In het denken over het verloop van de integratie van de moslims vervult de geschiedenis van de joden ook een rol. Dat geldt bijvoorbeeld voor vragen die moslims zich stellen over hun toekomst.
Voor de burgemeester van Rotterdam, Ahmed Aboutaleb, zijn de joden een voorbeeld voor de toekomstige integratie van de Nederlandse moslims. Hij zegt dat de gemeenschap de joden 'op een fantastische wijze in onze samenleving [heeft] opgenomen'. Aboutaleb vindt dat dat gelukt is 'door de opnamecapaciteit van de samenleving en de bereidheid van anderen om zich naar die samenleving te schikken'. Zijn wens dat de Nederlandse maatschappij en de moslims nogmaals zo een proces zal doormaken is echter om vele redenen irreëel.
Voor Houwink ten Cate gaat deze vergelijking mank. Hij zegt dat het naïef is om te denken 'dat de Nederlandse joden het voorbeeld zullen zijn voor de Marokkanen wat betreft het verwerven van een
maatschappelijke positie'. Hij vindt het een mooi streven van Aboutaleb, 'maar de maatschappelijke positie van de joden is altijd anders geweest dan die van de Marokkanen nu'.
Volgens Houwink ten Cate gingen de joden heel anders met toekomstige generaties om dan Marokkanen nu. 'Joden vonden in de regel onderwijs bealngrijk, en dachten na over de beroepskeuze van de kinderen. In families werden daar vaak min of meer gezamenlijke beslissingen over genomen.' Hij voegt eraan toe dat het joodse proletariaat hard aan zijn bijscholing heeft gewerkt. 'Ik heb bij Marokkanen nooit iets over die gerichtheid op de studie van de kinderen gehoord.'
Er zijn vele andere redenen waarom de vergelijking niet opgaat. In een voor West-Europa ongebruikelijk geval van etnische profilering zei minister Guusje ter Horst dat in 2005 bijna 20 procent van de Marokaanse mannen van 18-25 jaar van een misdrijf verdacht werd. In 2010 werden andere getallen bekend met betrekking tot de criminaliteit onder jongeren van de twee grootste groepen van moslim-immigranten in Nederland. Van de Marokkaanse jongens die in 1984 geboren werden had 54 procent voor hun drieëntwintigste verjaardag ten minste één misdrijf gepleegd. Een derde hiervan had dat vijf of meerdere keren gedaan. Van de Turkse jongens geboren in dat jaar stond 41 procent in het politiesysteem HKS vanwege het plegen van minstens één misdrijf.
Onder andere de relatief hoge criminaliteit heeft voor Marokkanen een imago geschapen die zeer verschilt van dat van het vooroorlogse jodendom. De negatieve stereotypen daarover kwamen vooral uit sociaal antisemitisme voort.
Uit: Het Verval - joden in een stuurloos Nederland - Manfred Gerstenfeld
Pagina103/104
Uitgeverij Van Praag, Amsterdam
ISBN 978 90 490 2406 2 November 2010
www.uvp.nl
Bestellen?
Joodse vrouwen mochten niet met non-Joodse mannen huwen. Verder had je aparte Joodse begraafplaatsen. Dit zijn 2 grote symbolen van non-integratie. Er zijn er meer.
BeantwoordenVerwijderenIndien we toch het gevoel hebben dat Joden in Nederland waren geïntegreerd, komt doordat
zij: 1. zich (religieus) niet opdrongen; Joden willen niet non-Joden bekeren en dat per se niet; 2. zij economisch niet tot last waren, of integendeel.
Je zou dan kunnen zeggen dat Joden hier economisch waren geïntegreerd; Nederland was vergeleken met omliggende naties sterk economisch georiënteerd. Een handelsnatie. Voornamelijk geld telt. Maar de economie is een surrogaat integratie.* WO II heeft dat laten zien. Er zijn nogal wat Joodse leiders die de Nederlandse massa immigratie hebben bevorderd. Misschien nemen ze wraak voor 1940-1945.
Omdat de Islam zich opdringt, is integratie van Islamieten op de Joodse manier uitgesloten. Of zullen wij het zijn die met hen zullen (moeten) integreren, op het punt van zwaard of snijmes. Wij hebben ze in alle culturele achterlijkheid - ‘Binnen zonder Kloppen (Lakeman) - ontvangen en gaan een afschuwelijk hoge prijs betalen voor onze eigen dwaasheid.
* T. Parsons' Functionele problemen: o.a. 1. Economy aanpassing, 2. Integratie = moraal, religie.
Joden hebben er altijd veel werk van gemaakt om in de samenleving te integreren. Dat deden ze in alle landen waar ze neerstreken hetzij vrijwillig hetzij gedwongen door omstandigheden. De Joden realiseerden dit door in hun vak of beroep zich maximaal te engageren en van nut te zijn voor de maatschappij. Ook op wetenschappelijk en kunst gebied hebben de Joden veel bereikt. Ik zal niet de namen van alle grote Joodse wetenschappers opnoemen maar Sigmund Freud en ook Spinoza waren van Joodse afkomst. Vanaf het begin van de Nobelprijs uitreikingen tot nu zijn de meeste Nobelprijzen uitgereikt aan Joodse wetenschappers en kunstenaars. In huiselijke situatie bleven en blijven de Joden zich stevig vasthouden aan hun eigen identiteit en traditie. Dat is ook goed zo. Het zou een groot verlies voor de wereld zijn als de Joodse identiteit verloren zou gaan. Dat de Joden niet aan zieltjes winning doen ligt in het feit dat volgens de Joodse leer een niet Jood nooit een Jood kan worden door bekering. Je moet namelijk altijd als Jood geboren zijn wil je als Jood erkent worden. Je wordt als Jood geboren als je moeder Joods is. Is de Joodse moeder gehuwd met een niet Joodse man dan wordt het kind uit dit huwelijk volgens de strikt Joodse traditie erkent als Joods kind. Is echter een Joodse man gehuwd met een niet Joodse vrouw dan wordt het kind uit dit huwelijk volgens de strikte Joodse leer niet erkent als een Joods kind. Wat echter niet verlet dat dit kind toch een Joodse opvoeding kan krijgen en in de Joodse kring opgenomen wordt. We hebben in Nederland zo'n voorbeeld met de beroemde Nederlands Joodse advocaten familie Mozkowitz. Dhr. Moskowitz senior is namelijk als Joodse man gehuwd met een Rooms-Katholieke vrouw uit Maastricht. Zoals iedereen weet en naar ik hoop ook zal beamen levert de familie Moskowitz heden ten dage middels hun zoon Mr. Bram Mozkowitz een tot nu ongeevenaarde bijdrage aan de Nederlandse samenleving. Ik heb namelijk de vaste overtuiging dat het huidige proces tegen Geert Wilders geschiedenis gaat schrijven en dat de nabije toekomst zal gaan uitwijzen dat wij nu binnen Nederland op een heel belangrijk keerpunt zijn aangeland.
BeantwoordenVerwijderenSam Schulman:
BeantwoordenVerwijderenLast month, the Canadian journalist Richard Klagsbrun drew attention to a newly submitted Master’s thesis at the University of Toronto’s ed school: “The Victimhood of the Powerful: White Jews, Zionism and the Racism of Hegemonic Holocaust Education.” Proud author Jennifer Peto told a reporter for the Canadian Jewish News that Canada’s Jews push the Holocaust narrative because only “a victimized Jewish identity can produce certain effects that are beneficial to the organized Jewish community and the Israeli nation-state.”
Lees hier verder:
Holocaust Hegemony
. . . and its moral pitfalls.