Arme Doekle! Geert is met 50% gegroeid!

Arme Doekle! Geert is met 50% gegroeid!

Op 23 december 2007, in de laatste politieke peiling van dat jaar, stond de PVV van Geert Wilders op 10 zetels; slechts één zetel meer dan bij de Kamerverkiezingen van 2006. Maar toen begon oud-vakbondsman Doekle Terpstra zijn beweging Benoemen en Bouwen. Hiermee hoopten Terpstra en zijn merendeels christelijk-sociale vrienden Het Kwaad te bestrijden.

Arme Doekle! We zijn precies een jaar verder. Helaas, helaas. Het Kwaad is alleen maar toegenomen. Op 21 december 2008 stond de partij van Wilders bij Maurice de Hond op 15 zetels, een groei van vijftig procent. Ondanks de kredietcrisis en ondanks Youp en Dolf blijft de ‘one issue partij’ PVV de laatste maanden behoorlijk stabiel.

Van Benoemen en Bouwen vernamen we weinig meer sinds de gratis advertentie in de benoem-en-bouwkrant Trouw. Desondanks kan Terpstra het niet laten om zichzelf opzichtig aan te prijzen als de man, die eigenhandig het Nederlandse discussieklimaat heeft verbeterd. “De discussie over de multiculturele samenleving is uit de polemiek gekomen, de rede neemt toe”, beweert Terpstra in zijn lijfblad.

Na zo iets vraag ik me af: Wat zijn dan de successen van Terpstra? Kort voor zijn terugblik op het afgelopen jaar moest de opperbenoemer en -bouwer zelfs zijn excuses maken aan Wilders omdat hij hem als ‘het kwaad dat moet worden gestopt’ had benoemd. De film Fitna van Geert Wilders zorgde maanden lang voor opwinding en polarisatie. Dat was vooral te danken aan enkele angstzaaiers in het kabinet-Balkenende. Dat moslims aan het slot van de hype besloten om de film vooral te negeren, kan ik moeilijk op het conto van Terpstra zetten.

Het integratiedebat gaat door in 2009, meldt een montere Terpstra, maar ik vrees niet op de door hem gewenste omfloerste toonhoogte. Na het luwen van de Fitnagekte liepen de golven hoog op vanwege de problemen in Gouda en andere steden met lastige Marokkaanse Nederlanders. Dat gebeurde dankzij Wilders en ondanks Terpstra. En in dit debat was het Wilders die bijval kreeg uit onverwachte hoek. Opinieleiders uit Marokkaanse kring willen nog net niet de luchtmobiele brigade inzetten tegen het straattuig, maar zij spreken wel - in het voetspoor van tv-maker Prem Radhakishun - van ‘beestachtig gedrag’.

Ella Vogelaar, de representante van de lijn-Terpstra, is door Wouter Bos uit het kabinet gekegeld. PvdA-voorzitter Lilianne Ploumen schrijft in een recente integratienota dat tolerantie de integratie van migranten geen goed heeft gedaan. “De fout die we nooit meer mogen maken is het inslikken van kritiek op culturen en religies omwille van de tolerantie.” Exact, de fout die Terpstra en zijn vrienden tientallen jaren hebben gemaakt, en nog steeds maken in hun benoem-en-bouw-pamflet.

Ploumen wil af van de dubbele paspoorten. Dat leidt tot het nodige gemor, bijvoorbeeld van Sabra Dahhan die de PvdA-voorzitter geflirt met de PVV verwijt. Wil Terpstra ons desondanks wijsmaken dat de nieuwe koers van de PvdA een succes is van zijn machtige beweging?

Dahhan is overigens de dochter van Khadija Arib, die plaats heeft genomen in een adviescommissie van de Marokkaanse koning. Mohammed VI luistert echter meer naar Wilders dan naar Terpstra en Arib, want onlangs ontsloeg hij staatssecretaris Ahmed Lekhrif wegens het bezit van de Marokkaanse èn de Spaanse nationaliteit.

Op één succesje kan Terpstra nog hopen. Zijn pogingen om ‘kwetsende kritiek’ op religies (niet alleen de islam maar ook het christendom) te verbieden, hebben weerklank gekregen bij minister van Justitie Ernst Hirsch Ballin. Misschien komt het mede door het ijveren van Benoemen en Bouwen tot uitbreiding van artikel 137 van het Wetboek van Strafrecht. Het inperken van de vrijheid van meningsuiting ligt geheel in de lijn van dat pamflet. Doekle noemt zoiets waarschijnlijk het toenemen van de rede.

Terpstra beseft overigens dat hij de kar niet alleen kan trekken, want hij overweegt een fusie met Eén land, één samenleving van beroepsextremist Mohamed Rabbae en naïeveling eerste klas Hans Dijkstal. Een soort Sukkels United. Misschien kunnen ze er samen voor zorgen dat de rede in Nederland niet alleen in de fantasie van Doekla Terpstra maar ook daadwerkelijk toeneemt. Zodat politici als Geert Wilders, Ayaan Hirsi Ali, Ahmed Aboutaleb en Ehsan Jami eindelijk weer zonder bewaking of angst voor geweld over straat kunnen.

Carel Brendel

Carel Brendel is auteur van Het verraad van links (Uitg. Aspekt)