukking te brengen. Soms lukt je dat buitengewoon goed. Maar het is mijn methode niet. Jij gebruikt nooit opzettelijk clichés en zo. Jij schmiert niet. Ik wel, ik bouw een gedicht op als een verhaal. Dus dan gaat het zo: "Eens was ik jong en schoon. Vrouwen die met mij dansten werden in mijn armen meegevoerd tot duizelingwekkende hoogten. Nu gaat er niets meer omhoog: het enige dat stijf staat zijn mijn gewrichten. Ach, waar zijt gij gebleven, zoete, bittere, onstuimige jeugd?"'

Uit: Leven met Reve - Ad Fransen, pag, 59-61.
Het onmogelijke huwelijk van Gerard Reve en Hanny Michaelis.
www.uitgeverijpodium.nl