Gebrek aan zelfrespect

ANDEREN CITEREN ANNE FRANK. WIJ VAN GOGH. 15.6.2001

Niemand vindt het meer de moeite waard om de typisch Nederlandse tolerantie te verdedigen. Vijftiende aflevering van een zoektocht naar de kern van de Nederlandse cultuur.

Zo zit ik te wachten op een goeie, scrabreuze en tegelijk voorlichtende, Nederlandstalige film, van bijvoorbeeld Theo van Gogh, waarin we eens nader kennis kunnen maken met het islamitische hiernamaals, dat tegelijk het paradijs is'', schreef Paul Steenhuis twee weken terug in het Holst van Nederland: ,,Mannen hebben daar een eeuwigdurende erectie, en krijgen als ze zich aan Allah's regels houden, als beloning de beschikking over zeventig keer zeventig paradijsmaagden (hoeri's) die meteen na de daad opnieuw maagd worden.''

Tsja, dat zou ik ook wel willen. Maar geen subsidiegever en geen televisiestation zou z'n vingers durven
branden aan zo'n door mij met grote eerbied in beeld gebrachte evocatie van de islamitische verbeelding aan de macht. Geen geld dus en in ieder geval geen publieke omroep die 't zou durven uitzenden, want in Nederland mag je alle geloven belachelijk maken, behalve de islam.

De grootste leugen die ons goedwillende kiezers de afgelopen dertig jaar verkocht is, heet ‘de multiculturele samenleving'. Sinds roverhoofdman Den Uyl het land leegzoog, wordt ons verteld dat wij, doorgaans tolerante Nederlanders, ons moeten aanpassen aan duistere middeleeuwers, wier haat jegens de burgerlijke vrijheden die het Vrije Westen tot lichtend baken van de hele wereld maken, steeds openlijker wordt geventileerd. 't Is alsof je een gast op bezoek hebt die langzaam je huis overneemt.

Als iets de zogeheten ‘Nederlandse identiteit' kenmerkt, is 't een schaapachtig gebrek aan zelfrespect, zich uitend in klappertandende paniek om voor ‘racist' of ‘discriminerend' te worden uitgemaakt. Ik geloof niet in samenzweringen, maar schreef ik een scenario voor een film over het einde van Nederland, dan deed ik de kijker een paar tips aan de hand. Hier komen ze:

1) Zorg dat geschiedenis op school wordt afgeschaft en vervangen door ‘wereldoriëntatie', opdat zo min mogelijk nieuwkomers èn autochtonen nog weten waar de wortels liggen van de maatschappij waarin ‘we' met z'n allen leven. Zo wordt de onverdraagzaamheid aan beide kanten bevorderd.

2) Zorg voor voortdurende spellingshervormingen, zodat het machtigste wapen dat een land met inwoners uit alle windstreken tot eenheid maakt, de taal, steeds meer uitgehold raakt. Verplicht niemand zich in het Nederlands uit te drukken.

3) Zorg dat ‘zwarte scholen' worden voorgetrokken met meer geld en dus kleinere klassen, zodat autochtonen goed wordt ingepeperd dat hun kind minder waard is dan dat van nieuwkomers. Ontsla rectoren van scholen die durven te beweren dat zwart onderwijs integratie tegenwerkt. Zorg dat de onderwijsinspectie sjoemelt met de testresultaten van, bijvoorbeeld, islamitische scholen.

4) Babbel veel over ‘onderwijs in eigen taal' en beweer vooral dat buitenlanders zo makkelijker integreren. Leg uit dat Nederlands weliswaar de taal is van hun nieuwe land, maar dat er zeker geen verplichting mag zijn om daar kennis van te nemen. Zorg dat de folders van de gemeente Amsterdam in tien talen te lezen zijn en versterk daarmee het gevoel dat Nederland er vooral is om voor de allochtoon te zorgen, zonder dat, omgekeerd, om een bijdrage mag worden gevraagd.

5) Zorg dat de rechtsstaat zoveel mogelijk wordt ondergraven opdat nieuwkomers het gevoel krijgen dat straffeloosheid hier de norm is. Galm op 4 mei wat over ‘dit mag nooit meer gebeuren' en durf de Hells Angels niet aan te pakken. Zorg voor een taboe op de misdaadcijfers van, bijvoorbeeld, Marokkaanse jongeren. Zorg voor door de overheid gesubsidieerde ‘Discriminatie-meldpunten' die in de praktijk vooral bedoeld zijn om de vrije meningsuiting van autochtonen te ondermijnen. Maak iedereen verdacht die bezwaar maakt tegen een asielzoekerscentrum naast z'n deur. De veel bejubelde multiculturele samenleving is namelijk vooral uitgevonden om het schuldgevoel te delgen van blanke miljonairs als Paul Rosenmöller in hun witte buitenwijken. Leg uit dat Denemarken met z'n strikte toelatingsbeleid een schandelijk land is, asociaal gewoon, vergeleken met Nederland.

Wij zijn namelijk beter dan de rest. Wij laten, als 't niet anders kan, liever over ons heen pissen.

't Is altijd leuk om te kijken naar de hypocrisie van de boven-ons-gestelden.

Maar wie zou een film willen zien die zo verdacht veel lijkt op de Nederlandse werkelijkheid? Ik hoor niet tot de types die een brok in de keel krijgen als ze het Wilhelmus horen. Als Oranje speelt verschijn ik bij voorkeur in beeld met een shirt van de Duitse Mannschaft. Ik ben tegen het koningshuis en voor de Republiek. Wanneer ik aan deftige woorden denk als ‘de Nederlandse Cultuur', schiet me Spinoza te binnen. Of dat Voltaire's boeken alleen gedrukt konden worden in Amsterdam. Of dat Wim T. Schippers nergens ter wereld op televisie zo tegen de schenen van God en de gelovigen zou mogen aanschoppen als uitgerekend hier. Dat hier een toneelstuk met honden op de sofa die tv zitten te kijken werd gesubsidieerd. Dat Provo er eerder was dan de beweging van mei '68. Dat van Elschot tot Nescio tot Carmiggelt Nederlands een geschikte taal is om grote dingen te zeggen met kleine woorden.

Is dat veel?

Voor mij is 't genoeg.

Al ben ik de laatste om te beweren dat de Nederlandse cultuur de enige, beste, mooiste et cetera is. Een kwestie van schipperen en samenhurken in de polder in de hoop dat de adem van je buurman niet te zeer zal stinken.

Imam Khalil el-Moumni heeft wat mij betreft 't volste recht homo's te verketteren, zoals ik ook niet onder de indruk ben als-ie namens Allah beweert dat Nederlanders ‘minder zijn dan varkens'. 't Adembenemende van de hele zaak is dat minister Van Boxtel vóór de Verzoeningsbijeenkomst beweerde dat de imam ‘nu een probleem heeft' en achteraf iets babbelt over ‘het bevorderen van de integratie' door het ‘verwerken van Marokkaanse materialen' in nieuwbouw. De obscene onnozelheid die zo'n bewindvoerder tentoonspreidt, bewijst eens te meer hoe weinig zijn gedoe over ‘de Dialoog' tussen de islam en andersdenkenden voorstelt. Waarom zou je luisteren naar mensen die jou ten diepste verachten?

Ach ja; weet u nog hoe 't ging met het toneelstuk Aïsja? Regisseur Timmer, iemand die bij wijze van spreken zich met een zweep zou laten slaan om maar als hogepriester van de Integratie te mogen fungeren, wilde laten zien dat vrouwen bij de Profeet wel degelijk macht hadden. Daar zouden wij nu 'ns allemaal van opkijken!

Om het islamitisch volksdeel niet te beledigen veranderde hij de leeftijd van het meisje Aïsja van negen in twintig, aldus Mohammed van pedofiel in een aanvaardbare lekkerbek veranderend. Dankzij schriftelijke en mondelinge bedreigingen van Marokkaanse zijde kon het stuk niet worden opgevoerd. Je zou verwachten dat er vanuit het denkend deel der natie protest zou worden aangetekend. Zo was 't gegaan toen Hermans voor de rechter moest verschijnen wegens ‘belediging' van katholieken; zo was 't gegaan toen Reve een ezel genaamd God lief had en vervolgd werd; zo was 't gegaan toen opvoering van Fassbinders Het Vuil, de Stad & de Dood onmogelijk werd gemaakt onder aanvoering van de bekende riooljodelaar Jules Croiset. En nu...niets van dat al.

Vermoedelijk was dit wat Van Boxtel onder dialoog verstaat. Zei nìemand wat?

Ik mag niet liegen. Fatima Elatik, PvdA-gemeenteraadslid te Amsterdam, verklaarde in de Volkskrant dat er ‘grenzen zijn aan vrije meningsuiting', vooral wanneer ‘grote groepen' ‘gekwetst' worden. Toen de beroemde knipoog ‘Beeldreligie' begin jaren '60 op tv werd uitgezonden waren ook hele volksdelen gekwetst, maar kwam er meteen een tegenreactie op gang met illustere woordvoerders als Mulisch, Blokker en W.L. Brugsma. Ik informeerde nog bij Rick van der Ploeg of Elatiks reactie nu is wat hij onder ‘spreiding van cultuur' verstaat. De staatssecretaris maakte van z'n hart geen moordkuil: ,,Ik kan me niet druk maken over wat een warhoofd als Fatima allemaal zegt'', en liet in een onderhoud met deze krant vervolgens weten geen voorstander te zijn van het terroriseren van acteurs: ,,Het stuk moet alsnog worden opgevoerd.'' Mooi niet dus.

En overigens bleef de stilte oorverdovend.

Geen wonder dat de PvdA weigert publiekelijk afstand te nemen van Elatiks opvattingen. Wel werd mij schriftelijk gemeld door Bea Irik toenmalig fractievoorzitter in Amsterdam dat de Volkskrant ‘Fatima onjuist geciteerd heeft'. 't Was natuurlijk jammer dat Elatik niet zelf de moeite had genomen een rectificatie te vragen geen tijd vermoedelijk, belangrijker zaken aan haar hoofd - en ter redactie van de Volkskrant werd trouwens volgehouden dat het raadslid naar wat ze gezegd had was aangehaald.

Ik maak me geen illusies over wat Elatik heeft beweerd en gun haar die roep om censuur van harte, want vrije meningsuiting geldt net zo goed voor een publieke slavin van de geitenneukers. Wat mij verwondert, is de lankmoedigheid van haar partijgenoten en de pers; is vrijheid van expressie inderdaad niet de moeite van het verdedigen waard? Niet meer, blijkbaar.

Als ik gelijk heb, is er geen enkele reden om nog te peinzen over wat zich afspeelt in het holst van Nederland. Toen onder leiding van de stalinist Joop Wolff (CPN) in het parlement het beginsel ,,Gij zult niet discrimineren'' aan de Grondwet werd toegevoegd een artikel dat haaks staat op de eveneens grondwettelijk beschermde vrije meningsuiting - was het hek van de dam, dat wil zeggen, kwam openlijk nadenken over ‘de Nederlandse identiteit' in een verdachte reuk te staan. Links liet het voortouw van het publieke debat voortaan aan Bolkestein.

En de notie dat tolerantie de moeite waard zou kunnen zijn om te verdedigen als een typisch Nederlands cultuurgoed, verdween voorgoed in rituele afkeer van een sukkel als Janmaat. Die innerlijke onzekerheid over wat eigenlijk Nederlands is, levert in de praktijk een debat op waarbij autochtonen met de pet in de hand - op het onderdanige af - hun eigen cultuur waarnemen. Te vrezen valt dat Allah geen geduld heeft voor zulke fijnzinnigheden. De grote muil waarmee anderen loeien om ‘respect', laat voor ons, handelsreizigers van het compromis, geen ruimte. Om Fatima Elatik nog maar 'ns te citeren: ,,Wij zijn hier en wij gaan niet meer weg. Daar moeten jullie maar aan wennen.''

Inderdaad.

't Wordt weer tijd om te emigreren.

Bron: Gebrek aan zelfrespect