Dus niet altijd dat halve

Ik heb meer tochten gemaakt zoals die naar Friesland en ook verzetskranten verspreid, wat nogal riskant was, maar een held, neen, zo zie ik mezelf niet. Maar, zoals gezegd: als je geen verhaal hebt, dan maken ze de kachel met je aan. Ik ben dus een soort Kaspar Hauser, een raadselachtige figuur van nooit
opgehelderde afkomst, die stom in een woud gevonden werd en later Latijns sprak want op zijn grafsteen staat bijvoorbeeld Enigma Sui Temporis (=Raadsel Van Zijn Tijd), en Ignota Nativitas (= Onbekende Geboorte). Dus niet altijd dat halve, neen: als klein meisje H.M. de Koningin persoonlijk gekend hebben: de mensen eten het als brood. Aldus ook: Jongste Held Van Het Verzet; In Ons Indië Onder H.M.'s Vaandel Gestreden; en daarna: Als Oorlogsvrijwilliger Gevochten In Korea. (Een jong doch begaafd schilder heeft, naar een recente oorlogsfoto, mij met gecamoufleerde helm zeer knap geschilderd, welk kunstwerk zich in privé-bezit bevindt.)

Neen: de wapenrok ontsiert de man geenszins, zo denk ik er over. Daarom komt er bij ook geen dienstweigeraar over de drempel, daar pas ik voor. Is dat duidelijk? Ik dacht van wel.

Uit: Het Boek Van Violet En Dood, Gerard Reve, pag. 242, uitgeverij L.J. Veen.