Jeruzalem, 18 mei 2011
Het voornemen om via de VN unilateraal een onafhankelijke Palestijnse staat uit te roepen zonder vredesakkoord is niet alleen een recept voor oorlog, maar zal ook gevolgen hebben voor andere uitstaande onafhankelijkheidclaims, de Koerdische voorop.
Terwijl zondag jl. de hele wereld zich bezig hield met de Palestijnse Nakba en de door Syrie en Hizbollah georganiseerde provocaties en infiltraties bij Israels noordgrens, werden in het grensgebied in Turks Koerdistan 12 Koerden gedood door het Turkse leger.
Dat gebeurde toen zij probeerden Turkije binnen te komen vanuit Irak.
In tegenstelling tot de Palestijnse Arabieren kunnen de Koerden echter niet rekenen op de sympathie en steun van de wereld bij hun streven naar een onafhankelijke Koerdische staat.
De PKK, die in sommige opzichten te vergelijken is met de PLO, staat zelfs op de lijst van terroristische organisaties.
Dit terwijl de 25 miljoen Koerden een van de oudste volken ter wereld zijn en stelselmatig worden onderdrukt in drie van de vier landen waar zij zich al 4000 jaar ophouden.
De onrust die zich verspreidde over de Arabische wereld gedurende de laatste paar maanden, houdt uiteraard ook de Koerden bezig.
De Koerdische bevolking in Turkije, Irak en Syrië heeft zich niet stil gehouden en zag in dat dit de kans was om een verbetering van hun rechten te eisen.
Gezien de ontwikkelingen met de Koerden in Iran, Turkije en Syrië en het ontbreken van enige internationale steun voor hun strijd voor onafhankelijkheid, is het maar zeer de vraag of een Koerdische opstand zal kunnen slagen.
De echte Nakba
Terwijl de ene mythe na de andere over de Palestijnse Nakba wordt geproduceerd, vond de echte Nakba plaats in Koerdistan.
Dat was in de jaren twintig van de vorige eeuw, toen de Koerden op eenzelfde wijze werden bedrogen door de geallieerden als de Joden in Palestina, maar vooral in Noord Irak tussen 1987 en 1991 tijdens de Iraakse genocide op het Koerdische volk.
(zie de time line van Koerdistan hier: http://timelines.ws/countries/
Sadam Hoessein vermoordde in die jaren meer dan 230.000 Koerden en vernietigde 4000 Koerdische dorpen. In 1991 vluchtten een miljoen Koerden de bergen in op de grens met Turkije waar zij letterlijk in de val zaten.
Dit en de beschrijving van de onderdrukking van de Koerden hieronder maakt de ongezonde en gevaarlijk obsessie duidelijk met het Palestijnse- Israelische conflict.
De president van de PA Mahmoud Abbas, bekende gisteren in de New York Times wat zijn motieven zijn en wat het echte doel is van zijn huidige acties.
Hij deed dat in een artikel waarin hij de geschiedenis herschreef en duidelijk maakte wat hij bedoelt met ‘thuisland’ en wie voor hem het Palestijnse volk vormen. Ook maakte hij duidelijk dat hij op internationalisering van het conflict met Israel uit is en niet op vrede. Dat is volgens hem het doel van de VN erkenning van de Palestijnse staat.
Ik heb het indertijd jarenlang bij de Tweede Kamer opgenomen voor Nuriye Kesbir en als de Koerden een eigen seculiere staat willen met een Constitutie op westerse grondslag en een erkenning van Israel dan moet Nederland dat internationaal steunen en daadwerkelijk helpen bewerkstelligen. (Fred Teeven)
BeantwoordenVerwijderen