In het koninkrijk van de Groene Khmer

Dadelijk bij aankomst op het vliegveld van het Koninkrijk ziet de bezoeker al dat het hier pluis is. Olijke plant- en diervriendelijke reclame-uitingen maken hem vertrouwd met de wel heel bijzondere ideologie die het Koninkrijk van de Groene Khmer zo hoog heeft opgestoten binnen de internationale gemeenschap.

Het begint al bij de bagageband waar hij op zijn koffer staat te wachten. De beeldschermen melden niet alleen, zoals elders op de wereld, vluchtnummers en plaatsen van herkomst van de ronddraaiende koffers, maar wisselen dat af met vrolijke filmpjes over hoe de leefomgeving ‘groener’ gemaakt kan worden. Op die filmpjes buitelen schattige pasgeboren diertjes over elkaar heen, en maken met hun acrobatische toeren de bezoeker terstond duidelijk dat er op deze planeet wel wat meer aan de hand is dan het hebzuchtige bestaan van materialistische consumenten die zo nodig zo veel moeten reizen en eten.

De manier waarop de autoriteiten welwillend de bagage van de aankomende reiziger doorzoeken, is werkelijk allervriendelijkst. Geüniformeerd personeel doorzoekt de bagage uiterst deskundig, en keert elk kledingstuk om. Medicijnen worden, in het belang van de bejaarde reiziger, niet overgeslagen. Heeft hij onderweg misschien extra medicijnen aangeschaft? Zo ja, welke? Zijn de medicijnen in het barbaarse land waar de reiziger nu vandaan komt wel milieuvriendelijk vervaardigd? Het spreekt vanzelf dat er in geval van twijfel in het voordeel van de natuur beslist wordt. Het bekwame personeel weet bovendien uit ervaring dat het vooral ouderen zijn die nog niet voldoende vertrouwd zijn met de Groene leer, en hun bagage wordt dan ook het grondigst nagekeken.

Lollige kunstobjecten (reusachtige pakken bankbiljetten in plexiglas gevat! Bedenk dat maar eens!) draaien mee op de bagageband. Dit heeft een leuk doel. Het gaat er om de reiziger er op te wijzen dat hij niet te veel losse bankbiljetten met zich mee moet dragen, hij moet zijn geld via pinpas en creditcard vervoeren. Dit heeft immers immense voordelen. Hij kan het niet kwijtraken aan straatroverij die helaas nog welig tiert, en terwijl het geld bij de bank in bewaring staat kan de overheid het nuttig aanwenden, bijvoorbeeld om het uit te lenen aan sociaal zwakkere landen die het op het afgesproken moment zullen teruggeven, in ruil voor weer nieuwe leningen. Zo blijft het geld rollen en wordt het op meer dan één manier besteed, hetgeen een positief verdubbelend effect heeft op welzijn en welvaart

De taxichauffeur die de rit van het vliegveld naar het hotel verzorgt, neemt weliswaar geen pinpas of creditcard aan, maar legt wel enthousiast uit hoe het land er op vooruit is gegaan sinds de Groene Khmer in stad en land de dienst uitmaakt. Ook een taxichauffeur die geen plaatselijke talen machtig is, of de weg naar de hoofdstad niet kent, kan dankzij de ordenende ingrepen van de Groene Khmer nu met behulp van Google translate en de Tomtom de bestemming van de vermoeide reiziger gemakkelijk bereiken.

Vol vreugde vertelt de chauffeur hoe het Groene bewind zich inzet voor sociaal zwakkeren in binnen- en buitenland. Dat hiervoor de pensioenkassen zouden moeten worden aangesproken, vindt hij een voordeel. Gepensioneerden zijn vaak lang ziek, meent hij, wat een ernstig lijden met zich mee brengt. Dit lijden zou hen bespaard kunnen worden. Bovendien vangt zo‘n zieke elke maand weer pensioengeld, zonder er iets voor te doen. De nieuwe regeling van de euthanasie die de Groene Khmer heeft ingevoerd, lijkt de chauffeur een belangrijke verbetering die het wijdverbreide misbruik van pensioenpenningen zeker een halt zal toeroepen.

Eenmaal op de hotelkamer treft de bezoeker (naast de welbekende vermaningen om in het belang van de natuur geen handdoeken te benatten) een tv-toestel aan, waar de staatsomroep elk uur vrolijke berichten brengt over de vooruitgang die het land onder de Groene Khmer geboekt heeft. De bijzit van een van de prinsessen uit de Groene familie heeft een diervriendelijke circusvoorstelling georganiseerd in een oorlogsgebied! Op straat beginnen burgers spontaan met groene vlaggetjes te zwaaien.

Een ander prinsesje uit de Groene familie dacht dat zij ongeneeslijk ziek was, maar is door keihard te mediteren over het Groene gedachtengoed er weer helemaal bovenop gekomen! Een prinsje uit de Groene familie heeft tijdens de groentijd een studentikoze grap uitgehaald en een paar duffe ambtenaren van het oude regime laten schrikken door hun maffe dossiertjes weg te halen! Formeel natuurlijk een inbraakje, maar de Groene justitie begreep heel goed dat het om een leuke studentengrap ging.

Een bastaardprinsje uit de groene familie heeft een dissident vermoord, maar de groene rechter heeft er voor gezorgd dat het prinsje binnenkort weer onder de mensen zal kunnen zijn om verder te kunnen bijdragen aan de bescherming van de zwakkere! Ja, het is goed toeven in de beschermende schaduw van de groene familie en de groene politie. Een ander groen prinsje heeft een werkbezoek gebracht aan een ouderwetse niet zo groene nederzetting waar onder de stugge plaatselijke bevolking allerlei vormen van onbegrip heersten. Bij het bezoek van de prins fladderden de kippen op van vreugde, en de honden bleven maar liefdevol blaffen. Er bestond nu wel weer enige hoop dat ook de plaatselijke bevolking alras de groene leer zou gaan begrijpen en liefhebben, zodat de plaatselijke tegenstellingen zouden kunnen verdwijnen.

De tv wordt niet moe van het brengen van positieve berichten over de Groene Khmer, en ook de reiziger uit minder bevoordeelde streken knapt geweldig op van al dit positieve nieuws. Nu een stadswandeling! Er liggen heldere instructies in het hotel: niet te bloot, niet hand in hand (zeker niet bij gelijkgeslachtelijke liefde), niet fotograferen waar het mogelijk aanhangers van een bepaalde religie betreft, ook in de lichaamstaal respect uitdrukken voor groene en andere levensovertuigingen, uitkijken voor dierlijke (maar gelukkig meestal wel groene) uitwerpselen op de openbare weg, kortom, de gewone waarschuwingen voor wie een internationale metropool bezoekt.

Wie de instructies overtreedt, dient een vrijwillige bijdrage te storten in het nationale groene ‘Hier is het pluis’-fonds. Ongewapende stadswachten zullen dit via gebarentaal aan de reiziger duidelijk komen maken. Ja, hier in het groengroen knollenknollenland is het helemaal pluis.