Je kunt het zelf niet bedenken

Je kunt het zelf niet bedenken

Eén van de mooiste maar tevens gruwelijkste uitspraken die ik twee jaar geleden op een internetforum las, is deze: “Oh, oh wat zal dat vreselijk zijn als moslims over twintig jaar hier in de meerderheid zijn! Maar gelukkig ben ik dan al dood!” Ik kreeg acuut de slappe lach van deze woorden. Ja, als je dood bent, zijn al je problemen opgelost. Zo eenvoudig is het wel.

Behalve (vroegtijdig) doodgaan om het grote 'islammonster' te ontlopen, schijn je het ook te kunnen omarmen. Ook dat las ik op internet, op een ander (vrouwen)forum, een klein half jaar geleden. Een man wordt verliefd op een moslimvrouw en verlaat vervolgens zijn vrouw - die helemaal niet oud, lelijk, dom of werkloos is - en hunvijf bloedjes van kinderen van wie de jongste nog één jaar moet worden. Eigenlijk wilde hij zijn comfortabele huis niet uit maar omdat de moeder van zijn kinderen niet gestoord is, weigerde deze zijn eis in te willigen één nacht per week bij zijn seculiere moslimminnares door te mogen brengen.

Deze dingen gebeuren natuurlijk, mensen raken op elkaar uitgekeken, met en zonder kinderen maar het bizarre hier is, en daar krijg ik dan weer de slappe lach van, het bizarre en ongelooflijke is dat deze echtbreker al ruimtwee jaar zo ongeveer tegen alles wat met de islam te maken heeft, fulmineerde. Op datzelfde internet waar ik het schrijnende verhaal (anoniem) van zijn vrouw las. Maar nu heeft haar (ex-)man dus een moslimvriendin die hem influistert dat het allemaal wel meevalt met de islam. Het zijn natuurlijk maar een paar gekken die het verzieken. Wederom een mooi maar tevens gruwelijk verhaal dat je niet zelf kunt verzinnen.

In de tijd dat ik me bijna dagelijks door de Argentijnse tango liet omarmen – om de een of andere reden komt het er de laatste jaren niet zo van – maakte ik kennis met een jongen die behalve fanatiek tangodanser ook gynaecoloog was, of bijna. Tussen hem en mij boterde het niet zo en dat lag niet alleen aan zijn stijl van dansen. (Heren tangodansers, u moet uw dame wel behagen en niet laten werken, u moet háár laten schitteren en er niet alleen op uit zijn te showen wat u voor technische 'kunstjes' in huis heeft.) Het was een beetje een gluiperd wiens motieven om gynaecoloog te worden ik wel degelijk wantrouwde. De rillingen liepen over mijn rug bij de gedachte dat hij mijn gynaecoloog zou zijn.

Toen ik vandaag het bericht las dat een mannelijke gyneacoloog door de islamitische man van een zwangere patiënte ruw de toegang tot de verloskamer was ontzegd, moest ik even aan deze tangodanser/gynaecoloog denken. Maar snel kwam ik weer bij zinnen want dit kan natuurlijk helemaal niet! Verrassend mooi vond ik de reactie van radioloog Floris Sanders en Medisch Contact-hoofdredacteur Ben Crul, die beiden het intimiderende optreden van moslimmannen zat zijn. ,,Het aantal incidenten neemt toe. Ik ben er zo boos om. We moeten nu duidelijk een grens stellen'', zegt Crul. ,,Een dokter moet op zijn professionaliteit worden afgerekend. Man of vrouw, er is geen onderscheid. Mannelijke artsen mogen niet worden gediscimineerd. We leven hier niet in de middeleeuwen.'' We leven hier niet in de middeleeuwen! Hè, hè, het dubbeltje is gevallen. Terwijl deze groep dokters wakker lijkt te worden, bewees een andere groep dokters onlangs in Engeland/Schotland precies het tegenovergestelde. Die dokters willen nu juist weer wél de middeleeuwen in ere herstellen.

Het zijn verwarrende tijden maar dat wist u net zo goed als ik. Toch denk ik dat we in de toekomst meer van dit soort fraaie verhalen zullen lezen, horen en meemaken. En dat maakt het leven toch wel zeer de moeite waard. Of vindt u soms van niet?

Annelies van der Veer
27 juli 2007

Reacties