Sorry zeggen? Het zit er niet meer in, het komt er niet meer uit. Niemand krijgt het over z'n lippen.
Dan geef je één keer welgemeende kritiek aan een bekende met wie
Lees verder in Metro of op de Metro-site hierrr
Sorry zeggen
Sorry zeggen? Het zit er niet meer in, het komt er niet meer uit. Niemand krijgt het over z'n lippen.
Dan geef je één keer welgemeende kritiek aan een bekende met wie
Lees verder in Metro of op de Metro-site hierrr
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blijkbaar lukt het alleen om excuses aan te bieden als het heel ver van je afstaat, de vraag is wat de waarde er dan nog van is.
BeantwoordenVerwijderen
BeantwoordenVerwijderenOf je een kameel berijdt of een auto stuurt, of je het zwaard hanteert dan wel een Kalashnikov, het een of het ander is effectiever, bloediger, maar behoeft in termen van religie, ideologie en andere culturele passies geen verschil te maken.
Dit begrepen kun je in H. Philipse’s (Utrecht) ‘Stop de tribalisering’, dd 2003, de Oriënt herkennen zoals hij vanouds was, en nog is:
‘Het gebruik van geweld’ (schrijft Ph.) ‘- in tribale samenlevingen - is een wezenlijk onderdeel van conflictoplossing. […..]. Regerende klieks in Arabische landen zijn tribaal van aard en moeten hun onderdanen wreed onderdrukken omdat ze voortdurend worden uitgedaagd door concurrerende groepen, zodat een dialectiek van machtsverwerving en uitdaging het geweld gaande houdt. Nederland is het Madurodam van dergelijke groepsconflicten geworden. Alleen de Hollander die door onwetendheid de onderliggende groepsmoraal niet doorgrondt, spreekt hier van ‘zinloos geweld.’ Juist doordat dit geweld door de betrokkenen als zinvol, ja zelfs als onvermijdelijk voor het behoud voor eer wordt ervaren, is het moeilijk tegen te gaan.’ (bold v.s.d.).
Bij dit verhaal past een foto van de ondergang van Khadaffi.
Oriëntalisme! Is Azië een masker, de Oriënt verholen en onverholen haat, luidruchtige masculine vriendschap, permanent toneel van bitter verraad. Je kunt er - Kethelby - romantisch over doen, maar: het spuien van lawaaierige emoties op het hysterische af, hitte, stof en vliegen, het afranselen van overbeladen ezels door hun meesters, het benauwend gebrek aan ‘privacy’, dát is de Oriënt. Overbevolkte! Said heeft dat willen verbloemen, het dagelijks Nieuw ontmaskert hem dagelijks
Wat hier de Arabische lente wordt genoemd, kan ceteris paribus op niets beters uitlopen dan wat er aan vooraf ging. Zelfs wat primitieve filmbeelden hier over de opstanden in Libië, Egypte vertoond, konden dat duidelijk maken: een gruwelijk anti-feminisme, een stupide anti-semitisme annex anti-Israelisme, de verkrachting van Khadaffi, de daden van geweld tegen Christenen.
Initieel kunnen bij enkelingen democratisch gevoelens bij het ontstaan van de Arabische lente een rol hebben gespeeld, maar niet doorslaggevend. Vox populi in de Oriënt weet niet wat democratie is, zij heeft daarvoor uitsluitend de Islam als ervaring. Zij zal die op god uitbrengen, Allah. En de ellende begint opnieuw. Ahmad denkt daar dat democratie is wat hij Ahmad wil, en Yusuf wat Yusuf wil; daarna gaan ze vechten en moet er een dood. Wie wint is de dictator. Logisch. En o ja, Mina of Ayesha moeten altijd zwijgen.
BeantwoordenVerwijderenOf je een kameel berijdt of een auto stuurt, of je het zwaard hanteert dan wel een Kalashnikov, het een of het ander is effectiever, bloediger, maar behoeft in termen van religie, ideologie en andere culturele passies geen verschil te maken.
Dit begrepen kun je in H. Philipse’s (Utrecht) ‘Stop de tribalisering’, dd 2003, de Oriënt herkennen zoals hij vanouds was, en nog is:
‘Het gebruik van geweld’ (schrijft Ph.) ‘- in tribale samenlevingen - is een wezenlijk onderdeel van conflictoplossing. […..]. Regerende klieks in Arabische landen zijn tribaal van aard en moeten hun onderdanen wreed onderdrukken omdat ze voortdurend worden uitgedaagd door concurrerende groepen, zodat een dialectiek van machtsverwerving en uitdaging het geweld gaande houdt. Nederland is het Madurodam van dergelijke groepsconflicten geworden. Alleen de Hollander die door onwetendheid de onderliggende groepsmoraal niet doorgrondt, spreekt hier van ‘zinloos geweld.’ Juist doordat dit geweld door de betrokkenen als zinvol, ja zelfs als onvermijdelijk voor het behoud voor eer wordt ervaren, is het moeilijk tegen te gaan.’ (bold v.s.d.).
Bij dit verhaal past een foto van de ondergang van Khadaffi.
Oriëntalisme! Is Azië een masker, de Oriënt verholen en onverholen haat, luidruchtige masculine vriendschap, permanent toneel van bitter verraad. Je kunt er - Kethelby - romantisch over doen, maar: het spuien van lawaaierige emoties op het hysterische af, hitte, stof en vliegen, het afranselen van overbeladen ezels door hun meesters, het benauwend gebrek aan ‘privacy’, dát is de Oriënt. Overbevolkte! Said heeft dat willen verbloemen, het dagelijks Nieuw ontmaskert hem dagelijks
Wat hier de Arabische lente wordt genoemd, kan ceteris paribus op niets beters uitlopen dan wat er aan vooraf ging. Zelfs wat primitieve filmbeelden hier over de opstanden in Libië, Egypte vertoond, konden dat duidelijk maken: een gruwelijk anti-feminisme, een stupide anti-semitisme annex anti-Israelisme, de verkrachting van Khadaffi, de daden van geweld tegen Christenen.
Initieel kunnen bij enkelingen democratisch gevoelens bij het ontstaan van de Arabische lente een rol hebben gespeeld, maar niet doorslaggevend. Vox populi in de Oriënt weet niet wat democratie is, zij heeft daarvoor uitsluitend de Islam als ervaring. Zij zal die op god uitbrengen, Allah. En de ellende begint opnieuw. Ahmad denkt daar dat democratie is wat hij Ahmad wil, en Yusuf wat Yusuf wil; daarna gaan ze vechten en moet er een dood. Wie wint is de dictator. Logisch. En o ja, Mina of Ayesha moeten altijd zwijgen.
BeantwoordenVerwijderenOf je een kameel berijdt of een auto stuurt, of je het zwaard hanteert dan wel een Kalashnikov, het een of het ander is effectiever, bloediger, maar behoeft in termen van religie, ideologie en andere culturele passies geen verschil te maken.
Dit begrepen kun je in H. Philipse’s (Utrecht) ‘Stop de tribalisering’, dd 2003, de Oriënt herkennen zoals hij vanouds was, en nog is:
‘Het gebruik van geweld’ (schrijft Ph.) ‘- in tribale samenlevingen - is een wezenlijk onderdeel van conflictoplossing. […..]. Regerende klieks in Arabische landen zijn tribaal van aard en moeten hun onderdanen wreed onderdrukken omdat ze voortdurend worden uitgedaagd door concurrerende groepen, zodat een dialectiek van machtsverwerving en uitdaging het geweld gaande houdt. Nederland is het Madurodam van dergelijke groepsconflicten geworden. Alleen de Hollander die door onwetendheid de onderliggende groepsmoraal niet doorgrondt, spreekt hier van ‘zinloos geweld.’ Juist doordat dit geweld door de betrokkenen als zinvol, ja zelfs als onvermijdelijk voor het behoud voor eer wordt ervaren, is het moeilijk tegen te gaan.’ (bold v.s.d.).
Bij dit verhaal past een foto van de ondergang van Khadaffi.
Oriëntalisme! Is Azië een masker, de Oriënt verholen en onverholen haat, luidruchtige masculine vriendschap, permanent toneel van bitter verraad. Je kunt er - Kethelby - romantisch over doen, maar: het spuien van lawaaierige emoties op het hysterische af, hitte, stof en vliegen, het afranselen van overbeladen ezels door hun meesters, het benauwend gebrek aan ‘privacy’, dát is de Oriënt. Overbevolkte! Said heeft dat willen verbloemen, het dagelijks Nieuw ontmaskert hem dagelijks
Wat hier de Arabische lente wordt genoemd, kan ceteris paribus op niets beters uitlopen dan wat er aan vooraf ging. Zelfs wat primitieve filmbeelden hier over de opstanden in Libië, Egypte vertoond, konden dat duidelijk maken: een gruwelijk anti-feminisme, een stupide anti-semitisme annex anti-Israelisme, de verkrachting van Khadaffi, de daden van geweld tegen Christenen.
Initieel kunnen bij enkelingen democratisch gevoelens bij het ontstaan van de Arabische lente een rol hebben gespeeld, maar niet doorslaggevend. Vox populi in de Oriënt weet niet wat democratie is, zij heeft daarvoor uitsluitend de Islam als ervaring. Zij zal die op god uitbrengen, Allah. En de ellende begint opnieuw. Ahmad denkt daar dat democratie is wat hij Ahmad wil, en Yusuf wat Yusuf wil; daarna gaan ze vechten en moet er een dood. Wie wint is de dictator. Logisch. En o ja, Mina of Ayesha moeten altijd zwijgen.
BeantwoordenVerwijderenOf je een kameel berijdt of een auto stuurt, of je het zwaard hanteert dan wel een Kalashnikov, het een of het ander is effectiever, bloediger, maar behoeft in termen van religie, ideologie en andere culturele passies geen verschil te maken.
Dit begrepen kun je in H. Philipse’s (Utrecht) ‘Stop de tribalisering’, dd 2003, de Oriënt herkennen zoals hij vanouds was, en nog is:
‘Het gebruik van geweld’ (schrijft Ph.) ‘- in tribale samenlevingen - is een wezenlijk onderdeel van conflictoplossing. […..]. Regerende klieks in Arabische landen zijn tribaal van aard en moeten hun onderdanen wreed onderdrukken omdat ze voortdurend worden uitgedaagd door concurrerende groepen, zodat een dialectiek van machtsverwerving en uitdaging het geweld gaande houdt. Nederland is het Madurodam van dergelijke groepsconflicten geworden. Alleen de Hollander die door onwetendheid de onderliggende groepsmoraal niet doorgrondt, spreekt hier van ‘zinloos geweld.’ Juist doordat dit geweld door de betrokkenen als zinvol, ja zelfs als onvermijdelijk voor het behoud voor eer wordt ervaren, is het moeilijk tegen te gaan.’ (bold v.s.d.).
Bij dit verhaal past een foto van de ondergang van Khadaffi.
Oriëntalisme! Is Azië een masker, de Oriënt verholen en onverholen haat, luidruchtige masculine vriendschap, permanent toneel van bitter verraad. Je kunt er - Kethelby - romantisch over doen, maar: het spuien van lawaaierige emoties op het hysterische af, hitte, stof en vliegen, het afranselen van overbeladen ezels door hun meesters, het benauwend gebrek aan ‘privacy’, dát is de Oriënt. Overbevolkte! Said heeft dat willen verbloemen, het dagelijks Nieuw ontmaskert hem dagelijks
Wat hier de Arabische lente wordt genoemd, kan ceteris paribus op niets beters uitlopen dan wat er aan vooraf ging. Zelfs wat primitieve filmbeelden hier over de opstanden in Libië, Egypte vertoond, konden dat duidelijk maken: een gruwelijk anti-feminisme, een stupide anti-semitisme annex anti-Israelisme, de verkrachting van Khadaffi, de daden van geweld tegen Christenen.
Initieel kunnen bij enkelingen democratisch gevoelens bij het ontstaan van de Arabische lente een rol hebben gespeeld, maar niet doorslaggevend. Vox populi in de Oriënt weet niet wat democratie is, zij heeft daarvoor uitsluitend de Islam als ervaring. Zij zal die op god uitbrengen, Allah. En de ellende begint opnieuw. Ahmad denkt daar dat democratie is wat hij Ahmad wil, en Yusuf wat Yusuf wil; daarna gaan ze vechten en moet er een dood. Wie wint is de dictator. Logisch. En o ja, Mina of Ayesha moeten altijd zwijgen.