Hij preekt en hij is politiek correct. Toch blijft Freek de Jonge een topper als je hem vergelijkt met stuntelaars als Jan Jaap van der Wal of met de soloshow van de zwaar door de mand vallende Theo Maassen.
De afgelopen kerstvakantie leverde ons de gebruikelijke overdosis aan cabaretiers. Het viel niet mee om zo’n grote hoeveelheid grappenmakerij te verstouwen.
Om de trek niet bij voorbaat te bederven, sloeg ik Claudia de Breij over op Eerste Kerstdag. Helemaal geen zin had ik de volgende avond in de flauwe grappen van Hans Sibbel, het allerergste onderdeel van het verschrikkelijke duo Lebbis & Jansen, dat vele jaren achtereen de oudejaarsavond heeft verziekt.
Daarna was het op Derde Kerstdag aangenaam om de wedergeboorte van Herman Finkers mee te maken. Zonder snor en na zeven jaar afwezigheid wegens ziekte was de man uit Almelo bedachtzamer en beschouwelijker geworden dan vroeger. Toch blijf ik lachen om zijn droge humor en zijn goed getimede woordspelingen, waarbij hij ook de spot durfde te drijven met zijn eigen ziekte.
Hilarisch was zijn beschrijving van de carnavalsoptocht in een Twentse buurtschap. Toch begon ik tegen het einde van Finkers’ voorstelling steeds vaker op de klok te kijken. Zijn theatervoorstelling Na de Pauze duurde gewoon een half uur te lang.
Een week later (2 januari) kregen we de laatste solovoorstelling van Theo Maassen te zien. De verwachtingen waren hooggespannen. Maassen is een groot komiek en geldt als een van de weinige politiek niet-correcte cabaretiers.
In het begin maakte hij me inderdaad een paar keer aan het lachen. Maar halverwege de avond begon ik genoeg te krijgen van steeds weer dezelfde grappen over poep of seks of een combinatie van deze twee.
Los van de extreme grappen dreef de show van Maassen, die zo graag het burgerdom tart, gevaarlijk weg naar het burgerdom. Al provocerend en shockerend kon hij niet maskeren dat hij is overgestapt naar het overvolle kamp van de risicomijdende politiek correcte cabaretiers. De voormalige onruststoker zet zich samen met de burgerij af tegen onruststokers als Pim Fortuyn, Theo van Gogh, Ayaan Hirsi Ali, Rita Verdonk en Geert Wilders. Maassen ontpopte zich als een inhoudsloze en smakeloze grappenmaker.
Jan Jaap van der Wal hoeft niet meer door de mand te vallen. Het is een raadsel waarom deze man voor de tweede keer mocht opdraven als de grote oudejaarsconferencier van de publieke omroep. Wat Wim Kan ooit kon, konden in de jaren na zijn afscheid alleen Youp van ‘t Hek en Freek de Jonge. Van der Wal daarentegen kan het gewoon niet.
Van der Wal hoopte dat de kijkers al zappend bij zijn programma zouden belanden. Bij mij gebeurde precies het omgekeerde. Het duurde niet lang of ik begon aan een rondje zinloos zappen en zenders zoeken. Om tenslotte uit te komen bij SBS6 in het slot van de oudejaarsconference van Guido Weijers, die één grote verdienste heeft: hij is een stuk leuker dan Van der Wal.
De aangename verrassing kwam op Nieuwjaarsdag met de conference van Freek de Jonge. In dit geval ging ik sceptisch en afwachtend voor de buis zitten, vastbesloten om weg te zappen als Freeks show zou ontaarden in prekerige correctheid. En zie: het wonder gebeurde. Hij bracht me regelmatig aan het lachen, vanaf het begin toen hij zijn Volendamse publiek verwelkomde op de klanken van BZN.
Zelfs de grapjes over de obligate doelwitten Geert en Rita waren dit keer te verteren. Als De Jonge seksueel getinte grappen maakt, is hij honderd keer leuker en subtieler dan Maassen.
Het hoogtepunt van de show kwam toen Freek ging voorlezen uit de betuttelende adviezen die de overheid geeft voor gedrag bij rampen en aanslagen. Op dergelijke momenten is de oude meester nog altijd onnavolgbaar.
Mijn winnaar van de afgelopen cabarettiendaagse is dus Freek de Jonge. Het geeft te denken dat de rest nog steeds niet kan tippen aan een veteraan, die al drie keer over zijn hoogtepunt is geweest.
Carel Brendel
Inderdaad en juist vanwege die politieke correctheid en de obligate grappen over Wilders en het angstige zwijgen over de islam, is voor mij reden geweest om geen enkele cabaretier een blik waardig te keuren.
BeantwoordenVerwijderenJe trekt me de woorden uit de mond, Carel. Die man, die Freek de Jonge, wàt ze ook van 'm zeggen, kan zelfs het lied "De vondeling van Ameland" van Boudewijn de Groot beter zingen dan die hele Boudewijn zelf! En dat heet passie. En dat gaat door alles heen. Dwars door heilige huisjes, stijlen, verbonden, afspraken en wat al niet meer. Het kan mij geen bal schelen welk vakje hij in kleurt bij de verkiezingen of uit welk nest hij komt. Niemand staat in Freek's schaduw want hij heeft geen schaduw. De rest is een roedel niet-originele klonen. En dan mag 'ie nog linkser dan de ooster vleugel van het Kremlin zijn: Hij verstaat zijn vak. Of wij dat nu leuk vinden of niet.
BeantwoordenVerwijderenBen blij dat jij tv hebt gekeken Carel en ik het daarom niet hoefde. Bij mij is de tv alleen aan geweest voor een dvd.
BeantwoordenVerwijderenBij de gelijkgeschakelde pers, het omroepland der blinden, is -uiteraard- eenoog koning.
BeantwoordenVerwijderenWat de komieken van deze tijd, naast inhoud en kennis, ontbreekt is een kunstzinnigheid.
BeantwoordenVerwijderenHet is zo ongelofelijk plat allemaal. Het aantal woorden om een grap te maken stijgt en daarmee daalt de artistieke allure. En het gaat er steeds harder aan toe. Dat wil zeggen steeds grover taalgebruik en steeds harder schreeuwen om de boodschap over te brengen. En als dat nog niet werkt wordt de tekst nog een paar keer herhaald. Slappe hap.
Dat Freek inderdaad een inhaalslag probeert te maken is opvallend, maar verder dan wat grapjes komt hij niet meer. Een geluk is natuurlijk wel dat bij hem geen poep en pies of kut en lul in voor komen. Verstand komt met de jaren ?
Stel ik u voor aan de meester aller tijden. De man had, samen met velen van onze landgenoten, zo ontzettend geleden onder de Birma-spoorlijn van Hirohito. Voor jeugdige lezertjes onder ons vertel ik in het kort dat de Birma spoorlijn een soort lang uitgerekt Auswitch voor vele Nederlanders is geweest. En ook toen maakte Arbeit ook niet Frei. Maar ook toen bogen onze koninklijke leijders met hun hielenlikkers braaf voor het fascisme net als nu. Tot zover het decor.
Wat ik hier naar voren brengen wil is de stilte als kunstuiting. Dat is een kracht waarvan de grote komiek
Wim Kan gebruik maakt. Vlijmscherp en snoeihard gaat hij tekeer. Niet als een wildebras, maar als een keurige heer. Met één enkel woord krijgt hij de zaal plat en muisstil. Je kunt een speld horen vallen. Wat hebben die hotemetoten, in tegenstelling tot nu, een pak slaag gekregen.
Zo krachtig en zo hollands kan een komiek zijn. Enfin geniet er maar van.
En heeft één komiek Maxim Verhagen vernoemd ? De man die zijn afschuw uitte over het Zwitsers minaretten referendum ? Heeft Iemand Balkende keurig onderuitgehaald ? Kankeren op Wilders, ja dat wel. Dat is makkelijk want daarmee loop je geen gevaar.
Neen, de huidige generatie twee celligen komieken zijn brave schaapjes en met een flinke bankrekening.
Ik had het optreden gemist. Gisteren heb ik de moeite gedaan een 15-tal you-tube filmpjes van "zonder pardon" te bekijken.
BeantwoordenVerwijderenMaassen vind ik wel erg sterk. Of hij altijd grappig is (en voor iedereen) laat ik open. Soms doet hij mij ook aan een soort briesende psychopaat denken. Tussen haakjes, Tarantino heeft dat ook, iets gestoord in die blik, geen wonder dat hij dan ook een psychopatische drolfilm als "Inglourious bastards" maakt. Van Maassen kan ik nog altijd genieten. Ik zou zeggen "if you can't stand the heat, get out of the kitchen"... de knop omdraaien.
Je kunt heimwee hebben naar Wim Kant of Toon Hermans. Het waren helaas andere tijden. Het grootste Nederlandse probleem was toen "hondenpoep" aldus Theo Maassen....
En over Geert Wilders, dat is toch een meesterlijke stand-up, zie de vele youtubefilmpjes van zijn toespraken....zo scherp, zo goed !
Geert Wilders hoeft geen schouderklopje van Maassen.
@JGerber
BeantwoordenVerwijderen"Tussen haakjes, Tarantino heeft dat ook, iets gestoord in die blik, geen wonder dat hij dan ook een psychopatische drolfilm als "Inglourious bastards" maakt."
Dat Tarantino iets gestoords in z'n blik heeft, zal ik niet ontkennen maar welke filmmaker is niet een beetje psychopatisch?
Tarantino heeft niemand gecast voor 'n slachtofferrol
BeantwoordenVerwijderenVan Maassen kan ik nog altijd genieten. Ik zou zeggen "if you can't stand the heat, get out of the kitchen"... de knop omdraaien.
Heat ? Was het maar een beetje pittig. Ging hij maar eens tekeer als een beest. Maar Maassen durft niets (behalve poep en pies). Een braaf schaapje is hij...vergeleken bij Kan. Slaapverwekkend!
Je kunt heimwee hebben naar Wim Kant of Toon Hermans. Het waren helaas andere tijden.
Ja, dat waren zeker andere tijden. elke generatie zijn eigen komiek. Niets mis mee.
Maar kwaliteit is vaak wel van alle tijden en die mis ik bij Maassen ( en Freek en zeker Youp). Het platte van
Maassen en JJ van der Wal, schuilt in de constatering dat ze een bepaalde politieke positie uitdragen. Het knappe van Kan is dat men dat van hem niet(zeker) wist. Het gevolg van dit ongewisse is dat iedere politicus door Kan vogelvrij kon worden verklaard. Maassen blijft braaf politiek correct en "weet" zo zijn grenzen. Een koetje in de wei.
In vergelijking met de bovengenoemde heren was Kan medogenlozer én fatsoenlijker ( en misschien daarom wel zo dodelijk), de messen van Kan waren geslepen, die van zijn huidige collega's zijn slechts bot, ouderwets en roestig.
Jaren geleden al toonde Fortuyn aan dat Freek prima in het bejaardenhuis past.