In afwachting van onze bestelling schuiven G. en ik een halve meter door richting kassa. De consument achter ons kan zo alvast z'n bestelling doorgeven en dat doet hij.
“Twee cappuccino's,” zegt de man en hij wappert met waardepapiertjes die geen euro's zijn.
“Normaal of groot?” vraagt de medewerker van La Place.
“Uh, wat is het verschil, want ik wil met deze bonnetjes betalen?” De man toont de netjes uitgeknipte papiertjes.
“Die zijn goed voor grote,” weet de La Place-medewerker en hij gaat meteen aan de slag bij de grote koffie- en melkmachines.
Onze bestelling is nog aan het doorlopen. Ik kijk met een scheef oog naar de hand met de bonnetjes en vraag de eigenaar hoe hij eraan komt. Ik weet dat je van alles en nog wat kunt sparen maar meestal betaal je daar eerst zelf voor, daarom begin ik er eigenlijk nooit aan. Dit lijkt anders in elkaar te steken.
De man legt het ons maar al te graag uit. Die bonnen voor gratis koppen cappuccino bij La Place zitten
in die gratis blaadjes die huis-aan-huis worden verspreid. Zijn vrouw spit die reclameblaadjes en -folders stuk voor stuk door, daarna knipt ze de bonnetjes zorgvuldig uit om ze uiteindelijk in een speciaal bakje te verzamelen. “Je moet wel effe opletten,” benadrukt de man, “want anders mis je ze”.
Opletten kan zijn vrouw dus goed, want hier staat hij dan met z'n gratis bonnen.
“Dan hoop ik maar dat u niet ver hoeft te rijden om uw bonnen hier te verzilveren,” zegt G. plagerig maar de man laat zich niet van z'n stuk brengen.
Ze wonen weliswaar niet dicht bij een filiaal van La Place maar het bakje met die netjes uitgeknipte bonnen verplaatst z'n vrouw naar het autovakje zodra ze weer eens met de auto op pad moeten of een eindje willen rijden. Dan hebben ze de bonnetjes al bij zich wanneer ze trek krijgen in een gratis kopje koffie bij La Place. Een heel ritueel, zij het wat omslachtig maar zo doen zij dat.
Onze koffie, géén cappuccino, is klaar. Wij betalen voor de koffie. Tuurlijk, er valt van alles over te zeggen maar bonnen sparen dat is niets voor mij en een er zó prat op gaande man evenmin.
Die gratis koffiebonnen zijn natuurlijk bedoeld om de klant te verleiden er nog iets bij te kopen. Iets lekkers. Maar daar heeft de keurig en in exclusief leer geklede man geen boodschap aan, zien we als hij even later langs ons tafeltje loopt.
En ik altijd maar denken dat voetbal volkssport nummer één was!
AnneliesvanderVeer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten