Israël heeft heel foute vijanden, maar ook foute vrienden(
over Ben Kok, joods-christelijk pastor)
Israël heeft verschrikkelijke vijanden. Ik noem alleen maar Hamas, Hezbollah en de ayatollahs van Iran. SP-Kamerlid Harry van Bommel krijgt terecht het verwijt dat hij al vele jaren meeloopt met extremisten en godsdienstfanaten, die portretten van Khomeini en vlaggen van Hamas en Hezbollah meedragen en antisemitische leuzen als ‘Hamas Hamas, alle Joden aan het gas’ roepen.
In de statuten van Hamas staat een oproep om alle Joden te doden, gebaseerd op de Koran. Artikel 7: Hamas heeft er naar verlangd Gods wil ten uitvoer te leggen, hoeveel tijd dat ook kost. Mohammed… zei: De dag des oordeels zal niet komen, totdat de Joden zich achter rotsen en bomen verstoppen, die zullen zeggen: “O moslims, o Abdullah, achter mij zit een Jood, kom hier en dood hem.”
Er bestaan overigens goede redenen om kritisch te staan tegenover het Israëlische beleid in de Palestijnse gebieden. Het is een goede zaak dat Joodse critici zich daarover uiten. Maar je bent gewoon niet goed snik om als Een Ander Joods Geluid solidair te zijn met de terroristen van Hamas. Deze moslimfundamentalisten willen niet alleen het Joodse geluid van de staat Israël elimineren (zie het voorwoord en artikel 6 van de statuten), maar willen gewoon een einde maken aan alle Joodse geluiden, inclusief het andere Joodse geluid van sukkels als Jaap Hamburger en Harry de Winter.
Waarom trekt de oorlog in Gaza zo veel meer aandacht dan bloedige conflicten in Darfur of Sri Lanka? Dat heeft ongetwijfeld te maken met de in Nederland slecht verwerkte Tweede Wereldoorlog, met de deportatie van en moord op 100.000 Joodse Nederlanders als meest schokkende gebeurtenis voor ons land. Een rol speelt ook dat Israël een westers land wil zijn. Als een westerse democratie fouten maakt, wordt dat zwaarder aangerekend en leidt dat tot meer opwinding dan de wandaden van een obscure dictator in Congo of Sierra Leone.
De val van de Muur is een derde factor. Na de ondergang van de Sovjet-Unie en het einde van de Koude Oorlog moesten marxisten een andere invulling geven aan hun ideologie. Linkse groepen konden een nieuwe zin geven aan hun bestaan door zich te verbinden met verdrukte moslims, zowel hier in het Westen als in het Midden-Oosten. Amerika en het kapitalisme blijven de grote tegenstander. De blinde vlek voor terreur en onderdrukking fungeert als rode draad bij de activisten van de NCPN, de Internationale Socialisten, de SP, GroenLinks tot en met het comité Doorbreek de Stilte van de vreselijke Bert Cremers.
De vierde, maar misschien wel belangrijkste factor van de fascinatie voor Israël en Palestina is de religie. Het Heilige Land is al duizenden jaren het toneel van onheilige oorlogen. Joden, christenen en moslims twisten om het gebied met een beroep op hun heilige boeken, onder het aanroepen van hun ene God - het gaat om de zelfde God overigens. Met de komst van de (niet helemaal) seculiere staat Israël is dat alles alleen maar erger geworden. Moslims willen Israël vernietigen volgens de wil van Allah. Een deel van de gelovige joden, maar vooral ook hun christelijke bondgenoten zien juist de hand van de joodse c.q. christelijke God in de jongste geschiedenis. Met als gevolg dat conservatieve christenen, die eeuwen lang alleen maar slechtigheid zagen in de Joodse medemens, na 1945 of 1948 ineens ‘het Joodse volk’ in de armen hebben gesloten.
Over die orthodox- of evangelisch-christelijke vrienden van Israël wil ik het nu hebben. Een opvallende bondgenoot is de ‘joods-christelijke pastor’ Ben Kok, die zich op 3 januari in Amsterdam met een Israëlische vlag waagde in een menigte vol ‘intifada, intifada’ schreeuwende Hamas-vrienden. “Ben Kok is een held”, schreef collega-weblogger Stan de Jong “Of een gek, maar dat komt op hetzelfde neer.”
In het geval van pastor Kok gaat het inderdaad om de moed van een dwaas. Een korte rondgang op zijn website is voldoende om vast te stellen dat de man lijdt aan religieuze waanideeën. Dat blijkt heel duidelijk uit een artikel waarin hij het doel van zijn website uitlegt. “Het gaat namelijk om het ontdekken Wie de Schepper/God is en over Zijn plan met ons leven en Zijn komend Koninkrijk!”
Daarover gaat natuurlijk alle religie, zult u zeggen. Inderdaad, Ben Kok moet zelf weten waar hij in gelooft. Maar het is toch wel interessant om zijn uitleg van psalm 102 te lezen: “Volgens sommige rabbijnen leven we in deze 58e eeuw in de eeuw van de komst van de Mashiach; een eeuw die in 5700 (=1940 !) begon met de holocaust, welke ook in ps. 102 gelezen kan worden als een oude profetie, die in diepere vervulling ging in 1940/45. Zie de verzen 4-12, met name 4,9, 10 en 11. Deze.ps.102 eindigt echter met een prachtige belofte van eeuwig leven met de Schepper voor allen, die bij Hem mogen en willen horen.”
Wat een fijne bondgenoot van Israël is deze pastor, die de massamoord op zes miljoen Europese Joden ziet als de vervulling van een belofte van zijn liefhebbende God. In dit verwrongen wereldbeeld heeft God Auschwitz mogelijk gemaakt als opstapje om het einde der tijden een stapje dichter bij te brengen.
Ben Kok is een overduidelijk voorbeeld van religieuze ontsporing. Maar ook een groep als Christenen voor Israël (CvI) kan er wat van. Deze orthodoxe en evangelische gelovigen steunen Israël ‘omdat er nog verschillende belangrijke beloften voor Israël in de nabije toekomst zullen worden vervuld’. Vooral de term ‘nabije toekomst’ vind ik eng klinken.
Deze belofte, voorspeld door de profeet Jeremia, komt er op neer dat het einde der tijden aanbreekt op het moment dat alle Joden uit de rest van de wereld naar Israël zijn geëmigreerd. Dat is de reden dat Christenen voor Israël de emigratie van Joden uit de Sovjet-Unie van harte ondersteunt.
In dat kader heb ik tien jaar geleden voor het Algemeen Dagblad een heel aardige reportage gemaakt in Oekraïne. CvI ondersteunde daar met Nederlandse vrijwilligers de organisatie Exobus, die Joodse emigranten begeleidde op weg naar het vliegveld. Voor mijn vertrek naar Kiev sprak ik in Nijkerk met Exobus-oprichter Phil Hunter. Ik legde hem de stelling voor dat bijvoorbeeld in de Verenigde Staten, Argentinië en Groot-Brittannië nog steeds miljoenen Joden wonen, die geen enkel plan hebben om naar Israël te vertrekken. Dat was geen probleem. Ook in de westerse landen zal volgens Hunter het antisemitisme zodanig toenemen dat de Joden hun koffers zullen pakken. Met andere woorden: voor christenen als Hunter kan het antisemitisme buiten Israël niet hevig genoeg zijn.
Bij aankomst in Oekraïne bleek het met het antisemitisme wel mee te vallen, althans volgens de emigranten die ik sprak in de bussen van Exobus. “Antisemitisme had je vroeger”, vertelden de geïnterviewden unaniem. “Toen werden we gediscrimineerd door de communistische regering. Met onze buren kunnen we het gewoon goed vinden.” De enige reden om naar Israël te emigreren was de treurige economische situatie in Oekraïne. Zij konden daaraan ontsnappen doordat ze Joodse voorouders hadden, waardoor ze welkom waren in Israël.
Mijn tolk Larisa deed een voorspelling die tot dusver meer is uitgekomen dan de profetieën van Jeremia: “In Israël zullen ze meer antisemitisme ondervinden dan hier.” Vanuit het straatarme maar veilige en vreedzame Oekraïne zijn ze beland in het welvarende Israël, waar ze binnen het bereik wonen van de raketten van de antisemieten van Hamas en Hezbollah.
De Israëlische regering en organisaties als het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) zijn natuurlijk niet gecharmeerd van het evangelische christendom. Ze aanvaarden echter dankbaar de financiële en morele hulp van Christenen voor Israël en van reli-gekken als Ben Kok. Zoals Anja Meulenbelt, Harry van Bommel en Jaap Hamburger fungeren als ‘de nuttige idioten’ voor Hamas, zo is Ben Kok de ‘bruikbare dwaas’ voor Israël.
Carel Brendel
Carel Brendel is auteur van Het verraad van links (Uitg. Aspekt)
Ik hoop dat Ben Kok is geïnformeerd en wederhoor geeft.
BeantwoordenVerwijderenAch Carel - zolang de christenen voor Israel geen leuzen roepen als Alle Joden het land uit! om zo de vervulling van bijbelse voorspellingen te bespoedigen, of oproepen tot andere narigheden mogen ze van mij geloven wat ze willen. Israel needs all the help it can get, en wij ook
BeantwoordenVerwijderenHet is wel vaker eigenbelang of het idee van lotsverbondenheid die mensen sensibiliseert en de ogen opent voor een kwaad waar anderen luchtig aan voorbij gaan.
Speuren naar zedelijke en intellectuele rechtzinnigheid is sowieso onbegonnen werk: de wereld wordt bevolkt door krankzinnigen en schurken, dus als je uitsluitend met salonfähige gelijkgezinden wilt optrekken kun je net zo goed gelijk in je kist gaan liggen
Wat mij betreft: Ben Kok heeft nog niet eens zijn stèm verheven toen hij bij zijn eenmansdemonstratie door de weerzinwekkende moslimthug zó hard werd aangebruld dat hij ongetwijfeld 's mans maaginhoud heeft moeten aanschouwen, en hij had ook geen bewapende troepen bij zich om zijn argumenten kracht bij te zetten, dus ik ga er maar vanuit dat hij een fatsoenlijk mens is, en ik hoef niet zo nodig te weten wat hem verder nog allemaal beweegt
Is dit speurwerkje nou een uiting van het socialistische gebruik elkaar op ideologische zuiverheid te beproeven die Brendel drijft? Of wil 'ie niet voor gek staan aan de zelfde kant als een steile christen?
By the by: menen dat je de vervulling van het goddelijk eindplan kunt laten ingaan met de moord op zes miljoen mensen maakt je aan die gebeurtenis nog niet medeschuldig dacht ik, en het wijst ook niet op onverschilligheid voor de gruwelen ervan, dus wat er nu zo fout is aan wat Ben Kok gelooft ontgaat me, zeker als je het vergelijkt met de ondeugden van de jodenhaters aan de andere kant.
Verder heb ik weleens de indruk gekregen dat het antisemitisme in de voormalige USSR, en dus ook in de Oekraine tot de folklore behoort, en dus tamelijk hardnekkig is. Ik schat dat mensen die nog geen visum voor Israel in hun zak hadden zitten èn een ticket er heel weinig behoefte aan hadden hun voorlopige landgenoten te bruskeren of in de spiegel te laten kijken..
En ik wil niet bijdehand doen, maar die meneer Hunter van Exodus dreigt met zijn voorspellingen over toenemend antisemitisme in de westerse landen ernstig gelijk te krijgen..Dat hem daarom 'met andere woorden' het antisemitisme buiten Israël niet hevig genoeg kan zijn is een nogal kwaadwillige gevolgtrekking,en verder heb ik het sterke vermoeden dat het joden die met hulp van Exodus naar Israel hebben weten te ontkomen worst zal zijn waaraan ze de hevige inspanningen van mensen als Hunter te danken hebben..
@Paardestaart
BeantwoordenVerwijderenDe betrokken Oekraïners van Joodse afkomst hadden een vliegticket en een visum voor Israël op zak. Anders had het voor Exobus weinig zin gehad om hen naar het vliegveld van Kiev te brengen. Het was dus niet uit beleefdheid tegenover Israël dat ze zeiden weinig of geen last van antisemitisme te hebben.
Christenen voor Israël heeft er daarentegen belang bij om het (inderdaad nog steeds tot de folklore horende) antisemitisme in de Sovjet-Unie zo gevaarlijk mogelijk voor te stellen. Des te meer dragen de kerkgangers bij aan hun collectes.
Religieus fanatisme is er al veel te veel in het Midden-Oosten, voornamelijk uit de islamitische hoek. Ik schrijf er regelmatig tegen. Ik denk dat het gebied niet zit te wachten op nog meer religieus fanatisme vanuit de christelijke hoek, gekoppeld aan heilsverwachtingen over een spoedig aanbrekende eindtijd.
Ben Kok is ongetwijfeld een fatsoenlijk mens. Hij schreeuwt geen onfatsoenlijke leuzen en loopt niet met een bomgordel om. Maar hij heeft rare religieuze ideeën, die ik nogal beledigend vindt voor de slachtoffers van een massamoord, waar hij een goddelijke hand in ziet.
De betrokken Oekraïeners maakt het inderdaad weinig uit door wie ze worden geholpen. Slechts een kleine minderheid is religieus joods. De rest is ongelovig of Russisch-orthodox. Ze zijn vooral geëmigreerd uit economische motieven. Het is wrang dat ze in hun nieuwe vaderland worden bedreigd door de raketten en bomaanslagen van islamitische godsdienstfanaten. Dat ze daarbij ook nog met de nek worden aangekeken door orthodoxe gelovigen die hen niet joods genoeg vinden, is een vervelende bijkomstigheid.
Ik ben helemaal niet mee eens dat Allah de zelfde is als JHWH.
BeantwoordenVerwijderenAllah was de oude Godin uit de Jahilia tijd dat door Mohammed tot een universeel mannelijke GOD WAS GEPROMOVEERD.Als bewijs heb ik hier een oer oude Veda van de Hindoe's
datdit befestigd toen ze Het Arabische schiereiland bezetten.
http://www.hinduism.co.za/kaabaa.htm
veel lees plezier.
Ik ben het nog nooit fundamenteel oneens geweest met Carel Brendel. Maar deze taal naaar Ben Kok is véél te hard. Iemand als Ben Kok die zó voor Israël staat en zijn eigen manier vindt om de eeuwenlange Jodenvervolging en met name de Holocaust geestelijk te verwerken, te "plaatsen" mag je niet op deze manier wegzetten. We zoeken allemaal een "Enderlösung", een verlossend antwoord op laatste vragen.
BeantwoordenVerwijderenKassander
Ik moet nog even op Ben Kok terugkomen, merk ik. Een vriend mailt me: “Als hij [Ben kok} op zijn site schrijft :"We zien het gebeuren voor onze ogen in 'dit laatste geslacht' en het is voor mij ook waarschijnlijk, dat dit de eeuw van de Mashiach is, dat Zijn komst derhalve voor 2040 zou moeten zijn in dat geval, maar als 'dit laatste geslacht' letterlijk moet worden opgevat, mogelijk (veel) eerder" dan denk ik: spoort Ben wel helemaal?
BeantwoordenVerwijderenMijn antwoord luidt: Ben spoort zeker zoveel als Balkenende en die hele Gereformeerde kliek die in Trouw de nagedachtenis van een godsdienstwaanzinnige als Calvijn aan het vieren zijn. Calvijn moordde vanwege een verschil in theologisch inzicht waarvan de huidige mens die bij zijn volle verstand is de lullige miereneukitude niet kan peilen. Het is maar één voorbeeld. Deze wereld is vol gelovigen die naar mijn mening véél gekker zijn dan Ben. Ik heb Ben onlangs nog aan de telefoon gehad en hem verzekerd dat wat ons bond toch de figuur van Jezus is, mythisch of niet. Op de manier, zeg maar, zoals de mythische Mohammed (“de lachende slachter”, schreef Mohammed Bouyeri) door geen moslim verloochend zal worden. Ben heeft een heel eigen kijk op de verbinding tussen Jodendom en Christendom en hij gaat dat, heb ik begrepen, nog eens aan leken uitleggen in een opstel.
De vriend die mij bovenstaand citaat van Ben’s website toestuurde, meen dat “Joods-Christelijke” pastor een raar fenomeen is. Ik denk dat niet, ik denk dat zo’n herder de twee fundamenten van onze beschaving koppelt. Zonder Jodendom geen Christendom. Zonder beiden geen Verlichting.
De vriend die mij schreef en twijfelt of Ben wel spoort, geeft hem wél zijdelings credits voor de wijze waarop Ben voor Israël opkomt. Maar ik denk dat precies dát de kern is. Om het eens bijbelachtig te formuleren: als geen ander staat Ben voor het Levende Volk Israëls. Je kan in zijn religieuze eindetijds-gedachten net zoveel morbides projecteren als je wil, onder één vaststelling kom je niet uit: Ben verdedigt de levende Joden en niets in zijn handelen of spreken verraadt dat hij ze eigenlijk wel dood zou willen hebben, omdat dan de Messias komt. Ik geloof tot nader orde dat Ben de Grote Eindvragen aan zijn God overlaat en intussen het Kwaad bestrijdt en het Goede bevordert. De rest is speculatie.
Je hebt fout en fout, zoveel is zeker.
BeantwoordenVerwijderenDe titel van Brendels stuk zou een soort symmetrisch beeld kunnen oproepen: aan de ene kant foute vijanden, aan de andere kant foute vrienden, vrienden én vijanden allebei even fout, de balans in evenwicht. Zo zal Brendel het wel niet hebben bedoeld.
Om te beginnen kun je, naar ik aanneem, ook goede vriend van Israël zijn. Maar dan zouden we, om het symmetrische beeld overeind te houden, ook goede vijanden van Israël nodig hebben. Dan heb je dus aan de ene kant naast de foute vrienden ook de goede vrienden en aan de andere kant naast de foute vijanden de goede vijanden van Israël. "Goede vijanden"...dat klinkt een beetje merkwaardig. Wie zouden er voor die kwalificatie in aanmerking kunnen komen?
Ongetwijfeld zijn er lieden die wat minder door en door smerig en leugenachtig zijn dan Van Bommel, of minder radgek dan Gretta Duisenberg, en nochtans mét Hamas, Hezbollah en de ayatollahs van Iran vijanden van Israël zijn. Zulke vijanden zijn ofwel rechtstreeks en openlijk tegen het voortbestaan van de staat Israël als zelfstandige staat met een joodse meerderheid, ofwel hun stellingnamen komen daar uiteindelijk op neer, al zeggen ze het niet rechtstreeks: wijlen professor Van Doorn, nette man, hooggeleerd, wel ter tale, geen Van Bommel; Schooneboom -als ik zijn naam goed heb onthouden- die in een WRR-rapport een warm pleidooi houdt voor onderhandelen met Hamas, geen Van Bommel; men kan moeiteloos een stoet van geleerde en halfgeleerde mensen opvoeren, journalisten, academici, en vergeten we niet allerlei oud-politici (Hans van den Broek) en oud-ambassadeurs; zij allen zijn meer of minder openlijk uitgesproken vijanden van Israël, maar anders dan Van Bommel houden ze zich verre van demonstraties met notore extremisten, ze zullen geen 'intifada! intifada!' roepen en, gemeten aan de gangbare criteria, zouden ze toch eigenlijk gewoon mogen doorgaan voor nette, ja zelfs bij uitstek nette mensen, die met hoogst serieus te nemen voorstellen en denkbeelden komen. Ja toch? Of niet? En zouden dat soort lui nou goede vijanden van Israël mogen heten, te onderscheiden van de heel foute vijanden die Brendel in zijn stuk noemt?
Persoonlijk kan ik weinig goeds zien in vijand van Israël zijn en ik ben dan ook geneigd vijanden van Israël automatisch slecht te vinden. Als ik eerlijk ben vind ik die zoëven genoemde groep nette mensen eigenlijk nóg slechter, immers gevaarlijker vijanden van Israël, dan notoor halfgare linkse of rechtse extremisten, vlaggetjesverbranders, 'intifada'-roepers en wat dies meer zij.
Dus, als je het mij vraagt, heeft Israël alleen maar foute vijanden, omdat het gewoon fout is om vijand van Israël te zijn. En de meest foute zijn niet noodzakelijkerwijs de meest opzichtig foute.
Het plaatje is dus niet symmetrisch: aan de ene kant staan de vijanden van Israël, en dat zijn allemaal foute vijanden, en aan de andere kant staan wel een paar foute vrienden, maar daarnaast ook goede vrienden.
Wie zouden eigenlijk de goede en niet de foute vrienden van Israël zijn?
Veel hangt af van wat je verstaat onder "vriend van Israël". Het is eigenlijk helemaal niet uitzonderlijk vriendschappelijk tegenover een staat wanneer je die staat en zijn inwoners een gegarandeerd voortbestaan binnen veilige erkende grenzen en het recht op zelfverdediging gunt. Het is wél uitzonderlijk vijandig als je dat een bepaalde staat, in dit geval Israël, níet gunt.
Waar ik tegen ben, dat is de uitzonderlijke, disproportionele en onredelijke vijandschap waarvan Israël het voorwerp is. Ben ik, door daar zo tegen te zijn, een vriend van Israël? Niet per se, want ik zou er even zeer tegen zijn als een ander land van dezelfde selectieve, disproportionele en onredelijke vijandschap voorwerp zou zijn. Zo wil ik ook niet voor Amerika-vriend doorgaan omdat ik het anti-amerikanisme zo verafschuw.
Maar gesteld dat je al "vriend van Israël" zou mogen heten alleen maar omdat je eigenlijk geen vijand van Israël bent en omdat je je wil keren tegen de onredelijke vijandschap waarvan Israël het voorwerp is, dan kun je naar mijn gevoelen in die betekenis van "vriend" nooit een foute en alleen maar een goede vriend van Israël zijn, gewoon omdat het goed is om je tegen onredelijke vijandschap te keren.
Het is alleen maar te hopen dat Israël tegenover al die foute vijanden zo veel mogelijk goede vrienden in deze zin heeft.
Om aldus goede vriend van Israël te zijn hoef je ook niet joods te zijn of familie in Israël te hebben; je hoeft ook niet fijn-christelijk te zijn, laat staan aan religieuze waanideeën te lijden. Nodig zijn alleen een beetje redelijk verstand, kritische zin, kennis van zaken, gevoel voor rechtvaardigheid.
Foute vrienden, naast goede, zijn natuurlijk altijd mogelijk. Dat ligt met de vijanden van Israël een beetje anders; ik zie tenminste niet hoe er naast foute vijanden ook goede vijanden zouden kunnen zijn.
Misschien zou het goed zijn als de goede vrienden zich enigermate van de foute vrienden distantieerden. Maar de "nette" vijanden van Israël kunnen zich van vlagverbranders en 'intifada'-roepers distantiëren zoveel ze willen, ze blijven vijanden, dus fout, ja, juist zij, met hun hogere intelligentie en opleiding en positie, zijn het allerfoutst; hun foutheid heeft meer invloed, en moet ze ook meer worden aangerekend, dan de foutheid van een vlaggetjesverbrander met een subgemiddeld IQ en -ontwikkelingsniveau.
@Kees Rudolf
BeantwoordenVerwijderenDe kop was niet voor niets:
Israël heeft heel foute vijanden, maar ook foute vrienden.
Misschien was mijn standpunt nog duidelijker geweest met de kop: Israël heeft heel erg foute vijanden, maar ook foute vrienden.
Ben Kok is een openhartig mens en wordt als gevolg daarvan door Carel tot 'ontspoorde bruikbare dwaas' gereduceerd. Op HVV heb ik van hem nog geen 'ontspoorde' taal kunnen ontdekken. Lef heeft Ben Kok overigens wel, maar dat zie ik positief.
BeantwoordenVerwijderenGoh, hé Carel! Laten we jouw redenering even exponeren van Ben Kok naar de volgende persoon: Hoe zat dat ook al weer met onze Balkie, de minister-presie van ons landje, die iets zei in de trant van 'Zonder geloof kun je niet functioneren'? Vind ik persoonlijk nogal een dwaze wereldvreemde redenering. Is Balkie dan ook opeens een ontspoort mens? Moet NL zich nu ernstige zorgen gaan maken dat zij een 'ontspoorde dwaas' tot minister-presie heeft gekozen?
Met jouw redenering, Carel, kun je heel veel gelovigen op deze wijze in de hoek zetten.
En dat zeg ik, een atheist nota bene!
@Carel,
BeantwoordenVerwijderenMijn reactie was meer een uitweiding naar aanleiding van je stuk en geenszins bedoeld als kritische noot; als het zo overkwam heb ik me niet helemaal goed uitgedrukt. Je standpunt was en is me volkomen duidelijk, de titel is passend en als ik het goed heb begrepen verschillen wij nauwelijks van mening.
Het gaat er niet om Israël te wegen als vriend of vijand, of te wegen als goed of fout op de Hollandse hoe-het-zou-moeten schaal.
BeantwoordenVerwijderenNee, het gaat er om voor 100% achter Israël’s bestaansrecht te gaan staan. En daar alle consequenties uit te aanvaarden. De-legitimatie van Israël is de moeder van al het moderne antisemitisme. Israël heeft niets anders gedaan dan land terugvorderen dat altijd al joods/christelijk was en ooit door de Islam veroverd is.
Brendel knaagt aan het bestaansrecht van Israël door te doen alsof Israël dwepers van bedenkelijk allooi een reden zou zijn tot de-legitimatie van Israël.
De mind-blowing storm van antisemitisme die Europa mee het graf in jaagt is kennelijk zo sterk dat zelfs een scherpe geest als Brendel zich laat meeslepen door het gevaarlijk-linkse de-legitimatie van Israël dat zogenaamd geen antisemitisme zou zijn.
Het probleem van links is, voor de duidelijkheid, dat zij zich betrachten als volleerde nazaten van de nazi’s. Zij delen met hen dezelfde utopistische/socialistische waanideeën minus nationalisme en genocidale rassenleer.
Maar wat is het verschil? Als je Israël’s bestaansrecht ontkent in de wetenschap dat het land omringd is door uiterst bloeddorstige vijanden die – als ze de kans hadden – het karwei van de nazi’s allang afgemaakt hadden.
Kennelijk zijn we al zo ver dat zelfs Carel Brendel niet meer door heeft wel destructief gevaar er schuilt achter de facade van linkse keurigheid. Destructief, niet alleen voor Israël maar voor het hele Vrije Westen.
De versnelling van de islamisering van Europa zou, om iets te noemen, nog verder omhoog schieten als Israël op basis van morele gelijkwaardigheid zou onderhandelen met Hamas, zoals de Linksche Goedmens dat zou willen. Het zou bijvoorbeeld een geweldige aanmoediging zijn voor het Kalifaat – hoofdzetel Amsterdam-West – dat Ahmed Marcouch in de steigers heeft staan.
@Brekebeen
BeantwoordenVerwijderenWaar staat dat ik Israëls bestaansrecht ontken? Kritiek op het religieuze eindtijdsdenken van een aantal supporters van Israël, of wat voor kritiek op Israël zelf, betekent toch niet het ontkennen van het bestaansrecht van dat land?
De beschuldiging van antisemitisme is helemaal belachelijk, maar kennelijk kost het weinig moeite om anoniem met een schuilnaam dat te roepen.
Excuus.
BeantwoordenVerwijderenMijn reactie is niet op Brekebeen maar op Cornelis de Deugd, en ik neem aan dat dit geen anonieme reageerdersnaam is.
Met zijn nergens op gebaseerde beschuldiging van antisemtisme diskwalificeert hij alleen zichzelf.
@Cornelis,
BeantwoordenVerwijderenIk kan een heel eind met je meegaan. Voor 100% achter het bestaansrecht van Israël staan, ja, eigenlijk vind ik dat dat niet eens een vraag kan zijn, of dat het een bijzondere attitude is als je voor 100% achter het bestaansrecht van Israël staat. Voor hoeveel procent sta ik achter het bestaansrecht van pakweg Denemarken? 80%? Malle vraag.
Met betrekking tot Israël kun je eventueel wel deze vraag stellen: hebben we het over een "Groot-Israël" of over een Israël dat toch uiteindelijk wat kleiner zou moeten zijn dan wat door de bestandslijnen van 1967 wordt omringd? Dan beginnen er meningsverschillen.
"De-legitimatie van Israël is de moeder van al het moderne antisemitisme." Mee eens, in zoverre als je daarmee bedoelt dat veel anti-israëlisme feitelijk antisemitisme in vermomming is. Anderzijds: kritiek op de door Israël, of althans de Israëlische regering gevoerde politiek kan niet automatisch onder de noemer anti-israëlisme, resp. antisemitisme worden gebracht.
"Israël heeft niets anders gedaan dan land terugvorderen dat altijd al joods/christelijk was en ooit door de Islam veroverd is." Bij die geschiedkundige visie zijn wel wat kanttekeningen te maken. Als de Indianen in Amerika nu eens al hun land terugvorderen en het grootste deel verdrijven van de blanke plus zwarte bevolking, die zich er sedert de 17de eeuw gevestigd heeft, staan ze dan in hun recht omdat ze niets anders doen dan terugvorderen van land dat van de Indianen was en ooit door blanke Europeanen veroverd was? Een moeilijke. Als Duitsers nu eens al het land gingen terugvorderen waar tot nog niet eens zo heel lang geleden en gedurende vele eeuwen slechts Duitsers woonden, dan zou de Europese landkaart een flinke verandering moeten ondergaan. Zo kunnen we nog wel even doorgaan.
De wereld bestaat voor het grootste deel uit gebieden waar ooit bevolkingsgroepen zus moesten plaatsmaken voor bevolkingsgroepen zo, en meestal ging dat met geweld gepaard, maar dat legitimeert niet automatisch dat bevolkingsgroepen die ergens al een tijdje zitten het veld moeten ruimen voor verre nazaten van bevolkingsgroepen die er ooit in een ver verleden gezeten hebben. Om de zaken niet te compliceren wil ik niet treden in de détails van de geschiedenis van Israël; het enige wat ik naar voren wil brengen is dat het achter wat jij zegt liggende principe als algemeen principe twijfelachtig is.
"Brendel knaagt aan het bestaansrecht van Israël door te doen alsof Israël dwepers van bedenkelijk allooi een reden zou zijn tot de-legitimatie van Israël." Nee nee, Cornelis, dat doet Brendel echt niet. Het is natuurlijk aan hem om zichzelf, en niet aan mij om hém te verdedigen, maar hier is verdedigen niet nodig, gewoon zorgvuldig lezen.
Maar als je zou zeggen dat er soms anderen zouden kunnen zijn dan Brendel, die dwepers van bedenkelijk allooi met Israël graag aanvoeren in hun streven Israël te deligitimeren, nu, dan moet ik je helaas gelijk geven.
....
Het is niet altijd makkelijk om goed te onderscheiden tussen kritiek op de Israëlische politiek (die in principe natuurlijk altijd in vrijheid mogelijk moet zijn, dat geldt zelfs van kritiek die de plank misslaat), delegitimatie van Israël, en tenslotte antisemitisme. Zulke lieden als Van Agt wijzen altijd de suggestie dat ze antisemiet zouden zijn hogelijk verontwaardigd van de hand; och, we moesten eens wagen die door en door brave man, zo hoog-moreel met zijn "ethisch reveil", van antisemitisme te verdenken. In theorie kun je anti-Israël zijn zonder antisemiet te zijn, en daarbij wordt wel eens fijntjes verwezen naar joden, ja zelfs Israëlische joden, die anti-Israël zijn. Een jood zelf antisemiet, dat kan toch niet? Of wel? Ja, kan wel, heeft bestaan, bestaat. Van Agt is dol op dat soort joden. En omdat hij op precies dat soort joden zo dol is weet hij zeker dat hij zelf geen antisemiet mag heten.
Maar zelfs anti-Israël zijn is niet een attitude waar mensen graag openlijk voor uit komen. Tegen een staat met een heel volk te zijn, nee, dat is naar algemeen gevoelen niet helemaal netjes. Dus ook al maken critici van Israël het nog zo bont met hun kritiek, ook al komt hun kritiek al dan niet na goed doorrekenen neer op ontkenning van het bestaansrecht van Israël, zeg niet tegen ze 'jullie zijn gewoon anti-Israël' of 'jullie ontkennen het bestaansrecht van Israël', oei, dan worden ze erg boos, o nee, natuurlijk zijn ze niet anti-Israël en natuurlijk staat het bestaansrecht van Israël voor hen als een paal boven water, hoe kom je er bij ze er van te verdenken dat dat misschien niet zo is?
Ik heb Van Bommel niet zo precies gevolgd, maar ik ben er vrijwel 100% zeker van dat ook voor hem het bestaansrecht van Israël als een paal boven water staat -naar eigen zeggen uiteraard, en in de hem eigen bewoordingen.
En dan is er ook nog die merkwaardige jodenclub (hè, waarom klinkt dat woord toch zo rot? -maar ze zijn het en het is wat ze willen zijn), EAJG geheten. Een Ander Joods Geluid. Zij zijn enorm verbonden aan het voortbestaan van Israël. Dat is wat hen motiveert en wat hen bindt. Ik mis jammer genoeg de techniek om mijn cursiveringen aan te brengen bij het citeren van hun "mission statement". Die is aldus:
"Een Ander joods Geluid" is een actiegroep, die zich - juist uit verbondenheid met het lot en het voortbestaan van Israël - het politieke debat en de kritische meningsvorming over Israël en de bezette gebieden ten doel stelt. Dit zonder te tornen aan het bestaansrecht van de staat Israël.
Een Ander Joods Geluid wil het taboe dat joden geen kritiek op Israël zouden mogen uiten en dat ook niet van anderen accepteren doorbreken. Een Ander Joods Geluid wil bereiken dat zowel binnen joodse kring als daarbuiten kritische geluiden over Israël mogelijk moeten zijn zonder het etiket tegen Israël opgeplakt te krijgen.
Een Ander Joods Geluid is bezorgd over het uitblijven van vrede in het Midden-Oosten, over onderdrukking en discriminatie van Palestijnen en de gevolgen daarvan voor de Israëlische samenleving. Juist uit verbondenheid met het lot en het voortbestaan van Israël wil Een Ander Joods Geluid het debat aanzwengelen en vredesinitiatieven steunen met als uitgangspunt de algemeen aanvaarde beginselen van gelijkheid, verdraagzaamheid en menselijkheid, zoals vastgelegd in de Universele verklaring van de rechten van de Mens."
Modeljoden dus. De lievelingen van Van Bommel, Gretta D en Van Agt.
Geen antisemieten (dat is al op voorhand onmogelijk) en ontzettend pro-Israël.
Je leest ook wat het normale joodse geluid is, waarvan het Andere Joodse Geluid zich als zo helemaal anders, zo moreel veel hoogstaander, zo veel nobeler, wil onderscheiden. Joden die het gewone joodse geluid maken, het geluid dat de buitenwacht zo van joden gewend is, leveren nooit kritiek op Israël, zijn blij dat er vooral voor joden een taboe op rust en staan klaar met de beschuldiging van anti-Israël of antisemiet te zijn als je kritiek op Israël levert. Het Gewone Joodse Geluid wil bereiken dat zowel binnen joodse kring als daarbuiten kritische geluiden over Israël onmogelijk zijn, en dat doen ze met o.a. zulke oneigenlijke en smakeloze middelen als steeds maar weer met die lullige holocaust komen aanzetten.
Verder zijn ze natuurlijk in het geheel niet bezorgd over het uitblijven van vrede in het Midden-Oosten, noch over onderdrukking en discriminatie van Palestijnen en de gevolgen daarvan voor de Israëlische samenleving.
O ja, en die algemeen aanvaarde beginselen van gelijkheid, verdraagzaamheid en menselijkheid, zoals vastgelegd in de Universele verklaring van de rechten van de Mens, die zijn natuurlijk voor joden van het Gewone Joodse Geluid helemaal géén uitgangspunt. Vandaar dus dat Andere Joodse Geluid. Een hoogst noodzakelijk Ander Geluid, want het laat zien dat niet alle joden kritiekloos achter Israël staan en dus niet allemaal moreel volkomen verknipt of verdorven zijn. Stel nou dat er geen EAJG was, en alleen maar joden die kritiekloos achter Israël stonden, klaar om iedereen met kritiek op Israël van antisemitisme te beschuldigen...zou het dan een wonder wezen als iedereen langzamerhand antisemiet werd? Om over anti-Israël maar te zwijgen? Dankzij de hoognobele EAJG-ers minder antisemitisme, ja misschien zelfs meer filosemitisme, zoals van Van Agt of Van Bommel, die reuze gecharmeerd zijn van dit Andere Joodse Geluid.
Ook al moet ik meewarig glimlachen om Koks eschatologische neigingen, ik beschouw hem wel degelijk als bondgenoot.
BeantwoordenVerwijderenChurchill ging ook niet zitten zeiken over Stalin in 1941. In deze tijden zijn bondgenoten -van divers pluimage- bondgenoten.
Verder vind ik Kok een klassevent die lak heeft aan gewelddadige moslims. Eerder ging hij ze al sarren met een vliegtuigje plus spandoek.
http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/2009/01/de_stasi_praktijken_van_rene_d.html#comments
BeantwoordenVerwijderen