Lieutenant dans l'armée belge.

Des islamistes repérés dans l'armée belge (La Libre Belgique) 

Het geheugen van de burger die dagelijks een beetje meer met de rug tegen de spreekwoordelijke muur wordt geduwd is kort. Of deze burger arbeider, ondernemer of intellectueel is doet niet ter zake. Daar waar de rekening moet kloppen op het einde van de maand is vluchtigheid in de analyses het resultaat van de stress om de veel te korte eindjes toch aan mekaar te krijgen. Dat de verontrustende symptomen van een verkeerd begrepen godsdienstvrijheid, multireligie en -culturalisme en de van de pot gerukte onderlinge inwisselbaarheid van de termen respect en tolerantie tot een ongekende algemene apathie en verdwazing leiden mag niet verwonderen. De gestage evolutie ontgaat de burger immers in zijn gejakker van alledag. Zal ik een en ander in herinnering brengen om het verontrustende nieuws ‘te kaderen’ in La Libre Belgique dat ons meldt dat het leger vandaag officieren heeft die in hun vrije tijd rondparaderen in het uniform van de totàle verwerping van de geseculariseerde democratische rechtsstaat, de nikab,

Wie herinnert zich het in januari 2011 ingediende wetsvoorstel van ene David Geerts, Kamerlid én
defensiespecialist voor sp.a nog die rechters de mogelijkheid wilde geven om probleemjongeren bij wijze van sanctie naar het leger te sturen? Inderdaad, weinigen. Ik heb het toen niet nagelaten om daar prompt mijn mening over te geven, weliswaar zonder mezelf als ‘specialist’ te etaleren, maar toch. Ik schreef toen dezelfde 20 januari 2011: “Bedoelt men jongeren die vaak zijn geïndoctrineerd met een ' jihad mentaliteit' een finale opleiding te bieden zodat ze de kosten voor een training in Pakistan of elders kunnen laten dragen door.....de belastingbetaler. Excuseer maar dit bewijst weer eens de ongelofelijke naïviteit van deze mensen. Een bijzonder verontrustend voorstel. Een leger dient om het grondgebied en zijn burgers te beschermen, daar heb je erg overtuigde democraten voor nodig die de rechtstaat (grondrechten) terdege begrijpen én vooral aanvaarden. Defensie is geen therapeutische vrijetijdsbesteding maar bittere ernst. Een belediging voor onze troepen in het algemeen. Getekend, petercalluy | 20 januari 2011”.

Ik stuurde het artikel uit ‘De Morgen’ met mijn reactie ook door naar enkele instanties die met defensie te maken hebben maar het was toen al ‘te laat’ verneem ik nu.

Wanneer ik nu vaststel dat vandaag in La Libre Belgique, toch een zeer politiek correcte krant, wordt vermeld dat: ‘En février 2010, la police a contrôlé une femme en niqab qui partait pour le Maroc. il s'avéra qu'elle était sous-lieutenant dans l'armée belge.’ dan is mijn besluit dat Belgische jongeren met een islamitische achtergrond écht nérgens meer veilig zijn voor de zeloten van de politieke islam die naarstig jacht maken op de ontvankelijke jeugdige zieltjes. Niet in de moskee, niet in de school, niet in hun jeugdwerking of op straat en blijkbaar ook niet in het leger!

Enkele dagen geleden ook nog een jonge leerkracht GESCHIEDENIS gesproken met Marokkaanse roots. Ook hij vond het geen probleem dat politici campagne voeren in een gebedshuis, zo mocht blijken uit zijn reactie op mijn bedenkingen bij dergelijke praktijken. En wie ben ik, laaggeschoolde en niet specialist om nu te zeggen dat hij zijn geschiedenis niet kent en dat Europa vrede kent sinds de tijd dat we dààrmee ophielden?

Ondertussen is het Turkse leger blijkbaar meer performant om de secularisatie te bewaken dan het Belgische, de vrijetijdsbesteding van sommige officieren én de kwaliteit van het geschiedenisonderricht der rekruten in acht genomen is dat niet verwonderlijk. Ik heb hier geen goed gevoel bij......



Moge onze Koning, Albert II en zijn genodigden bij de volgende militaire defilé toch even aan wijlen President Anwar Sadat van Egypte denken die toentertijd tijdens zo’n militair defilé in 1981 van het podium werd gekogeld door zijn eigen manschappen met sympathie voor het salafisme.

Boom 21/11/2012

Peter Calluy, 
auteur

KRONIEK VAN EEN AANGEKONDIGD ONHEIL

Radicale islam in Vlaanderen

Met een voorwoord van Wim van Rooy en Johan Braeckman


Geen opmerkingen:

Een reactie posten