 |
| Asher Ben Avraham |
“Maar mijn kinderen moeten er toch iets over weten. Dat moeten jullie dan maar doen” voegt ze er aan
toe. Waarmee voor haar de kous af lijkt te zijn. Ze veegt het haar uit haar gezicht en kijkt naar de tempel die vanuit het raam zichtbaar is. “En daar loop ik straks dus echt niet naar toe. No way.” Na deze afmaker gaat ze voldaan achterover zitten.
Eenmaal uit de bus bewegen de kinderen reflexmatig naar de schaduw van het terras. “We gaan wat drinken. Mogen we de portemonnee?” Hun ouders vervolgen de weg heuvelopwaarts naar de tempel. Op het ritme van de krekels zetten we moeizame stappen. De zon brandt in mijn nek. De tempel is Dorisch en erg oud.
Ik begin een referaat te geven over de bouwstijl en merk na enkele zinnen dat mijn gehoor inmiddels vijftig meter verderop staat te fotograferen. Weer terug beneden belanden we in een discussie over de korting die het restaurant had moeten geven op de drank als je ook eten bestelt. Ik kan er geen touw aan vastknopen.
Mijn dochter staat op, grist haar Blackberry van de tafel en zegt geïrriteerd “Typisch Italiaans. Altijd lopen kloten over de rekening en over geld. En dan opeens geen woord Engels spreken. Stelletje cultuurbarbaren."
Asher Ben Avraham
[Surf ook eens naar ashershersenspinsels.
Om extreme dingen uit het heden te begrijpen, denk ik dat het belangrijk is je in cultuur en geschiedenis te verdiepen. Maar ja, leg dat maar eens een 15-jarige puber uit! Leuk stukje.
BeantwoordenVerwijderenEr is wat voor te zeggen, geen cultuur en geen loodzware last op de schouders van die verdomde geschiedenis. Opgroeien met een schone lei. Misschien zijn er voordelen, en misschien ook niet.
BeantwoordenVerwijderenGeen verleden hebben houdt ook in dat het verleden voor niets is geweest, als er niets van wordt opgestoken en niets geleerd. Ik zal een voorbeeld geven. Gisteren hoorde ik een verhaal over mijn reeds lang overleden grootmoeder. Op feestjes schonk zij nooit een glas sterke drank aan haar twee zoons, maar haar aangetrouwde zoons kregen wèl een glas sterke drank. Het was mij destijds nooit opgevallen, maar gisteravond vertelde een neef de geschiedenis en de achtergrond. Mijn grootmoeder had een broer met een drankprobleem. Zelf heb ik die broer nooit ontmoet. Mijn grootmoeder dacht dat het alcoholprobleem van haar broer wellicht erfelijk zou zijn, of genetisch bepaald. Nooit hebben haar zoons sterke drank mogen drinken. Of zij hiermee een probleem voor de volgende generaties heeft voorkomen zullen we nooit weten. Maar zonder de geschiedenis te kennen zijn gedragingen soms onverklaarbaar. Ik denk persoonlijk dat het collectieve geheugen van de hele mensheid in geschiedenis is vastgelegd als een soort les voor de toekomst. Fouten gemaakt in het verleden hoeven niet opnieuw gemaakt te worden namelijk.
Het heeft geen zin om fouten opnieuw te maken, en dan opnieuw te leren. Ik vertel altijd aan iedereen in mijn omgeving over mijn blunders. Niet omdat ik dom wil lijken, maar omdat ik de mensen waarom ik geef een stukje van mijzelf wil meegeven, van dat wat ik geleerd heb, de fouten die ik begaan heb en mijn geschiedenis, omdat anderen niet dezelfde dingen behoeft te doen om op het zelfde punt te komen waar ik ben. Leer de geschiedenis en leer daar een les uit. Het scheelt heel veel tijd die niet verspild wordt men onzin.
Misschien heeft een kind dat niets van geschiedenis wil weten nooit de voordelen ontdekt van 'voorkennis' want weten wat gaat gebeuren is goed. Maar je moet dat wel kunnen zien. Ieder mens kan in de toekomst kijken door achterom te zien. Wij zijn het resultaat van het verleden, en onze beslissingen zijn de blauwdruk voor de toekomst. Maar leg dat maar eens uit aan een kind van 15.