De schijn-elite van de valse munters

door Sjors Remmerswaal

Een boek geschreven door Martin Bosma, vanaf 2006 Kamerlid voor de PVV. Hij heeft een beroepsachtergrond in de journalistiek en hij heeft politicologie aan de Universiteit van Amsterdam gestudeerd en sociologie aan de New School for Social Research te New York. Hij wordt door velen geduid als de intellectuele kracht achter Wilders. Zijn boek is vlot geschreven, maar tevens

van vele bronnen voorzien en verduidelijkt daarbij de visie van wat de PVV vanaf haar oprichting verkondigt. Het boek gaat er bovenal om waarom Nederland een immigratieland is geworden, waarom deze keuze is gemaakt een wie hiervoor verantwoordelijk zijn te houden. Tevens geeft het inzicht in Bosma zijn rol bij de PVV, hoe de partij zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld en waar ze allemaal tegenaan is gelopen. Het boek is ongetwijfeld één van de belangrijkste werken van de afgelopen jaren geschreven door een politicus ter rechterzijde van het politieke spectrum.


De schrijver haalt veelvuldig Drees Junior en Drees Senior naar voren, die blijken toch meer gesproken en geschreven te hebben tegen de massale komst van immigranten naar Nederland, dan mij bekend was. Hij weet samen met de nog vaker aangehaalde Jacques de Kadt toch wel aan te tonen hoe er ook binnen centrumlinks voorname krachten waren die de massa-immigratie als een bedreiging voor de Nederlandse samenleving zagen. Maar centrumlinks werd in de jaren zestig overgenomen door nieuwlinks, zodat de sociaaldemocratie communistische regimes begon te verdedigen, en later ook de multiculturele samenleving voor ging staan - de schrijver noemt het de multiculturele geloofsbelijdenis -  de eigen identiteit verwerpt, en derde wereldlanden en hun cultuur als gelijkwaardig ging beschouwen. Hij duidt helder de bekende mars door de instellingen aan, waarbij de mensen van nieuwlinks met hun ideeën uiteindelijk op de machtige posities zijn beland in de samenleving.

Verder wordt beschreven hoe de huidige elite van de Nederlandse samenleving de islam boven het hoofd houdt en de critici hiervan met onredelijke argumenten aanvalt, of zelfs middels het strafrecht. Net zoals men toentertijd de misdaden van communistische regimes goedpraatte en verdedigde. Daarbij wordt nog een waslijst opgesomd aan criminele ‘incidenten’ vanuit in het bijzonder de Marokkaanse gemeenschap. Daarbij wordt wel duidelijk aangetoond hoe ook de islam meer en meer zichtbaar wordt en invloed wint in de publieke ruimte. En dit wordt allemaal toegelaten door onze eigen elite, aldus de schrijver. Daarnaast komen in het boek de voorliefde voor Israel en Amerika naar voren en wordt Adolf Hitler nog maar eens geduid als links politicus binnen de socialistische beweging van Duitsland.

Bosma plaatst de PVV in de traditie van de sociaaldemocratie, als opvolger van de van de PVDA afgesplitste DS’70, die toentertijd niets moesten hebben van de antidemocratische retoriek van nieuwslinks binnen de partij. Laat verder duidelijk zijn, het is een uitstekend boek, dat toch voornamelijk gelezen zou moeten worden door de linkse burgerij in de vinexwijken. Juist die groep is geïnfecteerd met multicultureel denken en zou er veel aan hebben om eens wat reflectie te werpen op de bekende dogma’s, al denk ik dat het boek daarvoor toch iets te belerend en (aan-) klagend is geschreven. Het is dan ook vooral als onderbouwing voor het huidige succes en de vele PVV-stemmers die zich – opgejut door de media – wel afvragen of deze partij de juiste keuze was. Het boek weet te onderbouwen hoe en waarom het traditionele electoraat zich terecht door de PvdA en haar instituties verraden mag voelen. Kortom, allen lezen dit boek.

Surf ook eens naar SjorsRemmerswaal.nl