Enig licht in de duisternis

Sommigen die de dingen vanuit het perspectief van Wilders zien, vinden het moeilijk te begrijpen, dat hij de stekker eruit trekt, juist nu de euro kopje onder dreigt te gaan, juist nu hij iets zou kunnen binnen halen voor zijn partij en degenen die hij vertegenwoordigt. In dit onbegrip klinkt ook iets van teleurstelling door. Blijkbaar hadden zij anders verwacht. Misschien hadden ze op meer gehoopt. Wat dat dan ook had mogen zijn.

Toch is Wilders' gedrag heel consequent, en daardoor ook heel voorspelbaar. In al zijn
onbetrouwbaarheid, een kwalificatie die met name het CDA in de mond heeft genomen om de stap terug van de gedoger te typeren. Het optreden van Wilders en zijn partij wordt onder meer bepaald door rancune. Rancune in een ruime en in een meer besloten context.

Om met dit laatste te beginnen. De CDA zegde vrijdag het vertrouwen op in de PVV met wie ze in de Provinciale Staten in Limburg samen met de VVD een coalitie vormde. Dat schoot Wilders in het verkeerde keelgat. ‘Oude regentenpolitiek’, twitterde hij. En de volgende dag verliet hij het Catshuis, zette daarmee een punt achter de onderhandelingen met VVD en CDA over noodzakelijke bezuinigingen, en blies daarmee ook de gedoogconstructie met deze partijen op. Onmiddellijk na de verklaring van Rutte over mogelijke verkiezingen startte Wilders ten overstaan van verzamelde journalisten zijn verkiezingsretoriek met uitspraken als: Wij accepteren niet dat de ouderen in Nederland in hun portemonnee moeten betalen voor de onzinnige Brusselse eisen. En: Wij willen niet onze AOW ‘ers laten bloeden voor Brussel. Ressentiment in brede zin is dat. Populistische partijen als de PVV komen nooit met oplossingen. Het zijn tegenpartijen. Ze zijn ergens tegen. Tegen de dictaten uit Brussel. Tegen Europa. Tegen de Islam. Tegen de linkse elite. Tegen de Groenen. Tegen Kunst. Tegen buitenlandse cultuur. Eigenlijk tegen alle geїnstitutionaliseerde politiek. Rancune zoekt nu eenmaal problemen, geen oplossingen. De PPV heeft er ook moeite mee een partij te vormen en ziet zichzelf liever als een beweging. Een partij is al te veel een institutionele organisatie. Voorlopig heeft de PVV deze paradox opgelost door één man alle touwtjes in handen te geven.

Het ressentiment van populistische partijen projecteert geen andere of betere maatschappij in de toekomst maar verwijst steeds naar een utopie in het verleden die als zodanig nooit heeft bestaan. Vanuit dat beeld, vanuit die schone schijn worden vijanden in het leven geroepen die de problemen van deze tijd veroorzaakt hebben en belichamen. Verdachtmakingen en beschuldigingen zijn dan snel gevonden. En een mogelijk complot is dan zo bedacht, zoals een bezoek van de president van Turkije en de koningin van Nederland aan Maastricht, alleen maar georganiseerd om verdeeldheid te zaaien in de PVV aldaar en de coalitie tussen PVV, CDA en VVD in de provinciale Staten van Limburg onder druk te zetten. Waarom anders een staatsiebezoek juist aan Maastricht?

Het kan ook eigenlijk niet anders, en dat gold ook voor de SP in de negentiger jaren: een populistische partij heeft iets tegenstrijdigs. Ze wil ‘het volk’ op een heel directe manier vertegenwoordigen, maar behalve van de illusie dat dit zou kunnen via digitale platformen, referenda, al of niet digitale meldpunten en boodschapjes van 140 tekens, moet ze zich toch bedienen van de stembus en beproefde democratische instrumenten die niet een directe democratie dienen maar een indirecte democratie van representatie. En dan is het heel erg moeilijk om echte verantwoordelijkheid te nemen in zogenaamde instituties waarvan je het elitaire karakter eigenlijk niet kunt pruimen. Dan ga je liever voor het zingen de kerk uit dan dat je met je partners iets creëert waar je dan ook verder achter moet gaan staan. Nee, liever geen zorg dragen voor iets nieuws dat ongetwijfeld niet perfect is maar liever weer terugvallen op het uitdragen van de eigen verontwaardiging en het baden in slachtoffergevoelens. Wat jammer toch! Want dat streven naar een zo direct mogelijke democratie blijft natuurlijk een ongelooflijk geweldige uitdaging.

17 opmerkingen:

  1. Het zat er aan te komen, maar ik moet Dick gelijk geven als hij schrijft dat rancune de reden was voor het opbreken van het kabinet. De irritatie van vrijdag was Wilders op zaterdag nog niet kwijt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Rutte en Verhagen zijn verantwoordelijk voor de koninklijke provocatie in Limburg. (Dat mens Gul paste zich niet aan onze mores aan, terwijl onze koningin zich wel aanpast aan de mores van gastlanden). Het CDA is verantwoordelijk voor de daarop volgende uitvallen naar de PVV. Ik kan me best goed voorstellen dat Wilders zich door Verhagen in de rug voelde aangevallen. Het kan heel goed zijn dat ik de plank volstrekt mis sla met deze analyse, maar het CDA (en de koningin en de hele elitaire mikmak) hadden de mogelijkheid om te vermijden dat ze de schijn tegen kregen. Waarom hebben ze willens en wetens deze mogelijkheid niet met beide handen aangegrepen in deze moeilijke tijden?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. das grappig !
    Werden de stemmen voor het CDA, PvdA en het nodige belastinggeld met dankbaarheid in ontvangst genomen, is het nu zo dat diezelfde mensen, stemmend op de PVV, uitgescholden worden.
    Dát is ressentiment en rancune.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Gilsing omschrijft het volk als 'het volk'.
    Alsof het niet bestaat lijkt het wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Gilsing schrijft dat het optreden van Wilders en zijn partij onder meer bepaald wordt door rancune. Rancune in een ruime en in een meer besloten context.

    Dat verwijt is een veredelde Godwin. Je kunt wel elke dissident met 'rancuneus' afdoen, van Luther tot Amalrik, maar daarmee verklaar of benoem je eigenlijk niets. Daar trekt de duisternis niet van op.

    De vraag moet steeds zijn wat die rancuneuze dissident precies wil veranderen, en waarom de anderen daar zo tegen zijn, en waarom de dissident in zijn hardnekkige rancune dat toch wil. Maar in de heersende duisternis moet de zoektocht naar het antwoord op die vragen nog beginnen.

    Wie niet is ingewijd in wat er rond het Catshuis en het Binnenhof gebeurt, is als een dove die geblinddoekt in het Concertgebouw zit, hij weet zelfs niet of de dirigent er nog wel is.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. De tijden kloppen niet helemaal, maar dit is bedoeld als reactie op Jansen 8:08 AM

    Ook niet-dissidenten kunnen rancuneus zijn. Kijk maar hoe er door het traditionele midden op Fortuijn en Wilders werd/wordt gereageerd. Verder klopt het volledig dat de vraag óók is wat de (al dan niet rancuneuze) dissident wil veranderen, maar dat neemt niet weg dat het uitgangspunt dat er rancune in het spel is ook best zou kunnen kloppen. Het een en het ander sluiten elkaar niet uit. Tevens zou Wilders' (re)actie best een goede toepassing van de didactiek kunnen zijn wat betreft het Binnenhof etc. omdat het misschien juist de meest begrijpelijke inwijding is in de manier van doen van dit Binnenhof.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Gilsing duidt de val van het kabinet wel wat te gemakkelijk. Kenmerkend van veel anti-Wilders-reacties, maar dat geldt voor iederen die vooral met kritiek op de multiculturele samenleving komt, dat de criticus altijd met psychische terminologie wordt weggeschreven zonder op de inhoud in te gaan. Het is niet duidelijk wat zich allemaal op de achtergrond heeft afgespeeld. Indien nodig moet ook Wilders met meer verklaringen en duidingen komen. Daarnaast vind ik het begrip populisme in de media zeer arbitrair, want eigenlijk zijn alle partijen populistisch, maar toch wordt dit begrip alleen in negatieve zin gereserveerd voor partijen die kritisch ten aanzien van de massaimmigratie staan. Een zeer selectief begrip dus.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Opfrisser !
    Het vorige kabinet is gevallen op.....?

    wiki balk 4:

    "Op 20 februari 2010 viel het kabinet naar aanleiding van de besluitvorming over de militaire missie in Uruzgan. De PvdA-bewindslieden boden hun ontslag aan,......" En op 20 feb. 2010 was het ook 'crisis'.
    Tot op de dag van vandaag weet men in Kunduz nog steeds niet of men de Taliban aan het opleiden is of niet.


    Gelukkig is men momenteel bezig met het drukken van de D-mark. Bij "De la Rue" in Overton, Hampshire, UK.
    We zijn er klaar voor, nu alleen de regering nog.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. De Nederlandse Massa Immigratie is een ongeluk van een omvang dat aan herstel niet meer te denken valt. Dit is de bestaansreden van de PVV, dat was de opkomst van Fortuyn en van de LPF.

    Hierna het recente optreden van de PVV stereotype uit haar rancuneuze aanleg verklaren, is toegestaan, mits je inziet dat die onvermijdelijk wrok redelijk is, en lang zal blijven.

    Of denkt die overspelige elite die ons deze ramp heeft bezorgd werkelijk dat ze er helemaal zonder kleerscheuren vanaf zal kunnen komen?

    HPax

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik vind dat Dick wel heel erg makkelijk probeert te scoren tegen Geert Wilders.

    Gul bijvoorbeeld is zelf begonnen met 1.5 miljoen PVV kiezers en Wilders zelf te beledigen, een reactie kon dan ook niet uitblijven. Nette argumenten van de PVV tegen het bezoek stonden in de Volkskrant, maar daar wil niemand het over hebben omdat handelsbelangen belangrijker gevonden worden dan mensenrechten.

    Problemen met massa immigratie en oost Europeanen blijken glashard uit de cijfers bijvoorbeeld in Elsevier, terecht dan ook dat de PVV daar een punt van maakt. Jammer dat dit met een dom meldpunt gedaan is, hierdoor is de discussie van het feitelijke probleem verplaatst naar het meldpunt. De originele problemen zijn weer onbesproken en onopgelost gebleven.

    Socialisme en het extremisme van de koran staan haaks op elkaar. Desondanks onthouden socialistische partijen zich van kritiek op de islam, ook hier is het PVV commentaar terecht. Liever PVV politiek commentaar dan Breivik achtige acties zou ik zeggen.

    En nu rommelt het in de PVV. Hero Brinkman heeft flink lopen stoken. De PVV fractie was het niet in zijn geheel eens met het regeeraccoord, fractieleden dreigden met opstappen waarmee de kamermeerderheid weg zou zijn. Dus kon Geert alleen nog maar doen of de fractie unaniem tegen was, terwijl dit helemaal niet zo was. Dit valt niet uit te leggen, en het is Geert dan ook niet gelukt. Hij had zelf moeten dreigen met aftreden om de fractie in toom te houden. Nu heeft hij met een ongeloofwaardig verhaal het vertrouwen in de PVV misschien wel definitief beschadigd.

    Intens jammer want broodnodige maatregelen worden nu minstens een half jaar uitgesteld. Dat is 180 * 90 miljoen extra staatsschuld later, geld dat we ook weer extra moeten bezuinigen.

    Ik zie eigenlijk helemaal geen lichtpunt, ik zie heel donkere wolken. Ik hoop dat de PVV dissidenten zien wat ze hebben aangericht.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

      Verwijderen
    2. Dat oplopen van extra rentekosten, zogenaamd veroorzaakt door de PVV, valt wel mee.
      Er is momenteel een kapitaalvlucht vanuit Zeuro landen (Frankrijk, Belgie, incluis) naar Neuro-landen, dus zijn de buitenlandse spaarders al tevreden met een zeer lage rente.

      Dat gedoe met AAA status is in zoverre relevant dat uiteindelijk de (vrije)markt, vraag en aanbod, de prijs (= rente) bepaalt.
      Wellicht een mooie gelegenheid voor de staat (en anderen) om schuldpapier te herstructureren (omwisselen), in deze goedkope tijden.

      Pensioenfondsen kunnen nu aan zeer goedkoop geld komen, bijvoorbeeld. Is dat gezeur over vergrijzing en onbetaalbaarheid van pensioenen ook van de baan.


      Voor degenen die een pesthekel hebben aan de cirkelredeneringen betreffende economie: "Lessons for a young economist", www.mises.org.
      Een aanrader, want na een weekendje lezen zakken bepaalde hoogleraren in de staatsmedia als vanzelf door het ijs.


      (Een eenzelfde effect, maar op een heel ander terrein, via S. Kroonenberg's "De aarde over tienduizend jaar")

      Verwijderen
  13. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Op 6 mei verkiezingen in Griekenland, met grote kans dat er een regering komt die de schuldakkoorden afwijst.
    Leuk om dan te zien hoe de nederlandse regering zich verplicht voelt om zich te houden aan de 3% norm.
    Juist wél, zal ze dan roepen, want we moeten de staatsschuld beperken om onze garantie aan grienkenland gestand te kunnen doen...

    En zo blijft men elkaar voor de gek houden.
    Misschien komt de uitslag van het europees referendum toch nog eens via de achterdeur terug, - want de bevolkingen zijn uitgeschakeld, dienen alleen als stemvee.
    En goed dat Wilders dit kabinet de rug toekeerde, want het had zich uitgeleverd aan europa, en ook op andere vlakken niet de pvv agenda aangehouden. Zoals v Haersma Buma zei: het cda kon zich baseren op het rapport van aartjan de geus en die heeft ze goed in de onderhandelingen in afspraken kunnen omzetten.
    Hij noemde het praten over ontwikkelingshulp-gelden zelfs bombastisch..
    http://www.trouw.nl/tr/nl/4500/Politiek/article/detail/3244984/2012/04/23/Toen-wisten-we-nu-is-het-voorbij.dhtml

    Jammer, maar het buitenland zal het stokje wel gaan overnemen. Het broeit...

    BeantwoordenVerwijderen