Job Cohen krijgt stank voor dank
Herinnert u zich de campagne ‘Hoe leuk zijn Marokkanen'? Het communicatiebureau Attacom, ondersteund door het ministerie van Justitie, wilde in het najaar van 2002, wat doen aan ‘positieve beeldvorming van Marokkanen’. In Haagse trams kwamen posters te hangen met Marokkanen en teksten als ‘Ik houd ook van boerenkool, maar dan met lamsvlees’.
Attacom benaderde 42 gemeenten, maar de interesse was gering. Zelfs met prikkelende stunts, met posters en discussieavonden, viel de leukheid van de Marokkanen niet aan de man te brengen, concludeerde De Volkskrant. Begin 2005 werd de campagne ten grave gedragen, kort nadat cineast/columnist Theo van Gogh was vermoord door een bijzonder leuke Marokkaan.
Dezer dagen kon Nederland weer volop kennismaken met de leukheid van een zeer irritante groep Marokkanen. In Amsterdam-West bedreigden jonge omstanders het ambulancepersoneel, dat was opgetrommeld om een neergestoken Marokkaan te redden. Het was allemaal niet zo erg, riepen de schoffies achteraf, daarin bijgevallen door hun buurtburgemeester, de PvdA’er Robin de Bood.
In de wijk Veldhuizen in Ede heeft burgemeester Cees van der Knaap (CDA) een samenscholingsverbod afgekondigd vanwege de overlast die leuke vooral Marokkaanse jongeren daar veroorzaken. In deze leuke buurt werden auto’s in brand gestoken en moesten buurtvaders op de stadsbussen meerijden om de chauffeurs te beschermen tegen leuke Marokkanen. Eerder vierden leuke Marokkanen in Ede - geïnspireerd door de Palestijnen in de Gazastrook - een leuk feestje vanwege de aanslagen van 11 september.
Bezoekers van de websites van Telegraaf en AD konden gisteren genieten van een filmpje van twee leuke Marokkaantjes (11 en 14 jaar), die in Den Haag een jongen in elkaar sloegen en van zijn brommer beroofden.
Het is om gek van te worden. Dat geldt zeker voor al die goedwillende en hardwerkende Marokkanen, die met dit gedoe helemaal niets te maken hebben. Zij moeten driedubbel hun best doen als gevolg van de imagoschade, die wordt veroorzaakt door het tuig.
Toch helpt maar één ding: benoemen en hard aanpakken. Op sommige momenten lijkt dat besef ook door te breken bij de Amsterdamse burgemeester Job Cohen. Geconfronteerd met een dreigende staking van ambulancepersoneel zei Cohen vorige week dat veel bedreigingen komen van ‘onze Marokkaanse medeburgers, Marokkaanse jochies’. “Ik constateer dat als een feit.”
Cohen zei het al eerder, in een veel mildere setting, in februari 2003 tijdens het congres ‘Stigma: Marokkaan’ van het interactieteam jeugd. (De speech is door de gemeentelijke website gedateerd op 29 oktober 2007, maar het congres was in werkelijkheid op 14 februari 2003 in De Balie). Cohen 5,5 jaar geleden: “Dagelijks worden we, ook in Amsterdam geconfronteerd met een groep jonge Marokkaanse Nederlanders die de boel verzieken. Zij komen disproportioneel vaak in aanraking met de politie. De omvang van de door deze jongens gepleegde zichtbare criminaliteit en de mate van overlast die zij veroorzaken baart mij ernstige zorgen. Afgelopen week nog in de bioscoop, bij Pathé op de Munt. Daar verzieken ze het, zo hebben wij weer gezien, ook voor de anderen.”
Cohen verderop: “In Amsterdam zet de Driehoek (van burgemeester, hoofdcommissaris van politie en hoofdofficier van justitie, CB) fors in op preventie en bestrijding van deze overlast en criminaliteit. De normen worden weer duidelijk geëxpliciteerd, consequent gehandhaafd, en in samenwerking óók met vele Marokkaanse Nederlanders proberen wij tot een trendbreuk te komen.Deze jongeren worden voortdurend op hun huid gezeten. Op straat, op school, maar ook bijvoorbeeld in internaten en opvanghuizen om probleemgedrag te verminderen.”
Overigens hield Cohen daar een in alle opzichten genuanceerde speech. Hij noemde ook positieve ontwikkelingen en deed zijn uiterste best om stigmatisering van de gehele bevolkingsgroep te voorkomen. Als iemand de afgelopen jaren zijn best heeft gedaan om Marokkanen niet over één kam te scheren, dan is het wel Job Cohen. De burgemeester probeerde bruggen te bouwen, de boel bij elkaar te houden, op zich een loffelijk streven.
Men kan hem misschien verwijten dat hij te lang is doorgegaan met theedrinken en te lang heeft gemikt op een softe aanpak. Men kan hem voor de voeten werpen dat hij ondanks zijn mooie woorden niet echt werk heeft gemaakt van het consequent aanpakken van de straatterreur. Maar van het stigmatiseren van bevolkingsgroepen kun je Cohen absoluut niet beschuldigen.
Helaas lopen er niet alleen leuke Marokkaanse crimineeltjes rond in onze probleemwijken, maar zitten er ook leuke Marokkanen in allerlei belangenorganisaties. Het Samenwerkingsverband van Marokkanen in Nederland (SMN) komt met een persbericht, waarin de reactie van Cohen ‘stigmatiserend en generaliserend’ wordt genoemd.
Zoiets noemen we ‘stank voor dank’
Carel Brendel
Carel Brendel is auteur van Het verraad van links (Uitg. Aspekt)
Ter aanvulling: Ellian in Elsevier,
BeantwoordenVerwijderenCohen, Amsterdam en het Marokkanenprobleem
dinsdag 9 september 2008 09:50
Medewerkers van de Amsterdamse ambulancedienst VZA legden het werk neer omdat ze genoeg hebben van de toenemende agressie tijdens hun werk. Na een gesprek met burgemeester Job Cohen (PvdA) gingen ze weer aan het werk.
Een tijdje gelden stak een Amsterdammers van Turkse afkomst zijn Marokkaanse schoolgenoot dood.
Vorige week stak een Amsterdammer van Surinaamse afkomst een Marokkaanse wijkgenoot met een mes. Het ging om twintig euro. De toegesnelde hulpverleners werden zodanig bedreigd, nota bene door de broer van het slachtoffer, dat ze hun werk niet konden uitvoeren. Het is een onbegrijpelijk verhaal.
Historisch moment
De hulpverleners zijn het zat. Daarop ging Cohen naar de ambulancedienst, en noodgedwongen erkende hij voor de eerste keer dat dit onderdeel is van het Marokkanenprobleem. Dit historische moment werd in alle nieuwsberichten herhaald.
Hilversum vroeg hem vervolgens natuurlijk niet waarom hij in de afgelopen jaren de problemen heeft ontkend. Waarom hebt u zo ver laten komen?
Het gehate GeenStijl heeft deze vraag wel gesteld. De GeenStijlers zijn gewoon niet bang voor de multiculturele maffia.
Rutger
GeenStijl (Rutger): Hebt u het niet te ver laten komen? Dat ze met een staking moeten dreigen?
Cohen: Nee, ze hebben niet gedreigd met een staking, wat ze hebben gedaan, is, als zo iets gebeurt, wat ik me heel goed kan voorstellen, nou is het even genoeg…
Cohen: Het probleem zit voor een deel in de samenleving. Er zit een heel hoop agressiviteit , wordt ook eens geholpen door de media die ook daaraan wel eens een bijdrage leveren.
Rutger: Wat bedoelt u nou precies?
Choen: Nou precies wat ik zeg je hebt wel eens van die agressieve jongens die de agressie verder ophopen en de agressie die ze vervolgens uiten richten de hulpverleners.
Rutger: wat gaat u nu veranderen?
Cohen: ik ga naar de rechters toe om te vragen of het zo geregeld kan worden dat er anoniem aangifte kan worden gedaan. Niet dat ik dat leuk vindt, want ik vind het belachelijk dat het moet, maar als het bijdraagt aan het oplossen van het probleem, dan moeten we het doen.
Rutger: Ik hoor hier daadkracht en er was niet eens thee bij?
Cohen: u moest het weten hoeveel ik van morgen al had gedronken.
Lees hier verder:
Cohen, Amsterdam en het Marokkanenprobleem
Ook de zogenaamd goedwillenden weigeren te aanvaarden dat de zaak wordt benoemd en beginnen vaak weer met ontkenningen en het probleem weer elders te leggen. Als de gemeenschap net zo negatief zo reageren op dit asociale gedrag als ze zou reageren op openlijke afvalligheid, dan was het probleem al lang verholpen. Het feit dat ze dit niet doen en de afwezigheid van de verantwoordelijkheid van directe familie geven te denken. Daarnaast is er in de islam een stroming die het helemaal niet erg vindt om niet-moslims via overlast en intimidatie het leven onmogelijk te maken. Hun slachtoffergedrag komt niet alleen vanwege die valse schaamtecultuur, maar ook vanwege een manier van denken binnen de islam die een zeer scherp wij-zij-denken propageert.
BeantwoordenVerwijderenWas het niet zo dat ik Hoeiboei niet wil vervuilen met de ontkennende kretelogie op de VK site, ik zou ze aan hun haren naar deze site sleuren.
BeantwoordenVerwijderenEn dan die De Bood. Die zouden ze als eerste aan de kant moeten zetten. Argumenten als dat het Ambulancepersoneel maar moet leren dat er een straatcultuur heerst.
BeantwoordenVerwijderenDit getuigt van disrespect van een autochtone Nederlander. Dat is misschien nog erger dan de stank voor dank die Cohen krijgt uit Marokkaanse kringen.
En wat te denken van wethouder Marijke Vos (GroenLinks) die de schooljeugd wil leren wat voor werk ambulancechauffeurs doen?
BeantwoordenVerwijderenIk zie de tekeningen in de gemeentelijke lesbrief al voor me. "Hallo, ik ben Piet, 'n ambulanceverpleegkundige."
Interessant.
BeantwoordenVerwijderenMarokkanenverhaal Cohen splijt PvdA.
Yman Mahrach wilde dat de PvdA-fractie een standpunt bepaalde over de uitspraken van Cohen. Helaas vermeldt het Parool-bericht niet wat het standpunt van Mahrach is.
Hier lees je meer over het homovriendelijke raadslid Mahrach.
Het is weer een voorbeeld van het teruggezogen worden. Houding en gedrag dat eigenlijk vanzelf in de opvoeding moet worden gebreid, is niet aanwezig.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben onze kinderen geleerd dat, in dit geval, ze respect moeten tonen voor de medische zorg.
Marijke Vos en De Bood, voorbeelden van kruiperigheid, gaan aan de verkeerde kant werken. Nu moeten wij leren dat er een straatcultuur is. En alle kinderen die eea wel meekrijgen van thuis, moeten dit nog eens opnieuw leren. Naast disrespect voor de beroepsgroep, is dat ook nog eens disrespect voor alle ouders die dit al hebben gedaan.
Tel daar nu bij op dat verloskundigen ook een probleem hebben in de Prachtwijken. Als je bekijkt wie die problemen veroorzaken en waar ze vandaan komen en hoe daar de standaard is van de medische zorg.....dan word ik moedeloos en verdrietig.
Daarom heb ik een tip: stuur kinderen van wie je het vermoeden hebt dat ze thuis geen algemene basis meekrijgen, íedere week een dag een apart lokaal in. Daar krijgen ze les in: hoe zit de rechtstaat in elkaar; omgangsvormen; respect te hebben voor onze verworvenheden etc etc. De rest kan dan gewoon door met rekenen en taal. Daar hebben we tenslotte ook onze handen vol aan.
Ter aanvulling, Ellian in Elsevier:
BeantwoordenVerwijderenLandegenoten, hier de oplossing van Marijke Vos!
Oplossing
Marijke komt met een buitengewoon belangwekkende oplossing. Mensen, lezers, landgenoten, let op, hier komt de oplossing van Marijke:
'Ik stel voor dat scholieren worden onderwezen over de werkzaamheden van verplegend personeel bij de ambulancedienst.'
Ik meen het nu zeker te weten waarom sommige Amsterdamse Marokkanen zo lastig zijn: ze worden geregeerd door de oliedomste bestuurders die Nederland ooit heeft voorgebracht.
Amsterdam: de stad van het Marokkanenprobleem en de stad van de ontkenners. De ontkenners houden de problemen in stand en de problemen houden de domme ontkenners aan de macht.
Een uitspraak van voormalig koningin Juliana:
BeantwoordenVerwijderen"al doe je het goed, je doet het nooit goed"
Ellian schrijft:
BeantwoordenVerwijderen"Amsterdam: de stad van het Marokkanenprobleem en de stad van de ontkenners. De ontkenners houden de problemen in stand en de problemen houden de domme ontkenners aan de macht."
Twee kanttekeningen.
1. Zouden die ontkenners wel zo dom zijn? Gesteld dat ze graag aan de macht zijn, is het dan zo dom om door ontkennen problemen in stand houden waardoor zij aan de macht blijven? Zou die Marijke Vos niet juist een hele slimme vos zijn? Gezien de positie waar ze met deze en in het verleden soortgelijke praatjes is gekomen ben ik geneigd dat te denken.
2. Hoewel er verschillende problemen voor een groot deel of zelfs uitsluitend worden veroorzaakt door Marokkanen -wat nu dus ook door Cohen publiekelijk als feit wordt geconstateerd- voel ik persoonlijk toch nog altijd een lichte huiver als wordt gesproken van "het Marokkanenprobleem". Niet dat ik de geringste neiging voel om de positie van Marokkanen nu ook maar in de verste verte met die van Joden vroeger gelijk te stellen, maar deze woordconstructie doet me onwillekeurig toch denken aan "die Judenfrage" (het jodenprobleem). Gegeven het feit dat er nogal wat mensen (onder wie de halve gare Harry de Winter) tegenwoordig klaar staan om volstrekt ongepaste vergelijkingen te maken tussen Joden en Marokkanen, is het misschien beter aan zulke mensen niet het voedsel voor hun ongepaste vergelijkingen op een presenteerblaadje aan te bieden. En afgezien daarvan: men moet zich ook proberen voor te stellen hoe het op een gewone brave Marokkaan kan overkomen wanneer doorlopend zou worden gesproken van "het Marokkanenprobleem."
Als het even kon zou ik niet willen meedoen aan het bemoeilijken van de situatie van de brave Marokkanen (hoeveel het er zijn laat ik even in het midden)die hiermee helemaal niets te maken hebben, maar die, zoals Brendel schrijft, "driedubbel hun best moeten doen als gevolg van de imagoschade, die wordt veroorzaakt door het tuig".
Als het goed was zouden brave Marokkanen niet met tuig geassocieerd hoeven te worden en dus ook niet uit hoofde van hun Marokkaan-zijn driedubbel hun best moeten doen als gevolg van wat door Marokkaans tuig wordt gedaan, net zo min als ik op één of andere wijze meer mijn best zou moeten doen om een nette man te kunnen worden gevonden tengevolge van het gedrag van nederlands autochtoon tuig (voetbalvandalen bijvoorbeeld).
Maar helaas is het natuurlijk toch bijna onontkoombaar dat door de aanhoudende stroom van nare berichten over o zo vaak weer hele nare Marokkanen de associatie tussen "Marokkanen" en "problemen" zich bij het publiek nestelt.
Aldus zijn ook veel brave Duitsers slachtoffer geweest van imagoschade, veroorzaakt door zo vele bepaald niet zo brave Duitsers. En sommige van die brave Duitsers vinden het begrijpelijkerwijs ook heel naar om te worden aangekeken op wat hun niet zo brave landgenoten hadden uitgespookt. En soms gaan ze dan ongevraagd en omstandig uitleggen dat zij heus niets met nazi's en nazisme uitstaande hebben. Wat ook niet helpt...
Buikspreekpop.
BeantwoordenVerwijderenHet nieuwe parlementaire jaar is nog niet door Hare Majesteit afgetrapt, of we kunnen ons al weer doodergeren. Het schijnt dat zich in onze hoofdstad een probleempje met uitrukkende hulpverleners voordoet. De locale burgervader schrijft de oorzaak hiervan toe aan Nederlandse jongeren van "vermoedelijk" Marokaanse afkomst en voegt daar direct aan toe dat, dat maar eens gezegd moet kunnen worden. Waardering voor zoveel moed Cohen, maar er het wel wat vragen bij mij op.
Hoe zou het toch komen dat, deze anders zo vredelievende, zich altijd zo gedreven de maatschappij ten dienste zijnde, hulpvaardige en volledig geïntegreerde groep, haar voorbeeldrol ineens vergeet en zich te buiten gaat aan geweld en bedreigingen? Heeft dit opperhoofd immers niet jarenlang in alle toonaarden ontkend, dat aan de basis van dit soort maatschappelijke verloedering, alle bevolkingsgroepen debet hadden. Behalve deze "Amsterdamse" lievertjes natuurlijk? Tijd voor een grondig onderzoek van een jaar of tien dunkt me.
Gelukkig zijn daar altijd nog de volstrekt objectieve praatpalen P&W. Uitnodigen maar die vader aller Amsterdammers. En natuurlijk mag Job weer een accentloos Nederlands sprekende en bovendien welbespraakte buikspreekpop van Marokkaanse afkomst meenemen. (Dat laatste mag ik natuurlijk niet zeggen, dat stigmatiseert andere bevolkingsgroepen, die zouden kunnen gaan denken dat zij de Nederlandse taal niet machtig zijn. Maar dit terzijde.)
En ja! Natuurlijk! De buikspreekpop voelt zich in zijn eer aangetast. En niet alleen hij, maar vanzelfsprekend alle medelanders afkomstig uit een specifiek Noord-Afrikaans, Islamitisch land. (Wellicht ga ik het nog eens leren?) Bij hoog en bij laag beweert hij, dat maar liefs 99,9% van deze immigrantenkliek (Oeps, daar ga ik weer.) volledig is ingeburgerd. Echt waar! Hij beweert het en ons moedig Joppie durft dat niet te ontkennen. De burgervader heeft al deze mensen zwaar beledigd en is slechts uit op stigmatisering van deze uiterst nuttige ingeburgerden!
Voor de vorm wordt er nog wat tegengesputterd door de linkse woordvoerders P&W, maar uiteindelijk geven Job en zijn rode maatjes, de zorgvuldig geselecteerde buikspreekpop gelijk. "Sorry, ik moet dit alleen zeggen om Geert Wilders de wind uit de zeilen te nemen.", mummelt Job. "Natuurlijk, gaat het niet om jongeren van Marokkaanse afkomst, het zouden net zo goed Nederlandse of welke jongeren dan ook kunnen zijn.", sputtert Job, geheel volgens de traditie. Met knikkende knietjes dus.
Lekkere vent die Amsterdamse oppersmurf! Nee, dan citeer ik liever de echte Rotterdamse volksheld, Lau. "Huilbuien krijg ik hiervan". De hoofdstedelijke dienstverleners trouwens ook, maar dan echte. De burgemeester heeft daar geen tijd, geld of interesse voor. Die moeten het maar zonder gesubsidieerde buikspreekpop doen.
Erna Rawar.
Ter aanvulling: Dolf Hister
BeantwoordenVerwijderenParlementair medewerker:
Job verzet de bakens
Het is algemeen bekend dat burgemeester van Amsterdam Job Cohen (PvdA) ambities koestert Minister President te worden. Met een PvdA die voortdurend daalt in de peilingen, slinken de kansen op een Kabinet Cohen met de dag. Een zorgelijke situatie voor onze Job, dat spreekt.
Lees hier verder:
Job verzet de bakens
Ook ik heb de uitzendig van P&W gezien, tenenkrommend! De man van het Marokkaanse gedoe, wil niet hebben dat we het beestje bij de naam noemen.
BeantwoordenVerwijderenAls we de volgende keer spreken over een orkaan...dan niet zeggen dat Orkaan Lisa veel schade heeft aangericht.
Of, als het griepvirus X toeslaat, mag je dat niet benoemen. Anders stigmatiseer je virus X.
Maar tja, als ik het niet benoem, gaat het met de hulpverlening fout.
Bij effectieve hulpverlening hoort een scherpe diagnose stellen. Alleen dan helpt hulp. Dat doet soms zeer, maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Wonderlijke vertoning, dat programma P&W. Ik keek bij toeval even; doorgaans doe ik dat liever niet, want ergernis zo kort voor het slapen gaan, waarom zou ik mezelf dat aan doen?
BeantwoordenVerwijderenCohen is natuurlijk gewoon een kwezel. Brendel schreef mooie woorden over hem. Ja inderdaad, als er iemand is die zich nooit aan stigmatiseren en generaliseren schuldig maakt dan is hij het wel, en gisteren had hij ook weer een uitgelezen kans om zijn morele onberispelijkheid in deze te etaleren tegenover de opleider van Mohammed Atta.
Wat ik me wel afvroeg, toen ik die Marokkaanse belangenbehartiger zag en hoorde, was dit: hoeveel mensen denken nou écht: wat een fijne man is dat, wat zegt hij het goed, ja, die man heeft groot gelijk!
Het tart een beetje mijn voorstellingsvermogen dat erg veel mensen dit serieus kunnen nemen. Maakt zo'n man zich niet gewoon vreselijk belachelijk en schaadt hij daarmee niet de belangen van de groep waarvoor hij pretendeert op te komen?
Gemiste kans ook van Cohen om aan te komen dat het zijn antwoord is op Wilders. Wat hij hiermee zegt is: 'Tja, wat die jongetjes gedaan hebben, is natuurlijk niet goed. Maar, ik doe er vooral mijn electorale voordeel mee. Zwakzwakzwakzwakzwak!!!
BeantwoordenVerwijderenMi is het simpel, of er is geen probleem met Marokkaanse jongens, en dan is er geen stichting met subsidie en allerlei projecten nodig, om het probleem op te lossen. Of er is wel een probleem waarvan de oplossing het verstrekken van allerlei subsidies rechtvaardigt, en dan mag je dus gewoon zeggen wat het probleem is.
BeantwoordenVerwijderenDe mijnheer gisteren van het steunpunt Marokkanen (oid) wilde en dat er niet over het probleem gesproken zou worden omdat het niet echt zou bestaan, en subsidie voor het oplossen van een niet bestaand, althans niet te bespreken, probleem. Tja, dan hen je natuurlijk, al dan niet directeur van een Marokkaanse stichting, een probleem.
Mi liet Cohen zijn zoveelste kans voorbij gaan de rug recht te houden. Ipv gewoon te gaan staan voor wat hij gezegd had, begon hij al snel duidelijk te maken dat eea de schuld van het ambulancepersoneel was, die hem immers gezegd hadden dan het vooral Marokkanen waren die de problemen veroorzaakten. Cohen maw, wist van niets en was onschuldig, en verwoordde slechts wat het ambulancepersoneel zei.
Gelukkig was er ook een voormalig vliegschooleigenaar aanwezig, die eendrachtig door de overige aanwezigen als de ergste van iedereen kon worden aangewezen. Deze stelde namelijk ronduit geen klanten uit groepen die hem meer ellende dan winst opleveren. Zijn vuistregel: als mensen uit een groep me 20% van de klandizie opleveren, en 80% van de problemen, dan doe ik met die mensen geen zaken meer. en volstrekt logisch standpunt lijkt me. Ik zou het niet anders doen.
Zo niet de overigen bij P@W, die zouden zoiets nooit doen. Daarmee beoogden zij natuurlijk aan te geven dat zij met zijn allen deugden, en de ondernemer niet. Mij werd slechts duidelijk dat ze nog nooit in de echte wereld hun brood hebben verdiend.
En voor ik het vergeet: tot in het beschimmelde merg van hun stinkende gebeente oneerlijk zijn.
Mooie column van Nausicaa Marbe in de Vokskrant: 12.9.2008
BeantwoordenVerwijderenStigmatisering van Marokkanen en Job Cohen: never the twain shall meet.
Als er één bestuurder is die – op het pietluttige af – ervoor waakt dat afkomst geen negatief stempel krijgt, dan is het wel de burgervader van Amsterdam.
Dat wordt hem juist verweten: zijn voorzichtigheid ten opzichte van probleemgroepen. Een fluweelzoete benadering die haaks staat op de urgentie van de werkelijkheid. Zo is de indruk ontstaan dat hij liever sust dan hard optreedt, uit angst voor discriminatie en polarisatie. Of uit afkeer van de grote boze wolf Wilders.
Marokkanen níet in een kwaad daglicht zetten, lijkt immers Cohens agenda te gijzelen. En dóet hij een keer een uitspraak waarin hij criminaliteit aan afkomst koppelt, dan zal hem nooit zo’n frivoliteit ontglippen als ‘kutmarokkanen’. Liever breekt hij de notabele tong over waterhoofduitdrukkingen als ‘medeburgers met een Marokkaanse achtergrond’.
Verkrampte vriendelijkheid
Elk woord is een vooroordeel, schreef Nietzsche over ‘de gevaren van taal voor de geestelijke vrijheid’. Koren op de politiek correcte molen. Daarom oreert dat slag met verkrampte vriendelijkheid in termen die vooral vaag moeten blijven. ‘Medeburgers’ moet elke illusie van afstand en polarisatie wegnemen. Marokkanen, dat zijn Nederlanders en dat zijn wij tenslotte allemaal, u en ik. En ‘achtergrond’ staat voor iets onbeduidends, iets dat vooral niet op de voorgrond mag treden. Het is er, maar het doet er eigenlijk niet toe. Ik zeg niet wat ik zeg.
Het gaat Cohen ten slotte om diplomatie: door welwillend de probleemgroep te benaderen – en door zelfbeheersing – dringt hij bij de tegenpartij op diezelfde matiging aan. Want natuurlijk is Cohen niet gek; het zou bovendien reuze menselijk zijn als hij ook de pest heeft aan het crapuul dat zich zélf discriminerend en agressief manifesteert. Ook hij weet donders goed dat ‘Nederlandertje pesten’ bij zulke prachtkinderen in prachtwijken usance is. In ieder geval oogt hij temperamentvol genoeg om eens gezond uit z’n vel te barsten. Maar hij beheerst zich. Ook in naam van diegenen die dat níet doen.
Heeft deze investering gebaat? Misschien zijn Amsterdam daardoor straatrellen onder het mom van religie bespaard gebleven. Wellicht verdient Cohen wel een abstract standbeeld voor al z’n stille gedoe.
Ik zeg niet wat ik zeg
Niet iedereen vindt dat.
Veel goodwill bij de Marokkaanse achterban – het voetvolk dat hij langzamerhand voor zich had moeten winnen – lijkt hij niet te hebben. Opent hij z’n mond over hooligans die ambulancepersoneel teisteren, dan wordt hij reflexmatig beschuldigd van stigmatisering. Het is ironisch dat juist de klantvriendelijke Cohen de zwartepiet krijgt: jíj bent de boosdoener, jíj zet mensen tegen elkaar op.
Slachtofferschap
Daar komt het ongenoegen van het Samenwerkingsverband voor Marokkanen in Nederland (SMN) op neer: niet de jonge criminelen zijn een probleem voor het imago van Marokkanen, maar Cohen zelf. Deze gemakzuchtige vijandelijkheid is verontrustend. Zoveel positieve discriminatie, gedoogbeleid, buurtwerk, godsdienstvrijheid, multiculturele projecten, dito initiatieven en straks met z’n allen samen gezellig suikerfeesten – en dan nóg achterdocht. Dan nóg speelt het slachtofferschap op. Zelfonderhoud als paria, dat kunnen al die belangenorganisaties als geen ander.
Marokkanen willen niet aangesproken worden op wat een handvol criminelen doet, roept het SMN. Uiteraard. Niemand wil spreekbuis van de rotte appels zijn. Laat staan dat hij voor hen verantwoordelijk wil zijn. Maar langzamerhand zou zo’n club die de belangen van Nederlandse Marokkanen zegt te behartigen toch eens moeten beseffen dat als sommigen na drie generaties de boel liever afbreken dan opbouwen, dat Marokkaanse element, in specifieke gevallen, wél relevant kan zijn.
Door deze vooronderstelling hebben velen tenslotte carrière gemaakt. Problemen met Marokkanen? Haal er een Marokkaanse deskundige bij, zet een Marokkaan op de kieslijst, roep een Marokkaanse organisatie in het leven, kweek Marokkaanse rolmodellen, schuif diversiteitsgeld naar Marokkanen toe. Dan mag het kennelijk wel, die associatie met de afkomst.
Intussen zou het SMN zijn zegeningen moeten tellen met Cohen. In een televisiedebat met SMN-directeur Azarkan lieten beide mannen doorschemeren dat ze doorgaans uitstekend samenwerken, tegen radicalisering bijvoorbeeld. Ruzie kregen ze dan ook niet: er is meer dat hen bindt dan splijt. Azarkan is beslist niet de enige Marokkaanse insider met wie Cohen problemen aanpakt. Samenwerken op basis van gelijkwaardigheid. Da’s even wennen voor die medeburgers die slechts privileges gewend zijn.
Bron: http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/1407