Eén abortus is meer dan genoeg

[Henk Hagoort (voorzitter NPO) "Zolang er mensen zijn die zo denken en handelen, is het extra nodig het recht op leven in de grondwet op te nemen." 29.10.2010]

Wederom actueel. Nog steeds de juiste beslissing.

Als het aan André Rouvoet (CU) en andere christenen ligt dan had ik nu een volwassen zoon of dochter. Wat (orthodoxe) gelovigen ook goed vinden, is dat ik die zoon of dochter helemaal niet had gekend maar na negen maanden vrijwillig had afgestaan aan adoptie-ouders. Dat zijn volgens de laatste mode van 2007 de oplossingen voor ongewenste zwangerschappen. Maar abortus: geen.

Ik was tweeëntwintig jaar en nog nooit zo bruin geweest want net terug van mijn eerste vakantie met mijn vriendje met wie ik een half jaar 'ging': twee weken aan de ruige golven van de Atlantische oceaan bij Bordeaux. Maar alles heeft zijn duur, schreef Gerard Reve. Een paar weken later verliet ik halverwege de dag lijkbleek mijn werk en kroop ik 's middags hondsberoerd in bed. Een griepje, dacht ik. Maar toen ik 's avonds mijn oudste zuster belde en vertelde welke klachten ik had, stelde zij zakelijk de diagnose: “Je bent zwanger, ik heb dezelfde verschijnselen en ik ben weer zwanger.

Daarna ging het snel. De assistente van de huisarts deed een zwangerschapstest die negatief uitviel. Ik herinner me de opluchting en hoe ik dat ene druppeltje bloed dat vloeide duizend keer bekeek. Maar
ongesteld werd ik niet. Mijn borsten groeiden, mijn buik bolde en ik was misselijk en moe. Bij de tweede test, twee weken later, was het raak. Terwijl mijn vriend buiten in de auto wachtte, waren de oude, vriendelijke huisdokter en ik het snel eens. Hij maakte de verwijspapieren voor de abortuskliniek in orde. “Ik zou het niet aan je moeder vertellen,” waarschuwde de man die mij nog ter wereld had gebracht, de laatste in een rij van acht kinderen. Hij kende mijn christelijke moeder en ik kende haar ook. Gelukkig woonde ik toen al niet meer thuis.

Later, veel later, verweet mijn vriend mij, hij was inmiddels vriendje-af, dat ik hem niet had betrokken bij het maken van de beslissing. Dat misschien wel terechte verwijt, verraste mij toch. Ik was tweeëntwintig jaar. Ik wilde studeren en werken en ik wilde ook wel een vriendje maar geen kinderen. Dat moest toch voor iedereen duidelijk zijn. Ik had een enorme fout gemaakt die ik zelf moest herstellen en die ik kón herstellen, die keuze had ik want anders zou ik niet het leven kunnen leiden dat ik wilde leiden. Hoe dat leven ook zou uitpakken. Ik moest de beslissing die geen beslissing was maar een noodzakelijk kwaad zelfstandig nemen omdat het mijn leven is en omdat ik het een zonde vond (en vind) als ik mijn leven had verpest door het 'op te offeren' voor een ander. Ik zou mezelf dan tekort hebben gedaan, en het kind indirect ook. Dat kan in ieder geval niet de bedoeling zijn van dit aardse bestaan, al zullen velen mij hier willen tegenspreken.

Het telde niet mee in mijn beslissing maar ik vermoedde toen al wel dat de bevruchter niet mijn levenspartner zou zijn maar gewoon mijn eerste vaste vriendje met wie ik van alles ontdekte en een heerlijke vakantie beleefde. Ooit, alweer veel later, registreerde ik een uitspraak van een volwassen vrouw met vier kinderen die klaagde over haar man die in bed maar weinig aandacht aan haar schonk omdat zijn carrière dat niet 'toeliet', maar die dat tekort dan altijd in de vakantie wilde 'inhalen' of goedmaken. Haar reactie: “maar ik heb nu ook vakantie hoor!”. Als je tweeëntwintig bent staan zulke gedachtes ver van je af. Tel daarbij op dat de menstruatiecyclus in de vakantie vaak in de war is en u begrijpt waarom het fout kon gaan.

Of het kwam doordat er een wachtlijst voor abortussen was, weet ik niet maar ik moest twee weken wachten voordat ik in de abortuskliniek terecht kon. Dat waren slechte dagen, want ik wilde er zo snel mogelijk van af. Bedenktijd had ik echt niet nodig. (Ik wilde het liefst gesteriliseerd worden maar gezien mijn jonge leeftijd kon dat verzoek niet ingewilligd worden. Ik kon eens spijt krijgen. Dus zat ik vast aan pillen, spiraaltjes, de morning after pil, onthouding en de stress bij een late of onregelmatige ongesteldheid.) Mijn vriendje bracht me er met de auto heen en bleef op mijn verzoek in de auto wachten. Hardvochtig maar duidelijk.

De wachtkamer zat vol met punkmeisjes en ook lagen er een paar in bed omdat de ingreep niet altijd pijnloos is. Halfnaakt lag ik voor de artsen, er waren er twee, van wie één mij pro forma vroeg, vlak voordat hij aan zijn werk begon: “weet u zeker dat u deze abortus wenst?” “Ja,” zei ik en ik dacht, man schiet nou toch op. De pijn was die van een hevige ongesteldheid maar dan alsof het er tien tegelijk zijn. Ik moest een half uurtje in zo'n 'bijkombed' liggen waarna mijn vriend mij naar huis reed en ik alleen het bed indook. Maar niet voor lang, mijn vader die sinds ik op kamers woonde nog nooit langs was geweest, besloot mij die middag onaangekondigd met een bezoek te vereren. Een bezoek waar ik geen raad mee wist maar waar ik doorheen moest en toen ik 's avonds mijn oudste zuster belde, vertelde zij mij dat mijn moeder had gedroomd dat ik zwanger was. Van mijn oudste zuster wilde ze weten of dat waar was, zo realistisch was haar droom geweest. Mijn zuster hield wijselijjk haar mond maar ik wist dat die moederlijke intuïtie voor mij niet weggelegd was. Ik had de juiste beslissing genomen, ik had mijn fout kunnen herstellen.

Een abortus draag je met je mee”, schreef Xandra Schutte in het eerste nummer van weekblad Opinio. Dat is waar, en het is niet iets waar je trots op bent, je vergeet het nooit meer en dat is maar goed ook want één abortus in een mensenleven is meer dan genoeg. Ik zou het niet te verteren vinden als ik een tweede keer ongewenst zwanger word. Maar het is niet zo dat ik er vaak aan denk, laat staan dat ik er spijt van heb. Welnee. We moeten niet overdrijven. Zelfs als ik mijn neef zie - de zoon dus van mijn oudere zuster die op hetzelfde moment zwanger was als ik maar dan zeer gewenst – fantaseer ik niet over zo'n zoon. Het is gewoon te onwerkelijk en dat is maar goed ook. Het idee dat er een volwassen kind van mij ergens op deze wereld rondloopt (die ik niet ken of mag kennen), is duizend maal gruwelijker. Onverdraaglijk eigenlijk. Zoiets onmenselijks kunnen alleen maar gelovigen, en waarschijnlijk mannen bedenken.

Annelies van der Veer

(Deze tekst verscheen 1 maart 2007, in de Volkskrant (forum))
Eerdere reacties

37 opmerkingen:

  1. Ik snap de teleurstelling van je toenmalige vriendje wel.
    Want in je terechte en eigenstandige keuze ging je aan hem voorbij, daarbij de intiemne vertrouwensbasis die er normaal gesproken zou moeten zijn, ontkennend, het gebrek eraan onderstrepend.

    En dat was achteraf altijd pijnlijk, ook al was het de jeugdigheid die parten speelde, ook al wás het een tijd geleden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. k, als gelovige, probeer het verhaal van jou te begrijpen. En dat lukt aardig.
    Maar als ik dan je laatste zin lees, dan denk ik: "Ja, van gelovigen mag zoiets gezegd worden." Wij zijn dan ineens 'onmenselijk' als wij een andere keuze zouden maken. Waar is dan de tolerantie naar anders-denkenden?
    Waarom moet ik ineens als onmenselijk beschouwd worden?
    Ach. Natuurlijk. Je hebt de meerderheid aan jouw kant....

    Maar dat jij een kind liever aborteert, omdat jij het niet kunt verdragen dat hij ergens anders een fijn leven lijdt, zegt meer over jou dan je beseft.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat gelovigen als onmenselijk worden betiteld is mij in dit artikel niet duidelijk geworden. Dus dat is een onzin- bewering.
      Gelovigen hebben het recht te leven volgens hun zelfopgelegde regels, zolang ze maar niet in strijd zijn met de Nederlandse wet.
      Gelovigen moeten daarom niet om tolerantie van andersdenkenden rekenen. Immers het moet niet goedgekeurd worden door de rest van de gemeenschap, er is immers altijd het recht van godsdienstvrijheid en geweten.

      Jouw laatste zin is nogal onwelriekend: "Maar dat jij een kind liever aborteert, omdat jij het niet kunt verdragen dat hij ergens anders een fijn leven lijdt, zegt meer over jou dan je beseft"

      Misschien is dat wel jouw tekort in de liefde voor je schepper.
      Onnodig kwetsend.
      Jammer dat vele gelovigen in de enige echte ware god niet in staat zijn om de opvattingen van andersdenkenden te eerbiedigen en op te komen voor hun vrijheid.
      Het nieuwste voorbeeld daarvan hebben we kunnen aanschouwen in het recentelijk optreden van Van Staijen. Die wil per wet vastleggen dat ook in geval van verkrachting de vrouw niet het recht heeft op abortus.

      Onverdraagzaam, en wankel in zijn geloof, als hij is, wil hij zijn leefregels opleggen aan andersdenkenden.

      En dan nog zo brutaal wezen om, in andere gevallen, beroep te doen op het recht van godsdienst, daar waar hij anderen hun vrijheid tracht te ontnemen.

      Het zou eens goed zijn om gelovigen op een cursus "fatsoen moet je doen" te sturen.

      Verwijderen
    2. "Maar dat jij een kind liever aborteert, omdat jij het niet kunt verdragen dat hij ergens anders een fijn leven lijdt, zegt meer over jou dan je beseft.'
      Hoe langer ik er over nadenk des te onfatsoenlijker vind ik deze reactie. het is werkelijk onfatsoenlijk en bovenal harteloos.
      ik ga er vanuit dat Annelies NIET 'liever'.. enz. .. echt onsmakelijk!
      ..Jij niet kunt verdragen .. ergens anders een fijn.... Wat voor aanwijzingen heb je om te stellen dat A. iemand anders iets niet gunt ? Dit is werkelijk ongehoord !

      Annelies is zo moedig geweest om zichzelf als voorbeeld te nemen, kwetsbaar op te stellen , een kijkje te geven in een moeilijke periode van haar leven en dat verdient geen respect, maar eerbied en als dat niet eens opgebracht kan worden door een vroom christen. Waar-de-loos !

      Sommige mensen ontbreekt het aan moed om te leven en hanteren maar al te graag de dolk voor een ander.

      Verwijderen
  3. Ter aanvulling: Henk Hagoort, voorheen EO-directeur, nu voorzitter van de raad van bestuur van de Nederlandse Publieke Omroep (NPO, over abortus:

    “[Marc Rutte,] de man van ‘liever aborteren, dan adopteren’. Rutte was hoorbaar bang dat de confessionele ‘betuttelaars’ de verworvenheden van de liberalen gaan afschaffen. Hij is bang dat christenen hun maatschappij-visie dwingend gaan opleggen aan andersdenkenden. Daarom wil hij ook het recht op leven niet opgenomen zien in de grondwet, zoals dit kabinet oppert.[…] Wie nog eens wil lezen hoe harteloos pro-abortus mensen over leven schrijven, moet de Volkskrant van vanmorgen lezen. Daarin legt Annelies van der Veer uit hoe ze ooit tot abortus kwam en wat ze daarvan vindt: – ’Ik moest de beslissing, die geen beslissing was maar een noodzakelijk kwaad, zelfstandig nemen omdat het mijn leven is en omdat ik het een zonde vond (en vind) als ik mijn leven had verpest door het ‘op te offeren’ voor een ander. Ik zou mezelf tekort hebben gedaan en het kind ook. Dat kan niet de bedoeling zijn van dit aardse bestaan, al zullen velen mij hier willen tegenspreken’.- Inderdaad: hoe harder dit wordt tegengesproken hoe beter. Lees het nog eens na en huiver wat voor samenleving we met elkaar krijgen als dit soort opvattingen gaan bepalen hoe we met leven omgaan. Zolang er mensen zijn die zo denken en handelen, is het extra nodig het recht op leven in de grondwet op te nemen”."

    Zie ook: De kruistocht van Henk Hagoort

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik heb als jonge studente 38 jaar geleden ook een abortus ondergaan.
    Ik had een destructieve relatie met de 'vader'en ik was nog lang niet aan een kind toe.
    Later heb ik twee gewenste kinderen gekregen.
    Neen, heren, dames, anti abortus gelovigen, ik heb er geen trauma aan overgehouden, geen berouw en geen spijt. Het was bepaald niet de leukste dag in mijn leven en ik had het zeker geen tweede keer laten gebeuren. Maar nee die mythe kan wat mij betreft doorgeprikt worden.
    Soes, u uw mening, ik de mijne, vrije keuze en geen beleid gebaseerd op sprookjes en een sprookjesboek van 2000 geleden!

    'Maar dat jij een kind liever aborteert, omdat jij het niet kunt verdragen dat hij ergens anders een fijn leven lijdt, zegt meer over jou dan je beseft.'

    Wat een hatelijke, vileine en arrogante conclusie. Wat is het toch fijn dat de gelovige mens nooit twijfelt aan zijn/haar morele superioriteit.
    Wist u trouwens dat heel veel adoptie kinderen enorme psychische problemen ondervinden omdat ze geadopteerd zijn? Ik kan het weten, ik heb als kinderpsycholoog heel wat adoptiekinderen in mijn praktijk behandeld, u heeft kennelijk geen idee.
    U schrijft dan ook- heel Freudiaans- een leven 'lijden.'

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Spontane (natuurlijke) abortus komt (bij mensen) veel voor. Alsof de natuur zelf een rem op teveel aan geboorten stelt*. Abortus provocatus (AP)** is een culturele ingreep. Die legaal te verbieden, tegen te werken e.d. is een achterstelling van de Cultuur bij natuur. Die laatste gaat vaak door voor god. Anti AP mensen zijn achterlijke mensen, priesters*** e.d. Denk je aan incest, verkrachting, overbevolking e.d., zijn tegenstanders van AP ook nog eens wreed, sadistisch, te noemen.

    Mensen die zich anti-AP verklaren, willen stiekem nog wel eens anders piepen en handelen als hun eigen dochter of vrouw ‘aan de beurt is’.

    Dat in onze samenleving geen vrouw tegen haar zin in een zwangerschap behoeft uit te dragen, is een grote, bevochten vrijheid. Die ‘libertas’ moet tegen vrome wauwelaars, - knevelaars en zoetelijke bakerpraat worden verdedigd.

    * Infanticide was een post-geboorte = cultureel middel daarvoor.
    **Onder AP versta ik het onderbreken van een zwangerschap op moderne-medische wijze.
    *** Het Christendom is van meet af aan natalistisch gezind geweest. ‘Hoe meer zielen, hoe meer vreugde’. In die geest.

    Het kan dan leerzaam (relativerend!) zijn te weten dat het Buddhisme over geboorte anders denkt, namelijk als de grootste misdaad. Bedenk daarbij dat er zich quod sciam geen vreedzamere religie dan het Buddhisme geeft.

    Mocht de Buddha niet overtuigen, laat dan Borges het dan doen: ‘copulaties en spiegels zijn afschuwelijk, want ze vermeerderen het aantal mensen’.

    Nota Bene: Hitler, Pot Pol, Stalin, Che, Lazar Kaganovitch, Herodus, en ga zo maar door, waren ook van die lieve zoete babies, zo verrukkelijk in hun babybadje spattend en op die manier het genot van hun zorgzame moeder die er maar niet genoeg van kon krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik kan er gewoon niet bij dat christenen er zo van overuigd zjn dat het leven een recht is, en geen plicht - iets waar immers niemand om gevraagd heeft. Ze zien het als een kostbare gave waar je dankbaar voor moet zijn, zozeer dat ze menen dat het leven altijd te verkiezen is, zelfs als je door je ouders niet gewenst was!

    "Een fijn leven elders" Soes? Waarom, in godsnaam?
    En wie spreekt daar - het tumtum-achtige beginnetje dat nietsvermoedend ronddobberde in een ander lichaam - en toen opeens niet meer? Er is toch helemaal niemand om te hopen dat hij geboren mag worden?
    En was het erg geweest, als wie dan ook nooit geboren was?

    En als je nu uit ontzag voor het leven tegen abortus bent, waarom moet het een ander dan verboden worden? Wat gaat het meneer Hagoort aan? Wat kan het hem schelen? Is hij soms WIJ? Voelt hij de pijn van een niet-geborene?
    Of zet een afzijdige houding van de maatschappij t.a.v. een afgebroken zwangerschap de heiligheid van het leven te kijk?

    Er is natuurlijk helemaal niet zoveel ontzag voor 'het leven' - moord is natuurlijk een taboe, maar niet omdat het leven heilig is, maar vooral omdat het op de keper beschouwd geen barst uitmaakt of wij leven of sterven, en dat willen we liever niet onder ogen zien
    Kijk maar - we gaan gewoon dood - onbestaanbaar, toch? - en alles draait gewoon door; geen haan die er naar kraait - zelfs niet als we met honderd miljoen tegelijk in rook opgaan!
    Recht op leven?
    Ja hoor - maar pas als je d'r bent.
    En dan mag je hopen dat je wiegje niet per ongeluk op de verkeerde plaats heeft gestaan, want anders is dat recht een vreselijke bezoeking, voordat je genadiglijk uit je lijden verlost wordt

    Ongeboren leven is alleen belangrijk als iemand er op zit te vlassen. Een baby laten komen en hem dan weggeven - dat is pas een trauma, en daarbij zijn twee personen betrokken, twee verdrietige levens lang

    Anti-abortus activisten zien vreesachtige, bijgelovige sentimentaliteit aan voor iets belangrijks; best, maar laten ze zich alsjeblieft alleen om hun eigen heiligheid bekommeren
    Stel je toch voor dat we hier van dat onzinnige pro-life ge-emmer krijgen!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ik heb vorig jaar 15 maart 2010 een abortus gehad.

    mijn huisarts wist niet dat ik zwanger was en kreeg allemaal medicatie die ik eigenlijk niet mocht hebben tot 2 zware antiebioticakeuren tot van allebei 500 gram poerstuk en dan ook nog tegelijk.

    na 2 maanden goed ziek tezijn geweest werd ik eindelijk naar het ziekehuis gestuurd en daar kwamen ze er zo achter
    ik vond het ook heel erg dat ik het moest laten weghalen want de mdectie hebben te veel aangetast aan het kindje dat het goed zou ontwikkelen.

    mijn vriend is zo boos geworden op de huisarts is niet tefilmen.

    we wilenden al lang een kindje we woonden ookal 2 jaar samen toen ik op 21 jarige leeftijd een abortus liet gebeuren.


    ik kan je dit nog zeggen je gund het niemand

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Maar weet je zeker dat je het gruwelijk en onverdraaglijk zou vinden als er daadwerkelijk ergens een kind van je zou rondlopen? En waarom hoort men nooit van zulke vrouwen? Taboe? Of toch niet zo verschrikkelijk?

    Christopher Kaczor is de auteur van het boek "The Ethics of Abortion: Women’s Rights, Human Life, and the Question of Justice". Daarin worden de seculiere argumenten tegen abortus gegeven. Klik hier voor een heel interessant interview met de auteur: Pro-Life Aristotle / Taking both sides of the abortion debate seriously.

    Zijn moeder heeft voor adoptie gekozen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Eigen verantwoordelijkheid, daar draait het om. Als je dat opgeeft dan geef je jezelf op.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. In de reacties kan je lezen dat er nog steeds of steeds meer 'mannen' zijn die denken dat het lichaam van een vrouw niet van haar is, dat ze dus niet zelf kan en mag beslissen over abortus, over wat er binnen haar lichaam gebeurt. Wat dat betreft is het jammer dat de bevruchte eicel niet overgeplaatst kan worden in het lichaam van die 'mannen', ook al zou je bij sommige bierbuiken denken dat het wel kan..... Reken maar dat ze er dan in veel gevallen plots heel anders over denken, zoiets van wie het heeft mag het houden....

    Godsdienstige argumenten zijn neppers, het gevolg van jarenlange zelfhypnose. Er zijn heel wat geboortes weggespoeld om de schande te verbergen, ook door verkondigers die bij hoog en bij laag abortus vervloeken en alle straffen op aarde en in de hemel (ze hebben daar uitgebreide kennis van) op je los willen laten, tot moord aan toe.

    Elke maand komt een eicel los bij de vruchtbare vrouw.... en dan ook nog al dat verspilde zaad... en geen haan die er naar kraait. En dan heb ik het geeneens over al die nonnen en broeders die de belofte hebben afgelegd geen kinderen te willen krijgen en alleen op de wereld te blijven.... elke maand een doelbewuste opzettelijke obstructie van het leven!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik kan mij niet voorstellen dat een vrouw 'mijn eigen buik' misbruikt t.b.v. van het doden van haar toekomstig kind als 'ongelukje' - terwijl abortus voorkomen kan worden door haar 'baas in eigen buik' voorbehoedsmiddelen te gebruiken; en rijkelijk overal te koop zijn voor mannen, dus 'geen seks voor jou' omdat ik 'mijn eigen buik goed wil beheren' - toch!

    Abortus staat tot schande in voor landen zoals Nederland waar voorbehoedmiddelen binnen ieders bereik staan; en kinderen uit het buitenland gehaald worden om geadopteerd te worden.'

    Ik ben voor abortus in gevallen van verkachtingen; en als vastgesteld wordt dat het kind geen enkel normaal leven zal kunnen leiden.





    BeantwoordenVerwijderen
  12. De hele abortus discussie draait natuurlijk om die ene vraag: wanneer begint het leven?

    Want baby’s mag je natuurlijk niet vermoorden, dat spreekt voor zich. Daarom mogen er in Nederland nu ook geen abortussen meer (!) worden uitgevoerd op baby’s waar van redelijkerwijs verwacht kan worden dat ze buiten het moederlichaam in leven zouden kunnen blijven. De vraag is dus: is dit een juiste definitie van het begin van het leven? En wordt dit nu juist toegepast? Of worden volgens deze vage norm toch baby’s geaborteerd die gewoon kunnen leven als ze op dat moment geboren zouden worden? Maar je zou natuurlijk ook kunnen argumenteren dat het leven toch al eerder begint dan wanneer het helemaal 100% levensvatbaar is buiten de moederbuik.

    Dus wanneer beging het leven? Dat is de vraag die beantwoord moet worden. Want het leven van een mens gaat natuurlijk boven alle andere overwegingen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Over misvormde ongeboren kinderen is men er (nog) niet uit.

      Verwijderen
    2. "De hele abortus discussie draait natuurlijk om die ene vraag: wanneer begint het leven?"

      Neen !
      De hele abortus, euthenasie, besnijdenis, opvoeding van je kinderen, enz, discussie draaien om de vraag of de openbare orde wordt verstoort, er een wezenlijk gevaar voor de gemeenschap is, of niet.
      En er zijn nog geen goede argumenten gevonden dat de staat het recht heeft zich te bemoeien moet met het prive leven van de burger.
      De wet kent geen 'mensen', geen 'babies'.
      De wet spreekt enkel van burgers. Een foetus is geen burger, maar hoogstens een (biologisch) deel van het lichaam van een burger.

      Verwijderen
    3. Ja hoor eens, we leven niet in Sparta of onder Sharia! Het belang van de maatschappij speelt bij ons gelukkig geen enkele rol in het bepalen van wat wel en geen moord is. Het enige wat telt is of je een mens met opzet dood. Daarnaast treed er ook geen plotselinge en bijzonder metamorfose op bij het verlaten van de moederbuik, dus een baby of zo je wilt een foetus is gewoon een mens.

      Verwijderen
  13. Dus wanneer begint het leven?
    -------------------------------

    Volgens de huidige wetenschap begint het menselijk leven bij de conceptie.
    Daarom is elke abortus: Kindermoord!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Weet je wat moord is, EH ?
      Dat is de moord op THEO VAN GOGH !
      Toen konden de moslims nauwelijks hun tevredenheid onderdrukken, zo blij waren ze met die moord !
      Weet je wat verkrachting i, EH, ga kijken in de straten van de sharia, ga kijken in de straten van de Arabische lente.

      Hypocriet !

      Verwijderen
    2. "Volgens de huidige wetenschap begint het menselijk leven bij de conceptie"

      Wetenschappelijk gezien begint het natuurlijk allemaal met een eitje en een zaadje. Dus als je die zelfde redeneerstijl doorzet dan krijg je het volgende:

      Daarom elke zelfbevrediging is: Kindermoord!

      Verwijderen
    3. mark,
      Volgens Todd Akin is dat niet voldoende. Benodigdheiden voor een conceptie zijn: zaadje, eicelletje, samengebracht in opperste harmonie (= niet door een verkrachting).
      Three of a kind !

      Zouden (zoog)dieren de toegang tot het paradijs ontzegd worden, indien....?
      En reptielen ? Een eitje is zo gebroken, een eierzak zo stuk, een larve so maar geinjecteerd door een sluipwesp, een zaadje eenzaam op de rots.
      Is het die verrekte virus die ons een truukje leverde zodat ons lichaam een vreemd lichaam niet als vreemd ervoer en zo de placenta toestond ?
      Die god heeft al die miljoenen jaren op zijn zitten te zitten, wat een loser !


      Zo, EH, aan het bier ?

      Verwijderen
    4. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

      Verwijderen
    5. Sirik, mij is niets bekend van wederopstanding van dieren, maar misschien weet je meer dan mij. Maar het Christelijke gebod: “Gij zult niet doden” is volgens mij in de Westerse culturen zo sterk geïnternaliseerd dat men denkt dat dit iets van zelf sprekend is, zoals overigens met zoveel andere Christelijke geboden ook het geval is.

      Verwijderen
    6. "..mij is niets bekend van wederopstanding van dieren, maar misschien weet je meer dan mij.."

      Dat je dat niet weet, komt omdat dieren niet schrijven kunnen.
      Maar god is alziende en alwetende, dus komt alles toch goed.

      Dat 'Gij zult niet doden", zou best weleens tegen kunnen vallen. Bij de christenen staat het aantal opzettelijke doding op een voorlopig onnavolgbaar hoog niveau. WW1 en WW2 zijn minstens goed voor zo'n 60 miljoen. (Waarom zo moeilijk doen over een niet-vegetarisch abortusje ?)
      Voor de rest slaat dit nergens op. Wetgeving is bewust areligieus. Wetgeving zorgt er voor dat burgers (! geen kinderen, geen dieren) elkaar niet in de haren vliegen en dat het, met passen en meten, een beetje een gezellig samenzijn blijft, meer niet. Niets wetenschap, niets religie gods of meer andere flauwekul, gewoon gezond verstand en alledaagse praktijk. Hoogstaander(?) dan dat moet het niet zijn.

      Die E.H. zit echt aan het bier.
      Werkelijk !

      Verwijderen
    7. 85 miljoen jaar geleden:
      http://blogs.discovermagazine.com/loom/2012/02/14/mammals-made-by-viruses/

      Verwijderen
    8. Je kunt natuurlijk alles voor zoete koek slikken, maar toch loont het soms om wat kritischer naar de wereld om je heen te kijken. Want ook een goed idee, komt niet uit de lucht vallen. En wat men vaak gezond verstand noemt, zijn toch weer vaak oude ideeën van een ander, die zich vervolgens weer baseerde op ideeën van een ander. Dus je hoeft helemaal niet in god te geloven, om toch te accepteren dat Christelijke ideeën veel invloed hebben op ons huidige denken. Nederland is immers nog niet zo heel lang socialistisch maar wel vele eeuwen Christelijk geweest.

      Verwijderen
    9. Er zijn veel christelijke ideeën een een invloed hebben gehad, maar er zijn ook veel christelijke ideeën die met plezier hun weg gevonden hebben richting prullenmand.
      De vrijheid om over bepaalde onderwerpen anders te denken dan de machthebbers heeft veel meer bijgedragen. We zijn verder gekomen door vooral kritisch na te denken dan door tijd te verdoen door het lezen van religieuze geschriften.
      Dat christelijke heeft zijn tijd gehad, tijd voor iets anders !

      Verwijderen
    10. Opvallend dat kritiek op abortus en abortuspil toch vaak uit christelijk-conservatieve hoek komt. Wat geeft hen toch het recht om te beslissen over dit soort onderwerpen? Niet verwonderlijk dat in landen waar de macht van de (katholieke) kerk groot is, abortus zeer moeilijk wordt gemaakt.

      Verwijderen
  14. @ Sirik

    Elke conceptie tussen man en vrouw is het begin van een mens in wording. Abortus vernield die mogelijkheid.

    Niemand kan zeggen 'die foetus leeft nog niet' want als dat zo was, zou conceptie mislukt zijn.

    Religies bevorderen geboorten als 'des te meer zielen/kinderen des te meer MACHT'. Met daadwerkelijk grote verschillen doordat christendom veelwijverij verbiedt - eeuwig trouw gebiedt - terwijl Islam t/m 'vier vrouwen' per man toestaat, dus 4 x 12 = 48 - tot meer kinderen per huwelijk mogelijk voor rijke moslims - zoals Bin Laden.

    'de profeet' had 12 vrouwen, die bij de konijnen af 12 x 12 tot meer kinderen voort hadden kunnen brengen. Maar slechts een dochter voortbracht en een buitenechtelijke zoon die stierf. De 9 jarige Aisha kon hoogst waarschijnlijk geen kinderen krijgen als te jong toen de pedofiele 'profeet' haar verkrachtte.

    Koran staat dus wel verkrachting van meisjes toe 'vanaf menstruatie' als 'huwelijk', maar abortus mag niet.

    Lees de Geschiedenis van Islam dat vanaf het begin nooit ophield met moorden - w.o. in Europa.

    Door de Staat gemanipuleerde abortus gebeurd door China's 'een kind per gezin'.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk dat een groot deel van je reactie niet voor mij bestemd is, maar EH.
      Maar je hebt gelijk dat elke abortus een mens in wording stopt. Voor een vrouw is dat vaak geen lolletje, maar eer zij er ook die aborteren omdat het even niet uitkomt.
      Ik ga daar geen waardeoordeel over geven. Dat zijn namelijk privezaken ! En ik heb geleerd dat het heel onfatsoenlijk is om ongevraagd je te gaan bemoeien met iemands priveleven. Sommige mensen denken namelijk heel anders over bepaalde zaken dan u. Ik vraag u om deze mensen de vrijheid te gunnen die hen toekomt en zoals zij u de uwe gunnen.

      Dat u volgens een bepaalde doctrine leven wil, prima. Anderen maken een andere keuze.
      U misbruikt de politiek indien u uw idealen via de politiek probeert te realisseren. Immers het raakt u niet indien er geaborteerd wordt. U heeft in dergelijke zaken geen belang, geen rechtmatige noch morele stem.
      Het zelfde geldt voor onderwerpen zoals besnijdenis, ontwikkelingshulp, discriminatie, enz...
      Wordt een kind misbruikt, afgeranseld, verkracht dan heeft dat wél gevolgen voor de samenleving.

      Verder dient de islam als politieke stroming zo snel mogelijk uit Nederland verwijderd worden, daar het de samenleving aantast corrumpeert en uiteindelijk vernietigen zal.



      Verwijderen
    2. "Door de Staat gemanipuleerde abortus gebeurd door China's 'een kind per gezin'."

      Nou ben ik niet direct een China- deskundige, maar stel dat inderdaad een samenleving ten onder dreigt te gaan door een te grote bevolkingsaanwas, is het dan niet vanzelfsprekend, om veel meer ellende te voorkomen, drastische maatregelen te nemen ?
      Nemen we de rol van de katholieke kerk in Brabant onder de loupe dat het aantal grote gezinnen van soms wel meer dan 10 kinderen, ondanks de armoede in de vorige eeuw stimuleerde. Datzelfde doet men nog steeds, hetzij passief met het verbod van condoomgebruik in donker afrika, met alle gevolgen vandien !
      Genoeg aanleiding om wat meer bescheidenheid aan te nemen.

      Verwijderen
  15. @ sirik

    "Ik denk dat een groot deel van je reactie niet voor mij bestemd is, maar EH."

    Excuses!

    Ik ben niet tegen abortus, maar wel tegen die duizenden - elk jaar - in welgestelde landen zoals Nederland, die uit laksheid of onverschilligheid voortkomen. Als je zegt 'baas in eigen buik te zijn' dan maak je zeker abortus te voorkomen.

    Ben voor '11 miljoen' Nederlanders Club van Rome en drastische wereldbevolking beperking, maar in China ging dat mis doordat juist meisjes geaborteerd werden, waardoor die destijds baby-boys tot hun frustratie nu kampen door gebrek aan vrouwen. In India werden 'low-cast' (arme) vrouwen door de regering onvruchtbaar gemaakt, wat ophef veroorzaakte, dus gestaakt werd. Er zijn bovendien culturen die condoomgebruik afwijzen, dus die vrouwen niet kunnen weigeren zonder gevolgen. En grote gezinnen als garantie voor hun ouderdom gezien worden door ouders zonder Verzorgingsstaat achter de hand.

    "De rol van de Katholieke Kerk' geldt de hele wereld,
    en is misdadig want 10 en meer kinderen in barre armoede, zijn overal ter wereld zonder kans op een menswaardig bestaan.

    Oorlogen doen al hun best miljoenen te vermoorden; en door opwarming van de aarde (zeker gedaan door oorlogen en ruimtevaart) en overbevolking, zullen bevolkingen gaan verhongeren; en Nederland waarschijnlijk grotendeels verdrinken.


    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

      Verwijderen
    2. Zo, dan zijn we het daar over eens.
      behalve over de veronderstelde opwarming va de aarde. want dat is kolder.

      Zie: http://www.salomonkroonenberg.nl/

      Verwijderen