Rechterlijke macht

Ook de rechterlijke macht is sterk links georiënteerd. In maart 1987 stemmen er van de 123 jonge rechters en officieren van justitie 40 op D66, 38 op de PvdA, 12 op klein links, 17 op het CDA en 15 op de VVD. Slechts één spreekt zijn voorkeur uit voor klein rechts.

De rechters en openbare aanklagers worden steeds linkser. In vergelijking met 2006 is in 2008 het aantal VVD-stemmers gedaald van 15 pr0cent naar 12 procent. Het CDA gaat eveneens achteruit, van 19 naar 14 procent. De twee meest uitgesproken multicultipartijen, D66 en GroenLinks, zijn veel populairder onder rechters en aanklagers dan onder het publiek. D66 is veruit de populairste parij onder rechters, met 24 procent (dat was op het moment waarop deze partij op een dieptepunt stond in de landelijke peilingen). De PvdA komt op de tweede plek met 20 procent. GroenLinks is goed voor maar liefst 14 procent. De rechters lezen vooral NRC Handelsblad (68 procent). Slechts 6 procent neemt kennis van De Telegraaf. Politicoloog Meindert Fennema zegt: 'De rechterlijke macht heeft nog altijd veel aanzien bij de bevolking, ook al zijn de meeste leden aanhangers van D66 die de opvattingen van Pechtold delen.

Tegenover deze steeds linkser wordende rechters staat een publiek dat zeer ontevreden is over de resultaten van hun werk. Maar liefst 85 procent vindt dat rechters te licht straffen. Dat blijkt uit onderzoek van de Raad voor de Rechtspraak. Een analyse van Elsevier in 2009 leert dat rechters de afgelopen jaren softer zijn gaan straffen, ook al geen indicatie dat men het rechtse gedachtegoed is gaan omarmen. Zowel het aantal gevangenisstraffen als de gemiddelde duur daarvan is in de afgelopen vijf jaar aanzienlijk gedaald. Vergeleken met 2004 wordt in 2008 een kwart minder vrijheidsstraffen opgelegd. Het aantal opgelegde detentiejaren daalt met 14 procent. Rechters spreken vaker vrij, taakstraffen nemen in populariteit toe. (...)

Uit: De schijn-elite van de valse munters - Martin Bosma
Pagina 92-93
2010 Uitgeverij Bert Bakker - Amsterdam

Bestellen?

25 opmerkingen:

  1. Het is daarom dan ook geen toeval dat Wilders in dit politieke proces in één van die inquisiteurs van de politieke rechtsspraak iemand van D66 zag, toen hij duidelijk zijn partijdigheid lied blijken over Wilders na zijn beroep op zwijgrecht. Dat is ook niet zo gek, want de kans is groot dat hij nog echt stemmer of zelfs lid van D66 is ook. En anders is het wel van de pvda of groenlinks. De hele rechtsspraak is een grote leugen en een bewijs hoe veel islamitische intolerantie al in Europa is ingevoerd. Islam kan blijkbaar geen vrijheid van meningsuiting verdragen, zie ook islamitische landen, en dus draait men hier die vrijheid ook de nek om. Hoe meer islam, hoe minder vrijheid, respect en godsdienstvrijheid.

    Het boek van Martin Bosma is een aanrader, en geeft weer veel nieuwe inzichten in het bizarre ziekteproces dat Europa kwelt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Toch is het niet per se links om problemen met de vrijheid van meningsuiting te hebben. Om discriminatie en haatzaaien ongewenst te vinden hoef je niet noodzakelijkerwijs links te zijn. De vraag wanneer meningsuitingen haatzaaiend zijn, discriminerend zijn, tot discriminatie of zelfs gewelddadigheid kunnen leiden is alleen een hele moeilijke. De grens ligt niet simpelweg bij grof taalgebruik. Iemand met voldoende verbale vermogens kan in keurige taal veel effectiever haatzaaien dan een scheldende tokkie. Maar ook het waarheidsgehalte van een mening is niet doorslaggevend. Een voorbeeld is de mening dat zwarten gemiddeld een tikkeltje dommer zijn dan blanken. In een bepaalde context kan die meningsuiting, uitgesproken door personen met een zekere mate van gezag en gedaan op een podium waardoor velen er kennis van kunnen nemen, wel degelijk bijdragen aan discriminatie van zwarten, hoewel degene die deze mening uitte zijn mening zou kunnen onderbouwen met het wetenschappelijk onderzoek van o.a. Murray en staande houden dat wat hij zegt hoogstwaarschijnlijk waar is, en in elk geval niet met zekerheid onwaar. Gezien het effect strafbaar stellen dus, hoewel de mening misschien wel waar is?
    Anders ligt het bij holocaust-ontkenning, met zekerheid uiting van een onware mening, maar juist omdat die onwaarheid zo gemakkelijk aantoonbaar is zou er volgens sommigen iets voor te zeggen zijn om holocaustontkenning niet strafbaar te stellen. In het algemeen is de onwaarheid van een mening geen voldoende reden om de uiting ervan te verbieden. Het is inherent aan meningen dat ze niet noodzakelijk waar en mogelijk onwaar zijn, anders waren het niet slechts meningen. Daarom was het verontwaardigde gegil in Duitsland over de meningen van Sarrazin zo vreemd: wat hij zei zou niet kloppen; hij had zich op verouderde statistieken gebaseerd, op een verouderde theorie over intelligentie enz. Ja, en als dat dan zo was -quod non- mocht hij dan niet zeggen wat hij dacht?
    Een meningsuiting die in de ene maatschappelijke context of het ene tijdsgewricht zonder gevolgen blijft kan in de andere maatschappelijke context of in het andere tijdsgewricht heel vervelende gevolgen hebben. Verder maakt het verschil of iemand zijn mening uit met het oogmerk te vertellen wat hij in alle eerlijkheid voor waar houdt, maar dat dat dan helaas onbedoeld en ongeweten anderen tot lelijke dingen inspireert, of dat hij het oogmerk heeft om te kwetsen, haat te zaaien of tot geweld aan te zetten en daartoe mogelijk bewust de waarheid geweld aan doet. Dat laatste, de opzet tot kwetsen, zal bij holocaustontkenning doorgaans het geval zijn, terwijl tevens het effect van kwetsing van een bepaalde bevolkingsgroep met zekerheid te verwachten is.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat Wilders betreft; het lijdt geen twijfel dat hij in eerlijkheid voor waar houdt wat hij over de islam zegt. Ook als het niet waar zou zijn wat hij zei was dat op zichzelf geen reden waarom hij niet zou mogen zeggen wat hij zegt. (Daarom zijn die belachelijke "fact-sheets" van die zogenaamde islamdeskundigen eigenlijk van geen principieel belang.)Verder is hij niet de enige die voor waar houdt wat hij over de islam zegt . Hij is geen voorganger maar verwoordt wat velen denken en sommige anderen ook zeggen. Heeft wat hij zegt met zekerheid tot gevolg dat de haat tegen de groep van moslims toeneemt, dat moslims eerder van discriminatie slachtoffer zullen zijn e.d.? Is dat het door Wilders beoogde effect, of is dit een effect waarvan hij met zekerheid kan verwachten dat zijn woorden dat teweeg zullen brengen?
    Zonder twijfel draagt een vergelijking van de Koran met Mein Kampf niet bij tot een moslimvriendelijker klimaat. Toch is die vergelijking op een aantal punten wel degelijk aannemelijk te maken. En voor zover die niet aannemelijk is kan hij worden tegengesproken. En hoe zit het met de maatschappelijke context? Staan de moslims er in ons land werkelijk zo beroerd voor dat hun gevoeligheden extra ontzien moeten worden en dat dus bepaalde negatieve meningen over hun godsdienst, hetzij in geleerde taal hetzij recht voor zijn raap geformuleerd, maar beter niet kunnen worden geuit door personen die met hun uitingen een groot publiek kunnnen bereiken, ook als die meningen niet aantoonbaar onwaar, zelfs tot op grote hoogte plausibel zijn, en wanneer degenen die aan deze meningen uiting geven oprecht en met enig recht in de juistheid van deze meningen geloven en niet het oogmerk van kwetsen&hetsen hebben?
    En als iemand nu gemakkelijk aantoonbaar onware negatieve meningen over de islam ventileert, is het dan niet voldoende om die meningen eenvoudig te weerleggen, of moet de uiting ervan bovendien nog strafbaar worden gesteld? Het is waarschijnlijk nou net de moeilijke weerlegbaarheid, plus het feit dat niet weinig mensen er net als Wilders over denken, dat de uitingen van Wilders door sommigen problematisch worden gevonden. Het grondprobleem zou kunnen zijn dat de islam in waarheid nu eenmaal een paar erg vervelende kanten heeft en dat als gevolg daarvan met tamelijk veel moslims geen goed garen valt te spinnen. Het uitspreken van die waarheid draagt niet bij aan een voor de moslimminderheid gunstig opinieklimaat. Dat is voor die moslimminderheid, in het bijzonder voor wellicht de meerderheid binnen die minderheid op wie niets valt aan te merken, niet leuk. Dus?
    En dan nog zo wat: welke grens mag er worden getrokken aan de vrijheid van meningsuiting van de zijde van moslims zelf? Geen enkele grens? Laat ze maar "dood aan Rushdie" blèren?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Het boek van Martin Bosma is geweldig. Ik heb het bijna uit. HIj raakt aan een verklaring van het mysterie van de Westerse zelfhaat, de weg-met-ons-mentaliteit. Het blijft een mysterie maar het wordt iets duidelijker waar die krankzinnige haat tegen het Westen, vanuit het Westen, vandaan komt.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Would-be Groot-inquisiteur Jan-Willem Moors s.s.t.t. lijkt mij niet capabel, noch voor het ambt van rechter, noch voor dat van inquisiteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Eigenlijk vreemd dat die rechters en officieren van justitie zo gemakkelijk openheid verschaffen over hun politieke voorkeur. Dat een onderzoeksjournalist het in kaart probeert te brengen door stiekum via via uit de privé-kennissenkring van deze mensen informatie te krijgen wat ze stemmen, zodat ze met een flinke slag om de arm een schatting zouden kunnen doen, zou ik kunnen begrijpen en zou ook niet tegen te houden zijn. Maar nee, een onderzoeker of journalist heeft de dames en heren stuk voor stuk rechtstreeks naar hun stemgedrag gevraagd, en toen meldden de meesten trots dat ze natuurlijk PvdA of D66 of Groen Links stemden en enkelen dat ze op andere partijen stemden. Zo onstonden de precieze percentages die Bosma hier noemt.
    Ik zou denken dat het bij sommige beroepen, zeker bij het beroep van rechter, van enig belang is om de mogelijke schijn van partijdigheid uit te sluiten en dus geen bekendheid te geven aan de eigen politieke opvattingen. Ik meen mij vaag te herinneren dat dat vroeger ook de ongeschreven regel was waaraan rechters zich in overgrote meerderheid hielden.
    Nu ligt dus alles op straat. Tot en met de leden van de Hoge Raad schijnt het beeld compleet te zijn.
    Misschien moet je je over die openheid verheugen, want uiteraard hadden rechters vroeger ook hun eigen politieke opvattingen, maar dan wist je het niet zo precies.
    Anderzijds, wat moet je nu met dit beeld dat uit deze openheid resulteert? De rechterlijke macht is dus in zéér overwegende mate links georiënteerd. O. Maar is daar wat aan te veranderen? Zouden we dan rechtersplaatsen moeten toewijzen naar rato van de politieke verhoudingen in ons land? Maar dan erken je bij voorbaat dat politieke oriëntatie van een rechter of officier een belangrijke rol speelt in de wijze waarop recht wordt gesproken, terwijl je misschien zou mogen hopen dat een rechter die aan de strikte opleidingseisen voor zijn vak heeft voldaan toch in staat is tot onpartijdige rechtspraak, onafhankelijk van zijn eigen politieke oriëntatie.
    Dat mogen we dan wel hopen, maar dat is niet zo, zoals Bosma met een paar krasse voorbeelden aantoont (direct vervolg op de hier afgedrukte tekst, blz. 93).

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Elsbeth Etty over het boek van Bosma (en Reve, en Hitler, De Kadt en..)in NRC:

    Etty: "Dit maakt Bosma’s boek tot net iets meer dan zomaar een vergaarbak van extreemrechtse haatsites op internet."

    Tra-ra, zo blazen de jagers

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. In de column van de (ex)-communiste Elsbeth Etty kun je duidelijk zien dat zij niet alleen slecht geïnformeerd is en het boek selectief heeft gelezen, maar ze beheerst ook nog de technieken van de communistische agitprop (agitatie en propaganda). Via de agitprop maak je van je tegenstander een karikatuur en het etiketje fascisme en extreem-rechts is dan altijd erg populair. Uiteraard hebben ze te weinig zelfkritiek om eens kritisch te kijken naar hun eigen rol bij de steunbetuigingen aan de communistische regimes en het zwijgen over de mensenrechtenschendingen.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Rechter wrakingscommissie in bestuur Marokko Fonds

    Allemaal weer zin in het vervolg van het showproces Wilders? Vandaag gaat rechter snorremans besluiten of de wraking van Geert en Mosko gegrond is. Frans Bauduin is de naam. Je kent hem wellicht van zijn rol als rechter van Volkert van der Graaf. Door de wol geverfd dus. Lacht om zaken als een kogelbrief. Been there done that. Ontplooit ook nog wat activiteiten buiten zijn dagelijks werk om, stukje teruggeven aan de maatschappij. Bijvoorbeeld als algemeen bestuurslid van het Marokko Fonds. Wat een filantroop! Zet zich gewoon in voor Marokko en voor ontwikkelingswerk op Afrikaanse continent. Tof! De mocrofactor is groot in deze, je weet. Maar niet iemand die in de stembus het rondje voor Wilders rood krast, natuurlijk. Als Wilders ergens tegen ageert, is het wel de Marokkaan en het ontwikkelingswerk. Afijn, dat zal vast geen invloed hebben op de uitspraak van Fransje. Die kan prima vaststellen of zijn kranten en media volgende collega onpartijdig is of niet. Het is niet dat de nevenactiviteiten zijn eigen neutraliteit in een ander daglicht plaatsen, of zo.

    http://www.geenstijl.nl/

    Ook een grappig filmpje, waarin de paar demonstranten niet vrij mogen spreken van de leider en ook niets zinnigs kunnen zeggen:

    http://player.omroep.nl/?aflid=11507583&start=00:03:03&end=00:05:04

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Tja, Elsbeth Etty. Ze blijft in elk geval zichzelf, zullen we dan maar ten positieve zeggen.
    Jacques de Kadt heet bij haar "de koude-oorlogsfanaat", "ooit zelf een rabiaat communist, daarna een even rabiaat anticommunist". Hoe anders zijzelf: ooit communiste, maar natuurlijk niet rabiaat, en nu? -zichzelf gebleven. Vervolgens citeert ze instemmend wat Harry Mulisch over Jaques de Kadt te melden had. Dat Bosma Jacques de Kadt als zijn voorbeeld ziet strekt dus voor Etty duidelijk niet tot aanbeveling van eerstgenoemde.
    Opmerkelijk hoe De Kadt, ooit splijtzwam in vergaderingen van de redactie van het blad "Tirade" (met o.a. Gerard Reve en Van Oorschot op zijn hand) nog steeds een referentiepunt is, voor Etty hét voorbeeld van iemand met verkeerde opinies, voor de veel jongere Bosma een voorbeeld.
    Zo leeft De Kadt toch nog een beetje voort. Welverdiend. Hij was een goed schrijver met een scherp inzicht, wat door Reve, ondanks alle jenever die hij verzwolg, op één of andere manier goed is aangevoeld. De latere Reve, op zijn beurt, kan in tegenstelling tot Mulisch bij Etty niet op veel waardering rekenen. Klopt allemaal als een bus.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Bosma schreef een buitengewoon belangwekkend boek. Het viel me op dat hij de periode kort na de oorlog tot midden jaren '70, die hij niet of slechts als klein kind heeft meegemaakt, goed heeft weergegeven, wat de voor zijn onderwerp relevante détails betreft. Ofwel hij heeft goede oudere informanten om zich heen gehad, ofwel hij heeft de relevante bronnen goed weten te vinden.
    Tip voor volgende drukken: naast een notenapparaat en een namenregister ook een overzicht van de literatuur (boeken en artikelen) waarnaar werd verwezen.
    Men kan die boeken en artikelen nu in de noten vinden, maar niet allemaal, en ook niet allemaal zo dat ze makkelijk te vinden zijn. Dat ervaar ik als een gemis, want er is heel wat bij wat zeer de moeite de waard is.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. et blijkt dat de column van Elsbeth Etty niet meer in de papieren NRC verschijnt, maar alleen nog op het web en de nieuwe hoofdredacteur wil misschien een wat andere koers.

    Zie column Ephimenco:

    etty

    BeantwoordenVerwijderen
  18. De PVV gaat aantonen dat Nieuw Links de oude idealen van de PvdA heeft verkwanseld.
    Het boek van Martin Bosma, De Schijn-Elite van de Valse Munters, heeft wél veel interviews opgeleverd met de auteur, maar weinig kritische beschouwingen. In de Volkskrant van 2 oktober maakt Anet Bleich korte metten met het boek en geeft Bosma slechts één ster.
    Voor een behoorlijke samenvatting is geen ruimte, hoewel Bleich wel de kern van zijn vraagstelling te pakken heeft: ‘Wat zorgde ervoor dat sinds ergens halverwege de jaren zeventig niet meer rationeel gekeken kan worden naar massa-immigratie? Waarom is niet geluisterd naar burgers die niets moesten hebben van de massa-immigratie? Het antwoord is dit: overal in de maatschappij kreeg een bepaald geluid de overhand. Dat waren de ideeën van de opstandelingen van 1968, die op veel plekken in de maatschappij de macht overnamen. Zij legden met succes anderen het zwijgen op.’
    Wat vindt Bleich hiervan? Zij schrijft: ‘Laten we even ... veronderstellen dat het zo gegaan is. Dan rest nog de vraag waar precies de belangenovereenkomst ligt tussen deze machtsgeile babyboomers en ‘de moslims’. Bosma legt uit: “Links heeft zijn nieuwe revolutionaire klasse gevonden. Die draagt geen overall, maar een hoofddoek. Moslimimmigranten zijn de stoottroepen van mei 1968; het zijn de mohammedanen die moeten slagen waar de soixant-huitards faalden: de vestiging van het postraciale, multiculturele, egalitaire Utopia.” Waarna Bosma, blijkbaar geen Beatles-fan, ter staving van deze analyse Imagine van John Lennon citeert. Arme Lennon, blind op weg naar ‘Londonistan’ en ‘Hollandistan’.’ Tot zover Bleich.
    Weerleggen
    Zij maakt Bosma wel belachelijk, maar doet geen enkele poging zijn argument te weerleggen. Nu lijkt de stelling van Bosma nogal ongelooflijk. Maar nog ongelooflijker was de radicale afwijzing van Ayaan Hirsi Ali toen zij openlijk van haar geloof afviel. Niet alleen door radicale moslims, maar ook door de soixant-huitards die van Hirsi Ali niets moesten hebben. Een aantal van Bleich’s politieke generatiegenoten, aangevuurd door feministen en Internationale Socialisten, heeft geprobeerd te verhinderen dat Hirsi Ali in 2005 aan de UvA het academisch jaar zou openen. Zij stelden een manifest op dat door de halve afdeling antropologie en linkse feministes werd ondertekend.
    Hun argument? Ayaan Hirsi Ali vertegenwoordigde de moslima’s niet! Ja, dan mag het CvB je natuurlijk geen podium geven. Professor Annelies Moors zei over de mensen die Hirsi Ali wél steunden en die zij ‘aanbidders‘ noemde, dat het nu eenmaal een oude bekende fantasie was: ‘blanke mannen die zwarte vrouwen in bescherming nemen tegen hun eigen zwarte mannen’.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. De PVV gaat aantonen dat Nieuw Links de oude idealen van de PvdA heeft verkwanseld.
    Het boek van Martin Bosma, De Schijn-Elite van de Valse Munters, heeft wél veel interviews opgeleverd met de auteur, maar weinig kritische beschouwingen. In de Volkskrant van 2 oktober maakt Anet Bleich korte metten met het boek en geeft Bosma slechts één ster.
    Voor een behoorlijke samenvatting is geen ruimte, hoewel Bleich wel de kern van zijn vraagstelling te pakken heeft: ‘Wat zorgde ervoor dat sinds ergens halverwege de jaren zeventig niet meer rationeel gekeken kan worden naar massa-immigratie? Waarom is niet geluisterd naar burgers die niets moesten hebben van de massa-immigratie? Het antwoord is dit: overal in de maatschappij kreeg een bepaald geluid de overhand. Dat waren de ideeën van de opstandelingen van 1968, die op veel plekken in de maatschappij de macht overnamen. Zij legden met succes anderen het zwijgen op.’
    Wat vindt Bleich hiervan? Zij schrijft: ‘Laten we even ... veronderstellen dat het zo gegaan is. Dan rest nog de vraag waar precies de belangenovereenkomst ligt tussen deze machtsgeile babyboomers en ‘de moslims’. Bosma legt uit: “Links heeft zijn nieuwe revolutionaire klasse gevonden. Die draagt geen overall, maar een hoofddoek. Moslimimmigranten zijn de stoottroepen van mei 1968; het zijn de mohammedanen die moeten slagen waar de soixant-huitards faalden: de vestiging van het postraciale, multiculturele, egalitaire Utopia.” Waarna Bosma, blijkbaar geen Beatles-fan, ter staving van deze analyse Imagine van John Lennon citeert. Arme Lennon, blind op weg naar ‘Londonistan’ en ‘Hollandistan’.’ Tot zover Bleich.
    Weerleggen
    Zij maakt Bosma wel belachelijk, maar doet geen enkele poging zijn argument te weerleggen. Nu lijkt de stelling van Bosma nogal ongelooflijk. Maar nog ongelooflijker was de radicale afwijzing van Ayaan Hirsi Ali toen zij openlijk van haar geloof afviel. Niet alleen door radicale moslims, maar ook door de soixant-huitards die van Hirsi Ali niets moesten hebben. Een aantal van Bleich’s politieke generatiegenoten, aangevuurd door feministen en Internationale Socialisten, heeft geprobeerd te verhinderen dat Hirsi Ali in 2005 aan de UvA het academisch jaar zou openen. Zij stelden een manifest op dat door de halve afdeling antropologie en linkse feministes werd ondertekend.
    Hun argument? Ayaan Hirsi Ali vertegenwoordigde de moslima’s niet! Ja, dan mag het CvB je natuurlijk geen podium geven. Professor Annelies Moors zei over de mensen die Hirsi Ali wél steunden en die zij ‘aanbidders‘ noemde, dat het nu eenmaal een oude bekende fantasie was: ‘blanke mannen die zwarte vrouwen in bescherming nemen tegen hun eigen zwarte mannen’.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. De PVV gaat aantonen dat Nieuw Links de oude idealen van de PvdA heeft verkwanseld.
    Het boek van Martin Bosma, De Schijn-Elite van de Valse Munters, heeft wél veel interviews opgeleverd met de auteur, maar weinig kritische beschouwingen. In de Volkskrant van 2 oktober maakt Anet Bleich korte metten met het boek en geeft Bosma slechts één ster.
    Voor een behoorlijke samenvatting is geen ruimte, hoewel Bleich wel de kern van zijn vraagstelling te pakken heeft: ‘Wat zorgde ervoor dat sinds ergens halverwege de jaren zeventig niet meer rationeel gekeken kan worden naar massa-immigratie? Waarom is niet geluisterd naar burgers die niets moesten hebben van de massa-immigratie? Het antwoord is dit: overal in de maatschappij kreeg een bepaald geluid de overhand. Dat waren de ideeën van de opstandelingen van 1968, die op veel plekken in de maatschappij de macht overnamen. Zij legden met succes anderen het zwijgen op.’
    Wat vindt Bleich hiervan? Zij schrijft: ‘Laten we even ... veronderstellen dat het zo gegaan is. Dan rest nog de vraag waar precies de belangenovereenkomst ligt tussen deze machtsgeile babyboomers en ‘de moslims’. Bosma legt uit: “Links heeft zijn nieuwe revolutionaire klasse gevonden. Die draagt geen overall, maar een hoofddoek. Moslimimmigranten zijn de stoottroepen van mei 1968; het zijn de mohammedanen die moeten slagen waar de soixant-huitards faalden: de vestiging van het postraciale, multiculturele, egalitaire Utopia.” Waarna Bosma, blijkbaar geen Beatles-fan, ter staving van deze analyse Imagine van John Lennon citeert. Arme Lennon, blind op weg naar ‘Londonistan’ en ‘Hollandistan’.’ Tot zover Bleich.
    Weerleggen
    Zij maakt Bosma wel belachelijk, maar doet geen enkele poging zijn argument te weerleggen. Nu lijkt de stelling van Bosma nogal ongelooflijk. Maar nog ongelooflijker was de radicale afwijzing van Ayaan Hirsi Ali toen zij openlijk van haar geloof afviel. Niet alleen door radicale moslims, maar ook door de soixant-huitards die van Hirsi Ali niets moesten hebben. Een aantal van Bleich’s politieke generatiegenoten, aangevuurd door feministen en Internationale Socialisten, heeft geprobeerd te verhinderen dat Hirsi Ali in 2005 aan de UvA het academisch jaar zou openen. Zij stelden een manifest op dat door de halve afdeling antropologie en linkse feministes werd ondertekend.
    Hun argument? Ayaan Hirsi Ali vertegenwoordigde de moslima’s niet! Ja, dan mag het CvB je natuurlijk geen podium geven. Professor Annelies Moors zei over de mensen die Hirsi Ali wél steunden en die zij ‘aanbidders‘ noemde, dat het nu eenmaal een oude bekende fantasie was: ‘blanke mannen die zwarte vrouwen in bescherming nemen tegen hun eigen zwarte mannen’.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Haar collega Frances Gouda legde hun anti-Ayaan actie nog eens in ‘wetenschappelijke taal’ uit: ‘Een derde bron van twijfel onder feministische en/of postkoloniaal ingestelde wetenschappers over de anti-islamretoriek van Ayaan Hirsi Ali is de manier waarop zij de westerse geschiedenis verheerlijkt als het prototype van democratische ontwikkeling, kritisch denken, vrijheid van meningsuiting en mensenrechten.’ Daarom wilde Gouda niet dat Hirsi Ali het academisch jaar zou openen.
    Discussie
    Dit is in ieder geval een aanwijzing dat de stelling van Bosma toch wel enige discussie verdient. Datzelfde geldt zeker ook voor de politieke genealogie die Bosma in zijn boek uitgebreid schetst en die loopt van Drees sr via Drees jr en Janmaat naar de PVV. De enige die zich daar openlijk tegen uitsprak, was de zoon van Drees jr, Willem B. Drees. Hij schreef in NRC-Handelsblad:
    ‘In 1984 vernoemde het Kamerlid Hans Janmaat het wetenschappelijk bureau van de Centrumdemocraten naar mijn grootvader. Deze misplaatste annexatie is gelukkig na bezwaren van mijn vader ongedaan gemaakt. Nu hebben we een nieuwe poging tot annexatie vanuit een partij met ideeën die hen beiden zeer zouden hebben tegengestaan. (...) Drees sr vond de internationale sociaal-democratische beweging van groot belang. Drees jr. was zeer betrokken bij de Derde Wereld. Zij stonden niet voor hetzelfde als Bosma en de PVV. Hun namen verbinden aan het verketteren van andermans overtuiging en bekrompen nationalisme is hun gedachtenis misbruiken.’
    Onverlet Dat mag zo zijn, maar het laat onverlet dat de politieke lijn van Drees naar Wilders niet volledig uitgepoetst kan worden. Drees jr laat zich in niet mis te verstane bewoordingen uit over de PvdA onder Den Uyl: ‘Mensen die van honden houden, fokken honden, en mensen die van zwakkeren houden zorgen dat er zwakke groepen komen. De PvdA fokt zwakkeren zoals anderen honden fokken.’

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Hans Janmaat had eenzelfde oordeel over de PvdA, maar Janmaat was dan ook lid geweest van DS’70. Bosma laat zien hoe Janmaat zowel met alle politieke en juridische en zelfs met terreur werd bestreden door de linkse elite en concludeert: ‘Voor wie meende in actie te moeten komen tegen de massa-immigratie waren de gevolgen nu duidelijk: je kunt moordaanslagen verwachten, wellicht ingegooide ruiten, journalisten maken misschien je privé-adres bekend, wie weet moet je wel toekijken hoe je vrouw voor je ogen doodbloedt. Het hele Subsidie Netwerk van Links is uit op je ondergang. Ondertussen staat de rechterlijke macht klaar om je failliet te procederen.’
    Dat ik het daarmee eens ben laat Bosma’s notenapparaat zien. Zijn hoofdstuk over Janmaat is grotendeels gebaseerd op stukken die ik nu al weer meer dan tien jaar geleden geschreven heb, ook in de Volkskrant.
    Het lijkt mij duidelijk dat hier een politiek probleem ligt dat je niet oplost door Bosma belachelijk te maken, hem een dikke onvoldoende te geven of door te beweren dat Drees jr en Drees sr niet tegen de islam waren en niet tegen Europa.
    Bosma’s boek laat zien waar de PVV de komende vier jaar haar aandacht op zal richten: het aantonen dat Nieuw Links de oude idealen van de PvdA onder Drees, die teruggaan op de geschriften van Jacques de Kadt, verkwanseld heeft. Het lijkt me dat de huidige intellectuelen van de PvdA daarover niet te licht moeten denken.


    Meindert Fennema is hoogleraar politieke theorie van etnische verhoudingen aan de UvA

    http://opinie.volkskrant.nl/artikel/show/id/6879/Zo_makkelijk_is_links_niet_van_Bosma_af

    BeantwoordenVerwijderen
  23. I'm watching you guys in California.
    Saw "from Janmaat tot Hoeboei" on "Buitenhof" (BVN tv): Meisterhaft!!
    Check it out.

    BeantwoordenVerwijderen