Anjem Choudary, leider van verboden extremistische groepen, komt naar Amsterdam

In afwachting van zijn enkelbandje mag de veroordeelde Antwerpse crimineel en haatzaaier Fouad Belkacem alias Abu Imran kennelijk nog naar het nabije buitenland reizen. Ondanks eenveroordeling tot twee jaar cel, waarvan één jaar ‘effectief’, prijkt de leider van Shariah4Belgium op de aankondiging van de

Global Khilafah Conference. Deze conferentie staat voor komende zaterdag op het programma op een vooralsnog onbekende plek in Amsterdam. In het eerste Telegraaf-bericht en in de aansluitende Kamervragen van PVV en PvdA gaat alle aandacht uit naar Belkacem. De opvallendste sprekers zijn tot dusver aan de aandacht ontsnapt. Het gaat om Anjem Choudary en Sayful Islam, aanvoerders van enkele door de Britse overheid verboden organisaties.

Choudary maakte gisteren per twitter bekend dat hij naar Nederland wil afreizen. De Brit geldt als de leider van de Global Shariah Movement, een zeer radicale islambeweging die buiten Engeland met name in België enige aanhang heeft gekregen. De Sharia4-groepen vallen vooral op door provocerende clips en confronterende acties, zoals het belagen van de islamhervormster Irshad Manji en GroenLinks-politicus Tofik Dibi in een zaaltje van De Balie. Als het aan Choudary c.s ligt, zal de shariavlag op alle westerse regeringsgebouwen wapperen.

Samen met Omar Bakri Muhammed stond Choudary aan de wieg van al-Muhajiroun (de emigranten). In 2005 vluchtte Bakri naar Libanon om aan mogelijke vervolging door de Britse justitie te ontkomen in verband met zijn morele steun voor de aanslagen in Londen. Sindsdien is hij persona non grata in Engeland. Na het verbod van al-Mujahiroun richtte Choudary nieuwe organisaties op. Steeds weer kwam hij in de kijker, niet door rechtstreeks terrorisme, maar wegens verklaringen waarin dit terrorisme werd verheerlijkt. Om die reden verbood John Reid, de Britse minister van Binnenlandse Zaken, in 2004 Al Ghurabaa (de vreemdelingen)

De volgende Choudary-beweging was Islam4UK. Naar deze beweging werden ook buitenlandse zusterorganisaties als Shariah4Belgium, Shariah4Holland en de Franse club Forsane Alizza gemodelleerd. Het was opnieuw het zelfde liedje, veel provocatie, af en toe wat geweld en voortdurende verheerlijking van terreur, met als gevolg het zoveelste verbod. Geen nood. Choudary richtte weer wat nieuws op: Muslims Against Crusaders. Deze radicale groep is sinds november 2011verboden. Het lijkt erop, dat Choudary met Izhar ud-Deen-il-Haq(Rechtvaardigheid en Waarheid voor de Wereld) de volgende vereniging klaar heeft staan. De nieuwe websites van Shariah4Belgiumen Shariah4Holland komen qua inhoud en vormgeving grotendeels overeen met die van de Britse moederorganisatie.

Sayful Islam is een veteraan van al-Muhajiroun. Hij haalde de media als gangmaker van een verstoring door moslimextremisten van een welkomstparade voor uit Irak terugkerende Britse soldaten. Sayful Islam was ook betrokken bij de inmiddels verboden Muslims Against Crusaders.

Vergeleken met deze twee stokebrands is de Britse shariasjeik Haitham al-Haddad, om wie dit voorjaar zo veel te doen was, een goedmoedige sprookjesverteller. Al-Haddad verkiest de sharia boven onze rechtsorde, vindt dat afvalligen en overspeligen in een islamitisch land de doodstraf verdienen, maar vertoont op zijn website geen al-Qaida-vlaggen en verheerlijkt niet met het terrorisme van Osama Bin Laden en Anwar al-Awlaki. Choudary, Belkacem en hun volgelingen in de polder hanteren daarentegen een agressieve retoriek. Aandachttrekken en provoceren vormen een onderdeel van de tactiek van dergelijke extremistische splintergroepen, die de grenzen van de vrije meningsuiting welbewust opzoeken.

Deze groepen lijken klein in omvang. Ze opereren vooral buiten de moskeeën, waar hun radicale boodschap niet meer welkom is volgens de jaarverslagen van de AIVD. Maar deze flirt met het jihadisme is niet ongevaarlijk. De aanhang van Choudary en Belkacem is een perfecte kweekvijver voor potentiële Bouyeri’s.