Dit schreeuwt om wraak!

Bovenaan gezet: Veel slachtoffers van eerwraak in Nederland

Waaraan heb ik de eer te danken? Met wie heb ik de eer? Het is me een grote eer! De eer aan jezelf houden, naar eer en geweten, een man van eer, een eervol leven leiden, iemand de laatste eer bewijzen, ere zij God, …. en toen was er ineens sprake van groepseer, eergeweld, eerwraak, eermoord! 

Geïmporteerde toestanden in het zompige Nederland dat nooit veel verder is gekomen dan de
blijf-van-mijn-lijf-huizen voor vrouwen die bedreigd worden met huiselijk geweld. Het eerste bvml-huis werd in 1974 in Amsterdam geopend. 't Klinkt bijna liev: blijf-van-mijn-lijf-huis. Blijf met je poten van me af (ex-)man, (ex-)vriend (ex-)wie dan ook, want anders krijg je voortaan met de politie te maken! Dat was zo'n beetje de boodschap en het werkte ook wel. Na een tijdje durfde het slachtoffer, meestal een vrouw, weer naar huis te gaan, of naar een ander huis. Vrezen voor d'r leven omdat een of ander familielid op gezag van de hele familie als een ware wraakgier de vrouw achtervolgde, dat was er toen niet bij. Eenmaal afgekoeld, respectievelijk bijgekomen hervatten beiden 't leven maar wel gescheiden. Nieuwe kansen!

Overvleugeld door een nieuwe behoefte spreken we nu eerder van safehouses dan van blijf-van-mijn-lijf-huizen. Tegen eerwraak (b)lijkt geen kruid gewassen. Eerwraak volgt z'n eigen wetten en die wetten zeggen dat het lichaam van de vrouw schuldig is. Verkracht, overspel, weigeren een hoofddoek (op gepaste wijze) te dragen, een ongelovig vriendje hebben, niet met je neef willen trouwen, 't is één pot nat voor mensen met eerwraakgevoelens. De vrouw, het meisje moet uitgewist, ze moet dood.

In de Dikke van Dale van 1999 staat eerwraak nog niet vermeld, toen nog niet, maar we weten inmiddels dat er jaarlijks zo'n vier- tot zeshonderd eerwraakgerelateerde incidenten plaatsvinden in Nederland (God verhoede dat het er meer zijn), 13 leiden tot de dood maar met een door zoutzuur overgoten geëerwraakt gezicht, wat voor leven heb je dan?

Eerwraak zou niets met een bepaalde religie te maken hebben maar met cultuur. Kijk maar naar India waar eerwraak populairder is dan waar ook ter wereld. Inderdaad, onderzoek heeft echter uitgewezen dat Hindoes en Sikhs die naar het Westen emigreren de eerwraakmentaliteit achter zich laten, terwijl dat bij Mohammedanen veel minder 't geval is, die nemen de eerwraakcultuur mee naar hun nieuwe vaderland.

"Het is ons een eer en genoegen u in dit land te mogen verwelkomen."

De grootste en laatste eer die je een fataal slachtoffer van eerwraak kunt bewijzen is de daders en medeplichtigen zo zwaar mogelijk te straffen en terug te sturen naar het land van herkomst.

Annelies van der Veer