Wie heeft die slangenbezweerder wat gevraagd?

22 augustus 1962
(Gerard Reve bezoekt een International Writers Conference in Edinburgh)
(................)
De zitting, over commitment, is een teleurstelling. Niemand definieert commitment, of onderscheidt deze in religieuze, sociale, en politieke commitment. Iedereen loeit maar wat door over de Liefde, de Noden der Mensheid, en dergelijke, alle heel reële onderwerpen, mits men ze in een begrijpelijk betoog weet te gieten. Dat van Klushwant Singh uit India is misschien niet onbegrijpelijk, maar wel stom vervelend. Daarbij komt, dat ik mijn gekleurde broeders al het heil dat maar denkbaar is toewens, en me altijd tegen elk onrecht, hen aangedaan, zal blijven verzetten, maar dat het mij tevens de grootste moeite kost, zo niet onmogelijk is, mij voor te stellen dat zij er gevoelens en gedachten op na zouden kunnen houden die enige overweging waard zijn.

Ik geloof in de gelijkheid en gelijkberechtigheid van alle mensen, maar als ik, zoals nu, deze tulbanddrager met zijn warrelende pluisbaard zie staan oreren, kan ik hem niet ernstig nemen. 'Man,' denk ik, 'laat je haar knippen, trek mensenkleren aan, en scheer je eens behoorlijk.' Intussen, hoe de man er op komt blijft
voorlopig een raadsel, deelt hij mede dat de schrijver moet opkomen voor allerlei onbegrepen waarden en liefden, dat is zijn commitment, maar niet voor homoseksualiteit, want dat is geen liefde, aangezien homoseksuelen geen liefde kunnen ervaren. (W.  roept, wit van woede 'Shame! Shame!') Ik denk dat ik droom. Wie heeft die slangenbezweerder wat gevraagd? Nu het toch mijn spreekbeurt is, verklaar ik, voordat ik mijn referaat houd, dat ik op de bewering van de vorige spreker, volgens welke ik geen werkelijke liefde zou kunnen ervaren, alleen maar zou willen repliceren: 'God vergeve hen, die zulke stompzinnige dingen durven zeggen.' (W. knikt mij, bij mijn terugkeer naar mijn plaats, met voldaan geloken ogen toe.) Erich Fried springt op, bestormt de microfoon en straft het orakel van de Indus terdege af. Voorlopig zal deze zich wel koest houden, denk ik.

Uit: Op Weg Naar Het Einde - Gerard Reve 
Bestellen?

2 opmerkingen:

  1. Een van de meest memorable passages uit 'Op weg naar het einde' - geniaal!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zat Reve maar in de zaal of beter aan tafel toen dat belachelijke islamitische orakel in De Balie zijn viezigheden mocht rondstrooien.

    BeantwoordenVerwijderen