Keihard liegen

Het enige dat je deze protestanten kan verwijten is dat zij er echt niet voor voelen om op een boot in de rondte te springen tijdens de Gay Parade in Amsterdam. Ik vind ze meteen erg prettig. Ik ben op bezoek bij de protestantse gemeente van de Pauluskerk in Gouda. Zij hebben Hans Jansen uitgenodigd om in hun kerk een lezing te houden. Ik schat dat er driehonderd mensen verzameld zijn. Vele grijsaards en enkele jongeren. Opvallend verzorgde en beleefde mensen. Maar ja, ik kom uit de grachtengordel. Net voor de dienst, want het is ook een kerkdienst, arriveert een handvol axxivoerders van het type beroepsmoslim. De kledingcode voor enkelen van hen is het bekende middeleeuwse model. Zij worden begeleid door een hele wolk mensen die in alles uitdragen dat zij hele goede mensen zijn die de zwakken door dik en door dun zullen steunen.

Na gebed en gezang, onder begeleiding van een zwaar dreunend orgel steekt Hans van wal. De lezing duurt een uur. Ik haal er enkele koranpassages uit die Hans bespreekt.

Een belangrijke passage voor christenen die de dialoog zoeken is koran 9:30: Over mensen die geloven dat Christus de zoon van God is staat daar: ‘qaatala-hum-u-llaah, 'moge God hen in de strijd doen sneuvelen'.

In koran 2:65, 5:60, 7:166 zet Allah het op een partijtje schelden. Ongelovigen en joden krijgen van Allah te horen dat zij apen, ezels en rotbeesten zijn. Dat is dus God aan het woord. Dit is levende religie, wie door Israel reist ziet in de omgeving waar veel ‘Palestijnen’ komen op de muren grafiti die spreekt van apen en ezels. Dat is dus het woord van God.

In koran 65:4 bevestigt Allah zijn volgelingen dat meisjes die nog te jong zijn om te menstrueren toch al heel geschikt zijn om mee in het huwelijk te treden. In deze passage gaat het over de scheidingsprocedure als je weer van zo’n jong meisje af wil. Het is dus een indirecte bevestiging van het goedkeuren van een huwelijk met een kind.

Rond deze laatste koranaanhaling ontspint zich een discussie. Die een ware ontmaskering wordt, zij het pas als ik een dag later thuis de kans krijg wat teksten na te lopen. De middeleeuwer, de man in Talibanpakje krijgt de microfoon, zo goedig zijn die christenen, en begint op de meest zachte en aangename toon, zijn gelaat een en al glimlach, hoofdschuddend over zoveel domheid, aan de aanval. Hij doet eerst zijn beklag erover dat in een kerk waar hij dacht dat altijd van liefde werd uitgegaan nu zo sterk werd gepolariseerd. Door, opzettelijk of niet, onjuiste mededelingen te doen over de inhoud van de koran. Want, in 65:4 wordt niet gesproken, zo stelt de jongeman, van jonge meisjes maar juist van oude vrouwen. Het gaat niet om nog-niet-menstrueren maar om niet-meer-menstrueren.

Even ben ik perpleks, ja, wat als dat waar is? Ik weet niet wat er staat in al die koranpassages en in al die vertalingen. Hoe kan een mens dat ooit allemaal weten?

Het antwoord van Jansen begint met een vraag: kent u de tafsir, de korancommentaren? Ja, knikt onze strijder voor moslimemancipatie. Dan wijst Jansen er op dat in Tafsir al-Jalalayn heel duidelijk wordt gesteld dat het in koran 65:4 gaat om te-jong-om-te-menstrueren. Om kinderen dus, die niettegenstaande hun leeftijd al getrouwd zijn. De moslim glimlacht er alleen om. Wat is nu waar? Ik vrees dat veel van de kerkgangers de moslim het voordeel van de twijfel zullen gunnen. Wij zijn in Nederland er nog niet aan gewend om keihard voorgelogen te worden. Zelfs ik word ter plaatse overvallen door twijfel. Hoe zit het nu? Zou er een vergissing in het spel kunnen zijn. Thuis zoek ik het op:

Tafsir al-Jalalayn:

And [as for] those of your women who (read allā’ī or allā’i in both instances) no longer expect to menstruate, if you have any doubts, about their waiting period, their prescribed [waiting] period shall be three months, and [also for] those who have not yet menstruated, because of their young age, their period shall [also] be three months — both cases apply to other than those whose spouses have died; for these [latter] their period is prescribed in the verse: they shall wait by themselves for four months and ten [days] [Q. 2:234]. And those who are pregnant, their term, the conclusion of their prescribed [waiting] period if divorced or if their spouses be dead, shall be when they deliver. And whoever fears God, He will make matters ease for him, in this world and in the Hereafter.

Hier staat het glashelder. Dit betekent dat de jonge moslim in die protestantse kerk werkelijk gewoonweg glashard stond te liegen. Onthoud dit als u met moslims spreekt.

Dit brengt mij terug bij de Gay Parade. Daar was namelijk op een van de boten een prominente moslim te zien: homovriend Marcouch, de voorzitter van stadsdeel Slotervaart. Zou Marcouch ook zo’n keiharde leugenaar kunnen zijn? Zou hij als het ware het touw om de homo’s mee op te knopen al in zijn achterzak hebben zitten terwijl hij daar vrolijk op dat bootje staat te zwaaien naar zijn electoraat?

In de kerk zijn meer vragenstellers. Ik vrees dat onder hen er maar weinig zijn die de moeite zullen nemen zo’n tafsir na te lopen. Hun vragen zijn namelijk bepaald niet kritisch ten aanzien van het mohammedanisme. De vragen richten zich juist op ‘ons’. ‘Moeten wij niet meer naar ons zelf kijken?’, vraagt een vriendelijke grijsaard. Waarmee hij blijk geeft serieus te menen dat Nederland de mohammedanen niet vanaf de eerst aankomende gastarbeider ongelofelijk goed heeft behandeld. Zou zo’n man nu echt niet weten dat iedere moslim hier is ontvangen met een baan of een uitkering, met gezondheidszorg en gratis onderwijs? En huisvesting en huursubsidie en cursussen eigen taal en nog veel meer. Wist u dat huisartsen beloond worden op basis van het aantal patiënten in hun ‘wijk’? En dat deze beloning in een wijk met veel moslims hoger is omdat deze nu eenmaal een groter beroep doen op de gezondheidszorg?

Dan komt een klein dik moslim-vrouwtje aan het woord. Zij heeft haar Nederlandse vriendin meegenomen. Die zich tot haar verhoudt als een oud vrouwtje tot een ziek hondje. Een en al overstromend hart en medelijden straalt de Nederlandse, type kunstenares, uit. Zij slaat beschermend haar arm om moslimvrouwtje heen. Moslimvrouwtje krijst intussend de hele kerk bij elkaar, veel te hard in de microfoon blèrend zonder de geringste verlegenheid of schaamte over haar afgrijselijk slechte Nederlands. Wat ze zegt komt neer op: ‘Wij hebben een heel leuke christen-moslim praatgroep en wij hebben heel veel begrip voor elkaar. Waarom kan dat niet altijd overal zo zijn?’

Ik vrees dat er in het publiek nog steeds harten opengaan bij dit soort oproepen tot ‘dialoog’. Al heeft iedereen net koran 9:30 gehoord.

Tijdends de pauze spreek ik een vrouw. Keurige vrouw. Ze vertelt hoe ze tien jaar lang werd getreiterd door moslims. Voornamelijk door de kinderen van moslims. Tot ze vertrok naar een andere buurt. Treffend vond ik deze anecdote. Zij liep met een vriendin over straat. Voor haar liepen drie hele kleine moslimmeisjes. Nog geen acht jaar oud. Twee van de meisjes draaien zich om en spugen op de grond in de richting van mevrouw en haar vriendin. Ze zijn ontsteld. Wat is dit? Wat nu? Ze doen niets. Geen draai om de oren, zelfs geen reprimande. Dan ziet zij dat vlak achter hen ‘twee hele grote Marokkanen’ lopen. Ja, wat maakt u nu van zo’n verhaal? Ik herken er de instructies van de profeet in. Moeiteloos.

Roelf-Jan Wentholt