De veenbrand wordt niet geblust met droomdenken

Zo. Op 29 zetels staat de PVV nu in de peilingen van Maurice de Hond. Goed, het zijn maar peilingen. Verkiezingen zijn ‘the real thing’. Maar toch. Van de eind 2008 voorspelde neergang van het ‘rechtse populisme’ is voorlopig geen sprake. Hoe meer venijn de Malou van Hintums en René Danens uit de kast trekken, des te voorspoediger lijkt het te gaan met Geert Wilders, de ‘haatzaaier’, het ‘grote kwaad’.

O, lukte het maar om de PVV te verbieden, of ‘islambelediger’ Geert Wilders achter slot en grendel te krijgen! Met dank aan de Internationale Socialisten en de Anne Frank Stichting. Brak er maar eens een fikse ruzie uit binnen de PVV! Dat gebeurde toch ook met de Boerenpartij, de Centrumpartijen, de Ouderenpartijen, de Lijst Pim Fortuyn en de beweging van Eenzame Rita. Misschien kan speurder Joep Dohmen weer eens met nieuwe PVV-onthullingen komen in NRC Handelsblad, zodat de domme kiezers vanzelf gaan inzien dat ze beter af zijn met de PvdA.

Als de PVV dan eindelijk de verdiende neergang ondergaat, dan komt alles vanzelf weer goed. Vanzelfsprekend zullen de dwarse columnisten als Afshin Ellian, Nausicaa Marbe, Elma Drayer, Amanda Kluveld, Sylvain Ephimenco en Theodor Holman inzien, dat ze op een dwaalweg zitten met hun aanhoudende kritiek op de islam. Tenslotte gaan ook de ‘extreemrechtse’ of ‘gewoon rechtse’ of ‘gewoon verkeerde’ weblogs als Geen Stijl, Hoeiboei, Het Vrije Volk, Stan de Jong en hoe ze allemaal ook mogen heten, een toontje lager zingen. Gregorius Nekschot mag straks zijn cel delen met Geert.

En zie daar. Als alle kritiek op de islam en/of de multiculturele samenleving is verstomd, als er weer een ‘normale toon’ is in het debat, als de ‘islambashers’ stoppen met hun heilloze polarisatie, dan zullen de moslims zich eindelijk geaccepteerd voelen. Dan staat niets meer hun perfecte integratie in de weg. En zo kwam alles toch nog goed.

De gevestigde politiek bezondigt zich al dertig jaar aan dit soort droomdenken. Het politiek-journalistieke complex omarmde vrijwel eensgezind het multiculturele sprookje. Jammer genoeg werd het voortdurend verstoord door lastpakken als Hans Janmaat, Frits Bolkestein, Fortuyn, Ayaan Hirsi Ali en Wilders. Negeren, marginaliseren, ridiculiseren en demoniseren, niets hielp om de uitgebroken veenbrand te blussen, maar het was wel afdoende om de leiders zelf in slaap te sussen. Af en toe, zoals na de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh, schrok de elite op - om weer in dagdromen te vervallen, als het gevaar leek overgewaaid. Zo ging het in 2006. Toen werd na het afzwakken van de orkaan Pim de beperkte dijkbewaking opgeheven, met als gevolg dat de dijken nu worden overspoeld door de orkaan Geert.

Ook deze storm zal overwaaien, maar nieuwe orkanen komen er zeker. Misschien wel in de vorm van een vrijzinnig seculiere partij, die in tegenstelling tot de Pechtold-beweging kritisch is op alle vormen van religieuze dwingelandij. Eén ding staat vast: De veenbrand zal voortwoeden zolang de bestaande partijen geen acht slaan op de zorgen van de bevolking over de opmars van de islam.

De kiezers zien in het verre buitenland (en op 2 november 2004 zelfs in Nederland) een veeleisende en gewelddadige politieke islam, en ondervinden in eigen land een opdringerige en veeleisende orthodoxe islam. Zolang de regerende goegemeente instemt met aparte loketten voor mannen en vrouwen, mogelijke subsidies voor salafisten, gedram van boerkinivrouwen en niqaabbrigades, koranlessen op de openbare school, enzovoort, enzovoort (bijna elke dag is er wel wat nieuws op dit gebied), net zolang blijft het kiezerspotentieel van de PVV intact. Wilders is een gezamenlijke creatie van de andere partijen.

Met uitzondering van de VVD, die op zijn tijd wel eens vragen stelt over dergelijke kwesties, zwijgt de resterende politiek over bovengenoemde voorvallen. Wat zou ik graag Femke Halsema of Alexander Pechtold namens de oppositie te keer hebben zien gaan tegen Rinda den Besten (PvdA), de Utrechtse wethouder van Apartheid. Helaas pindakaas, de nep-progressieven hebben het te druk met de ‘charlatan’ Wilders.

Volgens het droomdenken stokt de integratie en passen de nieuwkomers zich niet aan, omdat de autochtone Nederlanders altijd maar weer zo lelijk doen en steeds maar weer achter politici als Fortuyn, Verdonk en Wilders aanlopen. De werkelijkheid is precies andersom: omdat de nieuwkomers, onder pressie van hun religieuze leiders, weigeren te integreren, krijgen de protestpartijen juist hun kans. Maar in plaats van de werkelijkheid onder ogen te zien, blijven de droomdenkers met hun hoofd in de wolken zweven. De veenbrand dooft vast wel door de kredietcrisis. Met onze nieuwe integratienota maken we een einde aan de tweedeling. The Everly Brothers zongen het al: “All I have to do is dream, dream, dream.”

Droomdenken lag aan de basis van de benoeming van de pseudoprogressieve theoloog Tariq Ramadan tot part-time hoogleraar in Rotterdam. Met een kwartiertje googelen had het progressieve stadsbestuur kennis kunnen nemen van de dodelijke kritiek op Ramadan, geleverd door uiteenlopende schrijvers als de feministe Caroline Fourest, de liberaal Paul Berman of de marxist Yves Coleman. In Nederland hebben Bolkestein en Ellian herhaaldelijk gewaarschuwd, maar dat kon niet verhinderen dat de Universiteit Leiden (Praesidium Libertatis ofwel Bolwerk van de Vrijheid’) deze bedreiger van de vrijheid tot hoogleraar wilde benoemen. Ramadan zag er uiteindelijk van af, omdat hij slachtoffer zou zijn geworden van een hetze.

Nu publiceert de Gaykrant toespraken, waarin de lieveling van links tegen zijn eigen achterban vertelt wat hij werkelijk denkt van homo’s en vrouwen. De VVD wil van Ramadan af en zelfs de SP is opeens bereid om in actie te komen. Ramadan ontkent dat hij de bewuste uitspraken heeft gedaan, maar die ontkenning klinkt net zo geloofwaardig als die van de inbreker, die met de juwelen in zijn zak op heterdaad wordt betrapt. De Gaykant heeft de hand gelegd op authentieke cassettebandjes. Schrikken de droomdenkers van een ‘liberale Europese islam’ onder leiding van ‘de progressieve moslimfilosoof Tariq Ramadan’ nu eindelijk wakker? Ik ben benieuwd. Sommige mensen sluiten zich wel heel hardnekkig af van de werkelijkheid.

En wat betekent dit alles voor Ahmed Marcouch (PvdA), die ons land niet met één maar met een paar dozijn klonen van Tariq Ramadan wilde zegenen? Marcouch is niet gelukkig met recente blogs en columns, die de aandacht vestigen op zijn sympathieën voor Moslimbroeder (en haatprediker) Yusuf el-Qaradawi en de mogelijke subsidiëring van salafistische groepen door het stadsdeel Slotervaart. Als een haas verkondigde de stadsdeelvoorzitter dat de salafistensubsidie ‘een broodje aapverhaal’ is. Het persbericht van het stadsdeel zweeg opvallend over de reëel bestaande motie van wantrouwen van de oppositie.

Marcouch heeft nu zijn partijgenoot en daarom lastige criticus Marcel Duyvestijn uitgenodigd om de kwestie uit te praten. Wat daar de zin van is? Mij lijkt het zinvoller dat de PvdA-top eens een stevig gesprek voert met Marcouch om te peilen of een vereerder van Ramadan wel aan het goede adres is bij de PvdA. Het zal niet gebeuren, vrees ik. De sociaal-democratische droomdenkers slaan liever zichzelf op de borst vanwege al het goede dat ze zouden doen voor ons mooie land. Ze luisteren niet naar de echte socialisten in de deelraad van Slotervaart, de uitgetreden dissidenten Beste, Engel en Moerlie, die al een jaar geleden voorspelden dat Marcouch de val van de PvdA zou bevorderen.

Wouter Bos, Lilianne Ploumen en Mariëtte Hamer houden het liever gezellig. Ze zetten een grijsgedraaide plaat op. Ze denken aan al die weggelopen kiezers. “Whenever I want you, all I have to do is dream.”

Carel Brendel