Islam- en Koranonderwijs op Openbare en Katholieke scholen?

Islam- en Koranonderwijs op Openbare en Katholieke scholen?

Een potje schelden kan een mens enorm opluchten. Zou dat voor God ook gelden? Dat is in ieder geval wel hoe de Koran het voorstelt. Joden en christenen die geen moslim willen worden, krijgen er stevig van langs.

Ze worden uitgemaakt voor varkens, apen, ezels, honden, en de rest van de kinderboerderij. Het gaan om minstens vijf passages, soera 2:65, 5:60, 7:166, 8:55 en 74:50. Dat is te vaak om van een schrijffoutje te kunnen spreken. (Een ‘soera’ is een hoofdstuk uit de koran).
En dan is er nog soera 9:30 waar aan het einde van het vers de wens wordt uitgesproken dat ieder die gelooft dat Christus de zoon van God is in de strijd mag sneuvelen. In het Arabisch qaatalahumullaah, ‘moge Allah hen doen sneuvelen in de strijd’.

In de rede in Regensburg in september 2006 heeft Paus Benedictus XVI er weer op gewezen dat het christendom gelooft dat God redelijk is, en dat het daarom mogelijk zou moeten zijn om met argumenten iemand er toe over te halen de leer van de kerk te accepteren.
De islam daarentegen, aldus de Paus, en vele waarnemers voor hem, doet geen beroep op de rede maar op het zwaard. Wie terugdenkt aan de moord op Theo van Gogh begrijpt wat de Paus bedoelt.

Dat God redelijk is, betekent ook dat de schepping logisch in elkaar steekt, en dat wetenschappelijk werk zinvol is. De islam ziet dat anders. God/Allah is de schepper, maar, leert de islamitische theologie, elk deelmoment herschept hij de wereld met al wat in haar is. Bij die herscheppende arbeid is hij aan geen enkele beperking onderworpen, ook niet aan die van redelijkheid of rechtvaardigheid. Dit leidt tot een wereldbeeld waarin techniek en wetenschap zinloos zijn.

Het christendom daarentegen koestert een naïef realisme. De wereld bestaat gewoon, en het heeft zin te proberen de wereld te begrijpen of te verbeteren. Vandaar prachtige uitvindingen als narcose en telefoon.

Het is van het grootste belang dat volwassenen en kinderen te weten komen dat de islam op deze en andere terreinen keuzes maakt die afwijken van de keuzes die het joods-christelijke Europa heeft gemaakt. Nu het prestige en de invloed van de kerken afnemen, en islamitische religieuze beweringen en claims maar al te vaak onweersproken blijven, wordt dit alleen maar belangrijker.

Apart islamitisch godsdienstonderwijs of extra koranonderwijs aan Nederlandse kinderen, katholiek of niet, is dan ook uit den boze. De gewone lessen dienen gegeven te worden door mensen met ruggegraat en stevige knieën, die weten waar het om gaat.

De bedreigingen die de koran en de islam uiten jegens andersdenkenden, maken deze ongeschikt als lesmateriaal voor die andersdenkenden, en zeker voor hun kinderen. Dat wil niet zeggen dat indien islamitische scholen onderwijs over de joods-christelijke traditie zouden toestaan, wat niet het geval is, zeker niet in de islamitische wereld zelf, dat in dat geval een voorzichtige uitwisseling, met strikte inachtneming van de gewone beleefdheid, te overwegen zou zijn. Het onderwijs is er immers niet om te schelden of uitgescholden te worden.

Hans Jansen

Gepubliceerd op en geschreven voor katholiekgezin.nl, september 2008.