Tennishistorie

De voortekenen waren zeer veelbelovend, maar ik denk dat weinig tennisliefhebbers hadden verwacht dat het zo’n grootse partij zou worden. De zojuist in de womens tour teruggekeerde Justine Henin moest het in de tweede ronde van de Australian Open opnemen tegen Elena Dementieva – een van de beste en meest getalenteerde speelsters van de afgelopen jaren, met één groot manco: op de beslissende momenten in de Grand Slams laat Dementieva het vrijwel altijd afweten. In de finale van het Sydney International tennistoernooi had ze Serena Williams afgelopen weekend nog weggezet met 6-3, 6-2, maar desondanks begon Henin deze wedstrijd als licht favoriet. Terecht, zo bleek na 2 uur en 50 minuten, want de voormalige nummer 1 van de wereld won in 7-5, 7-6.

Dementieva en Henin schreven met deze wedstrijd tennishistorie. Het niveau deed denken aan het beste wat Seles en Graf ons een jaar of zestien, zeventien terug brachten. Dat de wedstrijd met twee sets bijna drie uur duurde spreekt boekdelen. De tweede game alleen duurde al 15 minuten, met 8 keer deuce. Ik heb zelden een tennismatch gezien waarin zo hard werd gevochten om ieder punt, waarin een ogenschijnlijke winner werd overtroefd door een nog mooiere slag, met de van Henin zo bekende eenhandige backhand als een van de meest doeltreffende wapens. Dementieva had verschillende setpoints in de eerste set, maar uiteindelijk trok Henin de set naar zich toe. De tweede set toonde eenzelfde patroon. Verscheidene matchpoints voor Henin werden afgewisseld met setpoints voor Dementieva, waarna Henin toch nog aan het langste eind trok.

En natuurlijk, geen tennismatch is compleet zonder een persoonlijk verhaal. En dus werden beelden van de vier mannen in de Henin-bank voortdurend afgewisseld met een camera op de eenzame moeder van Dementieva, die afwisselend leek te bidden en te prevelen, onder het kreten van ingehouden aanmoedigingen aan het adres van haar dochter.

Het is ontzettend jammer dat plaatsing op de grote tennistoernooien zo fantasieloos de wereldranglijst volgt. Deze wedstrijd was een finale waardig en natuurlijk verdiende Henin een beschermde positie. Het toernooi is nu al een van de beste speelsters kwijt en daarnaast is er ook nog eens een grote kans dat Henin en Comeback Queen en Supermom Kim Clijsters (vanwege haar vroegere relatie met Lleyton Hewitt alhier nog vaak Aussie Kim genoemd) elkaar al in de kwartfinale treffen. Jammer, maar daar staat tegenover dat het damestennis spannender is dan ooit, met naast de Williams sisters en de twee Belgische speelsters een schare Russinnen als titelkandidaten, al struikelde glamour girl Maria Sharapova in de eerste ronde over landgenote Maria Kirilenko.

En dan heb ik het nog niet eens over de mannen gehad. US Open-winnaar Juan Martin Del Potro won in de vijfde set met 10-8 van James Blake. Ik heb die wedstrijd grotendeels gemist, maar afgaande op de uitslag en de eerste games was dit ongetwijfeld een andere classic. Federer blijft de belangrijkste titelkandidaat, maar Nadal heeft in zijn eerste twee matches prachtig spel laten zien. Als vanouds, nu maar hopen dat hij het volhoudt tot de finale. Met Murray, Del Potro, Djokovic en Davydenko - eindelijk uit de schaduw getreden - als belangrijke outsiders beloven het nog mooie dagen te worden in Melbourne. Mijn prognose: winst voor Nadal en Clijsters, al is hier misschien de wens net iets te veel de vader van de gedachte.

Kees Bakhuyzen