Deze ochtend (13.1.2012) luisterde ik naar de getuigenis van Mr Brahim op RADIO 1 in het programma Peeters en Pichal. Brahim bekloeg zich over het effect van de nieuwe wetgeving inzake gezinshereniging op zijn persoonlijke situatie. De bijdrage kunt u hier beluisteren.
Brahim, interim-arbeider en blijkbaar goed geïnformeerd, is in Marokko gehuwd met “zijn
vakantielief”. Zij mag echter niet naar België komen omdat volgens een woordvoerster van de dienst vreemdelingenzaken een interimjob geen voldoende garantie op een stabiel inkomen is zoals vereist in de nieuwe wet. Brahim repliceerde heel terecht dat in deze onzekere tijden een ‘vast’ contract niet evident is en dat hij samen met vele anderen al ‘jaren’ onder een interim-statuut werkt. Blijkbaar was zijn gemeentebestuur, in casu dat van Maaseik, niet op de hoogte van deze regel. Is Brahim een slachtoffer ? En zo ja, van wat en / of wie ?
Ik wil hier verder niet op Brahim zijn zaak ingaan. Ik zie hier wel een voorbeeld van de onvermijdelijke evolutie die ik vaak aanhaal in gesprekken met moslims in mijn omgeving. Het is een redenering die het effect van ‘onuitgesproken repudiëren’ tegenover ‘uitgesproken pressie’ verklaart.
Vaak worden begrippen die de totstandkoming van onze seculiere democratische rechtstaat met al zijn geplogenheden of idealen hebben bewerkstelligd, door de woordvoerders van de ingezetenen met een islamitische ‘identiteit’ als onvolwaardig beschouwd. Dat leid ik af uit het immer noodzakelijke voorzetsel ‘islamitisch’ bij woorden als ‘mensenrechten, feminisme, jeugdwerk, maaltijden, neutraliteit, emancipatie, rechtspleging, etc......toe te voegen om ze ‘aanvaardbaar’ te maken. Zo vinden vrouwelijke woordvoersters en politici met islamachtergrond ‘de islamitische discriminaties van de vrouw’ in de schriftelijke bronnen niet relevant. http://humanieuws.wordpress.com/2009/09/21/van-vlees-of-steen/
Dit terwijl ze ‘het neutraliteitsprincipe’ ondergeschikt maken aan de relevante ‘kledingvoorschriften’ uit dezelfde bronnen. Op deze manier worden de idealen, althans hun streefdoel, geheel of gedeeltelijk zinledig.
De ‘woordvoerders’ verwijzen al snel naar ‘de grondrechten’ waar ‘godsdienstvrijheid’ in opgenomen is. Dat in diezelfde grondrechten de gelijkheid van man en vrouw en het gelijkheidsbeginsel tout court is vermeld of neutraliteit van het openbare ambt ontgaat de ‘woordvoerders totaal. Een substantieel gedeelte Islamitische vrouwendiscriminatie bijvoorbeeld is immers in het ‘islamitisch feminisme’ een doel op zich.
En zo begint ook de modale burger, niet dank zij maar ondanks de reguliere media, zich af te vragen of die steeds weer ‘veronderstelde grote gematigde meerderheid’ bestaat ? En zo ja, waarom horen we die niet ? Er zijn toch genoeg aanleidingen om hun stem te verheffen wanneer er weer eens ‘een radicaal iemand’ voor hen het woord denkt te moeten voeren of als er in een of andere islamitische heilstaat een ‘barbaarse straf’ wordt uitgevoerd. Bij die vragen volgt steevast het antwoord “waarom moeten moslims zich verontschuldigen voor de dwaasheden van één moslim ? of ook de ‘paradox’ dit heeft niks met islam te maken”, zonder enig argument waarom niet. Tja, waarom niet ?
Wanneer er echter een of ander ‘islamitisch belang’ in het geding is dan is er echter wél een mobilisatie mogelijk. Beste gematigde meerderheid, uw woordvoerders zijn onevenwichtig en schadelijk voor uw beeldvorming. Weet u dat dit grondwettelijk recht in de andere richting ook het uwe is ?
De islamitische voorhoede ziet geen noodzaak om de achterban te mobiliseren tegen zeg maar: de aanhoudende homofobie, de haatpredikers die de algemene beeldvorming verkwanselen, de publieke terechtstellingen in Iran of Saoedi Arabië, etc..... wegens niks met islam te maken ?? Waarom niet ?
Laatst las ik nog een interview in de campagnebrief van VAKA-HAND IN HAND . Er werd gesteld dat
“steeds wordt verondersteld dat moslims een monolithisch blok zijn en dat bij de zaak Dutroux toch ook niet aan elke Belg werd gevraagd om zich tegen kindermishandeling uit te spreken”. Deze geïnterviewde mevrouw was denkelijk ‘de witte mars’ vergeten, toch wel een duidelijke schreeuw van verontwaardiging en niet verontschuldiging. Uiteraard is niet elke moslim het eens met wansmakelijke zaken onder de noemer islam . Net dààrom zou je protest verwachten. Men steelt je levensbeschouwing voor doeleinden die men immers verwerpt ! Wél, verwerp dan en spreek uw afschuw uit. Het is jullie grondwettelijk recht ! En wij, de ongelovige honden die zulke zaken eveneens verafschuwen doen mee !
De gematigde meerderheid zou versteld staan van de steun. Helaas.
In een samenleving waar ‘uitgesproken pressie’ de regel is, wordt eenvoudig gezegd “ voeg u naar de regels, onze mening zal de uwe zijn en indien u zich niet voegt dan zal repressie worden uitgevoerd. Simpel doch meestal inhumaan. BvB Iran, geen hoofddoek = stokslagen. N-Korea.... en vele andere.
In onze samenleving waar men uw mening wel wil weten, waar participatie wordt verwacht, waar iedereen dezelfde grondrechten geniet is echter de ‘onuitgesproken repudiëring’ een gevolg van het onevenwichtig gebruik van deze rechten. Wanneer men telkens weer deze fundamenten vanuit een bedenkelijke ideologie ter discussie stelt en daarmee eveneens de rechten van anderen zal men u als groep niet meer ‘sympathiek’ vinden. Spijtig voor de positieve individuen van de groep want het is vanwege de ‘stilte’ niet mogelijk een onderscheid te maken. Als ‘ongelovigen’ geloven de ‘westerlingen’ nu eenmaal niet in een in casu ‘gematigde meerderheid’ die wordt aangehaald door alles behalve duidelijke woordvoerders en die onzichtbaar blijft. Woordvoerders die enkel door ‘pressie’ schoorvoetend, met het nodige voorbehoud afstand nemen van radicalen en de immer weerkerende “mààr ” als besluit niet kunnen achterwege laten.
Brahim in deze is dus ‘een slachtoffer’ van het sequeel van de publieke bewustwording. Het publiek neemt het niet meer om te worden geconfronteerd met een ‘downgrading’ van de fundamentele principes en idealen van de door grootouders bevochten rechtstaat. Het ‘krediet’ is weg en de sympathie evenzeer. De publieke opinie zal niet meer in een wederkerige en empathische kramp schieten bij het horen van Brahim’s verhaal. Zelfs wanneer ‘zijn woordvoerders’ hem catalogeren bij de ‘mysterieuze gematigde meerderheid’.
Brahim besluit zijn verhaal, na het horen van de toelichtingen van de ‘dienst vreemdelingenzaken’ met de woorden “ deze maatregel zal als gevolg hebben dat we dan vaste arbeidscontracten zullen afkopen bij allochtone werkgevers....... omdat die werkgevers ons beter begrijpen” Waarvan akte.
Nadien heeft Mvr Lanjri (CD&V) op de radio de naar haar genoemde wetgeving zelf tegengesproken. Kafka op z’n Belgisch. Ook werkelozen kunnen....blabla.....het zijn verkiezingen in 2012 en de “mysterieuze gematigde meerderheid” neemt de maat van de politici op grond van hun ‘islamitische souplesse’ inzake het handhaven van de seculiere rechtstaat. Waarvan eveneens akte.
Peter Calluy
Ja, die 'gematigde' meerderheid is onzichtbaar en daardoor gewild of ongewild een verlengstuk van de intolerante islam.
BeantwoordenVerwijderenDat mevrouwtje Lanjri's levensopvattingen in het geheel niet stroken met de beginselen van een Cd&v en desondanks toch lid is, is toch opmerkelijk.
BeantwoordenVerwijderenLeden in de armen sluiten die de ondergang voorbereiden is een teken van blindheid of, onder de noemer van tolerantie, van verloedering.
Die discussie over de islam die Calluy hier voert is eigenlijk een verkeerde.
De islam (-aanhangers) wordt (worden) op het blok gelegd en geslacht. Tamelijk zinloos.
Veel interessanter is, om te weten waarom iemand met juist totalitaire principes (of dat nu met godsdienst te maken heeft of niet, maakt niet uit) meer dan van harte welkom geheten wordt door partijen die democratie en de burgerlijke vrijheden menen te beschermen.
De krampachtige houding die deze discussie in zich draagt, is te zien aan het gedrocht van 'gezinshereniging'. Om de import van achterlijkheid en/of polygamie een halt toe te roepen, heeft men een wet 'gezinshereniging' verzonnen.
Tamelijk hypocriet.
Een wet dat eist dat een nieuweling die toe wil treden tot de gemeenschap in staat moet zijn om een bijdrage aan die gemeenschap te leveren en de bijhorende idealen en verplichtingen zonder morren accepteert, ware beter geweest.
Nòg beter is om alle import te stoppen, tenslotte is het crisistijd, de bodem van de sociale vetpotten begint in zicht te komen en het is aan eenieder om, solidariteit te tonen, de mouwen op te stropen, schouders er onder ipv te parasiteren.