Kleine Amsterdamse verhalen

Manfred Gerstenfeld

Charles Dahan, een Amsterdamse wijnhandelaar, is in de Marokkaanse stad Marrakech geboren en in 1956 op twintigjarige leeftijd naar Frankrijk geëmigreerd. Arabisch is zijn moedertaal. Hij is later met een Nederlands-joodse vrouw getrouwd, en naar Amsterdam gekomen.

'Een keer, op Jom Kippoer, kwam ik uit de Portugese synagoge op het Jonas Daniël  Meijerplein samen met een bevriend hoogleraar in de rechten. We liepen langs het Joods Historisch Museum. Voor de ingang van het museum stond een aantal Marokkaanse jongetjes die in het Arabisch zongen. Het
was een leuke melodie om aan te horen. De professor zei: "Moet je die kinderen zien." Hij merkte op hoe plezierig het was om naar het gezang te luisteren.'

Dahan: 'Ik zei: "Je weet niet wat ze zingen. De tekst is: 'Daar komen de joden, dood aan de joden. We zullen ze wel krijgen."' Hij zei: "Het is niet mogelijk. Kijk eens hoe leuk ze zijn." Ik was verschrikkelijk kwaad. Maar Nederlanders zijn naïef en willen niet geloven wat er voor hun neus gebeurt.

Mijn ervaringen zijn kleine verhalen, niets bijzonders, maar vaak gebaseerd op het feit dat ik Arabisch kan verstaan. Op een dag zat ik in de tram en hoorde wat Marokkaanse jongens met elkaar bespraken. Eén zei: "Ik heb met die geslapen, en ik ga zorgen dat ik met die en die naar bed ga." Ze vertelden elkaar publiekelijk hun seksuele avonturen.

Ze vertelden hardop in het Arabisch met hoeveel Nederlandse meisjes ze naar bed geweest waren. Ik zal zo'n twintig minuten in de tram gezeten hebben tot we bij het Centraal Station aankwamen. Het gesprek ging de hele tijd over hetzelfde onderwerp. Ze waren erg trots op hun daden.

Op een dag was het riool voor ons huis kapot. De gemeente had arbeiders gestuurd om het te repareren. Een van hen was een Arabier. Hij werkte net voor mijn deur. Toen ik langskwam praatte ik Arabisch met hem. Ik vroeg of hij een kopje koffie wilde. Dat heb ik hem gebracht. Hij praatte verder en zei: "Het is hier zo in Amsterdam: de joden zijn de baas, en we hebben zelfs een joodse burgemeester." Toen heb ik maar gezegd: "Ik moet aan het werk." Ik heb het lege kopje meegenomen en de deur dichtgedaan.

Als er in Amsterdam antisemieten onder de moslim-immigranten zijn, en als ze antisemitische opmerkingen op school maken, dan is dat niet hun initiatief. Ze hebben nooit joden gezien. Het maakt niet uit of ze hier of in het Rifgebergte in Marokko geboren zijn, waar je al lang nauwelijks nog joden hebt. Ze hebben het antisemitisme thuis van hun oduers meegekregen of van de schoteltelevisie.


Uit: HET VERVAL - joden in een stuurloos Nederland, pag. 237-238 Uitgeverij Van Praag,




8 opmerkingen:

  1. -Spreken de meeste Nederlandse Marokkanen geen Berbers?
    -Nederlandse jongetjes praten vaak ook publiekelijk over hun seksavonturen. Gelukkig is dat grootspraak en komen ze vaak niet verder dan porntube. Dat geldt voor Marokkanen in het kwadraat, hun seksuele frustratie in combinatie met het feit dat de veel hoger opgeleide Marokkaanse meisjes ze niet meer zien staan is een hele grote drijfveer voor het slechte gedrag de nedermocro.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Aaron:
    - Vertel je wel de waarheid, kun je ze wel verstaan?
    - Het zijn net nederlandse jongens, dus ze zijn helemaal niet zo erg

    Downplayen, bah!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is een feit dat Nederlandse jongens ook vaak luidkeels in het openbaar over hun sexavonturen praten. Irritant genoeg, maar volgens Gerstenfeld gaat het over Marokkaanse jongens die 't alleen over Nederlandse meisjes hebben met wie ze naar bed zijn gegaan, niet over moslima's, daar blijven ze van af?

      Verwijderen
    2. Sommige mensen horen alleen dat wat ze horen willen.

      Tegenover iets goeds staat iets slechts, of andersom.

      Jammer, maar waar.

      Verwijderen
  3. Zolang de anti-discriminatie maffia met oogkleppen op alleen de autochtonen controleert op een verkeerd woord zal deze import ongestraft hun gang kunnen blijven gaan. En deze eenzijdige vrijheid word door deze import juist gezien als aansporing om nog verder te gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dan kun je wel een hele bibliotheek volschrijven, maar als die jongens en meisjes van de Tweede Kamer niet meer lezen dan Libelle, playboy, volkskrant, NRC of lectuur van hetzelfde niveau, helpt werkelijk niets meer en wordt tevens een hele hoop andere zaken wel begrijpelijker.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. 'Maar Nederlanders zijn naïef en willen niet geloven wat er voor hun neus gebeurt.' Uitermate treurig maar zeer waar. Als je zegt dat je je zorgen maakt over het antisemitisme onder met name Marokkanen durven mensen je verbaasd aan te kijken :'Nee maar, is dat zo dan?' Het is veiliger om je roze bril op te houden en je te blijven koesteren in het warme nest van je mede 'goede mensen' die het allemaal zo goed voor hebben met de wereld, de maatschappij en hun medemensen. Ik word er zo langzamerhand moedeloos van. - Het is onder 'weldenkende kringen' in Australie trouwens bepaald niet beter. Ik denk dat dit een wereldwijd Westers probleem is.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het is spijtig dat de auteur niet de naam noemt van die "professor in de rechten".
    Zulks bevordert niet de geloofwaardigheid van het verhaal.
    Dat van die riool-arbeider is beladen met symboliek.

    BeantwoordenVerwijderen