Het Grote Bat Ye'or Interview (slot) - Op weg naar het Wereldkalifaat

De begrippen Dhimmitude en Eurabia zijn in de gehele wereld gemeengoed geworden en dat is geheel te danken aan het jarenlange onderzoek van de historica Bat Ye’or. Hoogtepunten uit haar omvangrijke werk zijn: The Decline of Eastern Christianity waarin zij de geschiedenis van de ondergang van het christendom onder de islam beschrijft en Eurabia, waarin zij de medeplichtigheid van Europese politici aan de huidige islamisatie documenteert.

Barry Oostheim heeft voor Hoeiboei enkele prangende zaken met haar doorgenomen.
Zie ook inleiding, deel 1, en deel 2.


Deel drie: Op weg naar het Wereldkalifaat

Kunt u iets vertellen over uw onlangs (tot nu toe alleen in het Italiaans) verschenen boek Verso il Califfato Universale: Come l’Europa e' diventata complice dell ‘espansionismo Musulmano. (Op weg naar het Wereldkalifaat: Hoe Europa medeplichtig werd aan de islamisatie)?

Wereldwijd weten de lidstaten van de OIC (Organisation of the Islamic Conference), via mondiale en regionale organisaties, de islamisering te bevorderen en slagen met groeiend succes erin, om en bloc de verschillende lichamen van de VN te controleren. Dit is één van de drijfveren van de versterking van transnationale organisaties als NGO’s, VN en de EU en de verzwakking van de soevereine natiestaat.

Mijn boek documenteert de invloed van de OIC-strategie op de EU. Zo laat ik zien hoe de OIC zich bemoeit met het migratiebeleid en de promotie van multiculturalisme. Dit wordt bewerkstelligd met behulp van de al eerder genoemde dialoogindustrie, in scène gezet door ontelbare netwerken op internationaal en nationaal niveau. Netwerken die continue overgaan in even zovele nieuwe netwerken, met steeds weer nieuwe klinkende namen, zoals de Alliantie der Beschavingen, Euromed, Search for common ground, etc. (Met als Nederlandse varianten de Worldconnectors, de Nieuwe Maan, Kosmopolis, Peace Consumer en één of andere joodse geluiden, red). Deze netwerken zijn actief op alle mogelijke sociale, politieke en culturele terreinen en kosten de belastingbetaler miljarden waarover nooit enige verantwoording geëist wordt.

Het OIC oefent druk uit op de EU en VN om islamofobie als onovertroffen toppunt van racisme en onrecht, op alle mogelijke wijzen te bestrijden, met als gevolg lastercampagnes en wettelijke vervolging van de weinige moedigen in het Westen die wijzen op de voort kruipende islamisatie.

De EU dient zich te blijven openstellen voor migranten uit OIC landen met wettelijk gegarandeerd behoud van zeden en gewoonten en medeneming van sociaal-politieke hiërarchische verhoudingen uit land van herkomst, bij voorkeur gereguleerd door Sharia-rechtspraak.

De EU wordt door de OIC verzocht om moslimmigranten belangrijke invloedrijke posten in de maatschappij te laten bekleden. Dat moeten moslims natuurlijk vooral doen als zij over de juiste capaciteiten beschikken, maar niet omdat de OIC dat eist.
Eigenlijk leven wij in Europa al onder de schaduw van het wereldkalifaat, het schijnt alleen nog niet te zijn door gedrongen. Wat men niet begrijpt, ziet men niet.


U had het onlangs over een tien-jarenplan van de OIC. Kunt u er iets over vertellen? Wanneer werd hiertoe besloten? Wat zijn de maatregelen die volgens dit plan getroffen moeten worden? En waar bevinden wij ons nu precies binnen dit tien-jarentraject?

Het 10-jarenplan werd geratificeerd tijdens de derde extraplenaire bijeenkomst van de OIC-top van 6 tot 8 december, 2005, naar aanleiding van de Deense Cartoon Affaire, ruim drie en half jaar geleden.

Dit plan werd op alle daarop volgende bijeenkomsten opnieuw onderschreven. Wat de Europese Unie betreft zijn wij volgens schema en loopt alles op rolletjes. De EU is natuurlijk geen partij voor de OIC.

Nauwgezette lezing van dit document ontrafelt achter de diplomatieke formuleringen, doelstellingen die je als volgt kunt samenvatten.
Het plan behelst zowel het binnenlands islamitisch beleid van de lidstaten als de gezamenlijke internationale strategie. Van lovenswaardige zaken als het bestrijden van armoede en analfabetisme tot het nastreven van een verdere eenwording van de Oemma gestoeld op de bronnen van de islam, de Koran en de Soena.

Daarnaast wordt er gestreefd naar een effectievere instrumentalisering van de westerse media om een gunstig beeld van de islam te bevorderen. De westerse leiders en het publiek moeten ervan doordrongen worden dat de islam bron van beschaving is en het enige model voor tolerantie en gematigdheid waarin de Abrahamitische religies vreedzaam naast elkaar kunnen samenleven.

Dit zien wij al gebeuren in talrijke publicaties en manifestaties over de zegeningen van de islamitische beschaving in Spanje, De Balkan, Centraal- en Zuid-Azië.

De weg naar deze utopische samenleving is alleen mogelijk door publieke schuldbekentenis en financiële steun. Ondanks het feit dat de islamitische wereld het rijkst bedeeld is qua grondgebied, mankracht, bodemschatten en vermogen, is en blijft het Westen direct en indirect verantwoordelijk voor onrecht, onderdrukking, oorlog en achterstand aldaar.
En natuurlijk is het Westen ook verplicht haar universiteiten open te stellen voor islamitische studenten.

Niet alleen de EU maar in toenemende mate ook de VS nemen de aanbevelingen van de OIC expliciet en impliciet over. Kijk alleen al naar de gebezigde identieke mantra’s van hun officiële vertegenwoordigers over tal van cruciale onderwerpen.

Wat betreft het afdwingen van een algeheel internationaal verbod op islamofobie zijn wij inmiddels in een ver gevorderd stadium.

De Raad van Europa en de Mensenrechten commissie van de VN, hebben islamofobie met voorrang opgenomen in de lijst van ontoelaatbare vormen van discriminatie. Zowel binnen de EU als in de VS worden door officiële woordvoerders lijsten gehanteerd met woorden zoals jihad, die in het openbaar vermeden dienen te worden om moslims niet te kwetsen. Vanzelfsprekend werkt dit zelfcensuur in het Vrije Westen in de hand.

Waar het de OIC uiteindelijk om te doen is, de transsubstantiatie van het grote onrecht, de sleutel tot algehele wereldvrede en gerechtigheid, is natuurlijk de stichting van een Palestijnse staat met Jeruzalem als hoofdstad.

Wat betreft de voortschrijdende ondermijning van Israel hebben de EU en de OIC elkaar echt gevonden. Wij zien in Europa een geconcerteerde desinformatiestrijd tegen Israel, gepaard met bedreigingen en het zaaien van ressentimenten, die zich inmiddels op dezelfde wijze voltrekt als in de islamitische wereld. Uiteindelijk moet dit terugslaan op het Westen zelf omdat het de grondwaarden waarop de Europese beschaving gegrondvest is, aantast en perverteert.
Joodse aanwezigheid in Judea en Samaria als “bezetting” te bestempelen, betekent opzettelijke ontkenning van morele, historische en legale feiten en uiteindelijk ook van de oorsprong van het Christendom. Met het instemmen van het afwijzen van iedere niet-islamitische soevereiniteit in die regio, aanvaardt het Westen de Jihad-ideologie. Want dit is de raison d’être van Jihad.

Nu ook de regering van Obama dit EU-OIC beleid heeft geadopteerd, is het des te verontrustender te realiseren dat als de Palestijnse staat eenmaal een voldongen feit is, Al-Quds ash-Sharif (de geïslamiseerde naam van Jeruzalem) als hoofdstad van het Kalifaat uitgeroepen zal worden. En zoals de geschiedenis van de Jihad telkens weer aantoont zullen de kerken hun kruizen verliezen en christenen niet langer in het openbaar hun geloof mogen beleiden. Niet-moslims zullen wel weer gedwongen worden in de goot te lopen, zoals dat eeuwen lang gebruikelijk was.


Wat vindt u van het succes van iemand als Geert Wilders? Heeft u enige hoop dat soortgelijke bewegingen in Europa nog iets kunnen uitmaken tegen de islamisatie in de huidige internationale context?

Geert Wilders is een moedige man. Niet alleen omdat hij opkomt voor de vrijheid van Europa en het behoud van haar waarden, maar ook omdat hij tegenwoordig waarschijnlijk de enige succesvolle politicus is in Europa die zich onomwonden uitspreekt voor het Joodse recht op zelfbeschikking in een soevereine staat op haar historisch grondgebied. Geen andere politicus zou het in zijn hoofd halen om op dergelijke wijze zijn sympathie voor Israel te betuigen uit angst het Kalifaat te provoceren. De voortdurende hetze die EU politici voeren tegen Israel getuigt van hun nederige gehoorzaamheid aan de OIC.

Ik kan niet raden wat de toekomst brengt. Maar het moge duidelijk zijn: in naam van de Europese eenwording, hebben incompetente politici die in de eerste plaats uit zijn op hun eigen promotie, Europa laten verworden tot een dhimmi-continent dat lijdt aan alle kwalen van Dhimmitude.

Kunnen zij nog ter verantwoording geroepen worden?

(Dit was het laatste deel van 'Het Grote Bat Ye'or Interview'. Lees hier deel 1 en deel 2.)