Een Paus heeft geen moslims nodig

De islam zal Rome veroveren, want Mohammed heeft dat gezegd. Het is natuurlijk verleidelijk om te beweren dat Rome niet door de islam is veroverd en dat Mohammed zich dus vergist heeft, maar dat zou niet eerlijk zijn. Ten eerste vergist Mohammed zich niet, en ten tweede, wie zal zeggen wat de toekomst nog brengt en hoe het met Rome zal aflopen. Gewone stervelingen kennen de toekomst niet, profeten wel.

Hoe het ook zij, de eerste islamitische aanval op Rome vond plaats in 846. De Sint Pieter werd
geplunderd, de kostbaarheden die zich in de kerk bevonden geroofd. Bij de tweede aanval, in 849, was Rome wel voorbereid en zijn de moslims afgeslagen en verjaagd, de slag bij Ostia, op een schilderij/fresco afgebeeld door Raphael, in 1514. Het is niet helemaal duidelijk waardoor de Romeinen al in het midden van de 9de eeuw deze aanvallen door de soldaten van de godsdienst van de vrede hebben uitgelokt.

Gelukkig is het wel duidelijk waarmee Paus Benedictus zich de woede van de moslims op de hals heeft gehaald. In 2006, toen hij nog maar pas Paus was, heeft hij in een college aan de universiteit van Regensburg een keizer uit de 14de eeuw geciteerd die meende dat de islam niets aan de wereld had toegevoegd behalve geweld. Raar genoeg volgde hier geen discussie of debat op, maar slechts uitbarstingen van geweld, van moslimse zijde. Kennelijk had die keizer een punt. Als er geen doden bij waren gevallen, was het grappig geweest.

Paus Benedictus nam afscheid met een subtielere maar minstens even veelzeggende daad. Hij kondigde zijn aftreden aan tijdens een bijeenkomst die gehouden werd om de martelaren van Otranto heilig te verklaren. Otranto is een stad in Zuid-Italië waar op 13 augustus 1480 Turkse, Ottomaanse, Jihad-strijders achthonderd christelijke mannen hebben onthoofd omdat dezen weigerden moslim te worden. Aandacht voor vervolging van christenen door moslims, in heden of verleden, is natuurlijk niet verfijnd, beschaafd of diplomatiek. Misschien maak je het daar alleen maar erger mee! Het is gewoon niet netjes om in deftig gezelschap over zulke onderwerpen te beginnen. Het is gewoon ongemanierd.

Toch valt het niet mee met die vervolgingen. In plaats van in opbouw, steken de moslims in het Midden-Oosten energie in het vermoorden van religieuze minderheden. De Westerse giften worden goed gebruikt, geheel in de geest van de gevers. De meeste Iraakse christenen hebben de afgelopen tien jaar Irak verlaten of zijn vermoord. Mogelijk overleeft een klein aantal Egyptisch christenen uiteindelijk de woelingen die wij hier ‘de Arabische lente’ noemen. De islamitische wereld was al gezuiverd van Joden, nog even en ook de laatste christelijke verontreinigingen zijn weggepoetst. 

Wie in het Midden-Oosten zich niet buigt voor de islam, heeft te rekenen met vervolging, beroving, verkrachting en moord. In Europa en Amerika is moord nog zeldzaam, het echte probleem met de beroepsmoslims in het Westen is niet moord (met mijn excuus aan Theo van Gogh, Lars Hedegaard en anderen) maar heimelijke Jihad.

Complete afdelingen van politieke partijen worden door activisten overgenomen, en in de binnenlandse politiek van elk EU-land is de islam een factor van belang. De banieren van de islam, dat wil zeggen hoofddoeken, sluiers, herenjurken en baarden, wapperen op de meest onverwachte plekken binnen elke bureaucratie. Het stadsbeeld in de grote steden van Europa is islamitischer dan ik het in het Midden-Oosten ooit gezien heb – maar misschien moet ik maar weer eens op reis.

Een Paus nu is altijd katholiek, en zijn bureaucratie ook. Daar werken geen moslims. De Paus zal ook nooit oproepen tot ‘diversiteit’ in de huidige betekenis van dat woord. Of tot ‘multiculturalisme’, in de zin van hatelijk doen over de hemel en aarde schokkende Westerse wetenschappelijke vooruitgang, en leugenachtig zwijmelen over de povere prestaties van de islam op dat gebied.

De nieuwe Paus is een Argentijn; veel Joden en Christenen die in de 19de en 20ste eeuw de islamitische wereld hebben weten te ontvluchten, zijn naar Argentinië gegaan. Mogelijk is de nieuwe paus daardoor via vrienden toch vrij goed op de hoogte van de dagelijkse praktijk van de islam in de landen waar de islam de baas is. Franciscus van Assissi, aan wie de Paus zijn naam heeft ontleend, was in ieder geval niet erg op de hoogte. In 1219, tijdens de kruistochten, ging hij naar het kamp van de Sultan met de opzet deze tot het christendom te bekeren. De H. Fransiscus heeft deze brutaliteit overleefd. Enige waardering voor de islam is dus op zijn plaats? Dit is een strikvraag.

De nieuwe Paus is een Jezuïet. Jezuïeten zijn op een beleefde manier militant, en trots op hun orde en hun verleden. Dat is precies de mentaliteit die in het Westen bedroevend afwezig is. Dat is zelfs het tegenovergestelde van de algemene westerse zelf-afkeer – want ‘zelf-haat’ zou een te fel woord zijn voor de nietsige houding van het Westen ten opzichte van zichzelf, en anderen.

Hoeveel successen de haters van het Westen in de komende jaren ook op hun rekening zullen mogen schrijven – niemand die nu in leven is, zal de profetie van Mohammed over Rome zien uitkomen. De Paus van Rome zal nog vele jaren de enige westerse leider zijn die niets nodig heeft van moslims – niet van moslimse regeringen en niet van een moslims electoraat.