Bezoek van het jongerenblad van D66

Vanmiddag, woensdag 18 maart 2009 AD, bezoek van een duo interviewers van het jongerenblad van D66. Een jongetje en een meisje. Ze kwamen twintig minuten na het afgesproken tijdstip, maar dat zal wel niet hun schuld geweest zijn. De maatschappij, weet je wel. Drukdrukdruk.

Wat ik vond van de koranvertaling van Dr. Kader Abdola. Ik heb vriendelijk geantwoord dat ik geen koranvertaling van de hand van deze eredoctor kende, maar dat ik wel op de hoogte was van het bestaan van een fantasietekst van zijn hand die de titel ‘koranvertaling’ droeg. Dat ik die tekst min of meer gelezen had, maar dat ik de koran daarentegen goed ken, en dat ik er dus zeker van ben dat deze fantasietekst geen koranvertaling is. Verbazing en onbegrip van het welopgevoede maar in feite intens ongemanierde duo.

Wat vindt u van de voorstellen van Tariq Ramadan om de islam te hervormen. Weer moest ik toegeven zulke voorstellen niet te kennen, en ik vroeg of mijn interviewers die voorstellen misschien kort konden aanduiden. Het gesprek kwam nu op steniging van meisjes die ongehuwd sex hebben. Tariq Ramadan wil daar een ‘moratorium’ op. Het lijkt mij dat afschaffen beter is, immers, ‘wie van u zonder zonden is werpe de eerste steen’, laat de bijbel Jezus zeggen.

Het duo was niet bereid antwoord te geven op mijn vraag wat beter was, uitstellen of afschaffen. Wel meenden ze me nu te moeten uitleggen dat er in het Oude Testament heel erge dingen staan. Het jongetje liet nog weten dat hij me niet wou vertellen of hij maagd was.

Eigenlijk had ik deze democraten er toen uit moeten gooien. Ik moest van alles beantwoorden, en zij zouden mogen zwijgen? Maar ik hoopte dat het nog goed zou kunnen komen. De volgende vraag. ‘Meneer Jansen, in uw boek Islam voor varkens gooit u islam, jihadisme en nazisme allemaal op een hoop’.

Het zou dus toch nog goed komen, dacht ik nu, en ik pakte het boekje van een plank en vroeg om mij even die passage aan te wijzen. Dan wisten we waar we het over hadden. Grote ergernis bij het democratische interview-duo. Ze hadden dit van ene Leezenberg gehoord. Die werkte aan een universiteit.

Ten tweede male vroeg ik om dan even aan te wijzen waar zoiets stond. Zoiets staat er namelijk in de verste verten niet. Wel andere akelige slechte berichten over ‘een bepaalde godsdienst’. Het tweetal raakte verbouwereerd. Dat aanwijzen hoefde niet, lieten ze weten, ze wouden alleen mijn antwoord.

Ik wendde me nu tot het meisje dat kennelijk als secretaresse dienst deed en zei: ‘Schrijf op: hij heeft zijn huiswerk niet gedaan’. En: ‘Je kunt toch zulke beschuldigingen niet ongecontroleerd verder verspreiden. Wijs aan waar ik zeg wat jullie mij toedichten’.

De jongeman zweeg en stond op. De jongedame mompelde geërgerd ‘Nou zeg’. Het werd vervolgens nog een leuke middag. Ik moest de keukenvloer dweilen, boodschappen doen, en voor het eerst geld opnemen met mijn nieuwe pasje van de Rabo-bank. Daarna heb ik dit stukje geschreven.

Arabist Hans Jansen