Religieuze diversiteit

Geschreven voor een bijeenkomst in Nijmegen op dinsdagavond 29 november 2011. De voordracht is niet gehouden omdat de avond over iets anders bleek te handelen.

Hier aan de universiteit van mevrouw Roos Vonk, dierenactiviste, zal wel niet erg zwaar getild worden aan de bewijsbaarheid van beweringen, maar toch, mocht het iemand interesseren, veel van wat er hieronder volgt, is in de een of andere vorm terug te vinden in een boek uit 2011, van de hand van de Amerikaanse godsdienstwetenschapper Rodney Stark. De titel van het boek luidt The Triumph of Christianity. In dat boek, 506 pp., vindt u uitgebreide verwijzingen naar verdere literatuur en naar allerlei deelonderzoeken. Wat nu volgt moet geen bibliografisch overzicht worden: wat de voetnoten betreft, blijft het daarom bij de alinea die u zo juist gelezen hebt.

Wanneer in een maatschappij de godsdienstige markt wordt vrijgelaten, zal er zich op die markt een maximale diversificatie voordoen. Zoals op elke markt die vrijgelaten wordt, zal die diversificatie zich

Cairo rally: One day we'll kill all Jews

De opmerkelijkste berichten van de afgelopen week uitgelicht en van commentaar voorzien door kenners. Sam van Rooy, publicist en samensteller van 'De islam. Kritische essays over een politieke religie', reageert vandaag in Desgevraagd op 't volgende nieuwsbericht (bron): ynetnieuws.

Klassieke muziek leeft

Roll over Beethoven
And tell Tchaikovsky the news

(Chuck Berry)

Maarr.. klassieke muziek leeft.

Ruim een week geleden probeerde ik de cd Canto Ostinato van de componist Simeon ten Holt te kopen. Ik wilde ‘m eerst nog eens helemaal beluisteren voor ik naar de documentaire Over canto op het IDFA-festival zou gaan. Helaas. Nergens te krijgen. Overal uitverkocht. Wat bleek? De film en het muziekstuk waren de dag daarvoor onderwerp van gesprek geweest in De wereld draait door. Nou, dan weet je het wel. Dat kan het verschil betekenen tussen goed en verschrikkelijk goed verkopen. Vraag maar aan Buwalda. En vraag maar aan Anne-Gine Goemans, die in de NRC van twee weken geleden een vermakelijk stukje schreef over het feit dat ze met haar tweede boek Glijvlucht overal werd besproken maar dus niet in DWDD. Ze eindigt haar overdenkingen hoopvol: “Na een optreden in café Cox in Amsterdam vertelt een bron binnen DWDD dat het juist weer heel cool is als je niet in het programma zit. Dan stelt een boek pas echt wat voor, zegt de bron”.

Goed, About Canto van filmmaker Ramon Gieling kwam in DWDD dus wel aan bod. De regisseur was

JODEN EN DE GEKTE VAN NEDERLAND

Door Manfred Gerstenfeld

‘Frits Bolkestein zei me eens dat Joden zich moeten realiseren dat er voor hen geen toekomst is, en dat ze het beste hun kinderen kunnen aanraden naar Amerika of Israel te emigreren. In ons gesprek bleek dat hij deze conclusie trok uit de problematische situatie die hij voor Nederland voorzag wat betreft de niet geslaagde integratie van vooral vele moslim-immigranten en de problemen die dat voor bewuste Joden in de toekomst met zich zou brengen?’

De volle waarheid

Dinsdagavond 22 november 2011 waren de acteur Sabri Saad el Hamus en de cabaretière Nilgün Yerli te gast bij Pauw en Witteman. Ze praatten veel, maar verzwegen nog meer.

De discussie ging in het bijzonder over de vraag waarom er zo weinig Turken en Marokkanen met een Nederlander getrouwd waren, en omgekeerd. ‘Waren er misschien redenen die met de religie samenhingen’, opperde Jeroen Pauw snaaks, ‘of zouden Nederlandse mannen Turkse vrouwen gewoon niet aantrekkelijk vinden?’.

Daar werd overheen gepraat. Het lag aan van alles. ‘Soort zoekt soort’, zeiden Mevrouw Yerli en de

Alles behalve fictie

Wederom actueel (Hoeiboei publiceerde er vorig jaar al over, Kustaw Bessems nu: 'Biograaf'.)

Ben ik dan echt de enige die 't heeft opgemerkt of heb ik juist iets gemist of oh, oh, is het in de gevestigde journalistiek not done over deze aangelegenheden te schrijven, want in geen enkele recensie heb ik erover gelezen en het staat er toch echt, op pagina 124/125 van het boek Geert Wilders – Tovenaarsleerling van Meindert Fennema:

“Aan aandacht van andere vrouwen had Wilders geen gebrek. Niet alleen stagiaires, maar ook journalistes en zelfs vrouwelijke Kamerleden van andere fracties deden er een moord voor om, al was het maar voor één nacht, de eenzaamheid van deze politiek gevangene te verlichten. Zijn gedwongen isolement werkte als een magneet. Alleen al het feit dat een afspraakje met Wilders altijd op een geheime locatie plaatsvond, die pas op het laatste moment doorgegeven werd, maakte zo'n afspraak opwindend. Eenmaal daar aangekomen bleek de blonde engel uit Venlo een charmante tafelheer. De rit naar zijn 'safehouse' die daarop een enkele keer volgde, was nog spannender. Het besef dat zij iets deden waarmee zij de gekwelde politicus een moment van bevrijdend plezier konden bezorgen, zorgde voor extra seksuele 

Brussels meisje krijgt klappen omwille van Joodse afkomst

De opmerkelijkste berichten van de afgelopen week uitgelicht en van commentaar voorzien door kenners. Sam van Rooy, publicist en samensteller van 'De islam. Kritische essays over een politieke religie', reageert vandaag in Desgevraagd op 't volgende nieuwsbericht (bron: Joods Actueel).

Moliѐre, tijdloos theaterdier

De zeventiende-eeuwse Franse toneelschrijver Moliѐre (artiestennaam van Jean-Baptiste Poquelin - 1622-1673) is het laatste decennium niet veel gespeeld in Nederland. Dit seizoen worden er maar liefst vier stukken van hem gebracht. Waarom worden zijn komedies weer op het repertoire genomen? Ook in het buitenland trouwens.
We associëren zijn werk al gauw met kluchtige blijspelen, waarin het gaat om talloze verkleedpartijen, verstoppertje spelen, persoonsverwisselingen, brieven voor de een bedoeld maar door de ander gelezen, kortom met voortdurende verwarring en kluchtige misverstanden. Maar zijn stukken zijn meer dan dat.

Strooigoed

Moord en broodroof

Protestanten en katholieken in Nederland weten sinds de 17^de eeuw dat het technisch niet mogelijk is elkaar uit te roeien. Hoewel elk van beide vanouds vindt dat de ander ongelijk heeft, en in theorie een groot kwaad belichaamt, wordt het als het minste kwaad beschouwd om elkaar dan maar met rust te laten.

Zelfs de klassieke leer van de islam gaat er vanuit dat het kwaad van ketterij en ongeloof weliswaar met

Iedereen wil iets van God

God is Eenzaam, en Hij is een Lijdende God. Iedereen wil iets van God, maar hoe Die er Zelf aan toe is, dat vraagt niemand zich af. Het kan zijn dat Hij drinkt, of dat Hij juist helemaal niet drinkt. Het kan het één zijn, maar ook het ander. Dus hoe kunnen wij oordelen?

Appeltaart

Onderzoek: Palestijnen willen geen tweestaten oplossing en geen vrede

De opmerkelijkste berichten van de afgelopen week uitgelicht en van commentaar voorzien door kenners. Sam van Rooy, publicist en samensteller van 'De islam. Kritische essays over een politieke religie', reageert vandaag in Desgevraagd op 't volgende nieuwsbericht (bron Nieuw Religieus Peil):

Smullen

Het is spitsuur als we binnenkomen maar als altijd begroet de restauranthouder van Semhar, Eritrees-Ethiopisch restaurant, ons hartelijk. Vrijwel alle tafels zijn bezet en dat terwijl Johannes van Dam nog steeds niet langs is geweest. Voor ons is het elke keer weer smullen voor niet al te veel geld.
"Kun je dan lekker eten in Ethiopië?", is een veelgestelde vraag die wij al vele jaren met een enthousiast ja kunnen beantwoorden. Heel erg lekker. Als je het tenminste niet erg vindt om met je

Het is weer herfst

Opnieuw actie tegen de verkoop van producten uit Israël

De opmerkelijkste berichten van de afgelopen week uitgelicht en van commentaar voorzien door kenners. Manfred Gerstenfeld, voorzitter van de denktank Jerusalem Center for Public Affairs, reageert vandaag in Desgevraagd op 't volgende nieuwsbericht (bron Palestina Solidariteit):

"Hun plan: zij willen regeren over ons."

Henk Krol overhandigt de eerste exemplaren van zijn boek Gautam  aan Ahmed Marcouch en Jörgen Raymann (15.11.2011)        (copyright foto's Geert van Tol)

Inleiding
Soms maken brieven die je ontvangt diepe indruk. Zo werd ik benaderd door Gautam. Hij meldde me dat hij streng islamitisch is opgevoed. Gautam werd geboren in Suriname en kwam op zijn negende naar Nederland. Daar was zijn moeder ondertussen getrouwd met een moslim die steeds fanatieker werd. Ik belde hem. Hij was ervan overtuigd dat het bergafwaarts gaat met de tolerantie in Nederland, vooral als het gaat over vrouwen en homo’s. Gautam spreekt zelfs over ‘indringers die steeds vaker de vrijheid in dit land willen beknotten’. En als ervaringsdeskundige: ‘Zij proberen hun denkbeelden en geloof dwingend op te leggen aan de bevolking van dit land en houden geen rekening met het feit dat kerk en staat hier gescheiden zijn. Het Burgerlijk Wetboek is voor hen ondergeschikt aan wat ze menen te lezen in de Koran.’

Kinderen geslagen, kinderen vermoord

Rechtse extremisten in Duitsland hebben moorden gepleegd op moslims. De autoriteiten onderzoeken of daar meer achter zit, een organisatie of een ideologie.

Moslimextremisten hebben overal ter wereld moorden gepleegd. De media verzekeren hun publiek in alle toonaarden dat het hier incidentele misdadigheid betreft. Wie wil kijken of er meer achter zit, een organisatie of een ideologie, zoiemand is een islamofoob die niet in het beschaafde debat thuis hoort.

Een dominee in Katwijk verkondigt dat als ouders hun kinderen slaan, dat ze Gods zegen hebben, als ze

Henk Krol - Gautam

          

Zojuist verschenen, het nieuwe boek van Henk Krol: Gautam.

Gautam is het levensverhaal van een in Suriname geboren jongen. De eerste jaren van Gautams leven passeren vrij zorgeloos. Maar als hij negen is, verhuist hij naar Nederland, waar zijn moeder is hertrouwd met een strikt religieuze moslim. In het huishouden van zijn stiefvader wordt het afzien voor

niettemin ben ik zo vrij te verklaren

(...) Verder mankeer ik niets, behalve dat ik in twee dromen in diepe verrukkingen met volledige bevrediging, de lichamelijke liefde bedreven heb met de Moeder van God als

'Vorm nu een islamitisch machtsblok tegen het verzwakte Westen’

De opmerkelijkste berichten van de afgelopen week uitgelicht en van commentaar voorzien door kenners. Arabist Hans Jansen reageert vandaag in Desgevraagd op 't volgende nieuwsbericht (bron Nieuw Religieus Peil):

F. Springer (15 januari 1932 – 7 november 2011)

Springer: Bougainville, ach Bougainville

Springer was een echte verteller, in de traditie van Somerset Maugham, Scott Fitzgerald en Guy de Maupassant. Het ging om een paar dingen, zei hij eens: “Verhaal opzetten, paar types bedenken, sterke plot.” Onder de hand van Springer werden dat romantische verhalen, vol van weemoed en verlangen (maar ook van branie en onderkoelde humor), die zich vooral afspelen in ambassadekringen overal ter wereld. Daar waar Springer (pseudoniem van Carel Jan Schneider, de oudere broer van acteur Erik Schneider) als diplomaat werkzaam was geweest: Nieuw-Guinea, New York, Bangladesh, Bangkok, Straatsburg, Brussel, Luanda, Teheran, Oost-Berlijn. Zijn eerste boeken zijn nogal eens getypeerd als borreltafelpraat en ouwejongenskrentenbrood , werkjes zonder diepere betekenislagen. Later werd hem

Het nut van een weiland

Pierre Vinken (25 november 1927 – 4 november 2011)

Theo van Gogh schreef het volgende stukje over hoe hij met Pierre Vinken [25.11.1929-4.11.2011] kennismaakte en over het reisje naar Vlieland in de zomer van het jaar 1999, waarover Martin van Amerongen reeds bij wijze van voorwoord van dit boek verhaalde. (PF)

Lees hier het eerste deel.

Als zo iemand je vraagt om mee te gaan naar Vlieland, bedenk je je niet. En daar staat-ie nu, wachtend op perron negen. Martin van Amerongen moet nog komen, net als Vinkens Biograaf. We gaan naar Theo Sontrop.

Vinken heeft iets uitgelatens, niet zozeer ouwe-jongens-krentebrood maar meer 'Deze dag neemt niemand ons nog af'.

Ik heb me wel 'ns voorgesteld hoe ingewikkeld 't moet zijn om in zo'n schaduw zoon te wezen. Maar vandaag is pappa niet die briljante haai, eerder een goedmoedige dienaar van de Rede. Ik durf 't bijna niet te zeggen, maar hij heeft iets kwetsbaars als-ie vertelt over de schoonheid van gevulde vrouwenlijven.

'Jij bent net een mens, Pierre.'
'Pffft,' zucht-ie.

Het grote tanken begint op de boot. Deze dag kan niet meer stuk als alcohol uit plastic glazen rond drieën 's middags een warme deken legt over deze samenzweerderige penopauzers.

Levenslust

Vrome mensen krijgen meer kinderen dan ongelovigen. Eén voorbeeld: de geboortecijfers van niet-religieuze joden, in tegenstelling tot de geboortecijfers van vrome joden, zijn laag. Het is moeilijk een andere oorzaak voor het verschil in vruchtbaarheid te bedenken dan de vroomheid. Ook Europeanen die zoals bekend in meerderheid moderne ongelovigen zijn, krijgen weinig kinderen. In ieder geval te weinig om te kunnen blijven bestaan.

David P. Goldman, die veel van zijn publicaties onder de naam Spengler op het internet laat

Hollands Landschap

Kristallnachtherdenking

Kristallnachtherdenking in de Portugese Synagoge Amsterdam (9.11.2011, 17.00uur)

Drukbezochte, waardige Kristallnachtherdenking in de Portugese Synagoge aan het Mr. Visserplein te Amsterdam, georganiseerd door Het Centraal Joodsoverleg. Esther Voet (hoofdredacteur NIW) interviewde Uschie Rubinstein, overlevende en getuige van de Kristallnacht in Berlijn. Mevrouw Rubinsteins belangrijkste boodschap: discrimineren is nooit goed, maar ook: wees niet bang! (video: hierr) Burgemeester Eberhard van der Laan sprak mooie woorden maar voelde zich genoodzaakt te eindigen

Ach, het zijn toch maar vrouwen

Door Annelies van der Veer

We worden met z'n allen steeds allochtoner. Het is geen nieuwe trend maar hij krijgt meer en meer vorm. 't Is een aanstekelijke mode, liefde zeg maar die niets kost en die er dagelijks meer volgers en vrienden bij krijgt. De een na de ander volgt, wat verstandig is, want deze mode kan wel eens lang duren. 't Is werkelijk hartverscheurend hoe autochtonen zich inzetten om

Lees verder in Metro of op de Metrosite hierrr

David Lynch: Kunst of Kitsch?

Half oktober zag ik in De Wereld Draait Door de Eindhovense band Wolfendale optreden ter gelegenheid van de release van hun debuutalbum Foghorn. Frontman Sander Strick verklaarde, dat de titel van hun album ontleend is aan de tv-serie Twin Peaks, gemaakt door David Lynch en Mark Frost en uitgezonden in 1990 en 1991. De serie, die al snel een wereldwijde cultstatus kreeg, begon met de woorden 'the lonesome foghorn blows'. Strick noemde Lynch hun grote inspirator en roemde de muzikaliteit van de ritmische montages van de Amerikaanse regisseur, de heel bijzondere sfeer en suggestie die uitgaan van zijn verhalen en die op alle lagen van de menselijke geest en ziel inwerken. Ik

Molen langs de Vecht

Turkse vrouw uit Hoogezand slachtoffer van eerwraak

Het opmerkelijkste bericht van de afgelopen week uitgelicht en van commentaar voorzien door kenners. Arabist Hans Jansen reageert vandaag in Desgevraagd op 't volgende nieuwsbericht (bron Nieuw Religieus Peil):

Volkskrantmedewerker tegen kritische cartoons over islam

Het opmerkelijkste bericht van de afgelopen week uitgelicht en van commentaar voorzien door kenners. Journalist Carel Brendel reageert vandaag in Desgevraagd op 't volgende nieuwsbericht (bron Nieuw Religieus Peil):

Volkskrantmedewerker tegen kritische cartoons over islam

Mongools monetair beheer

Het was een monetaire crisis die in 1294 een eind heeft gemaakt aan het bewind van de koning van de Mongolen die zich, samen met zijn legers, meester had weten te maken van de gebieden die nu als Iran en Irak bekend staan.

Deze koning-krijgsheer, Geikhatu, was in 1291 aan de macht gekomen door op het juiste moment de juiste leden van de zijn familie te vermoorden. Geikhatu mocht zich vanaf dat moment koning (‘Khan’) noemen. Of eigenlijk ’onderkoning’, Il-Khan, want de echte koning aller Mongolen zat in Peking. Krijgsheer Geikhatu was in theorie slechts diens onderkoning.

Naar Chinees voorbeeld voerde de nieuwe onderkoning papiergeld in. Dat was een slim idee. De

Uitnodiging symposium: de politieke islam, een kritische beschouwing

Op zaterdag 12 november organiseert de JOVD denktank samenleving & integratie het symposium: de politieke islam, een kritische beschouwing. Het symposium zal plaats vinden te Den Haag, café de Haagsche Kluis, Plein 20, van 12:00 tot 18:45. De toegang is gratis!

Het programma luidt als volgt:

Herfstbladeren

Rijk de Gooijer (17.12.1925-2.11.2011

Herfstschaduw

'Je bent een goeie jongen,' zei de gastheer

Theo van Gogh schreef het volgende stukje over hoe hij met Pierre Vinken [25.11.1929-4.11.2011]
kennismaakte en over het reisje naar Vlieland in de zomer van het jaar 1999, waarover Martin van Amerongen reeds bij wijze van voorwoord van dit boek verhaalde. (PF)

Ik had wel 'ns van hem gehoord, dat wil zeggen, bij geruchte vernomen dat er een gek rondliep op de Elsevier-burelen die meende dat een krant als het Parool alleen zou mogen blijven bestaan als-ie twintig procent winst draaide.
En hij had Propria Cures gered.
De taxi reed langs hekken waarachter ik Bommelstein vermoedde. In m'n ene hand een plastic tas met flessen wijn waarvan ik hoopte dat ze de gastheer als een engel op de tong zouden pissen, in m'n andere het zweet van verlegenheid. Ik stapte de keuken binnen. Een tv schetterde; Sonja Barend kirrend met Joop van Tijn.
'O jé, de joodse inernationale!' grijnsde de gastheer, met een knik naar het scherm. Ik nam zijn schrale

Allerzielen

Nadat we bij die en die gezeten hadden,
gingen we bij je weet wel nog wat drinken.
Dinges was er ook, en zong een lied
over een naamloos Graf van eeuwigheid.

(1965)

Gerard Reve

Heerlijk Helder- Holleeder of Hauer?

In mijn stukje Gouden kalveren en ander snoepgoed (van 10 oktober jl.) schreef ik over de dominantie van vrouwenrollen en – films en het gebrek aan mannelijke hoofdrollen op het Utrechts filmfestival, tenzij in mannenroedels, “zoals in komende testosteronfilms als Nova Zembla en De Heinekenontvoering”. De laatste is op 10 oktober in premiѐre gegaan en draait sinds afgelopen donderdag in de bioscopen. Daar konden de ontvoerders, al of niet vanuit de gevangenis, geen stokje meer voor steken. In een kort geding op donderdag 20 oktober vroeg Willem Holleeder bij monde van zijn advocaten de film in kwestie te verbieden, omdat hij – bij vertoning – imagoschade zou lijden. Zijn persoon zou als een sadist worden afgeschilderd. En daarin herkende Holleeder alias de Neus zich