Islamofoben vrezen de sharia

Waarom maken islamofoben toch zo’n drukte over de sharia? Als vrome moslims dat nu een beetje ingevoerd willen hebben, wat zullen wij ons daar zorgen over maken? Goed, christelijke geintjes als verplichte zondagsrust, of geen passief kiesrecht voor vrouwen, daaraan gaat de wereld toch ook niet ten onder? Waarom gunnen we die moslims niet hun eigen geintjes? Wij met onze prachtige moderne samenleving hoeven voor zulke restanten van wat wel eens ‘woestijnvroomheid’ genoemd wordt, toch waarachtig niet bang te zijn? Godsdienst is wereldwijd aan het verdwijnen, wat zullen we ons angstig laten maken?

Allereerst een slecht bericht. Godsdienst is niet aan het verdwijnen. Hoewel verlichte moderne seculiere
ongelovigen al eeuwen op het einde van de godsdienst staan te wachten, ongeveer zoals christenen geloven dat vrome joden staan te wachten op de komst van de Messias, is er wereldwijd nog geen enkel teken van het einde van de godsdienst, evenmin trouwens van de komst van de Messias. Integendeel, de meeste grote godsdienstige bewegingen groeien, zij het niet in West-Europa, maar vooral in Afrika, Azië en Amerika.

Het West-Europese idee dat de wetenschap de godsdienst overbodig zal maken, geldt maar op een heel beperkt terrein. Ouders die met een doodziek kind bij de pastoor langs gaan, zullen merken dat de pastoor (anders dan in de Middeleeuwen, dat dan weer wel) allereerst bezorgd vraagt of ze al bij de huisarts zijn geweest. In die zin heeft de godsdienst terrein verloren aan de paracematol en de antibiotica. Maar verder is de godsdienst kerngezond.

Wat voor functie vervult godsdienst dan eigenlijk nog? Het gaat om twee dingen. Hoe moet je met je medemens omgaan? Is iedereen in principe je gelijke, je naaste, en moet je hem behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden? Dat is de opvatting van de christelijke en de postchristelijke wereld, en het ligt ten grondslag aan allerlei goedmensengedrag. Hoe hard de intellectueel uitgedaagden van de Humanistische Universiteit ook te keer gaan, dat is een christelijke erfenis. Buiten het vroeger christelijke territorium komt deze opvatting niet voor. (Hier wordt trouwens veel over gelogen, zie de propaganda, maar zo is het nu eenmaal).

Dat goedmensengedrag is trouwens interessant. Het is een onevenwichtige overname uit het christendom, terwijl daarentegen het christendom zelf een gebalanceerd dieet voorschrijft van hulp en zelfhulp, zeg maar van werk en uitkering. Een van de twee van die weegschaal afhalen, zoals de goedmensen doen, verstoort het evenwicht, en leidt tot de ondergang. Zie de landen van de EU.

Er bestaat ook nog een andere opvatting: Niet alle mensen maar alleen de leden van jouw eigen religieuze groep zijn je broeders die een menswaardige behandeling toekomt. Dat is wat de islam leert; de rest van de mensheid is ‘brandstof voor het Hellevuur’, zoals de koran het fijntjes uitdrukt. We zien in de islamitische wereld waar dat toe leidt.

Of is echt iedereen je vijand, ook je geloofsgenoten? Dat is ongeveer wat in de meeste derde-wereld landen ten diepste geloofd wordt, wat voor zoetsappigheden er ook in de boekjes van de plaatselijke priesters, pandits, monniken, lama’s, medicijnmannen en goeroe’s neergeschreven staat. Wie niet de gelegenheid heeft om het zelf een paar jaar van dichtbij te gaan bekijken, kan zich misschien behelpen met de reisboeken van V.S. Naipaul.

Ten tweede, en dat komt goed uit, levert de godsdienst een theorie over alles. Die theorie is niet controleerbaar maar staat wel aan de basis van de westerse wetenschap, en dus onze moderne welvaart en ons moderne welzijn. De Bijbelse theorie over alles (zoals de kerken dat traditioneel zien) luidt dat de wereld en het heelal logisch en redelijk in elkaar zitten. De schepper is redelijk, zijn schepping dus ook. Natuurwetten zijn universeel en gelden altijd en overal. Alles heeft een oorzaak, en wie kaatst moet de bal verwachten. Buiten het traditionele territoir van het christendom komt dit rotsvaste geloof in de oorzakelijkheid en redelijkheid niet voor. Dat geloof is niet pas door het joden- en christendom bedacht, maar heeft diepe wortels in de Griekse oudheid. Zeg Pythagoras, zeg Socrates.

De islamitische theorie over alles daarentegen luidt dat God de wereld elk moment opnieuw herschept, en dat God direct van alles de veroorzaker is, zonder dat hij bij zijn permanente herscheppende arbeid tot redelijkheid, rechtvaardigheid of wat dan ook verplicht is. Wie kaatst, moet maar hopen dat God de bal teruggooit. De islam leert dat er geen oorzaken bestaan dan God zelf. Je wordt ziek omdat God dat wil, niet omdat een virus jou in zijn greep heeft doordat jouw arts zijn handen niet heeft gewassen. Er zijn geen ‘secundaire’ oorzaken, er is alleen een ‘primaire’ oorzaak, en dat is God. Dat staat niet alleen in de handboeken van de beroepsmoslims, het is ook ongeveer wat gewone moslims geloven, vandaar het voortdurende in shaa Allah, ‘zo God het wil’ in het dagelijks leven. De bijbel schrijft ook ergens voor om bij alles ‘zo de HEERE het wil’ te zeggen, maar dat is niet het overheersende gebruik geworden.

Ook in de rest van de wereld, buiten de invloedssferen van de islam en het christendom, is het de godsdienst die de broodnodige theorie over alles levert. De gevolgen daarvan zijn stuk voor stuk onverteerbaar en onbegrijpelijk voor wie zich niet realiseert dat het hier om religieuze keuzes gaat waar wij in onze goedmensenmentaliteit wel heel boos en verdrietig over kunnen doen, maar de wereld is zoals hij is. Daar zal ontwikkelingssamenwerking nooit en te nimmer verandering in kunnen brengen.

Wat heeft de sharia daar mee te maken? De sharia legt een systeem op van hoe mensen met elkaar moeten omgaan. Dat systeem is niet gebaseerd op ‘behandel de ander zoals ge wilt dat de mensen u behandelen’. Dat systeem is gebaseerd op het meten met twee maten. Een maat voor moslims, een maat voor anderen. Een maat voor mannen, een maat voor anderen, in dit geval vrouwen en kinderen.

Wie is opgegroeid in de schaduw van de westerse cultuurkring, behalve uiteraard Prof. dr mr Maurits Berger, Leiden/Oman, zal haast alles wat hij over de sharia aan concrete voorschriften hoort, afkeuren. De sharia stelt bovendien het geloof in het bestaan van secundaire oorzaken gelijk met uittreding uit de islam, en dat is logisch gezien juist geredeneerd.

Invoering van regels uit de sharia tast altijd de rechten aan van iedereen die geen moslimse man is. Nu ja, wie geen moslimse man is, heeft die eigenlijk wel rechten? Volgens de (post)christelijke maatschappijen wel. Maar invoering van de sharia, welk deel of deeltje ook, haalt de axioma’s weg waarop de rechten van een ieder gebaseerd zijn. Invoering van de sharia ontkent en vernietigt bovendien de axioma’s waarop de westerse wetenschap, samenleving en techniek gebaseerd zijn. ‘Dat moeten we samen niet willen.’

Er gaat veel mis in Nederland. De regering is druk bezig ons geld naar Griekenland en Brussel uit te kruien om de euro te redden, grote sectoren van het onderwijs zijn tot op het bot gecorrumpeerd, banken en pensioenfondsen lopen vast, de belastingen zijn ontmoedigend hoog, de toevloed van migranten is niet onder controle, de Amsterdamse Noord-Zuidlijn is er nog steeds niet, scootertuig blijft straffeloos de openbare ruimte terroriseren, de gratis subsidies worden verspild, de elite misdraagt zich, helaas niet alleen met malle verkleedpartijen in het buitenland, onze bekwame eigentijdse bestuurders blijken uit hebzucht of incompetentie nog niet eens in staat een woningbouwvereniging boven water te kunnen houden, ga zo maar door.

Het laatste wat we bij de aanpak van al die problemen nodig hebben is interferentie van een rechtssysteem dat haaks staat op het onze, en waarvan de inhoud in laatste instantie door buitenlanders en buitenlandse mogendheden in de achterkamertjes van een verre moskee bepaald wordt – buiten ons zicht en buiten onze eigen democratische procedures om.

Daarom vrezen islamofoben de sharia.