Gesukkel in de Keuken (18)

Ceci n' est pas une bloemkool

Hoe integer is de bloemkool? Zou de bloemkool 's ochtends in de spiegel kijken en zichzelf die vraag stellen? Onzin natuurlijk. Een bloemkool kan niet denken. Laat staan twijfelen. Dat gelooft geen mens. Bovendien zou het toch wel van hovaardij getuigen, mocht de onderhavige groente menen zelf over haar onkreukbaarheid te kunnen oordelen. Dat is geen onzin. Het oordeel over de bloemkool ligt niet bij de bloemkool. Dat recht is slechts voorbehouden aan de lekkerbek, een rol waarin ik mezelf graag
meen te herkennen.

Deze keer bereiden we bloemkool in combinatie met Wasabi en vanwege de actualiteit appeltjes groen van kleur. Wasabi is een substantie uit de Japanse keuken verkrijgbaar in tubes of poedervorm en heeft een smaak à la mierikswortel. Scherp dus. Het aangename is dat die scherpte niet in de mond blijft hangen zoals bij pepers. Na het doorslikken is deze verdwenen.

– Snijd de bloemkool in stronken en stoom deze in een stoommandje zo'n 8 minuten boven kokend water. Stomen en niet koken, want dan gaat er minder van de smaak verloren!
– Maak tijdens het stomen een saus van van 2 eetlepels mayonaise, 2 eetlepels limoensap, het rasp van de limoenschil, 1 theelepel suiker en een streep wasabi van twee vingerkootjes lang. Mag meer zijn, of minder. Begin met weinig, dan kan er altijd meer bij. Probeer en proef! Doe de ingrediënten in een lege mosterd- of jampot, sluit de deksel en schud dit tot een egale emulsie.
– Laat de bloemkool na het stomen even goed uitlekken en kieper haar daarna in een schaal of op een bord en schenk daar de saus over. Zorg ervoor dat de stronken de saus goed opzuigen. Laat afkoelen en dan een uurtje de koelkast in.

De waarheid is dat ik nooit van bloemkool hield. Als kind bliefde ik het niet. Ik vond het te bitter. Ouder geworden, leerde ik het te waarderen vooral in tegenstelling met andere smaken. Door het stomen van de bloemkool blijft het bitter overeind, de Wasabi geeft het een flinke scherpe optater welke wordt gedragen door het zuur van de limoen dat contrasteert met het zoet van de suiker.

Bitter, zuur, scherp en zoet. De ware smaken des levens. Over die zaken wenst de smulpaap te oordelen en niet over de teloor geraakte geloofwaardigheid van één of ander bungelend kamerlid met een Moeder Theresa complex waarover ze zich op het ministerie van Buitenlandse Zaken, met tranen in de ogen, op de knieën slaan van het lachen. Ceci n' est pas une bloemkool! Waar de ware likkepot naar hongert, is de bloemkool voorbij.